// Rocktime Groups

Baton Rouge: Υπέροχοι και αδικημένοι

// To Be A Rock And Not To Roll

Steve Winwood: All the way to the high life... Again

// Golden Years

Russ Ballard: Η "φωνή"... του Miami Vice

Αρχική » Κριτικές

Richie Kotzen: "Nomad"

02/11/2024

Κατηγορία: Κριτικές

1110

Με νέα δισκογραφική εταιρία, ο πολυτάλαντος κιθαρίστας, συνθέτης και ερμηνευτής Richie Kotzen κυκλοφορεί το νέο του άλμπουμ "Nomad" δείχνοντας πως το πάθος του για ποιοτική και καλοπαιγμένη με δεξιοτεχνία μουσική, του δίνει το κίνητρο να συνεχίζει να συνθέτει εξαιρετικές δημιουργίες.

Αρχικά να θυμίσουμε πως ο σπουδαίος 55χρονος κιθαρίστας έγινε γνωστός από την παρουσία του, στους POISON και MR. BIG στη δεκαετία του '90 αλλά και με συνεργασίες που είχε τα τελευταία χρόνια με τους The Winery Dogs (Billy Sheehan, Mike Portnoy), τον Adrian Smith (Iron Maiden) αλλά και παλιότερα με τον άξιο συνάδελφο του Greg Howe.

Ερχόμενοι στη νέα του, στούντιο κυκλοφορία, το άλμπουμ ξεκινά δυναμικά με το "Cheap Shots" με πολύ ωραία φωνητικά και τα τύμπανα να έχουν τον πρώτο λόγο μέχρι που μπαίνει το κιθαριστικό σόλο του Richie Kotzen και εκεί τα πράματα όπως καταλαβαίνετε όλα αλλάζουν.

Ακολουθεί το "These Doors", με φοβερές αρμονίες, τρομερό μπάσο και με ρυθμικά που θυμίζουν Prince και Steve Wonder ενώ δεν λείπουν οι jazz πινελιές.

Το "Insomnia" μας βάζει σε σκοτεινούς blues/southern ρυθμούς με τα φωνητικά του Richie Kotzen να μεταμορφώνονται συνεχώς και να αλλάζουν υπέροχα την ατμόσφαιρα του κομματιού.

Το ανατολίτικο riff του ομότιτλου "Nomad" κυριαρχεί στην σύνθεση όπου ακούμε περίτεχνα fusion παιξίματα και ένα απίθανο μπάσο και όλα αυτά καταλήγουν σε έναν ευφυή κιθαριστικό επίλογο.

Το "Escape" ακολουθεί ένα προβλέψιμο ροκ τέμπο χωρίς τους περφεξιονισμούς των προηγούμενων κομματιών ενώ στο "On The Table" οι ταχύτητες ανεβαίνουν και το ρεφρέν είναι από τα καλύτερα που υπάρχουν στο άλμπουμ με ένα κιθαριστικό σόλο που φλερτάρει με την "παράνοια".

Το "This Is A Test" είναι λιτό και λυρικό με την ακουστική κιθάρα και την φωνή του Richie Kotzen να ακούγεται λυτρωτική.

Το άλμπουμ κλείνει με το "Nihilist" όπου το πνεύμα του Frank Zappa είναι διασκορπισμένο σχεδόν παντού.

Συνοπτικά θα περιγράφαμε πως στο "Nomad" διαπιστώνουμε ότι ο Richie Kotzen απελευθερώνει από μέσα του όλες εκείνες τις μουσικές που τον έχουν σημαδέψει ξεκινώντας από το bluesy hard rock και φτάνοντας μέχρι την jazz fusion/funk, δείχνοντας πόσο ταλαντούχος και ανήσυχος καλλιτεχνικά παραμένει, αποδίδοντας με μοναδική ενέργεια και χάρη αυτό το μικρό άλμπουμ αριστούργημα!

Φώτης Μελέτης