Jeff Beck, Carlos Santana & Steve Lukather: "Live In Kariuizawa, Japan"

05/03/2025

Κατηγορία: Live Favorites

2742

Το 1986 συνέβη ένα υπέροχο συναυλιακό γεγονός στη μακρινή Ιαπωνία όπου, τρεις κορυφαίοι κιθαρίστες, συγκεντρώθηκαν την 1η Ιουνίου στην Karuizawa για μία σούπερ ιστορική ζωντανή εμφάνιση.

 

Ποιοι ήταν λοιπόν αυτοί οι τρεις σπουδαίοι μουσικοί που έδωσαν ένα μοναδικό κιθαριστικό ηλεκρικό σόου;
Ο λόγος για τον θρυλικό Carlos Santana, τον ασυναγώνιστο Jeff Beck (The Yardbirds, Beck, Bogert & Appice) και τον υπερταλαντούχο Steve Lukather (Toto).
Πηγαίνοντας λοιπόν τέσσερις δεκαετίες πίσω, ο Jeff Beck ήδη είχε κυκλοφορήσει τον δίσκο "Flash" (1985) και εμφανιζόταν στην Ιαπωνία για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια για την προώθηση του συγκεκριμένου άλμπουμ και το πρώτο ραντεβού ήταν το Sound Market Festival στην Karuizawa (Nagano Session) την πρώτη μέρα του καλοκαιριού το 1986 Ιουνίου. Η συναυλία γυρίστηκε επαγγελματικά με πολλές κάμερες και στη συνέχεια μονταρίστηκε σε περίπου μία ώρα για να προβληθεί στην ιαπωνική τηλεόραση σε μία συγκλονιστική συναυλία με τρεις από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες του κόσμου να μοιράζονται όλοι την ίδια σκηνή.
Ο Carlos Santana, με την σειρά του, εκείνη την περίοδο είχε ήδη κυκλοφορήσει το άλμπουμ το "Beyonde Appearance" (1985) και ήρθε στην Ιαπωνία για πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια παίζοντας τρεις συνθέσεις από το επερχόμενο άλμπουμ που θα κυκλοφορούσε το 1987 με τον τίτλο "Freedom".
Ο Steve Lukather λόγω των Toto, βρισκόταν στο απόγειο της δημοτικότητας του στην Ιαπωνία και ήταν προσκεκλημένος στις ζωντανές εμφανίσεις αυτών των δύο τεράστιων καλλιτεχνών και η εκδήλωση θεωρείτο ως το μεγαλύτερο ροκ φεστιβάλ της Ιαπωνίας.
Το πρώτο μέρος του φεστιβάλ αποτελούνταν από 12 τραγούδια που εκτελούσε η μπάντα του Jeff Beck συμπεριλαμβανομένων και δύο κομματιών μαζί με τον Steve Lukather και το δεύτερο μέρος αποτελούταν από 11 τραγούδια που έπαιξε ο Santana με την μπάντα του (συμπεριλαμβανομένου δύο με τον Steve Lukather) ενώ το τελευταίο μέρος αποτελείται από την μεγαλειώδη κοινή εμφάνιση των τριών μουσικών παίζοντας όλοι μαζί τρεις συνθέσεις.
Ο Steve Lukather δεν θα ξεχάσει ποτέ την πρώτη φορά στην ζωή του που έπαιξε με τον Jeff Beck στην εν λόγω συναυλία, λέγοντας:
"Ήμουν εκστασιασμένος, αυτοί ήταν οι ήρωες μου. Λατρεύω τον Carlos, αλλά το παίξιμο του Jeff με έχει επηρεάσει πολύ, όπως και του Hendrix ή οποιουδήποτε άλλου από την εποχή μετά τους Beatles. Είμαι στο σανίδι με τον Beck, και είναι μεγάλη τιμή που είμαι εκεί, έχοντας πολύ άγχος. Ήμουν μόλις 29 ετών".
Στην συγκεκριμένη συναυλία λοιπόν απολαμβάνουμε το κοινό πάθος των τριών μουσικών για αυτοσχεδιασμό και πειραματισμό που οδήγησε σε ένα εξαίσιο αποτέλεσμα, συνδυάζοντας το περφεξιονιστικό παίξιμο του Beck, με τους φλογερούς λάτιν ρυθμούς του Santana και τη μελωδική φινέτσα του Lukather
Η περιοδεύουσα μπάντα του Santana εκείνη την περίοδο αποτελούνταν από τους Chester D. Thompson στα πλήκτρα, Orestes Vilat, Raul Rekow και Armando Peraza στα κρουστά, Alphonso Johnson στο μπάσο, Tom Coster στα πλήκτρα, Graham Lear στα ντραμς και στα φωνητικά τον Buddy Miles (μέλος της Band of Gypsys του Jimi Hendrix).
 
