Satin: "Appetition

18/02/2023

Κατηγορία: Κριτικές

1254

Ο Νορβηγός πολυοργανιστής καλλιτέχνης Satin, γνωστός και ως Tommy Nilsen, επιστρέφει με το τρίτο του άλμπουμ "Appetition". Έχει περάσει αρκετά χρόνια από το προηγούμενο άλμπουμ του "It’s About Time" (2017), το οποίο με τη σειρά του έφτασε τρία χρόνια μετά το ομώνυμο ντεμπούτο του το 2014.

 

Ο χρόνος μεταξύ των άλμπουμ μπορεί να μεγαλώνει, αλλά υποθέτω ότι αυτό είναι αναμενόμενο. Οι Satin δεν είναι το μόνο μουσικό του έργο, ούτε καν το κύριο. Είναι κυρίως γνωστός για την ερμηνεία του με το μελωδικό pop/country crossover act "Pegasus" (με το οποίο κέρδισε ένα νορβηγικό Grammy το 2012), καθώς και για το ότι είναι απασχολημένος ως τραγουδοποιός, παραγωγός και ερμηνευτής και σε άλλους καλλιτεχνικούς "αστερισμούς" (συχνά παίζοντας ακουστικά σόου ως μέρος ενός από τα πολλά του ταλέντα).
Ακόμη και με πολλά άλλα πράγματα που συμβαίνουν, έχω την αίσθηση ότι η μουσική των Satin δεν θα φύγει ποτέ εντελώς από το μυαλό του Nilsen. Μεγάλωσε με αφίσες του Jon Bon Jovi και του Paul Stanley στους τοίχους του και η μελωδική μορφή του hard rock που παρέδωσαν αυτοί οι άνθρωποι με τις μπάντες τους, ιδιαίτερα τη δεκαετία του 1980, εξακολουθεί να αντηχεί ξεκάθαρα στη μουσικόφιλη καρδιά του. Όσο και αν γνωρίζω ότι του αρέσει κάθε έργο στο οποίο συμμετέχει, νομίζω ότι θα βρίσκει πάντοτε έναν τρόπο να επιστρέφει στην πρώιμη αγάπη του για το hard ροκ σε σύμπλευση ταιριαστή με AOR για να κατευνάσει  αυτήν την γλυκιά νοσταλγία. Δεν ξεχνάς ποτέ τις πρώτες σου αγάπες, ακόμα και στη μουσική.
Έχοντας υπογράψει μια δισκογραφική συμφωνία με την ιταλική εταιρεία AOR Burning Minds, υπάρχει η ελπίδα ότι αυτή είναι μια νέα αρχή για τους Satin. Η ποιότητα ήταν πάντα εκεί στη μουσική.
Εκτός Νορβηγίας, οι Satin γνώρισαν επιτυχία, ιδιαίτερα στην Ιαπωνία, όπου τα δύο πρώτα άλμπουμ βγήκαν σε ειδικές εκδόσεις που εξαντλήθηκαν πολύ γρήγορα. Ας ελπίσουμε ότι αυτή είναι η ευκαιρία του να αποκτήσει αναγνώριση και επιτυχία  και αλλού. Το άλμπουμ είναι δημιουργημένο με  πιασάρικα και επιδραστικά τραγούδια, όλα γεμάτα από  μια κλασική και εκλεπτυσμένη παραγωγή του μελωδικού  AOR.
Όπως και σε προηγούμενες κυκλοφορίες, ο Satin έχει γράψει, ερμηνεύσει, ηχογράφησε, μίξαρε και να έκανε master… τα πάντα μόνος του. Αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό μια εγχώρια και πρακτική διαδικασία.
Όπως πάντα, η σύνθεση τραγουδιών και οι ερμηνείες  του άλμπουμ είναι κορυφαίες, ανατρέχοντας σε εκείνη την κλασική εποχή, όταν το είδος πρωτοεμφανίστηκε. Σε σύγκριση με εκείνη την εποχή, η παραγωγή και η συνολική προσέγγιση ακούγεται πολύ φρέσκια, το άλμπουμ είναι μια ηχητική απόλαυση. Φανταστείτε να ακούτε τα αγαπημένα σας μελωδικά hard rock "πετράδια" από τη δεκαετία του 1980, αλλά με πιο δυνατή παραγωγή και χωρίς παλιούς ορχηστρικούς ήχους!! Αυτό είναι λίγο πολύ αυτό που ακούμε εδώ. Οι ενορχηστρώσεις είναι διαχρονικές και στιλιστικά οικείες, αλλά με σημαντική αναβάθμιση στον έντονο και καθαρό ήχο που αναμένεται από πιο σύγχρονες παραγωγές.
Εν ολίγοις, ο/οι Satin πήρε ό,τι αγαπούσαν/-ε από την εποχή της ακμής του AOR, του έδωσε τη δική του πινελιά και το έκανε να ακούγεται σαν ένα τρέχον προϊόν, αν και με τουλάχιστον ένα πόδι να στέκεται ακόμα στην κλασική εποχή.
 Και πραγματικά πόσο εκθαμβωτικός, είναι ο  τρόπος για να ανοίξεις ένα άλμπουμ, με τα "Going Your Way", "Angels Come, Angels Go", "Waiting For Another Man" και "Everybody Needs to Be Love" (η προσωπική λατρεμένη σύνθεση!) ως τα πρώτα 4 τραγούδια. Όλοι θα ήθελαν να γράψουν ένα τέτοιο άλμπουμ! Ειδικά το "Everybody…" αποθεώνει το AOR δηλαδή, γιατί αυτό μας γυρίζει αμέσως πίσω στην ακμή του είδους.
Και αυτό που ακολουθεί μετά δεν απογοητεύει, μια υπέροχη ημιμπαλάντα "A Dream Coming True", το σούπερ πιασάρικο "Looking At You", η μπαλάντα "Jenny" κ.ο.κ
Από τους πρόσφατους κορυφαίους  μουσουργούς/συγκροτήματα του westcoast/AOR, τους "Grand" και τους "Pearls & Flames", αυτό είναι το πιο κιθαριστικό, αλλά όχι απαραίτητα πιο βαρύ, και πάλι απαλά φωνητικά, μέγα μελωδικά, υπέροχα τραγούδια.
Το "Going Your Way" που ξεκινά το άλμπουμ και είναι άμεσα αναγνωρίσιμο ως Satin σε όσους γνωρίζουν τα προηγούμενα άλμπουμ τους. Ξεκινάμε με ένα πολύ μελωδικό – και τολμώ να πω μαγευτικό – κομμάτι.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλές κιθάρες riff στο παρασκήνιο, παρέχοντας ένα ικανοποιητικό ποπ σκηνικό στην όλη  σύνθεση.
 


