Το δεξιοτεχνικό αυτό κουιντέτο επιστρέφει με την πολυαναμενόμενη, τουλάχιστον για τους ειδήμονες του μελωδικού χώρου, δεύτερη προσπάθειά τους, το "Kingdom Of Illusion", που παρουσιάζουμε παρακάτω.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει τον νέο ντράμερ Peter Horn που αντικαθιστά το ιδρυτικό μέλος Tim Keeley.
Το είδος που υπηρετεί με μεγάλη επιτυχία η μπάντα των Stardust είναι το κλασικό μελωδικό hard rock/AOR. Η μελωδία και η αρμονία των τραγουδιών, ο ροκ ρυθμός και η groove αίσθηση, τα πιασάρικα ρεφρέν και τα δυνατά σόλο κιθάρας αφθονούν παντού.
Ο δίσκος ανοίγει με το "War", ένα αρκετά ευχάριστο και "επικό" τραγούδι. Έχει ένα τρελά πιασάρικο ρεφρέν, ένα διαπεραστικό riff κιθάρας, βαρβάτα χτυπήματα στα τύμπανα και ένα killer groove.
Πλημμυρισμένο από την αδρεναλίνη της διαμαρτυρίας, το συγκρότημα συνεχίζει να στοχεύει στα πιο έντονα  συναισθήματα, με το "The Fire". Εισαγωγή που θυμίζει τον θρυλικό Gary Moore εποχής "After the War".
Το "Losing Me" είναι πιο ποπ και κάνει ένα βήμα παραπέρα και έχει πιο μοντέρνο ήχο καθώς έχει ένα υπέροχο groove και το riff είναι φανταστικό.
Η βασική αλλαγή στον ρυθμό, το ρεφρέν και οι ενδιαφέροντες στίχοι απογειώνουν το "Sacrifice" και παρουσιάζει την μπάντα να έχει σπουδαίες  δυνατότητες.
Ακολουθεί το "Love Sels" με την πληθωρικότητα της μουσικότητας, με τα υπέροχα χορωδιακά φωνητικά και τα πλήκτρα να "γυαλίζουν" ολούθε και με το πνεύμα των '80ς να είναι παρόν, την κιθάρα να κεντά.
Το ξέφρενο "Heroes" είναι στιχουργικά δυνατό, με τα ευρηματικά και συνάμα υπέροχα σόλο του να του δίνουν περαιτέρω ορμή.
Το προσγειωμένο ηχητικά "One First Kiss" είναι απλά μία θαυμάσια σύνθεση με την κιθάρα να κυριαρχεί.
Το "Make Me Feel Your Love", είναι μια εξαιρετική μπαλάντα που "χτυπά" όλες τις αισθήσεις.
Έχει μια όμορφη μελωδία, εγκάρδιους στίχους, εξαιρετικά πλήκτρα και δυνατά ντραμς για να του δώσει μια κλασική αίσθηση της δεκαετίας του '80 επηρεασμένη από τους Def Leppard.
Το "Ain't No Woman" είναι ένα από αυτά τα διασκεδαστικά ροκάδικα κομμάτια που οι ακροατές μπορούν να "εκτοξεύσουν" το ήχο από τα στερεοφωνικά τους και να περάσουν πραγματικά καλά.
Και το westcoast rock της "Sarah" επιδεικνύει μια ασφαλή μελωδική ευαισθησία, μια προθυμία να δείξει η μπάντα  ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο από '80ς AOR wannabes.