Valentine: "Demos From The Attic"

26/12/2021

Κατηγορία: Κριτικές

1860

Η "επιστροφή" των θρυλικών AOR "αστέρων" Valentine γίνεται με μια σειρά από demo κομμάτια που ηχογραφήθηκαν μετά το πρώτο τους άλμπουμ εν αναμονή ενός δεύτερου άλμπουμ που, δυστυχώς, δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ.

 

Ναι, γνωρίζω ότι κυκλοφόρησαν "τεχνικά" ένα δεύτερο άλμπουμ ως συγκρότημα Open Skyz, αλλά αυτό θα ήταν η δεύτερη επίσημη κυκλοφορία των Valentine. Το Open Skyz παρουσίασε τραγούδια που δεν ήταν μέρος αυτών των demos...
Καταρχάς. Ναι, αυτά είναι demo και ακούγονται σαν demo, παρόμοια με αυτά που ακούτε από μπάντες ενώ αναζητάτε σπάνια κομμάτια, ακυκλοφόρητα στο YouTube. Εάν αυτό το είδος της ποιότητας είναι κάτι που δεν σας πειράζει, θα βρείτε μια συλλογή που θα σας κάνει να ξύσετε το κεφάλι σας και να αναρωτηθείτε γιατί αυτά τα τραγούδια έχουν αποθηκευτεί τόσο καιρό. Τι ποικιλία μελωδιών!
Το άνοιγμα του δίσκου με το "Alone Tonight" με εξέπληξε εντελώς.
Αυτό το τραγούδι είναι τόσο καλό όσο και τα καλύτερα πράγματα από το ντεμπούτο τους. Ένα κομμάτι τόσο ηχητικά ευχάριστο που έπρεπε να το παίξω αμέσως αρκετές φορές πριν ολοκληρώσω την ακρόαση ολόκληρου του άλμπουμ. Άλλα τραγούδια που θυμίζουν το ντεμπούτο περιλαμβάνουν το βαρύ drum "Grind the Axe", το rocker υψηλών οκτανίων "All Night" και το μελωδικό πρώτο single "Sandy".
Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί αυτό το τραγούδι επιλέχθηκε ως το πρώτο single. Ενσωματώνει αυτό που το συγκρότημα ήταν ικανό να προσφέρει, δείχνοντας ότι είχαν πολλά περισσότερα να δημιουργήσουν αν τους δινόταν η ευκαιρία. Μετά είναι οι μπαλάντες. Αν και υπάρχουν τεχνικά τέσσερις μπαλάντες, μεταξύ των δεκατεσσάρων κομματιών, οι τρεις από τις τέσσερις είναι μεσαίου ρυθμού στην πραγματικότητα.
Τα "Take Some Time", "Never Gonna Let You Go" και "The Light Shines Through" είναι όλα καλές μελωδίες, αλλά όχι στο ίδιο επίπεδο με τα "Tears In The Night" και "Never Said It Was Gonna Be Easy" από τα τραγούδια τους που όλοι οι ρέκτες της μελωδικής σκηνής γνωρίζουν.
Το κομμάτι που πλησιάζει περισσότερο και η μία αληθινή μπαλάντα είναι το "Calling".
Είναι ακουστικό και με συνοδεία πλήκτρων, τα φωνητικά του Hugo εκτινάσσονται στα "ύψη" σε αυτό και θυμίζουν πολύ κομμάτια από τα σόλο άλμπουμ του. Το συγκρότημα που ξεκινά με ένα σόλο κιθάρας outro προσθέτει μια υπέροχη πινελιά. Ένας μοναδικός  τρόπος για να τελειώσει ένα τόσο γεμάτο ψυχή τραγούδι.
Μερικά πειραματικά κομμάτια ταρακουνούν τα πράγματα καθώς το συγκρότημα δοκίμαζε διαφορετικά στυλ λίγο έξω από τη ζώνη άνεσής του. Το "On My Way Back Home" είναι ένα ρόκερ κάντρι με ακουστική βάση. Επηρεασμένο σε μεγάλο βαθμό από το "Coming Home" των Cinderella και ακούγεται "ύποπτα" σαν το "Comin Home" των Danger Danger, είναι ωστόσο ένα υπέροχο κομμάτι.
Το "I'm Still Standing" είναι στα πρόθυρα του heavy metal και είναι το πιο βαρύ τραγούδι που έχει ερμηνευτεί ποτέ από τους Valentine.
Δεν ξεκινάει έτσι, αλλά απλώς περιμένετε μέχρι να ξεπεράσετε το όριο των 30 δευτερολέπτων. Αυτό το τραγούδι είναι για τους Βαλεντίνο ό,τι το "Inside Out" για τους Warrant.
Τέλος, υπάρχει το αγαπημένο μου πειραματικό κομμάτι, το δεύτερο single "Heart of the City". Ένας υπέροχο ατμοσφαιρικό ροκάδικο άσμα με εξαιρετική δουλειά μπάσου από τον Gerard Zappa, κρατώντας έναν σταθερό ρυθμό που φτιάχνει τη διάθεση ελαφρώς σκοτεινή και προαισθανόμενη. Λατρεύω την αλληλεπίδραση ανάμεσα σε αυτόν και τον κιθαρίστα Adam Holland, ειδικά στο outro καθώς ο Gerard παίζει  ρυθμικά ενώ ο Adam "θρηνεί" με ένα σόλο κλεισίματος.
Ενώ όλα τα τραγούδια έχουν μια ποιότητα επίδειξης, ορισμένα κομμάτια ακούγονται πιο "demo" από άλλα. Το "This Love" έχει μια αισθητή πτώση στην ποιότητα. Δυστυχώς, αυτό το είδος χαμηλής ποιότητας δεν είναι απλώς ευχάριστο και δεν θα το ξανάκουγα ευχάριστα, παρόλο που είναι ένα αξιοπρεπές κομμάτι. Αυτό θα έπρεπε να είχε μείνει εκτός του άλμπουμ.


