Αρκεί να πούμε ότι αυτός είναι ο "εορτασμός" του γείτονα μας κ. Turk για τα τριάντα χρόνια αγάπης του για το είδος, όπου συγκεντρώνοντας εξαιρετικούς μουσικούς για να ηχογραφήσουν νέα μουσική μας παρέδωσε ένα εξαιρετικά μελωδικό δημιούργημα. (Για περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ).
Ο Khalil Turk πρόσθεσε μερικές βιρτουόζικες  νέες προσθήκες για το "Turkish Delight Vol. 2".
Ο πρώην ντράμερ των "HammerFall", Johan Kullberg, μοιράζεται τα καθήκοντα των ντραμς με τον Josh Devine.
Ο θρυλικός Kai Hansen (Gamma Ray) είναι παρών στην κιθάρα, ο εκπληκτικός Rudy Sarzo (Quiet Riot) συνεισφέρει  στο μπάσο, για να αναφέρω μόνο μερικά ονόματα. Αλλά οι πιο θεαματικές προσθήκες είναι οι τραγουδιστές Mark Boals (Ring of Fire), Ralf Scheepers (Primal Fear), Jules Galli (Levara), Dan Reed (Dan Reed Network), Marc Storace (Krokus), Jean Beauvoir (Crown Of Thorns), ο James LaBrie (Dream Theater), ο Andrew Freeman (Last In Line) και τελευταία προσθήκη ο Dino Jelusick (που ακούγεται σαν νεαρός Coverdale).
Λαμβάνοντας υπόψη το νέο άλμπουμ και ορισμένα τραγούδια, μπορεί να γίνει μια γενική παρατήρηση.
Ο δεύτερος τόμος είναι σίγουρα πιο βαρύς από τον προκάτοχό του. Άρα, η ένδειξη μου για να είμαι ακριβής: μελωδικό metal rock.
Θα το ακούσετε στην αρχή με το "No One Knows Your Name" που περιλαμβάνει τον βετεράνο τραγουδιστή του heavy metal Ralf Scheepers.
Αυτό το metal μοτίβο συνεχίζεται στα ακόλουθα πέντε τραγούδια.
Το "Future" φέρνει μια αλλαγή του ύφους με πιο AOR μελωδικό hard rock ιδιαίτερα με το funky groove του. Το "Don't Surrender" είναι μια ακόμη μελωδία AOR, με περίτεχνα φωνητικά. Όπως και το "Fahrenheit 451", όπου η ρύθμιση επιστρέφει τη βαρύτητα για τα φωνητικά μέρη. Ωστόσο, το έργο της κιθάρας "τσιμπάει" ευχαριστα. Το "Throwing Bones" είναι επίσης λίγο πιο ήπιο με περισσότερη φωνητική έμφαση (μόνο για να απολαύσουμε ένα εξαιρετικό  σόλο κιθάρας).
Προσωπικά αγαπημένο το γρήγορο και βαρύ "We Carry On" με τον πολυδύναμο τραγουδιστή Dino Jelusick που τραγούδησε με την μπάντα του  εμφανιζόμενος στον θεσμό συναυλιών του αγαπημένου μας Γιώργου Γάκη, Castle Rock, στα πανέμορφα Ιωάννινα.
Το μόνο τραγούδι που δυσκολεύομαι λίγο ακούσω με ευχαρίστηση γιατί ηχεί λίγο παράταιρο  είναι το "Future" που τραγούδησε ο Dan Reed. Σε σύγκριση με τα άλλα κομμάτια του άλμπουμ, αυτό ακούγεται λίγο σαν ξένο και αταίριαστο. Τα άλλα τραγούδια ηχούν εξαιρετικά στα αυτιά μου και κάνουν αυτό το άλμπουμ να ακούγεται υπέροχο. Η δε  συμβολή των Beauvoir, Jelusick, Boals και πολλών άλλων είναι δύσκολο να αγνοηθεί.
Συνολικά, το "Turkish Delight Volume Two" ανεβάζει το έργο σε ένα νέο επίπεδο, προσφέροντας περισσότερα μελωδικά metal rock τραγούδια σε συνδυασμό με το παραδοσιακό μελωδικό hard rock AOR.
Σίγουρα ένα ενδιαφέρον και διασκεδαστικό μείγμα.

Νότης "We Carry On" Γκιλλανίδης