Είχαν μόλις κυκλοφορήσει το πρώτο τους τραγούδι "What Kinda Love’’, είχαν επίσης συμφωνήσει να εργαστούν πάνω στην ηχογράφηση του παρθενικού τους άλμπουμ με τίτλο "Looking For Love, Ready For War’’ με την εταιρεία Better Noise, και το καλύτερο από όλα είχαν κερδίσει τη θέση του opening act στην επερχόμενη περιοδεία Stadium Tour, μαζί με τους Def Leppard και Motley Crue.
H προσγείωση όμως ήταν απότομη και σκληρή, καθώς σύντομα ξέσπασε ο Covid, και όλα τα παραπάνω εξανεμίστηκαν.
Όμως ο frontman και ψυχή της μπάντας, ο Tuk Smith (πρώην τραγουδιστής των Biters) , δεν το έβαλε όμως κάτω και  κατά τη διάρκεια του lockdown συγκεντρώθηκε στη συγγραφή τραγουδιών και νέου υλικού, που οδήγησαν στην δημιουργία και κυκλοφορία του "Ballad Of Misspent Youth’’ το 2022 από την Music Recording Group.
Aν θέλαμε σε γενικές γραμμές να κατατάξουμε μουσικά τους Tuk Smith and The Restless Hearts, τότε θα προσδιορίζαμε τον ήχο τους να κυμαίνεται κάπου ανάμεσα στη μελωδικότητα των Cheap Trick, την μαγεία της κιθάρας των Thin Lizzy, αλλά και την τραχύτητα των AC/DC.
Πριν μερικούς μήνες,  η μπάντα μας παρουσιάζει το δεύτερο άλμπουμ της με τίτλο: "The Rogue To Redemption’’.
To άλμπουμ αποτελεί ένα φανταστικό και υπέροχο δείγμα τέλειας χημείας glam rock, arena rock, αλλά και garage rock. Και οφείλω να ομολογήσω ότι είναι τόσο καλοπαιγμένα, εμπνευσμένα και όμορφα ερμηνευμένα τα τραγούδια, που πραγματικά είναι δύσκολο να διαλέξει κανείς ανάμεσα σε τόσα αγαπημένα.
Λάτρεψα προσωπικά το "Take The Long Way’’, το οποίο έχει όλη την δυναμική ενέργεια και τη φωτεινότητα ενός rock n roll τραγουδιού προορισμένου να γίνει σούπερ ραδιοφωνικό hit. Εάν υπήρχε ακόμα το MTV, είναι βέβαιο ότι θα μεταδιδόταν πολλές φορές την ημέρα.
Πολύ ενδιαφέρον το "Glorybound’’, το οποίο ‘’προδίδει’’ ξεκάθαρα τις punk καταβολές του από τους Ramones, με έναν φοβερό ρυθμό που κρατάει τον ακροατή σε απίστευτη εγρήγορση και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι βαριέται ακούγοντάς το.
Το "End Of An Era’’ διαθέτει ένα μελωδικότατο riff, που κρατάει τον κεντρικό ρυθμό του τραγουδιού, "καρφώνεται’’ κυριολεκτικά στο μυαλό μας και μας εθίζει στο να θέλουμε να το ακούμε συνεχώς. Η κλασική ροκ "πινελιά’’ με έντονο το Mot The Hoople vibe, είναι παρούσα κάπου στον αέρα.
Με το ρομαντικό "Still A Dreamer’’, η μπάντα μας δίνει ένα midtempo classic rock τραγούδι, πλούσιο σε riffs και υπέροχα φωνητικά.
Το "Little Renegade’’ είναι γεμάτο αναφορές στη rock n roll ιστορία, με τον Tuk Smith να ερμηνεύει επανειλημμένα το ρεφρέν με έμφαση.
Σοβαρεύει αρκετά ο ήχος και γίνεται πιο "βαρύς’’ στο ημιακουστικό και με στοιχεία σκοτεινής μπαλάντας "Blood On The Stage’’, με τη φωνή του Tuk να θυμίζει τον Noel Gallaher των Oasis. Έτσι κι αλλιώς είναι ξεκάθαρη η πρόθεση του τραγουδιού, να κινείται στο ύφος των τελευταίων.
Tα riff της εισαγωγής είναι πολύ δυνατά στο επικό classic rock, το ομότιτλο "Rogue To Redemption’’, ένα τραγούδι που χρειαζόταν οπωσδήποτε η εποχή μας για αυτό το είδος. Υπέροχο και το solo στην κιθάρα, σε ένα από τα καλύτερα του συγκεκριμένου άλμπουμ.
Οι alternative και punk επιρροές , είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς στο καταπληκτικό "Lost Boy’’, το οποίο υποψιαζόμαστε ότι είναι αυτοβιογραφικό με αναφορά κατευθείαν στον ίδιο τον Tuk Smith. Μήπως κάποιος όταν νιώθει "χαμένος’’ στη ζωή, η λύτρωση μπορεί να έρθει και από τη μουσική;;;
H συλλογή ολοκληρώνεται με απολύτως ξεκάθαρο glam rock "When The Party is Over’’.
Mε όλο το θάρρος, ας μας επιτραπεί να συμπεράνουμε, πώς το "Rogue To Redemption’’είναι μια αληθινή rock n roll πανδαισία, που είχαμε πολύ καιρό να ακούσουμε και ότι οι Tuk Smith and the Restless Hearts έχουν όλα τα εχέγγυα να εξελιχθούν στην απόλυτη rock n roll μπάντα της εποχής μας!

Δημήτρης Πολίτης