Υes: "90125"

04/10/2018

Κατηγορία: Old Time Rock

4836

Το ενδέκατο και πιο εμπορικό άλμπουμ των θρυλικών ΥΕS έχει αρκετό παρασκήνιο πριν κυκλοφορήσει στην αγορά. Είχε προηγηθεί το 1980, η κυκλοφορία του άλμπουμ “Drama” (πολλοί υποστηρίζουν ότι ήταν όντως ένα δράμα…) που έπειτα οδήγησε για αρκετό χρονικό διάστημα στο “πάγωμα” της μπάντας.

 


Το συγκρότημα είχε σκορπίσει αφού στο “Drama” δεν συμμετείχαν οι Jon Anderson και Rick Wakeman ενώ οι υπόλοιποι Alan White (drums) και  Chris Squire (μπάσο) έφτιαχναν τους Cinema και ο Steve Howe ήδη έκανε επιτυχία με τους Asia.
H παρουσία του Νοτιοαφρικανού κιθαρίστα, Trevor Rabin στην επανασύσταση των Yes και της δημιουργίας του “90125” είναι καταλυτική αφού είχε συμπράξει και αυτός με τους Cinema αν και παραλίγο να καταλήξει στους Asia.
O Rabin λοιπόν είχε κυκλοφορήσει μερικά καλά σόλο άλμπουμ κάτι που είχε τσεκάρει ο μπασίστας των Yes, Chris Squire μαζί με τον ντράμερ Alan White και δούλευαν εκείνο το διάστημα με το όνομα ΧΥΖ (καμία σχέση με τους αμερικανούς hard rockers) και στη συνέχεια μετεξελίχθηκαν στους Cinema με σκοπό να κυκλοφορήσουν το 1983 το πρώτους τους δίσκο. Στη πορεία όμως συναντήθηκαν οι δρόμοι τους ξανά με τον πληκτρά Tony Kaye και τον τραγουδιστή Jon Anderson, οι οποίοι δήλωσαν ενθουσιασμένοι από τον υλικό των Cinema και συμφώνησαν να συμμετάσχουν στο άλμπουμ που συνθετικά αποτελείται κυρίως από ιδέες του Trevor Rabin.
Παρότι ο T. Kaye ήταν έτοιμος να ενεργοποιηθεί δεν ήθελε τον T.Horn να συμμετέχει  λόγω πικρής προηγούμενης εμπειρίας και χρησιμοποιήθηκε ο Eddie Jobson (UK, Roxy Music, Jethro Tull) στα πλήκτρα που σημειωτέον είναι και στην αρχική έκδοση του video clip, “Owner of a Lonely Heart”. Όμως στη συνέχεια τα βρήκε η μπάντα με τον Kaye (λόγω νομικού κολλήματος για το όνομα) και ο E.Jobson αρνήθηκε να μοιράζεται τα keyboards μαζί του και αποχώρησε οριστικά.
Έτσι λοιπόν αφού στην ουσία οι Cinema ήταν τα 4/5 των YES, αποφάσισαν να μην κυκλοφορήσουν το “90125” με το νέο τους όνομα αλλά με το θρυλικό όνομα που τους έκανε τεράστιους στην classic & progressive rock κοινότητα. Την παραγωγή αναλαμβάνει ο τρομερός Trevor Horn, που βοηθάει και στα δεύτερα φωνητικά ενώ ο τίτλος “90125” προκύπτει από τον αριθμητικό κατάλογο της ATCO Records αφού αυτό ήταν το νούμερο που τους έδωσε η εταιρία τους για την κυκλοφορία του άλμπουμ.

