// Rocktime Groups

Icon: Heavy μελωδίες από την Αριζόνα

// To Be A Rock And Not To Roll

Chris Isaak: Class of '88

// Golden Years

Greg Lake: "London '81" (with Gary Moore)

Αρχική » Παρουσιάσεις » Rocktime Songs

Mike Oldfield: 12+1 υπέροχα τραγούδια από τα '80s

07/09/2023

Κατηγορία: Rocktime Songs

3594

"Ξεκίνησα για πρώτη φορά να φτιάχνω μουσική σε μικρά folk κλαμπ, όταν ήμουν περίπου 11 ή 12 ετών. Έγραφα αυτά τα μικρά τραγούδια, δεν ήταν καθόλου καλά, αλλά μετά έφτιαχνα μακρόστενα ορχηστρικά σε ατσάλινα έγχορδα με ακουστική κιθάρα. Έτσι, είχα πάντα αυτές τις δύο πτυχές στις μουσικές μου δημιουργίες: σύντομα τραγούδια και μεγάλα instrumental θέματα".

Ο πολυτάλαντος Mike Oldfield γεννημένος τον Μαίο του 1953, εκτός από σπουδαίος κιθαρίστας, έπαιζε παράλληλα και μια σειρά οργάνων, που περιλαμβάνει πλήκτρα, κρουστά και φωνητικά ενώ στην πορεία υιοθέτησε μια σειρά από μουσικά στυλ σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, όπως το progressive rock, world, folk, classical, electronic, ambient και new age μουσικής.

Ο Mike Oldfield άρχισε να ασχολείται με την κιθάρα σε ηλικία δέκα ετών και εγκατέλειψε το σχολείο στην εφηβεία του, μιας και ο καθηγητής του τον κυνηγούσε γιατί είχε μακρυά μαλλιά ενώ ήταν και η αφορμή για να ξεκινήσει την δική του συναρπαστική μουσική διαδρομή.
Τα εφηβικά του, χρόνια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα αφού ο μικρός του αδελφός πέθανε λόγω ότι έπασχε από σύνδρομο Down ενώ η μητέρα του νοσηλεύθηκε σε διάφορα ψυχιατρικά ιδρύματα.

Από το 1967 έως το 1970, αυτός και η αδερφή του Sally Oldfield είχαν φτιάξει ένα folk δίδυμο τους, The Sallyangie και συνεργάστηκαν με τον Kevin Ayers. To 1969 κυκλοφόρησαν τον δίσκο "Children of the Sun" (1969) αλλά μετά από λίγα χρόνια χώρισαν οι καλλιτεχνικοί τους δρόμοι, κάτι το οποίο του στοίχισε παθαίνωνας νευρικό κλονισμό.

Η συνεργασία του με τον Kevin Ayers και οι ηχογραφήσεις μαζί του στα περίφημα Abbey Road Studios, τον βοήθησε να μάθει πολλά όργανα (μπάσο, μαντολίνο) και να αποκτήσει τις ανάλογες εμπειρίες.

Σταδιακά δημιούργησε ένα στούντιο στο σπίτι και άρχισε να εργάζεται σε ένα μουσικό έργο μεγάλης κλίμακας, παίζοντας όλα τα μέρη μόνος του.

Το 1971, ο Oldfield ξεκίνησε να δουλεύει το αξεπέραστο "Tubular Bells" που τράβηξε την προσοχή του Richard Branson, ο οποίος συμφώνησε να το κυκλοφορήσει στη νέα του δισκογραφική, Virgin Records. Στo αξεπέραστο "Tubular Bells" έπαιζε περισσότερα από είκοσι διαφορετικά όργανα σε μία πολυεπίπεδη ηχογράφηση και το στυλ του κινήθηκε σε διάφορα μουσικά είδη. Η εισαγωγή του χρησιμοποιήθηκε στην ταινία τρόμου "The Exorcist" και το άλμπουμ πούλησε πάνω από 2,7 εκατομμύρια αντίτυπα στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Στην συνέχεια κυκλοφόρησε ακόμη μερικά εξαιρετικά άλμπουμ στο ίδιο ύφος όπως τα "Hergest Ridge" (1974), "Ommadawn" (1975) και "Incantations" (1978) που εδραίωσαν την φήμη του, στην prog κοινότητα.

