Το "μάτι της τίγρης", οι Asia και τo "κτήνος" των Iron Maiden
Wednesday

20Feb

Το "μάτι της τίγρης", οι Asia και τo "κτήνος" των Iron Maiden

Δημοσιεύθηκε από:

20/02/2019

Κατηγορία: Golden Years

6945
Το 1982 συνέβη μία φοβερή πανδαισία εκπληκτικών κυκλοφοριών όπου πολλά συγκροτήματα ανεβάζουν κι άλλο τον πήχη των ποιοτικών και εμπνευσμένων συνθέσεων ενώ επίσης υπάρχουν δεκάδες καταπληκτικές παραγωγές που βοήθησαν στο τελικό αποτέλεσμα. Πολλοί είναι οι δίσκοι που κυριάρχησαν και σημάδεψαν μια ολόκληρη ροκ γενιά στη χώρα μας και το www.rocktime.gr παρουσιάζει τα πιο αγαπημένα του albums.
Platinum albums
ASIA: "Αsia"
Το σημαντικότερο σούπερ-γκρουπ κατά την ταπεινή μας άποψη στη δεκαετία του '80 που έγραψε μεγάλη ιστορία στο λεγόμενο προοδευτικό μελωδικό ροκ είναι οι αξεπέραστοι ΑSIA.Αποτελούμενοι από τους John Wetton(μπάσο,φωνή),Steve Howe(κιθάρα),Geoff Downes(κημπορντς) και Carl Palmer στα ντραμς έφτιαξαν μία τρομερή μπάντα ενώ όλοι τους είχαν σπουδαία προυπηρεσία με σπουδαία progressive rock συγκροτήματα όπως οι Yes, King Crimson, Buggles, Uriah Heep, Atomic Rooster, ELP.To ομώνυμο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν σε παραγωγή του Mike Stone κυριολεκτικά σάρωσε τόσο σε πωλήσεις άλλά και στα τσαρτ που σκαρφάλωσε ως και το Νο 1 των καταλόγων επιτυχιών. Όμως εκείνο που συγκλόνισε όλους τους ροκ φανς εκείνης της εποχής ήταν οι καταπληκτικές μελωδίες , οι τέλειες ενορχηστρώσεις, και ο επιτυχημένος για πρώτη φορά συνδυασμός progressive και Aor και φυσικά το μοναδικό feeling που έβγαινε από αυτούς τους τέσσερις μοναδικούς μουσικούς.
Τραγούδια όπως τα "Heat of the Moment", "Only Time Will Tell", “Sole Survivor” είναι κυριολεκτικά θεικά. Είναι αυτό που λέμε μία φορά γράφονται τέτοιες κομματάρες!



SCORPIONS: "Blackout"
Η συγκεκριμένη χρονιά ήταν η πιο δύσκολη για τους “Σκορπιούς” αφού ο Κlaus Meine αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα με την φωνή του, ο Don Dokken είχε ήδη ηχογραφήσει αρκετά σημεία του άλμπουμ ενώ πρόβλημα υπήρχε και με τον Francis Buchholz(μπάσο) όπου ο Jimmy Bain(Dio) καραδοκούσε. Τελικά όλα αυτά ξεπεράστηκαν και με την βοήθεια του παραγωγού τους Dieter Dierks το γκρουπ κυκλοφόρησε τον όγδοο στούντιο δίσκο του, συνοδευόμενο από ένα άγριο… εξώφυλλο αλλά και με τον Meine να τραγουδά εξαίσια.
Το "Blackout" άφησε το δικό του στίγμα στο hard rock και εκτόξευσε τους Scorpions στην κορυφή. Οι κοφτερές κιθάρες του Matthias Jabs, o συνθετικός οίστρος του απίθανου Rudolf Schenker μαζί με την ατέλειωτη ορμή του Herman Rarebell στα τύμπανα έδωσαν στον κόσμο ένα τρομερό άλμπουμ με τραγούδια σταθμούς όπως τα “Can't Live Without You” , “Dynamite”, “Arizona” , το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου και την εκπληκτική αυτοβιογραφική μπαλάντα "When the Smoke Is Going Down".
Φυσικά δεν ξεχάσαμε το αθάνατο "No One Like You" ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών!

SURVIVOR: "The Eye of the Tiger"
Tρίτο άλμπουμ για τους αμερικανούς ρόκερ που έμελε να τους κάνει πολυπλατινένιους και γνωστούς σε όλο τον κόσμο. Τόσο το ομώνυμο τραγούδι που έπαιζε στην ταινία Rocky III αλλά και το υπόλοιπο άλμπουμ περιέχει μικρά aor και hard rock διαμαντάκια όπως τα "Hesitation Dance", “Children of the Night” και “Feels Like Love”.
Φυσικά το ομώνυμο τραγούδι μονοπώλησε και σε βραβεύσει(Grammy)ενώ έφτασε και στην κορυφή των τσαρτ.O Stallone είχε παραγγείλει στη μπάντα ένα παρόμοιο τραγούδι με το “Poor Man's Son” που του άρεσε από τον προηγούμενο δίσκο της μπάντας το εξαιρετικό "Premonition" και έτσι προέκυψε το τραγούδι που όσο κι αν το έχουμε βαρεθεί να το ακούμε αποτελεί σημείο αναφοράς για τον χώρο του αμερικάνικου ροκ και των αθλητικών αναμετρήσεων.
Το συνθετικό δίδυμο Peterik και Sullivan κάνει θαύματα ενώ η χαρακτηριστική φωνή του Dave Bickler δίνει τον απαραίτητο δυναμισμό σε αυτό το υπέροχο άλμπουμ.

