Landfall: "Wide Open Sky"

26/01/2025

Κατηγορία: Κριτικές

1377

Τρίτο άλμπουμ από το βραζιλιάνικο μελωδικό συγκρότημα hard ροκ, τους Landfall, που ιδρύθηκε από τους Felipe Souzza και Marcelo Gelbcke το 2014, με επικεφαλής τον γνωστό καλλικέλαδο τραγουδιστή Gui Oliver. Η τετράδα στην καρδιά του άλμπουμ είναι οι:

 

Στην φωνή ο Gui Oliver, ο Marcelo Gelbcke στις κιθάρες, ο Luis Rocha στο μπάσο και ο Felipe Souzza στα ντραμς και παρουσιάζουν ένα σύνολο τραγουδιών που θα ενθουσιάσουν τους νεότερους  θαυμαστές, αποδεικνύωντας πως για την  μελωδικότητα  δεν έχει σημασία το έθνος καταγωγής, αλλά η ιδιοσυγκρασία του καλλιτέχνη στην δεξιοτεχνία δημιουργίας μουσικής που το κάνει να ξεχωρίζει.
Έτσι λοιπόν οι Landfall επιστρέφουν οπλισμένοι με το ολοκαίνουργιο άλμπουμ τους, το "Wide Open Sky" και με καταπληκτικό μελωδικό τρόπο που συνοψίζει γκρουπ όπως τους Journey, την επιρροή των Dokken και ίσως με έναν αέρα απροκάλυπτου θαυμασμού για τον Steve Lukather και τους Toto. Υπάρχουν οι υποσχόμενοι απόηχοι του Steve Perry στα φωνητικά του Oliver, αλλά όχι τόσο ώστε να μας αποσπούν την προσοχή!
Το άλμπουμ ξεκινά με το "Tree Of Life", ένα δυνατό riff και σταθερό ρυθμό μας ξεσηκώνει, με την εξαιρετική ερμηνεία του  Oliver.
Ο ρυθμός αυξάνεται όπως τον οδηγούν προς τα εμπρός οι Souzza και Rocha, προσθέτοντας μια υπέροχη πινελιά στον ήχο. Ένα αντανακλαστικό και περίτεχνα δημιουργημένο  κομμάτι για αρχή. Το οιονεί θρησκευτικό αυτό τραγούδι και οι θετικοί, αισιόδοξοι στίχοι του, δίνουν δύναμη στο θέαμα καθώς ανοίγει το άλμπουμ.
Οι κιθάρες και τα τυμπανίσματα είναι πιο δυνατά και πιο βαριά καθώς ξεκινά το "SOS", με τον Oliver σχεδόν να αφηγείται τους στίχους. Το δυνατό μπάσο του Rocha, το καλπάζον ρυθμικό τυμπάνισμα  του Souzza και τα δυνατά riff και το σόλο του Gelbcke και ακούμε τους Landfall να εισβάλλουν και με τα δύο πόδια σταθερά στον κλασικό μελωδικό  ροκ ήχο.
Η εναλλαγή στυλ και ήχων είναι εντυπωσιακή. Πραγματικά, η σύνθεση αυτή είναι μια έκρηξη αδρεναλίνης ενός ροκ τραγουδιού, μια προσευχή "ντυμένη με ροκ ρούχα".
Υπάρχει μια θρησκευτική ένταση στη φωνητική απόδοση του Oliver τώρα, κουβαλώντας ένα βάρος συναισθημάτων εδώ, χωρίς να παραπαίει ούτε στιγμή στην ερμηνεία του.
Με το "When The Curtain Falls" μουσικά, μια επιστροφή στη δεκαετία του ογδόντα – μετατρέπουν έναν οδυνηρό, "μετά θάνατον" στίχο σε ένα σοβαρό κομμάτι ενδοσκόπησης, κυνικό αλλά ελπιδοφόρο. Η σύνθεση στηρίζεται στις εύγλωττες και συχνά δυνατές φιγούρες της κιθάρας του Gelbcke, που στηρίζουν την μελωδικότητα της σύνθεσης.
Αυτό γίνεται πριν αναλάβει ο Oliver με τα φωνητικά του υποστηριζόμενος από τον Rocha και  τα έγχορδα του. Τα διαλείμματα και οι γέφυρες δημιουργούν έναν ήχο, που αν και ενσωματώνει αλλαγές ρυθμού, είναι απρόσκοπτος και ρέει ελεύθερα. Ένα κομμάτι με έξυπνη σύνθεση.
Το κομμάτι "Running In Circles" περιέχει στοιχεία που δίνουν κάτι περισσότερο από ένα σεβασμό προς την κατεύθυνση των Journey, και το μουσικό τέρας του 1983 "Separate Ways (Worlds Apart)". Ένα staccato τέμπο κατά τόπους, συνδυάζεται αβίαστα με εναρμονισμένα φωνητικά και ένα σόλο του Gelbcke που βρυχάται.
Αυτά τα πνευματικά θέματα των στίχων στα πρώτα τραγούδια,  δίνουν τη θέση τους στα πιο ρομαντικά θέματα αγάπης και στοργής στο δεύτερο μισό του άλμπουμ.
Όπως, η ραδιοφωνική κυκλοφορία "No Tomorrow". Η φωνητική απόδοση του Oliver είναι τέλεια, καθώς επιδεικνύει έλεγχο και εμβέλεια. Ο ήχος είναι πλούσιος και γεμάτος με την προσθήκη πλουσιοπάροχων πλήκτρων, που προδίδουν το γεγονός ότι οι Landfall είναι πραγματικά βιρτουόζοι. Η σύνθεση "γλιστρά" σε ένα χαλαρωτικό κλείσιμο.
Το "A Letter To You" ξεκινά με ένα ντουέτο πιάνου και κιθάρας, ο Oliver προσθέτει αργούς και παθιασμένους στίχους, η μπαλάντα δημιουργεί συνειρμούς, με το συγκρότημα να προσθέτει αρμονίες με το  περίτεχνο σόλο του Gelbcke που κρατά το συναίσθημα δυνατό. Μια κλασική δυναμική  μπαλάντα που εκτελείται άψογα.