Στα τέλη της δεκαετίας του '70, ο Oldfield άρχισε να περιοδεύει και να κυκλοφορεί πιο εμπορικά άλμπουμ βασισμένα σε oλιγόλεπτα εύπτεα ποπ-ροκ τραγούδια, πιεζόμενος από την δισκογραφική του εταιρία αφενός διότι η πανκ μουσική είχε "ενοχοποιήσει" το μουσικός του ύφος, στο νεανικό κοινό ενώ οι κριτικοί είχαν αρχίσει να χαρακτηρίζουν ως "δεινόσαυρους" όσους έπαιζαν prog-rock επηρεάζοντας αρνητικά τους οπαδούς του.

Η αλλαγή πορείας ξεκινά δειλά-δειλά με το "Platinum" (1979) και το "QE2" (1980) όπου εμφανίζεται για πρώτη φορά η φωνή της Maggie Reilly και το "Five Miles Out" (1982).

Τα επόμενα χρόνια μία σειρά άλμπουμ και πετυχημένων σινγκλ απογειώνουν την δημοτικότητα αλλά και τον τραπεζικό λογαριασμό του Mike Oldfield.

Η αρχή γίνεται με το άλμπουμ "Crises" (1983) και το αξέχαστο και πιο πετυχημένο σινκλ "Moonlight Shadow" ενώ ακολούθησαν τα χρυσά "Discovery" (1984) και "Islands" (1987) που απογείωσαν την φήμη του σπουδαίου μουσικού και σε πιο mainstream κοινό.
Ο εμπορικός κύκλος έκλεισε με το εξαιρετικό και υποτιμημένο "Earth Moving" που είναι ότι πιο ροκ έχει κυκλοφορήσει ο Mike Oldfield ως τώρα.

Παρακάτω παρουσιάζουμε μία σειρά τραγουδιών που αγαπήθηκαν από όλα τα προαναφερόμενα άλμπουμ της δεκαετίας του '80 και ανέδειξαν την πιο ελκυστική πλευρά του μεγάλου καλλιτέχνη και δημιουργού.

Τοp Songs Mike Oldfield από τα '80s

"Family Man"
Album: "Five Miles Out" (1982)

Το συγκεκριμένο τραγούδι οι περισσότεροι το γνωρίζουν από τους Hall & Oates που το έκαναν ένα χρόνο αργότερα μεγάλη επιτυχία. Το κύριο riff της κιθάρας επινοήθηκε από τον κιθαρίστα Rick Fenn (10cc), ο Oldfield έγραψε το ρεφρέν και οι στίχοι γράφτηκαν από τους Maggie Reilly και Tim Cross. Το τραγούδι μιλά για έναν άντρα που παρασύρεται από μια πόρνη και τις διαμαρτυρίες του επειδή είναι "οικογενειάρχης".

"Moonlight Shadow"
Album: "Crises" (1983)

Το "Moonlight Shadow" αναμφίβολα λατρεύτηκε από το τεράστιο φωνητικό ταλέντο της Maggie Reilly (πρώην Cado Belle).
Η κορυφαία ερμηνεία της Reilly μεταμορφώνει το κομμάτι σε ένα ποπ αριστούργημα με τον Oldfield να κάνει εξαιρετική δουλειά στην κιθάρα με τον ίδιο να αναφέρει ως πηγή έμπνευσης του ένα μπουκάλι κρασί Chateau Latour και την ταινία "Houdini" με τον Τόνι Κέρτις. Οι κακοπροαίρετοι κριτικοί της εποχής σχολίασαν ότι κιθάρα του Mike μιμείται τον Mark Knopler (Dire Staits).

"Shadow on the Wall"
Album: "Crises" (1983)

Μία από τις πιο ροκ συνθέσεις, όπου η εκρηκτική και ακατέργαστη φωνή του Roger Chapman (Family) την κάνει ακόμη πιο δυναμική. Η επιτυχία του τραγουδιού σε Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ελβετία ήταν τεράστια εν αντιθέσει με το Ηνωμένο Βασίλειο. Στα τύμπανα συμμετέχει ο πολύπειρος Simon Phillips (Gary Moore, 801, Michael Schenker, Pete Townshend).
Το τραγούδι έχει διασκευαστεί από αρκετούς καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένου του σουηδικού μέταλ συγκροτήματος Arch Enemy.

