Night Laser: "Call Me What You Want"

10/07/2024

Κατηγορία: Κριτικές

1542

Μερικές φορές κοιτάζω απλώς το όνομα της μπάντας που υπάρχει στο αρχείο που λαμβάνω για παρουσίαση και περιεργάζομαι η μουσική που περιέχεται σε αυτό. Για μένα είναι περίπου η ίδια συγκίνηση που έχω όταν κοιτώ ένα εξώφυλλο άλμπουμ σε κάποιο κατάστημα. Κοιτάς το εξώφυλλο και προσπαθείς να φανταστείς τι είδους μελωδική μουσική υπάρχει σε αυτό.

 

Λοιπόν, η μουσική δεν ήταν έκπληξη γιατί αυτό που προσφέρουν οι Night Laser με το ολοκαίνουργιο "Call Me What You Want" που περιλαμβάνει παλιό καλό Hard'n'Heavy με μερικές πινελιές από NWOBHM.

Οι Night Laser οι sleaze rockers από το Αμβούργο της Γερμανίας έχουν ήδη τρία άλμπουμ ως κυκλοφορίες: τα "Fight For The Night" 2014, "Laserhead" 2017 και το "Power To Power" το 2020.
Τα ιδρυτικά μέλη και οι αδερφοί Benno και Frank Hankers έφεραν νέες προσθήκες τους Felipe Zapata Martinez και  Vincent Hadeler στην κιθάρα και μαζί με τον Robert Hankers στο μπάσο και τον ντράμερ Ingemar Oswald να ολοκληρώνουν το line up για να μας παρουσιάσουν το "Call It What You Want".
Επιπρόσθετα ο δίσκος συνεπικουρείται από τον παραγωγό Dirk Schlacther (Gamma Ray, Ross The Boss) ενώ στην μίξη και το mastering είναι ο Eike Fresse (Deep Purple, Helloween και Simple Minds).
Προσωπικά μου άρεσε πολύ το "Call Me What You Want" γιατί δύο συνθέσεις με την πρώτη ακρόαση τράβηξαν αμέσως την προσοχή μου. Και τα δύο γιατί προσανατολίζονται στους θρυλικούς Saxon, ένα συγκρότημα που απλά αγαπώ και μου φέρνει τόσες πολλές αναμνήσεις με τις συνθέσεις "Don't Call Me Hero" και "Laser Train". Το πρώτο λόγω του ρυθμού και της διάθεσής του που απευθυνόταν στην εποχή του "Power & The Glory". Το άλλο θυμίζει τους "Boogie Metal" Saxon που συνήθιζαν να κάνουν αρκετές φορές. Υπέροχες εποχές.
Το εναρκτήριο κομμάτι "Bittersweet Dreams" είναι ένα γνήσιο glam rock εκρηκτικό κομμάτι, που ξεκινά με σόλο ντραμς συνοδευόμενο από μια υπέροχη γραμμή μπάσου, η οποία στη συνέχεια ξεκινά με κιθάρες και στη συνέχεια τα φωνητικά ένα χαλαρό κομμάτι με γρήγορο τέμπο, ένα ωραίο ρεφρέν με φωνητικά, μια δροσερή αρχή που θυμίζει έντονα την αίγλη των '80s.
Στο "Way To The Thrill", η κιθάρα παίρνει τα ηνία, διατηρώντας όμως την rock και πιασάρικη  εκδοχή  που χαρακτηρίζει το άλμπουμ.
Το "No More Changes" έχει την πρώιμη ατμόσφαιρα των Guns N' Roses/LA Guns για ένα άλλο υπέροχο κομμάτι με δυναμική  διάθεση ενώ το "Don't Call Me A Hero" απομακρύνεται ελαφρώς από αυτό το sleaze/glam στυλ με λίγο περισσότερο μελωδικό ήχο.
Το "Law Of The Vulture" με πολύ γρήγορο ρυθμό, με μια δυναμική μπασογραμμή, πιο βαριά κιθάρα στο riff και δυνατά ντραμς, με ένα μελωδικό ιντερμέδιο στα μισά του δρόμου, με εξαιρετική δουλειά στην κιθάρα.
Το "Laser Train" είναι ένα από τα αγαπημένα μου στον δίσκο, είναι ένα δροσερό αισιόδοξο rock n' roll με  χαλαρά υπέροχα φωνητικά, υπέροχες κιθάρες.
Στη συνέχεια, το απαλό και γλυκό ακουστικό "Travelers in Time" όπου το βιολί έκανε τα μαγικά του! Είναι μια μπαλάντα το που βιολί και το τσέλο συνδυάζονται και ακούγονται όμορφα με την ακουστική κιθάρα. Τα φωνητικά συμπλέουν  με συναίσθημα και πεποίθηση. Το "Captain Punishment" το αποδεικνύει  καλύτερα. Ο τύπος μπορεί να πάει από τον υψηλότερο τόνο στις χαμηλότερες νότες. Τα riff της κιθάρας είναι επίσης υπέροχα
Μετά έρχεται το "Fiddler on the Roof", μια άλλη μπαλάντα, αλλά αυτή τη φορά μια φολκ μέταλ μπαλάντα!
Πραγματικά δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Το μοντέρνο οργανικό του "περιτύλιγμα" όντως με καθήλωσε. Ένα επικό κομμάτι δυναμικής Metal μπαλάντας  διάρκειας άνω των εννέα λεπτών που έχει μερικές ωραίες πινελιές βιολιού που δένουν τόσο καλά με τη μελωδία του κομματιού, που ακούγεται πολύ σαν κομμάτι στο ίδιο ύφος με τους Helloween και Maiden.
Αυτές οι εκπλήξεις είναι που κάνουν το "Call Me What You Want" τόσο γοητευτικό...
Το τραγούδι  στη γερμανική γλώσσα, που κλείνει τον δίσκο,  ονομάζεται "Uber Alman", ένα  κομμάτι που έχει θέμα Rock N' Roll/Swing της δεκαετίας του '50.
 Σύμφωνα με τον Benno Hankers, που έγραψε τους στίχους των τραγουδιών, το "Call Me What You Want" αποφεύγει τα κλισέ. "Δεν υπάρχουν πια στίχοι για γυναίκες, αυτοκίνητα ή πάρτι. Αυτά τα κλισέ ανήκουν στο παρελθόν. Αντιθέτως, προτιμώ να παίζω με μεταφορές και, εκτός από ορισμένα προσωπικά θέματα, μιλάω και για κοινωνικά κρίσιμες πτυχές που μπορεί να ανοίξουν τα μάτια των ακροατών μας."

Νότης "Captain Punishment"  Γκιλλανίδης