Twisted Sister : "Love Is For Suckers"

16/10/2017

Κατηγορία: Old Time Rock

8229

Το βίντεο – κλιπ έσκασε μύτη στο «Μουσικόραμα» την ώρα που το φθινόπωρο άρχισε να δείχνει ανυποχώρητο. Αυτοσχέδια πίστα πειραγμένων αμαξιών με υψωμένους κώλους, αεροτομές, φαρδιά λάστιχα και συνοφρυωμένες μάσκες.

 

Μια ξανθιά «φωτιά στα κόκκινα», απ’ αυτές που θα μας ρίχναν αναίσθητους με μισό σπάσιμο μέσης, βγαίνει από ένα και κάνει νόημα στο πλατιναρισμένο βουνό από μαλλιά να μπει στο δικό του αμάξι για να την κοντράρει.
Είναι ο
Dee Snider, με ροζ all star, πρώτη φορά χωρίς να μοιάζει με διασταύρωση Bette Midler και Εξορκιστή. Το κομμάτι είναι απλό – απλούστατο, λέγεται “Hot Love” και προχωρά στο οφθαλμολούτρειο κυρίως θέμα, με τη γκόμενα να χαϊδεύει με σαπουνάδα τη Σεβρολέτ, να της σπάει το κουμπί που κρατάει σφιχτά τα δυό πέτα του τοπ της κι οι Twisted Sister τριγύρω να ζαχαρώνουνε ξελιγωμένοι. 


 
Στις 13 Αυγούστου του ’87 το «καινούριο» άλμπουμ των Twisted Sister, όπως είχε ανακοινωθεί, κυκλοφόρησε. Περίπου τρία χρόνια είχαν περάσει μετά το θρίαμβο του ”Stay Hungry”, όμως όλα πια ήταν διαφορετικά. Το “Come Out And Play” είχε κυκλοφορήσει στα τέλη του ’85, για να αποδειχθεί μια μεγάλη εμπορική απογοήτευση, σαν το χιλιοειδωμένο νούμερο μιας πεντάδας κλόουν που επιχειρούσε μάταια να συναρπάσσει.
«Προσωπικά είχα πειστεί ότι όλα θα έφτιαχναν μόλις θα κυκλοφορούσα τον επόμενο δίσκο “μου”. Μ' αυτόν τον τρόπο έβλεπα την κατάσταση, σα να ήταν το προσωπικό μου σχήμα. Δεν ήξερα βέβαια τί είδους δίσκος θά' πρεπε να είναι. Έχοντας μπλέξει σε αρκετές συμπλοκές με σπασμένα μπουκάλια, αντιμετωπίσει κάθε βρωμερό μαγαζάτορα και υποστεί κάθε μεθυσμένο φτυσίδι, επί δέκα χρόνια στα κλαμπ και τα μπαρ της πολιτείας της Νέας Υόρκης, προλάβαμε μέσα σε λιγώτερο από 18 μήνες να πουλήσουμε δυόμισυ εκατομμύρια αντίτυπα, να βλέπουμε τις φάτσες μας κάθε μέρα σε τηλεόραση και περιοδικά, μουσικά μέχρι και παιδικά και να γίνουμε αυτό που επιδιώκαμε: ροκ σταρ. Η μεταλλική κοινότητα, όμως, μετά από αυτή την επιτυχία, μας γύρισε την πλάτη.
Δεν ήμασταν πια η μπάντα των λίγων, η μπάντα των αουτσάϊντερ. Πίστευα ότι η επόμενη κίνηση θα έπρεπε να ήταν σε ακόμη πιο
mainstream κατεύθυνση και μάλιστα ότι θα έπρεπε να είναι ένα σόλο άλμπουμ. Δεν σκέφτηκα καθόλου να φύγω από τους Twisted Sister.
Θα έκανα ένα διάλειμμα για να ασχοληθώ με το προσωπικό μου project, να βγάλω από μέσα μου την ανάγκη για μεγάλη αναγνώριση. Το όνομα των
Sister θα έπαιρνε έτσι αρκετή δημοσιότητα και η μπάντα θα κέρδιζε το χρόνο που χρειαζόταν, για να μπορέσουμε σε ένα ή δύο χρόνια να οργανώσουμε ένα νέο ξεκίνημα, αφού ξεκαθάριζε το τοπίο. Έτσι κι αλλιώς, κανένας εκτός από μένα δεν καιγόταν για να δουλέψει. Ο Eddie βρισκόταν επί ένα χρόνο σ’ ένα ασταμάτητο πάρτυ και ο JJ μεγάλωνε τη συλλογή του από σπάνια αυτοκίνητα. Δεν μπορούσα να τους κατηγορήσω».
 