"Crime of Passion"
Single (1984)

Βλέποντας την μεγάλη και ανεπάνταχη εμπορική επιτυχία του "Moonlight Shadow" , η Virgin Records πιέζει τον Oldfield να κυκλοφορήσει την πρωτοχρονιά του 1984 ένα ανάλογο σινγκλ. Στο μικρόφωνο συναντάμε την θαυμάσια φωνή του άγνωστου Βρετανού τραγουδιστή Barry Palmer (Triumvirat) ενώ η εν λόγω σύνθεση κάνει μεγάλη επιτυχία στην Δανία, στην Σουηδία, Ιρλανδία αλλά και στη Ελλάδα φτάνοντας στο νο 3.

"To France"
Album: "Discovery" (1984)

Το ένατο άλμπουμ του Βρετανού μουσικού περιέχει την συγκεκριμένη υπέροχη ρομαντική σύνθεση με την φωνή της Maggie Reilly. Στιχουργικά το κομμάτι είναι εμπμευσμένο από το δράμα Mary, Queen of Scots (Μαρία Α, βασίλισσα της Σκωτίας). Ηλεκτρικές κιθάρες, μαντολίνο και ατμοσφαιρικά πλήκτρα δημιουργούν ένα σαγηνευτικό ηχητικό μίγμα. Το "To France" το έχουν διασκευάσει αρκετοί καλλιτέχνες με πιο χαρακτηριστικές όπως η Kim Wilde, οι Blind Guardian και οι Leaves' Eyes.

"Tricks of the Light"
Album: "Discovery" (1984)

Το τραγούδι δεν έκανε μεγάλη επιτυχία αλλά αγαπήθηκε από τους οπαδούς του Mike Oldfield τόσο για την μελωδική γραμμή της κιθάρας όσο και για τα γοητευτικά φωνητικά των Barry Palmer και η Maggie Reilly οι οποίοι δεν συναντήθηκαν μέχρι να τελειώσει το άλμπουμ, παρόλο που μοιράζονται φωνητικά καθήκοντα στο "Tricks of the Light". Στο αντίστοιχο βίντεο κλιπ δείχνει ακριβώς το αντίθετο.

"Discovery"
Album: "Discovery" (1984)

Η βραχνή βαθιά φωνή του Barry Palmer που έπασχε εκείνη τη περίοδο από μόλυνση ευτυχώς δεν επηρέασε την ερμηνεία του.
Η κιθάρα του Mike Oldfield κελαηδά κυριολεκτικά σε μία δυνατή σύνθεση με συμφωνικές μελωδίες κάνοντας μία γέφυρα μεταξύ πολύ διαφορετικών αποσπασμάτων, κλασικών θεμάτων σε ροκ και φολκ ρυθμούς.

"Islands"
Album: "Islands" (1987)

Εδω η φωνή της εκπληκτικής Ουαλής Bonnie Tyler, την οποία ο Mike Oldfield χαρακτήρισε "ανατριχιαστική" κάνει την διαφορά.
Στις αρχές του 1987, ο Mike άφησε τη σύντροφό του και τα παιδιά του και είχε μετακομίσει στο Megève στη Γαλλία.
Ο Mike Oldfield έγραψε το "Islands" εκείνη την περίοδο, δηλώνοντας ότι ένιωθε, "μόνος, απομονωμένος και αποκομμένος".

"North Point"
Album: "Islands" (1987)

Σε αυτό το υπέροχο τραγούδι τα φωνητικά αναλαμβάνει η Νορβηγίδα Αnita Hegerland (μετέπειτα σύντροφος του Oldfield), η οποία κυριολεκτικά του δίνει ακόμη πιο ποιητική διάσταση και με την κιθαριστική συνδρομή του Mike Oldfield απολαμβάνουμε ένα μικρό μελωδικό folk κομψοτέχνημα.

"Magic Touch"
Album: Islands" (1987)

Στην Αμερικάνικη έκδοση του κομματιού τραγουδά ο Max Bacon (GTR, Nightwing, Phenomena, Bronz) και στα δεύτερα φωνητικά ο John Payne (Asia) ενώ στην ευρωπαική ο Jim Price λόγω του γεγονότος ότι ο Αμερικανός Max Bacon (The Rolling Stones, Joe Cocker) ήταν ακόμα υπό σύμβαση με την Arista Records εκείνη την εποχή. Η σύνθεση έχει ένα AOR - pop ύφος και θυμίζει αρκετά τους Styx.

