Eddie Vantez: "Rough Diamond"

12/12/2022

Κατηγορία: Κριτικές

1368

Το μελωδικό ροκ από τη Χιλή ακούγεται κάπως εξωτικό για πολλούς, αλλά είχα ένα συγκρότημα, που με εντυπωσίασε ιδιαίτερα, από τη χώρα των Άνδεων στο ραντάρ μου εδώ και αρκετό καιρό: τους HUNTER, που έκαναν το ντεμπούτο τους στη Νότια Αμερική πριν από μερικά χρόνια.

 

Η Lions Pride Music Label και ο "μελωδικός αναζητητής" Chris Siloma είδαν τις δυνατότητες, με αποτέλεσμα μια συμφωνία και ένα επιτυχημένο άλμπουμ, το "Hungry Heart" του 2021, το οποίο έλαβε εξαιρετικά ευνοϊκές κριτικές στον χώρο του μελωδικού γένους.
Τώρα ο τραγουδιστής και πληκτράς Ed Carabantes παρουσιάζει ένα εξαιρετικό μουσικό πόνημα με το όνομα Eddie Vantez και παρουσιάζει το ντεμπούτο "Rough Diamond" με πολλούς μουσικούς από τη Χιλή, το Περού και την Αργεντινή.
Από τις πρώτες κιόλας νότες, ο ακροατής ξέρει πού πάει το "ταξίδι". Κλασικό AOR στο στυλ της δεκαετίας του '80, ποικίλες, υπέροχες, πιασάρικες μελωδίες, εθιστικότατες συνθέσεις, τα εκφραστικά φωνητικά και οι τέλειες ορχηστρικές ερμηνείες καταλήγουν σε ένα εντυπωσιακό συνολικό πακέτο.
Τα περίτεχνα σόλο της κιθάρας είναι σύντομα και καθαρά, τα τέλεια, τυπικά ιντερλούδια των πλήκτρων συνήθως κυριαρχούν. Κατά τη γνώμη μου, οι TOTO είναι ένα μεγάλο πρότυπο για τον Eddie στην ακμή τους, αλλά και οι λατρεμένοι NIGHT RANGER, οι SURVIVOR και ο "θεούλης της μελωδίας" Stan Bush μπορούν επίσης να ονομαστούν ως έμπνευση.
Δυνατές μπαλάντες ή ημι-μπαλάντες συμπληρώνουν ένα άλμπουμ που ελπίζουμε να βρει πολλούς θαυμαστές. Έτσι  κλείνει  η χρονιά με μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις από την άλλη άκρη της της υφηλίου, με τη δημιουργία  του Eddie Vantez και το έργο του Rough Diamond, το οποίο είναι μια συλλογή σπουδαίων θεμάτων με την επιδραστική ουσία, μελωδική ουσία των 80ς που θα ενθουσιάσει τους αγαπητικούς του AOR.
Ξεκινούμε με το "Is this Love", στο οποίο έρχεται στο φως η τυπική ατμόσφαιρα της δεκαετίας του '80 από την πρώτη στιγμή, με ένα θέμα που χαρακτηρίζεται από ένα καλό ρεφρέν που σε εθίζει αμέσως και μερικές μουσικές περίτεχνες μουσικές φράσεις διανθισμένες από πληθωρικά πλήκτρα …
Το επόμενο τραγούδι φαίνεται να είναι βγαλμένο απευθείας από οποιοδήποτε soundtrack εκείνων των ταινιών που σημάδεψαν ένα μεγάλο μέρος της εφηβείας μας, πλήκτρα παντού και vibes ζωντάνιας, με το "Little Sister" να είναι ένα υπέροχο τραγούδι που μας μεταφέρει κατευθείαν σε μια άλλη εποχή.
Ας πάμε με μια από τις "ομορφιές" του άλμπουμ, το "Live on Love", ένα τραγούδι που παίζει ανάμεσα στη μπαλάντα και το κομψό κλασικό δημιούργημα  του AOR, "καρυκευμένο" με "κομψές" κιθάρες και όμορφο ρεφρέν.
Μεγάλη ερμηνεία χωρίς αμφιβολία από τον Eddie Vantez σε αυτό το τραγούδι. Ανεβάσαμε τον ρυθμό του μετρονόμου, με το "One Lonely Night" αλλά χωρίς να χάσουμε καθόλου την ουσία των χρυσών χρόνων, που πλέον παίζουν κοντά στο μελωδικό παρεμβαίνουν οι κιθάρες με πιο ισχυρό ρόλο.
Ο Eddie επιστρέφει για να καθιερώσει τον τόνο της φωνής του στην τελειότητα σε ένα τραγούδι που μεγαλώνει σιγά σιγά για να οδηγήθεί σε ένα ρεφρέν που για άλλη μια φορά φέρνει στο προσκήνιο την "καλή γεύση" της μελωδίας με το "Given in To Love".
Μερικά πλήκτρα με σκοτεινό και κάπως επικό χαρακτήρα και σταθερό μπάσο riff, δίνουν τη θέση τους στο "Fire", ένα κάπως πιο βαρύ θέμα, αλλά το οποίο συνεχίζει με τον ήχο του υπόλοιπου άλμπουμ, είναι το πιο vintage που έχω ακούσει εδώ και χρόνια.