Ο ρυθμός ανεβαίνει  στο "Coming Home", και ένα δυνατό riff  θα κάνει τους  ακροατές να αναπηδήσουν. Το σόλο στην μέση  ενώ υπάρχει  μια "βρώμικη" μπλουζ εισαγωγή προτού ξεσπάσει σε έναν αληθινό 80ς ύμνο.
Το ηλεκτρονικά εμπνευσμένο "Intoxicated" είναι το επόμενο, με  ένα Euro-rock αίσθημα ενσωματωμένο στη μίξη, και νιώθεις ότι η μπάντα έχει δώσει την ευκαιρία στους ακροατές για να εκφραστούν και να διασκεδάσουν. Το αποτέλεσμα είναι ένα εκτεταμένο "τραινάκι" ήχου που είναι διασκεδαστικό και εκτελεσμένο από ταλαντούχους μουσικούς.
Ένα πραγματικό αγαπημένο κομμάτι.
Το "Hourglass" είναι ένα έπος σχεδόν 7 λεπτών, που ξεκινά με βαριά riff και ντραμς.
Οι καίριοι στίχοι του Oliver ενώνονται, η αγριότητα υποχωρεί καθώς μεταφέρει τον ακροατή του προς τα εμπρός, το ενδιάμεσο είναι σύντομο καθώς οι Gelbcke, Souzza και Rocha απελευθερώνουν το "οπλοστάσιο" τους με γρήγορη διαδοχή προωθώντας τον βαρύ ήχο προς τα αυτιά. Αυτός ο εναλλασσόμενος συνδυασμός στυλ είναι πραγματικά σαγηνευτικός.
Το προτελευταίο κομμάτι του άλμπουμ είναι το "Higher Than The Moon", μια ατμοσφαιρική ορχηστρική σύνθεση που μεγαλύνεται με τα φωνητικά του Oliver. Το τέμπο εκτοξεύεται γρήγορα στα ύψη, ο Souzza χτυπά με διπλομποτιές  το τύμπανο τονίζοντας τον ρυθμό για να φτάνουμε στο αποκορύφωμα πριν μας καθοδηγήσει ο Oliver για την προσγείωση.
Το ομότιτλο κομμάτι του άλμπουμ "Wide Open Sky" έχει "αποθηκευτεί" ως τελευταία σύνθεση Κομψά riff, αρμονίες, ρέουσες μελωδίες και στίχοι γεμάτοι συναίσθημα συνθέτουν αυτό το αριστουργηματικό AOR δημιούργημα. Όλα παραδόθηκαν με πάθος και ταλέντο, που ταιριάζουν με αυτούς  τους  εξαιρετικούς  μουσικούς.
Ονομάστε το AOR, πείτε το μελωδικό σκληρό ροκ, πείτε το όπως σας αρέσει, αλλά αν προσθέσετε μια πινελιά εμβέλειας και φιλοδοξίας που μοιάζει με prog, εκεί θα  συναντήσετε, κάπου κοντά, τους Landfall και το "Wide Open Sky" είναι ένα από τα καλύτερα δημιουργήματα του νέου χρόνου!!!

Νότης "Intoxicated" Γκιλλανίδης