Υπήρξε κάποια συζήτηση εδώ στα "γραφεία" της Rocktime.gr σχετικά με την ποιότητα των ηχογραφήσεων.
Η θέση μου είναι ότι το συγκρότημα δεν προσπαθεί να κρύψει ότι αυτά τα τραγούδια είναι πραγματικά "demos από τη σοφίτα".
Έχω ακούσει καλύτερα demo, αλλά έχω ακούσει και άλλα που στα αυτιά μου είναι άθλια, ουρλιαχτά και ανυπόφορα. Οι προσδοκίες μου για την ποιότητα του ήχου ήταν χαμηλές, οπότε αυτό σίγουρα βοήθησε να προετοιμαστώ για το τι περίμενα να ακούσω.
Αυτό που δεν περίμενα ήταν τόσο υπέροχες μελωδίες! Με εξαίρεση ένα κομμάτι, δεν με ενόχλησε η ποιότητα.
Ένας μεγάλος παράγοντας σε αυτό είναι η δύναμη αυτών των τραγουδιών. Όσο κι αν λατρεύω το ντεμπούτο, υπάρχουν χωρίς αμφιβολία μερικά καλύτερα τραγούδια σε αυτό το άλμπουμ.
Η μόνη ερώτηση που έχω είναι γιατί κανένα από αυτά δεν χρησιμοποιήθηκε στο άλμπουμ τους που κυκλοφόρησαν στα 2008;
Ενώ εκείνο το άλμπουμ ήταν αξιοπρεπές, το υλικό εδώ είναι πολύ ανώτερο και είναι κρίμα που αυτά τα τραγούδια δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να ξαναγεννηθούν.
Καλή μελωδική χρονιά και ευλογημένη σε όλους σας!

Νότης "Never Said It Was Gonna Be Easy"  Γκιλλανίδης