"Innocent"
Album: "Earth Moving" (1989)

H δεύτερη τραγουδιστική μούσα του Βρετανού κιθαρίστα αλλά και σύντροφός του, η Αnita Hegerland καθηλώνει με την λιτότητα και τον απέραντο ερμηνευτικό λυρισμό της ενώ το κομμάτι είναι αφιερωμένο στην μικρή τους κόρη Greta όπου εμφανίζεται και στο αντίστοιχο βίντεο κλιπ.

"Hostage"
Album: "Earth Moving" (1989)

Αρκετά πιεσμένος από την δισκογραφική του εταιρία να συνεχίσει κάνει εμπορικό υλικό ο Mike Oldfield, έγραψε αυτό το άλμπουμ για αυτό άλλωστε είναι ακόμη πιο mainstream. Eδώ τα φωνητικά αναλαμβάνει ο Max Bacon, με το πανέμορφο aor ρεφρέν να κάνει την σύνθεση ακόμη πιο ελκυστική.

"Earth Moving"
Album: "Earth Moving" (1989)

Oι παλιοί οπαδοί του Mike Oldfield είχαν απογοητευτεί για την ποπ στροφή του αλλά σε αυτό το άλμπουμ διαμαρτυρήθηκαν διότι δεν υπήρχε για πρώτη φορά ούτε ένα ορχηστρικό κομμάτι. Την ομότιτλη σύνθεση ερμηνεύει η εντυπωσιακή φωνή της Nikki Lamborn (Never the Bride, The Who, Elton John, Roger Daltrey, Paul Rodgers). Τα δεύτερα φωνητικά και το απίθανο σόλο στο σαξόφωνο του Raphael Ravenscroft γνωστός για το κλασσικό του παίξιμο στο θρυλική σύνθεση του Gerry Rafferty με τίτλο "Baker Street" κάνουν την σύνθεση εξαιρετική.

Oι επόμενες στούντιο κυκλοφορίες του Mike Oldfield επανήλθαν στο ύφος που αγάπησε ο σπουδαίος καλλιτέχνης και βρήκε ξανά τον δημιουργικό του οίστρο. Για εκείνη την περίοδο πάντως σε μία συνεντευξή του εξομολογήθηκε πως ένιωθε:
"Δεν υπάρχει τίποτα που να σε κάνει πιο δημοφιλή στη δισκογραφική σου εταιρεία από το να έχεις μια επιτυχία όπως έγινε με το "Crisis". αποκαλύπτει ο Oldfield.

"Ο Richard Branson (ιδιοκτήτης της Virgin Records) ήρθε σε μένα και ήταν τόσο χαρούμενος. Είπε ότι θα έπρεπε να κάνω περισσότερα άλμπουμ με τέτοια εμπορικά τραγούδια. Ως αποτέλεσμα, κατέληξα σε μερικά άλμπουμ που δεν θα τα έκανα διαφορετικά αν δεν πιεζόμουν, όπως τα "Discovery" και "Islands". Δεν είναι πραγματικά οι καλύτερες δουλειές μου, αν και υπάρχουν καλές ιδέες στις περισσότερες συνθέσεις. Αλλά αυτό ήταν αποτέλεσμα του "Crises" και της επιτυχίας του "Moonlight Shadow".
Λίγα χρόνια αργότερα ηχογράφησα το "Amarok" (1990), μόνο με χειροποίητα οργάνα και ήταν ένα τρελό, τρελό, υπέροχο πράγμα. Είχα γυρίσει αμέσως πίσω στην πρώτη μου αγάπη στην ορχηστρική (instrumental) μουσική".

Υ.Γ.: Το μοναδικό ορχηστρικό διάλειμμα στην δεκαετία του '80 συνέβη το 1984 με την κυκλοφορία του soundtrack της κινηματογραφικής ταινίας "The Killing Fields" σε σκηνοθεσία του Roland Joffé και με πρωταγωνιστές τους Sam Waterston , Haing S. Ngor και John Malkovich.

Φώτης Μελέτης