Ο Snider, ενώ προσπαθούσε να βρει τον «νέο» ήχο και το «νέο» image, παρέμενε πολυάσχολος. Παρουσίαζε την εκπομπή “Heavy Metal Mania” στο MTV, έγραφε ένα σενάριο για κινηματογραφική ταινία, ένα βιβλίο με τίτλο “Dee Snider’s Teenage Survival Guide” («ένας οδηγός για το πώς θα αντιμετωπίσει ένας έφηβος τους γονείς και το σχολείο») και εμφανιζόταν τακτικά στην ραδιοφωνική εκπομπή του Howard Stern. Χωρίς να το έχει αντιληφθεί, συνέχιζε να τρέφει το μεγαλύτερο σαράκι που κατέτρωγε τους Twisted Sister. Την υπερέκθεση στα μέσα ενημέρωσης, που τους είχε μεταβάλει από αλητήρια τραβεστοειδή τσαμπούκια (“they look like women, walk like men and play like motherfuckers) σε ακίνδυνο βαριετέ μαζικής κατανάλωσης. Η Atlantic Records έσπευσε να ξεζουμίσει ό,τι είχε απομείνει απ’ την παρδαλή λεμονόκουπα, πιέζοντας τον Snider με το ότι το νέο άλμπουμ «του» θα έπρεπε να γίνει υπό το όνομα της μπάντας, ότι «το timing ήταν καλό», ότι «όλοι οι ρόκερ της γενιάς του ξεπουλάνε», ότι «δεν πρέπει να ξεχαστεί το brand name από το κοινό». Οι συστάσεις γρήγορα αποκάλυψαν τη γνωστή διλημματική λογική της δισκογραφικής εταιρίας: δεν κυκλοφορεί άλμπουμ αν δεν μπει στην κορυφή του εξωφύλλου το όνομα της μπάντας. Τελικά ο Snider υπέκυψε. Το προσωπικό του άλμπουμ θα γινόταν το πέμπτο άλμπουμ των Twisted Sister και θα είχε τον τίτλο “Love Is for Suckers”.


 
Οι ηχογραφήσεις είχαν ξεκινήσει προς το τέλος του ’86, με session μουσικούς όπως ο Reb Beach, ο Kip Winger – λίγους μήνες πριν φτιάξουν τον πυρήνα των Winger- καθώς και τον Steve Whiteman των Kix. Ο Ronnie Le Tekro των Νορβηγών TNT, με το επικείμενο άλμπουμ των οποίων ο Snider βρέθηκε ανακατεμένος ως παραγωγός, πρόσθεσε μερικά σόλο. Τα ντραμς είχαν προγραμματιστεί από τον Joey Franco, τον 36χρονο ντράμερ των Good Rats απ’ το Long Island, απόφοιτο του Berkeley και επιστήμονα των τυμπάνων, που είχε συγγράψει ήδη ένα βιβλίο για τη χρήση της διπλής μπότας.
Φημολογείται ότι κανείς από τους τρεις υπόλοιπους Sister δεν είχε παίξει νότα σ' αυτό που κατέληξε να είναι το τελικό υλικό. Όταν απρόθυμα έλαβαν το σήμα να συγκεντρωθούν για τις φωτογραφήσεις και το όλο πρόγραμμα προώθησης, προέκυψε ένα ακόμη ζήτημα. Ο AJ Pero τους είπε ότι ήθελε να συνεχίσει να ζει στο δρόμο, ότι δεν ήταν φτιαγμένος γι’ αυτόν ο ρόλος της τηλεπερσόνας. Είχε ήδη αρχίσει να παίζει με τους Cities, ένα άντεργκράουντ heavy metal σχήμα που είχε μόλις κυκλοφορήσει το ντεμπούτο lp του. Ο JJ French του είπε ότι έπρεπε να διαλέξει και κείνος διάλεξε ν’ αποχωρήσει. Εύλογα, τη θέση του πήρε ο James Franco.