Το ρεφρέν είναι τεράστιο και περιέχει άφθονα "σατέν" επίπεδα εναρμόνισης. Αυτό είναι ένα εξαιρετικό στοιχείο για το άλμπουμ συνολικά – υπάρχουν πολλές πολύ ικανοποιητικές φωνητικές αρμονίες παντού.
Ακολουθεί το "Angels Come, Angels Go". Αυτό είναι ένα απίστευτο τραγούδι – μιλώντας απλά ένα highlight του άλμπουμ, και ο δημιουργός του έχει επίσης υποδείξει ότι το κομμάτι είναι ένα ιδιαίτερα αγαπημένο του.
Το κομμάτι είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα έξυπνης δημιουργίας. Όλα γίνονται σωστά για να δώσουν στο τραγούδι το μέγιστο συναισθηματικό βάρος. Θα μπορούσε να ήταν μπερδεμένο, με ορισμένα μέρη να παίρνουν το σχήμα μπαλάντας, ενώ αλλού έχει μια πλήρη ροκ σύνθεση και μερικές φορές μια μίξη. Αλλά, απλά λειτουργεί.
Είναι αφήγηση με μουσική. Είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια με τα οποία έχει εμπλακεί ποτέ ο Satin.
Ενώ το άλμπουμ στο σύνολό του περιλαμβάνει πολλά μέρη πλήκτρων, αυτό το τραγούδι έχει περίτεχνες μελωδίες παιγμένες στα πλήκτρα που  δίνουν στο κομμάτι μια πολύ ατμοσφαιρική που του ταιριάζει πολύ. Όταν μπαίνουν οι κιθάρες είναι δεξιοτεχνικές, αλλά μένουν ένα βήμα πίσω από τη φωνητική μελωδία που καταλαμβάνει  το επίκεντρο σε αυτό το "παραμύθι" που προτρέπει τον ακροατή να μην εγκαταλείψει την αγάπη ακόμα κι αν χάσεις σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σου.
 