                                      
                                                Live in Japan
Στην Karuizawa, ο Beck συνοδεύτηκε από τον τραγουδιστή Jimmy Hall (Wet Willie), τον πολύπειρο Simon Philips στα ντραμς, τον Doug Wimbish στο μπάσο και τον Τσέχο πληκτρά Jan Hammer, βραβευμένο με Grammy και εμπνευστή της μουσικής του "Miami Vice". 
Ο χαρισματικός Βρετανός κιθαρίστας συνδυάζοντας μοναδικά, rock, fusion, blues και jazz ρυθμούς έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ δεξιοτεχνίας και απόδοσης.
Το απίθανο "Star Cycle" είναι το εναρκτήριο κομμάτι της συναυλίας από το άλμπουμ "There & Back" (1980) και το "Love Will" μας χαρίζει μία ωραία blues rock/fusion σύνθεση με τα πνευστά να βάζουν τη δικιά τους πινελιά.
Το κεφάτο "Ambitious" (από το άλμπουμ "Flash") παίζεται ξεσηκωτικά και το υπογράφει ο θρυλικός μουσικός και παραγωγός Nile Rodgers (Chick, Diana Ross, Madonna, David Bowie) ενώ το πετσοκομένο "Goodbye Pork Pie Hat" ακούγεται περισσότερο σαν εισαγωγή στο εξαιρετικό "Stop, Look and Listen" με τα φωνητικά του Jimmy Hall να προσδίδουν επιπρόσθετη δυναμική στο κομμάτι. 
Ακολουθούν το ορχηστρικό και συνάμα υπέροχο "Cause We've Ended as Lovers" προερχόμενο από το περίφημο άλμπουμ "Blow By Blow" (1975) ενώ έπεται ένα ακόμη ορχηστρικό κομμάτι το "Escape" όπου βάζει την σφραγίδα του, ο μάγος των συνθεσάϊζερ Jan Hammer. Στο ίδιο jazz rock μοτίβο είναι το "Blue Wind" προερχόμενο από το άλμπουμ "Wired" του 1976 και του κλείσιμο του σετ του Beck περιλαμβάνει την διασκευή κλασσικό στο "Wild Thing". 
Στην συνέχεια ανεβαίνει στην σκηνή ο Steve Lukather και παίζει παρέα με το νεανικό του είδωλο, τα"Freeway Jam" και την διασκευή στο "Going Down" των The Alabama State Troupers μέσα σε ένα κιθαριστικό οργασμό.
Τέλος αξίζει να σημειώσουμε ότι το αγαπημένο “Gets Us All In The End” που παίζεται στην συγκεκριμένη συναυλία δεν περιλαμβάνεται σε όλες τις εκδόσεις του άλμπουμ.
 
                                              Carlos Santana
Πριν την εμφάνιση του Jeff Beck είχε προηγηθεί η θύελλα που ονομάζεται Carlos Santana! Ο καταιγισμός από κρουστά, συναρπαστικά κιθαριστικά σόλα, δεξιοτεχνικά πλήκτρα μαζί με την υπέροχη φωνή του Buddy Miles δημιουργούν ένα αξεπέραστο latin rock πανδαιμόνιο.
Το ξεκίνημα γίνεται με το ασταμάτητο  "Primera Invasión" και με το καλημέρα κατανοείς ότι θα απολαύσουμε δυνατές στιγμές.
Σχεδόν οι πιο μεγάλες επιτυχίες  του Santana είναι παιγμένες με τρομερή μαεστρία όπως τα, "Black Magic Woman", "Gypsy Queen", "Oye Como Va", 'Evil Ways", "Jin-go-lo-ba" και φυσικά το "Europa (Earth's Cry, Heaven's Smile)".
Στην συγκεκριμένη συναυλία παίζονται τρεις νέες συνθέσεις που θα κυκλοφορούσαν την επόμενη χρονιά στο άλμπουμ "Freedom" του 1987. Το "Victim of Circumstance", το "Mandela" αναμειγμένο με το "Incident at Neshabur" από το κλασσικό "Abraxas" και το "Songs of Freedom".
To "Right Now" είναι η μόνη σύνθεση από το "Beyonde Appearance" ενώ στα "By the Pool" απολαμβάνουμε την μελωδική κιθάρα του Carlos.
To set κλείνει με το Steve Lukather να μοιράζεται στην σκηνή  παρέα με την μπάντα του Santana, παίζοντας το "Open Invitation" από τον δίσκο "Inner Secrets" (1978) σε μία φοβερή εκτέλεση και το σετ κλείνει γράφεται με το "Songs of Freedom".
O επίλογος αυτής της ιστορικής εμφάνισης γράφεται με τους τρεις κιθαρίστες να καταθέτουν ψυχή, ταλέντο και πάθος επί σκηνής καθηλώνοντας το πλήθος παίζοντας το δεκάλεπτο "Superboogie". Ο αποχαιρετισμός γίνεται με τις διασκευές, στο κλασικό "People Get Ready" (οι ερμηνείες των Miles και Hall είναι συγκλονιστικές) και το θρυλικό "Johnny B. Good" μέσα σε κλίμα αποθέωσης.
 
Φώτης Μελέτης