Το νέο του άλμπουμ, "Day Out In Nowhere", περιλαμβάνει τους Beth-Ami Heavenstone (μπάσο και σύντροφος της ζωής του) και Conrado Pesinato (κιθάρα).
Τα μουσικά "τάλαντα" καταθέτουν οι Jeff Loomis (Arch Enemy, Nevermore), Roy Z (Halford, Bruce Dickinson) και ο πρώην μουσικός συνοδοιπόρος του Graham σε θρυλικά  συγκροτήματα, ο υπέρτατος μουσικός και πληκτράς  Don Airey (Deep Purple, Rainbow).
Τίποτα σε αυτό το άλμπουμ δεν είναι βαρετό ή κουραστικό. Από την πρώτη νότα μέχρι τον τελευταίο τόνο, κάθε τραγούδι είναι ένα καλοδουλεμένο μελώδημα. Οι πιασάρικες μελωδίες, οι εθιστικές μουσικές φράσεις και η δυναμικότητα των riff έχουν αποδειχθεί μια συνταγή για την ροκ μουσική που ο Bonnet χρησιμοποιεί στη δημιουργία του δίσκου.
Το "Imposter" είναι το εναρκτήριο άσμα, ένα τραγούδι με ένα σπουδαίο  ρεφρέν που ξεδιπλώνεται αμέσως. Είναι μια τυπική μελωδία Bonnet που αποτελεί το σημείο εκκίνησης του άλμπουμ και  δείχνει την ικανότητα του Pesinato να εισάγει ένα ελαφρώς Nevermore progressive metal πνεύμα ανατροπών σε έναν ύμνο με έντονη την επιρροή των  Deep Purple.
Το προσωπικά αγαπημένο "Twelve Steps To Heaven" με "πινελιές" στο ηχόχρωμα από Deep Purple, ολίγον τι από  Rainbow, με δοσολογίες από Dio και "παλαιό" (μουσικά) Schenker,  καταλαβαίνετε πως ο Bonnet ανταποκρίνεται εξαιρετικά στις μουσικές του δημιουργίες χωρίς να αντιγράφει ξεδιάντροπα (όπως κάνουν κάποιοι άλλοι).
Το ομότιτλο "Day Out In Nowhere" είναι ουσιαστικά άλλο ένα μελωδικό heavy rock τραγούδι που χαρακτηρίζει τη φωνητική δύναμη του Bonnet. Κυρίως, ο Bonnet δεν έχει χάσει τίποτα και έτσι κατορθώνει να κρατά τον εαυτό του και τις φωνητικές του χορδές υπό έλεγχο.
Το "The Sky is Alive" είναι ένα κομμάτι up-tempo και οι ποικίλες μουσικές αποχρώσεις που το διανθίζουν  παρέχουν τη μοναδικότητα της σύνθεσης διότι η σύνθεση  ακολουθεί έναν δρόμο παρόμοιο με τις πιο γρήγορες δημιουργίες των Alcatrazz της δεκαετίας του '80 και διαθέτει ένα πλούσιο αρμονικό riff.
Ο χορταστικός χαρακτήρας αυτών των τραγουδιών δίνεται ως μια επιπλέον ώθηση από μερικά ευοίωνα ονόματα του σύγχρονου metal κόσμου που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως καλεσμένοι, με το σταθερό ροκάρισμα του "Brave New World" να δέχεται μια "ένεση" από τον κιθαρίστα και παραγωγό Roy Z. , ενώ η συντριπτική λαμπρότητα του "Jester" βλέπει τον ίδιο τον Jeff Loomis να παίρνει τη δημιουργία του  Bonnet σε μια περιοχή πιο σκοτεινή και πιο βαριά από οτιδήποτε έχει δει μέχρι τώρα, και ο ίδιος ο Graham παρουσιάζει μια ζοφερή δραματική εκδοχή του εαυτού του.