30/12/2017
Το καλοκαίρι η Ισμήνη είχε περάσει σε μια από κείνες τις υψηλού κύρους σχολές με τα τρία αρχικά, που δεν σκεφτόμουν ούτε γι’ αστείο να βάλω στο μηχανογραφικό μου σε λίγους μήνες. Δεν την ήξερα και καλά για νά’ μαι σίγουρος, αλλά λίγους μήνες αφ’ ότου είχε χριστεί φοιτήτρια, όλα πάνω της στροβιλίζονταν από ένα λεπτό στρώμα αλλόκοτου αέρα.
Ντυμένη μ’ ένα μαύρο φόρεμα με μακρύ μανίκι, το μαλλί ευγενές λοφίο με τη μια του άκρη να πέφτει ανάγωγα πάνω στο δεξί μάτι και κραγιόν ομόχρωμο με το δέρμα της. Τα μυτερά μποτάκια με ασημένια αγκράφα προφανώς ήταν ένεκα της ημέρας. Τελευταία μέρα της χρονιάς στο σπίτι που κοιτούσε από ψηλά τον κόλπο, το σπίτι με τα δύο επίπεδα, τα δύο τζάκια μεγέθους μίνι σπηλαίου, την τζαμαρία Μαϊάμι Βάϊς και τα τόσα σαλόνια που χωρούσαν άκοπα τις δύο ενδεκάδες ετερόκλητων νοματαίων. Είχαμε μαζευτεί να γιορτάσουμε την αλλαγή του ’87. Γέροι, μεσήλικες, νέοι και παιδιά.
Οι γέροι αποσύρθηκαν για τσάϊ του βουνού και μελομακάρονα, οι λιγώτερο γέροι είδαν την Αθλητική Ανασκόπηση με Νίκο Κατσαρό μοιράζοντας μεταξύ τους «Μεταξύ μας Μεταξά», κι οι νέοι, που ήμασταν επτά -οι δύο δίναμε πανελλήνιες, οι πέντε είχαν ξεμπερδέψει - είχαμε μαζευτεί στο υπόγειο πλέϋ-ρουμ.
Μαύρες πλάκες ανισόπεδες σαν καλντερίμι απ’ τα Ζαγοροχώρια, στρωμένες με κιλίμια, καμάρες πάνω απ’ τις πόρτες, καναπές σε γάμα, ένα με το πάτωμα και στη μια γωνία ένας όροφος ολόκληρος στερεοφωνικού. JVC με πικάπ Technics. Δισκοθήκη επιμελημένη ωστόσο ξενερουά, να μπατάρει από άπαντα Ζαν Μισέλ Ζαρ και Ντηπές Μόουντ, ευτυχώς παίζaν εδώ και κει και κάτι καινούρια. Εν μέσω ψαχουλέματος του “Tango In The Night” και του “Fine Blue Raincoat” της Jennifer Warnes με τα τραγούδια του Cohen, να κι ο George Harrison, με φόντο ένα παχύ στρώμα από σύννεφα, πουκάμισο Ίνκας πάνε ν’ αντιγράψουνε Μαγκρίτ και γυαλί καθρέφτη. Μ’ έκοψε που προσπαθούσα να μπώ μέσα στο δίσκο πριν μπει στο πικάπ και την άκουσα να λέει: «Πες μου ποιό Σκαθάρι γουστάρεις, να σου πώ τί χαρακτήρας είσαι».
Τον πήγαινα τον Τζωρτζ. Από τότε που είδα το στωϊκό, σχεδόν αποστασιοποιημένο του στυλ στο γαλάζιο διπλό “The Beatles 1967-1970”. Πιο προσγειωμένος από τον Τζων, πιο εκλεκτικός και λιγώτερο εμπορικός από τον Πωλ και πιο μουσικόφατσα από το μουρλοκομείο τον Ρίνγκο, με κέρδισε οριστικά από τότε που διάβασα τί είχε πει στη γυναίκα του, την Patti Boyd, όταν κατάλαβε ότι είχε αρχίσει να αναπτύσσει μια τάση προσκολλήσεως σε διάφορους ροκ σταρ με εύθραυστη ψυχοσύνθεση και παχυλούς τραπεζικούς λογαριασμούς, όπως ο φίλος του, Έρικ Κλάπτον. «Αγαπητή μου», της είχε πει, «Νομίζω ότι πρέπει να κάνεις αυτό που χρειάζεσαι. Καλή τύχη». Πραγματικά. Είχε το cool αυτό που σφάζει, το αναίμακτο, αλλά και χωρίς αναισθητικό.
«Εντάξει. Για μένα, εύκολο. Τζωρτζ».
«Μμμμ…» η Ισμήνη έκανε ότι συνοφρυώνεται.
«Το παίζουμε κάπως μυστήριοι;». Πήρε το δίσκο, προχώρησε πραξικοπηματικά προς το Technics και ανακοίνωσε στην ομήγυρη: «Λοιπόν, αγόρια, μπαίνει το “Cloud Nine και μην ακούσω μα και μου». Σηκώθηκε, άνοιξε το διάφανο σκέπαστρο, έβγαλε το βινύλιο από το σελοφάν, το κράτησε από τις άκρες με δείκτη και παράμεσο σαν επαγγελματίας, το έβαλε απαλά στο πλατώ και μετά από μερικά δευτερόλεπτα περίσκεψης, υπό το αγωνιώδες βλέμμα του γιου του οικοδεσπότη και ιδιοκτήτη του στερεοφωνικού – («μην κάνει καμιά μαλακία η μικρή και τρέχουμε»), πίεσε απαλά τον οριζόντιο διακόπτη.
Η βελόνα κατέβηκε, γύρισε τον ασημένιο κύλινδρο της έντασης προς τα δεξιά ώσπου τα ηλεκτρονικά ψηφία να δείξουν «4» και άραξε στον καναπέ. Κράτησε το εξώφυλλο και μου πάσαρε το εσώφυλλο με τους στίχους. Το πρώτο κομμάτι, το “Cloud 9”, με τα αχνά κήμπορντς, τα συρτά τύμπανα και την υπαινικτική κιθάρα του Clapton, απλώθηκε απ’ τα ηχεία σ’ ολόκληρο το πλέϋ-ρουμ. Αναγνωριστικά στην αρχή, αποφασιστικά στη συνέχεια. Ένας βατήρας προς τα σύννεφα. Έστω, αυτά τα κάπως γκρίζα, του εξωφύλλου.
“Take my time – I’ ll show you cloud 9 – take my smile and my heart – they were yours from the start – the pieces to omit are mine”.
Σε ηλικία 80 ετών απεβίωσε, ο κιθαρίστας, τραγουδιστής κ...
Την Παρασκευή 24 Μαΐου , το Κύτταρο, θα πλημμυρίσει από...
Το Vinyl Market το μεγάλο event της πόλης επιστρέφει με πασχαλι...
Οι Eagles γιορτάζουν την αποχαιρετιστήρια περιοδεία τους...
Οι James έρχονται ξανά στη χώρα μας επιβεβαιώνοντας τη σχ...
O σπουδαίος frontman David Lee Roth κυκλοφορεί νέο τραγούδι....