"Οι άγγελοι έρχονται και οι άγγελοι φεύγουν
Απλώς τα μαζεύεις
Και αργότερα άφησες να φύγεις….
Οι άγγελοι έρχονται και οι άγγελοι φεύγουν
Μείνε ζωντανός…"

 
Όσο και αν ο Satin τοποθετείται συχνά σε μια κατηγορία AOR, είναι σαφές ότι ορίζει το είδος με τους δικούς του όρους.
Το AOR είναι συνήθως μελωδικό ροκ με έμφαση στη μελωδία. Οι Satin είναι εξίσου μελωδικό ροκ με έμφαση στο ροκ.
 Το "Waiting For Another Man" είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα – το κομμάτι είναι ενεργητικό και ζωηρό, ενώ τα σήματα κατατεθέντα πιασάρικα και οι μελωδίες είναι πολύ έντονες. Τα περισσότερα κομμάτια ξεχειλίζουν από ενέργεια και θετικά vibes.
Το παρακάτω κομμάτι "Everybody Needs To Be Loved" είναι πολύ του ίδιου τύπου, τόσο πολύ δυνατό pop όσο και AOR.
Όσοι ψάχνουν για μια καλή, δυνατή μπαλάντα ικανοποιούν  την επιθυμία τους με το "A Dream Coming True". Μπορείτε πάντα να βασίζεστε στους  Satin που  περιλαμβάνουν  μια "χούφτα" εξαιρετικής  ποιότητας μπαλάντες στα άλμπουμ τους. Σύμφωνα με τη συνολική ενεργητική διάθεση του άλμπουμ, οι μπαλάντες "καίγονται" με μια εσωτερική ενέργεια που ταιριάζει πολύ με την ατμόσφαιρα του άλμπουμ. Εδώ βγαίνουν οι αναπτήρες (ή τα κινητά)…
Το "Looking At You" ανοίγει με ένα γλαφυρό riff, χτυπώντας λίγο ένα αυλάκι καθώς ακουμπάει κατά μήκος των στίχων. Είναι κάτι ελαφρώς διαφορετικό από τους Satin, χωρίς να αφήνει πραγματικά τη φόρμουλα Satin. Το τραγούδι φυσικά κορυφώνεται σε ένα ακόμη στιβαρά μελωδικό ρεφρέν, και μάλιστα προσφέρει ένα σόλο που εναλλάσσεται μεταξύ μελωδικών αρμονιών και ενοτήτων που "λιώνουν" την  καρδιά.
Η φωνητική μελωδία καταλήγει να καθορίζει αυτό το τραγούδι όσο και τα άλλα, κάτι που του δίνει έναν σταθερό κοινό παρονομαστή. Μουσικά, αυτό το τραγούδι καταφέρνει να με ιντριγκάρει από την αρχή μέχρι το τέλος του στο acapella.
Το "Pearly Gates" είναι πιθανότατα το "μεγαλύτερο όπλο" αυτού του άλμπουμ στη δημιουργία ενός καθαρού, τεράστιου ήχου με στοιχεία αρένα ροκ. Το riff είναι "μεγαλύτερο από τη ζωή" και έχει ένα ρεφρέν που ταιριάζει. Θα μπορούσα να "ακούσω" τους Def Leppard να κάνει ένα πέρασμα  σε αυτό το τραγούδι, αλλά αμφιβάλλω ότι θα μπορούσαν να το βελτιώσουν.
"Δικαιούμαι να αναλάβω δράση / Αν το συναίσθημα είναι σωστό" ο Satin τραγουδά σε αυτό το τραγούδι για να προχωρήσεις μπροστά για να πετύχεις αυτό που πιστεύεις.
Ο τίτλος του επόμενου κομματιού θα μπορούσε εύκολα να δώσει λανθασμένη εντύπωση, καθώς η "Jenny (I’m Bringing You Down)" μπορεί να το κάνει να φαίνεται ότι η κοπελιά Jenny είναι ο προσδοκώμενος  στόχος. Ωστόσο, τα δύο μέρη του τίτλου είναι πολύ διαφορετικά. Όπως αποκαλύπτει το ρεφρέν του τραγουδιού, "Σε φέρνω κάτω" ήταν οι τελευταίες λέξεις που έγραψε η Τζένη στον αφηγητή ως μέρος μιας επιστολής χωρισμού/αντίο. Ο αφηγητής διαφωνεί κάθετα και το τραγούδι αποκαλύπτει ότι προσπαθεί να την εντοπίσει για να επιτύχει μια πιο θετική τροπή των γεγονότων.