Η παραγωγή είχε ανατεθεί στον έμπειρο λουστραδόρο Beau Hill (Stevie Nicks, Ratt, Kix, Streets), ενώ η κρίσιμη απόφαση ανήκε και πάλι στον Snider. Τα χρώματα του πολέμου θα αποσύρονταν για πρώτη φορά από τη σύσταση της μπάντας. Πάνε οι τραβεστί σκιές, το κραγιόν και τα διχτυωτά, Μαύρα δερμάτινα και τα αληθινά τους πρόσωπα θα ήταν το στίγμα, σε μια προσπάθεια το brand name να συναντήσει την ομογενοποίηση που το είχε ήδη περικυκλώσει.
«Κατάφερα να μη διαφέρουμε από τις περίπου εκατό, ίδιες μεταξύ τους, hair metal μπάντες που προσπαθούσαν τότε να πιάσουν την καλή. Ίδιος ήχος, ίδιο στήσιμο, ίδια ρούχα, ίδια μαλλιά. Πολύ έξυπνο από μέρους μου», σαρκάζει στην αυτοβιογραφία του, δεκαετίες αργότερα, ο Snider.
Μόνο που τότε, τα δεκάδες αυτά γκρουπ έδειχναν φρέσκα, πεινασμένα και «ομορφώτερα» σε κλίμακα Bon Jovi απ' τους βετεράνους Sister. Την ίδια ακριβώς περίοδο, για την ακρίβεια τον Ιούλιο του ’87, είχε σιωπηρά κι αθόρυβα αρχίσει η αντεπίθεση των άσχημων, των εθισμένων και των αληθινά επικίνδυνων που θα παρέσυρε ολόκληρο τον ροκ κόσμο με πολιορκητικό κριό ένα δίσκο που λεγόταν «Όρεξη Για Καταστροφή».
Το μουσικό αποτέλεσμα του "Love Is For Suckers" ήταν καλοσιδερωμένο, μελωδικό, όμως αφοπλισμένο από την καταπρόσωπο ενέργεια και την αυθάδεια που χαρακτήριζε τους Twisted Sister. Το “Wake Up (The Sleeping Giant)” επάξιο κάλεσμα σε εξέγερση, το ογκώδες “Im So Hot for You” ταιριαστή για τα hard rock ήθη δήλωση macho αυτοδιάθεσης, τα “Tonight” και “Me and the Boys" προσπαθούσαν να φυλακίσουν μια gang’s-nite-out διάθεση με επαρκή αποτελέσματα, το “One Bad Habit” έχει έναν παλιοροκάδικο αέρα με κάτι πνευστά  ριγμένα μέσα του. Όμως η αγριάδα λείπει, αίσθηση που ενισχύεται από την τετριμμένη μπαλάντα “You Are All That I Need” και το κάπως πιο ευγενικό απ’ ότι θά’πρεπε “I Want This Night (To Last Forever)”.
Καλύτερα με διαφορά κομμάτια το πυρετώδες, σαρκαστικό ομώνυμο, γραμμένο από κάποιον Marky Carter, με τον Snider να προσθέτει στίχους και το “Yeah Right”, ένα tribal ρυθμικό σχέδιο στη φλέβα του “SM.F.”, με δεύτερα φωνητικά από τη μισή σκηνή του L.A.. Παρά τον πεντακάθαρο ήχο και τον ευκρινή αλλά όχι πια οργισμένο Dee Snider, το άλμπουμ ακούγεται σαν επιμελημένο σοφτκορ κόμικ στριπ περιοδικού ποικίλης ύλης. Έτη φωτός μακριά απ’ αυτό που ήταν κάποτε ένα τετράχρωμο κόμικ ενηλίκων, γεμάτο βρισίδια, ντεσιμπέλ και γροθιές στον αέρα.
 