"Rough Diamond"... το θέμα που δίνει το όνομά του, στο δίσκο και αυτό μου ακούγεται κάτι διαφορετικό, ακόμα πιο δροσερό, ειδικά στον στίχο αφού το ρεφρέν επιστρέφει στους ήχους που σηματοδοτούν αυτό το έργο φορτωμένο με χορωδιακά φωνητικά  και ατμοσφαιρικά πλήκτρα..
Νομίζω ότι η σύμπλευση πλήκτρων  με τον ήχο του ηλεκτρικού πιάνου, είναι πολύ αξιόλογη. Ένα δεξιοτεχνικό  σόλο κιθάρας μας οδηγεί στο "The Phoenix Has Risen", ένα άλλο τραγούδι που ψάχνει για κάτι πιο δυνατό, αλλά που δεν ξεφεύγει από τη μόδα ποτέ, ένα τραγούδι στο οποίο μου άρεσε η μουσική παρέμβαση  με το  σόλο των πλήκτρων, με υπέροχο ήχο της εποχής και βιρτουόζικο  σόλο της εξάχορδης.
Φυσικά, αν είστε λάτρεις των πλήκτρων με ήχο καθαρά ογδόντα, αυτό το άλμπουμ δεν θα σας απογοητεύσει, χωρίς αμφιβολία καθαρό AOR, και αυτό το τραγούδι, το "Gigolette" είναι ένα τέλειο παράδειγμα, μου θύμισε Alan Parsons Project, κινούμενο  κοντά στους ρυθμούς της μπαλάντας. Το "It's All Up to You", με ένα απολύτως νοσταλγικό ρεφρέν και χωρίς να αφήσουμε ούτε ένα "γιώτα" από τις κατευθυντήριες γραμμές που ορίστηκαν από την αρχή της δουλειάς είναι πραγματικά το πιασάρικο κομμάτι.
Το άλμπουμ κλείνει με ένα από τα καλύτερα τραγούδια αυτής της δουλειάς, χωρίς αμφιβολία, το "Healing Touch", που ακούγεται ξεκάθαρα σαν Journey ή Toto και που ξεχειλίζει από "80-τίλα" σε κάθε διασκευή. Προσωπικά είναι ένα απολαυστικό τραγούδι.
Συνοψίζοντας, συμπαγής και πολύ ομοιογενής δουλειά όσον αφορά τη μουσική. Από την αρχή ξέρεις τι προσφέρεται και το κάνει με μεγάλη δόση ποιότητας, πολλά πλήκτρα, πολλή νοσταλγία στον ήχο και μια Vintage ανάμνηση της δεκαετίας του ογδόντα που θα κάνει λίγους από εμάς να αναζωογονηθούμε.
Εξακολουθεί να είναι αλήθεια ότι ένα τόσο συγκεκριμένο στοίχημα σε έναν συγκεκριμένο ήχο μπορεί να το κάνει κάπως επαναλαμβανόμενο αν δεν είστε μεγάλος φαν του είδους, οπότε αν σας αρέσει το AOR της δεκαετίας του ογδόντα, μη διστάσετε να το ακούσετε.
Το "Rough Diamond" είναι πράγματι ένα ακατέργαστο "διαμάντι" και μια ισχυρή υπόσχεση για το μέλλον.

Νότης "Rough Diamond" Γκιλλανίδης