Το πρώτο μέρος του τραγουδιού ερμηνεύεται σε μορφή μπαλάντας, με ένα δεύτερο μέρος σε πλήρη ροκ απόδοση.
Στην πραγματικότητα, λαμβάνουμε δύο διαφορετικές εκδοχές του τραγουδιού και λειτουργούν καλά back-to-back.
Το "I’m Still Waiting" είναι ίσως το πιο τυπικό τραγούδι AOR στο άλμπουμ. Είναι μεσαίου ρυθμού, κατάλληλα διανθισμένο με πλήκτρα με τις κιθάρες να συνοδεύουν και είναι όμορφα μελωδικό. Είναι ένα ωραίο κομμάτι, ακόμα κι αν τελικά δεν είναι και το πιο συναρπαστικό κομμάτι που προσφέρεται. Είναι ενδιαφέρον ότι όταν εμφανίζεται ένα πιο τυπικό κομμάτι AOR, δεν ακούγεται πραγματικά όπως το υπόλοιπο άλμπουμ. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ενώ οι Satin ταιριάζουν  με μια "ετικέτα AOR", σίγουρα το κάνουν με τον δικό τους τρόπο.
Το τελευταίο κομμάτι είναι το "Fight Again", το οποίο ολοκληρώνει το άλμπουμ με κάθε τρόπο. Αυτό είναι ένα "μυστικό όπλο" του τελευταίου άλμπουμ, καθώς αυτό το τραγούδι είναι απλά υπέροχο. Είναι εύκολα το αποκορύφωμα του άλμπουμ. Όπως μεγάλο μέρος του άλμπουμ, αυτό το κομμάτι είναι ανεβασμένο και προοδευτικό, σε σημείο που είναι πιθανότατα ένα από τα πιο ενεργητικά κομμάτια του άλμπουμ. Έχει μελωδικές γραμμές που είναι τόσο πιασάρικες όσο και καινοτόμες, ενώ το τμήμα πριν από το χορωδιακό ρεφρέν  είναι ιδιαίτερα απόλαυση.
Αυτό το τραγούδι είναι σχεδόν στιβαρό hard rock της δεκαετίας του 1980 με ευφάνταστα riff που προσδίδουν δυναμική  ώθηση. Ο κοινός παρονομαστής με το υπόλοιπο άλμπουμ είναι ότι είναι και πολύ μελωδικό.
Πώς να συνοψίσετε αυτό το άλμπουμ; Είναι μια ακόμη ροκ συλλογή μελωδικών τραγουδιών και ίσως το πιο διαφορετικό άλμπουμ των Satin μέχρι στιγμής. Οι μελωδικές ιδιότητες είναι υπέροχες … δεν το  συζητάμε...
Αυτό που κάνει το άλμπουμ τόσο ενδιαφέρον είναι ότι η τέχνη της εφαρμογής μελωδικών "αγκίστρων" που  εφαρμόζεται με τόσους πολλούς διαφορετικούς τρόπους σε πολλά στυλ. Ο Satin καταλαβαίνει πώς να δίνει σε ένα τραγούδι – σε οποιοδήποτε τραγούδι – ένα έγκυρο πιασάρικο άκουσμα  ή τρία, και μπορεί να τα τοποθετήσει ακριβώς εκεί που πρέπει να είναι για μέγιστο αποτέλεσμα.
Εν ολίγοις, το άλμπουμ καταλήγει να έχει πολύ περισσότερες παραλλαγές από ό,τι τείνουν να έχουν τα περισσότερα άλμπουμ του μελωδικού AOR, όλα μέσα στις μελωδικές παραμέτρους που αντιπροσωπεύουν  οι Satin. Αυτό δίνει στους θαυμαστές του είδους όλα όσα περιμένουν, ενώ τους δίνει επίσης πράγματα που δεν ήξεραν ότι ήθελαν.

Νότης Γκιλλανίδης

// Old Time Rock

// Live Favorites