«Έγραψα καλύτερα από κάθε άλλη φορά για τις γυναίκες και το σεξ, ακριβώς γιατί κανείς δεν  περιμένει σήμερα αυτό από μας», θα πει ελάχιστα πειστικά ο Snider στη συνέντευξη που είδαμε στα μέρη μας δημοσιευμένη στο τεύχος Οκτωβρίου ’87 του “Heavy Metal”. Τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά. Η περιοδεία για το «νέο» άλμπουμ ξεψύχησε ούτε δύο μήνες μετά την κυκλοφορία του, στις 10 Οκτωβρίου του ’87 στην Minnesota. Με την ζήτηση για εισιτήρια να κινείται σε πολύ χαμηλά νούμερα, δύο μέρες αργότερα ο Dee Snider ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει την μπάντα. Η επίσημη ανακοίνωση της διάλυσης ακολούθησε τον Ιανουάριο του 1988.
 
«Το χειρότερο για μένα ήταν ο τρόπος που τελειώσαμε. Χαμηλόφωνα, απαρατήρητα. Από την πρώτη μέρα που μπήκα στους Twisted Sister ήμασταν μια δυνατή ομάδα, δεν μπορούσες να μας αγνοήσεις εύκολα. Ήμασταν σα μια μονάδα κατεδάφισης, όπου μπαίναμε, τα ισοπεδώναμε όλα. Ήμασταν το μέτρο σύγκρισης για τις μπάντες που έρχονταν από χαμηλά.
Αν ήθελαν ν’ αποδείξουν ότι άξιζαν, έπρεπε να παίξουν καλύτερα από μας. Το τέλος μας ήταν απογοητευτικό, μια κατάντια ντροπιαστική για όσα είχαμε παλέψει τόσο σκληρά να καταφέρουμε. Το μεγαλύτερο μέρος του κοινού δεν ήξερε καν ότι είχαμε σταματήσει».

 
Μετά από δέκα περίπου χρόνια σιωπής, οι πέντε θα ξαναμαζευόταν για έναν απροσδόκητο γύρο θριάμβου ανά τον κόσμο. Εκατοντάδες χιλιάδες παλιοί και νέοι φανς δε φαντάζονταν ποτέ ότι θα έβλεπαν ξανά ζωντανή μια από τις πιο σκληροτράχηλες μπάντες που ξεπήδησαν απ’ τα καταγώγια του Μεγάλου Μήλου. Το Wake Up (The Sleeping Giant)” ξαναμπήκε στο σετ μετά από απαίτηση των οπαδών, ενώ το «κακό» εκείνο τελευταίο άλμπουμ ακούγεται όλο και πιο αδικημένο όσο απομακρύνεται από τους συσχετισμούς δυνάμεων του 1987. Παρ’ ότι δεν ηχογράφησαν ξανά τίποτε καινούριο, οι Twisted Sister δε θα ξανακούγονταν «χαμηλόφωνοι» ποτέ ξανά.
 
Παναγιώτης Παπαϊωάννου

// Old Time Rock

// Live Favorites