 
Τώρα για να έρθουμε στα τραγούδια του δίσκου εκείνο που χαρακτηρίζει το “90125” που κυκλοφόρησε το  Νοέμβριο του 1983, είναι σίγουρα η τεράστια επιτυχία που έκανε το “Owner of a Lonely Heart” σε σημείο να σκαρφαλώσει στην κορυφή του Billboard. Σε αυτό βοήθησε τόσο το παρανοϊκό και συμβολικό video clip αλλά και ο εκπληκτικός κιθαριστικός ρυθμός με την εισαγωγή να παραμένει κλασσική ακόμη και σήμερα.
Το “Hold On” που ακολουθεί είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ με την κιθάρα του Rabin να δένει τέλεια με την υπέροχη φωνή του J.Anderson και το ρεφρέν να σε απογειώνει κυριολεκτικά. Το “It Can Happen” περιέχει μία μελαγχολική μελωδία που στη συνέχεια εξελίσσεται σε ένα μοναδικό ρεσιτάλ ουράνιας ερμηνείας του Anderson. Στη συνέχεια συναντάμε το κορυφαίο τραγούδι του δίσκου το φοβερό “Changes” όπου παντρεύεται σε απίστευτο βαθμό το progressive και το aor με τις εναλλαγές να είναι αλλεπάλληλες και γοητευτικές.
H εισαγωγή του συγκεκριμένου κομματιού είναι εκπληκτική με τα keyboards να κυριαρχούν και στη συνέχεια να διεισδύουν οι κιθαριστικοί ρυθμοί του Rabin όπου ισορροπούν τους ενορχηστρωτικούς ακροβατισμούς ενώ όταν μπαίνει η πανέμορφη φωνή του Νοτιοαφρικανού δημιουργού, το κομμάτι γίνεται θεϊκό και στη συνέχεια έρχεται το ρεφρέν όπου γίνεται ένας art-melodic οργασμός με την φωνή του Anderson να “επεμβαίνει” μοναδικά που σε “στέλνει” στον αιώνιο ροκ παράδεισο!
‘Έπειτα ακολουθεί το “ταχύτατο” ορχηστρικό “Cinema” που παραπέμπει έντονα σε παλιότερες δουλειές του συγκροτήματος ενώ το “Leave It” επαναλαμβάνει ξανά το εμπνευσμένο παιχνίδι Rabin & Anderson στα φωνητικά (επιρροές και από Beach Boys) με λιγότερη κιθάρα και περισσότερα πλήκτρα και το οποίο πήγε αρκετά καλά στα chart αφού έφτασε μέχρι το Νο 24.
Το “Our Song” είναι ένα δυνατό aor κομμάτι με τα keyboards να “σκοτώνουν” και τις μικρές  του μεταμορφώσεις να είναι συναρπαστικές και φυσικά το reffrain να αποτελεί ένα “χαμένο ύμνο”.  Τα “City of Love” και “Hearts” που κλείνουν το άλμπουμ είναι δύο τρομερά κομμάτια με το πρώτο να σε μαγνητίζει με τις μελωδικές του γραμμές και το δεύτερο να δίνει ένα γλυκό και λυρικό τόνο. To “90125” όταν κυκλοφόρησε λοιδορήθηκε από τους τότε ειδήμονες (μάλιστα ένας από αυτούς πρωταγωνιστεί ακόμη και σήμερα σε πετυχημένη τηλεοπτική νεανική εκπομπή). Φυσικά ελάχιση σχέση έχει το συγκεκριμένο άλμπουμ (όπως και το Big Generator) με τις απίστευτες μαραθώνιες prog συνθέσεις των δίσκων της δεκαετίας του '70 όμως αυτό το "διάλλειμα" των YES προσωπικά το θεωρώ πολύ ενδιαφέρον και πετυχημένο διότι έδωσε τη δυνατότητα σε ένα πιο ευρύ κοινό να τους γνωρίσει και να γίνουν οπαδοί τους.
Όμως αποτελεί μία σημαντική στιγμή των βασιλιάδων του art-rock που κατάφεραν με περισσή δεξιοτεχνία να δείξουν πως παίζεται το melodic-prog rock και στην πιο εμπορική του εκδοχή.  
Άψογο άλμπουμ, κρυστάλλινη παραγωγή και με τραγούδια όπως τα “Owner of a Lonely Heart” και “Changes” να μας σημαδεύουν παντοτινά.

TRACKLIST
“Owner of a Lonely Heart"                     
"Hold On"     
"It Can Happen"      
"Changes"     
"Cinema"      
"Leave It"     
"Our Song"  
"City of Love
“Hearts"

ΜΕΛΗ
Jon Anderson (φωνητικά)
Tony Kaye (κήμπορντς)
Trevor Rabin (κιθάρα, φωνητικά)
Chris Squire (μπάσο)
Alan White (drums)


Φώτης Μελέτης