IRON MAIDEN: "The Number of the Beast"
Σε μία μεταβατική περίοδο για το γκρουπ ήρθε η κυκλοφορία του πιο σημαντικού άλμπουμ των Iron Maiden αφού το ντεμπούτο του χαρισματικού Bruce Dickinson στα φωνητικά ενθουσίασε ολόκληρη την μεταλλική κοινότητα. Το άλμπουμ θεωρείται δίκαια ένα από τα πιο επιδραστικά στην ιστορία του heavy metal και κατηγορήθηκε δόλια από τους θρησκόληπτους ότι περιέχει σαταναστικά μηνύματα κάτι που Steve Harris σε δεκάδες συνεντεύξεις του έχει εξηγήσει ότι δεν ισχύει.
Βέβαια κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων συνέβησαν αρκετά περίεργα γεγονότα όπως γράφουν οι βιογραφίες αλλά μάλλον ήταν για να συντηρήσουν τον μύθο του άλμπουμ.
Τα τραγούδια του δίσκου είναι ένα μικρό best of για τους Iron Maiden με τα "The Number of the Beast" , "Hallowed Be Thy Name" και "Run to the Hills" να ξεχωρίζουν ιδιαίτερα.
Επίσης ήταν και το τελευταίο ουσιαστικά άλμπουμ που συμμετείχε ο ντράμερ Clive Burr. Με  απλά λόγια όποιος θέλει να λέγεται οπαδός του μεταλλικού ήχου πρέπει να το έχει απαραίτητα στη δισκοθήκη του.

URIAH HEEP: "Abominog"
Επηρεασμένοι οι Uriah Heep από την μεγάλη επιτυχία των Foreigner (με το άλμπουμ 4) ηχογράφησαν τον 14το δίσκο τους και πρώτο χωρίς τον Ken Hensey (keyboards,guitar)και την θέση του ανέλαβε ο John Sinclair(Βabys, Heavy Metal Kids,Savoy Brown).
Χωρίς τις ηχητικές αναφορές από το παρελθόν και μέσα στο πνεύμα της εποχής το γκρουπ αποδεικνύει ότι μπορεί να προσαρμόζεται με επιτυχία και σε hard αλλά και σε μελωδικά ροκ μονοπάτια.
Με νέο τραγουδιστή τον συμπαθέστατο Peter Goalby (Τrapeze) και με αρκετούς "δανεικούς" συνθέτες το συγκρότημα δημιουργεί ένα γοητευτικό δίσκο ειδικά για όσους αγαπούν τον αμερικάνικο melodic hard rock ήχο. Ο σπουδαίος Rush Ballard με το “Rebound”,το εκπληκτικό “Hot Night in a Cold Town" που τραγούδησε πρώτα ο John Cougar, το "That's the Way That It Is" από τους Τhe Bliss Band αλλά και τα λατρεμένα "Too Scared to Run" και "Chasing Shadows" μας κάνουν να νιώθουμε υπερήφανοι που ακούμε αυτή την σπουδαία μπάντα έστω και σε ένα δίσκο που αρκετοί οπαδοί τους τον αμφισβητούν.
Εμείς δεν θα κάνουμε αυτό το λάθος διότι το “Abominog” το αγαπάμε πραγματικά και περιέχει μελωδίες που δύσκολα γράφονται ακόμα και στις μέρες μας.

6) ΤΟΤΟ: “ΙV”
O τέταρτος δίσκος του συγκροτήματος,  ανέβασε τους ΤΟΤΟ στο ανώτατο εμπορικό σκαλοπάτι και ουσιαστικά κλείνει τον πρώτο πιο δημιουργικό κύκλο του γκρουπ. Εκτός από τις μεγάλες επιτυχίες που περιέχει το άλμπουμ(Rossana, Africa, Afraid of Love) υπάρχει και μπόλικο συναίσθημα όχι δήθεν καλογυαλισμένο αλλά πραγματικά εμπνευσμένο και γνήσιο. Οι βραβεύσεις, οι πωλήσεις και η παγκόσμια επιτυχία τους ήταν απλά ένα επιστέγασμα της πολύ καλής δουλειάς που έκαναν τα προηγούμενα χρόνια και μία αποστομωτική απάντηση στις κατηγορίες των κριτικών που τους χαρακτήριζαν "μουσικές πόρνες" λόγω των πολυάριθμων session που έκαναν.
Στο δίσκο βρίσκουμε κι άλλα υπέροχα άσματα όπως την  μπαλάντα "I Won't Hold You Back", το αδικημένο  "Lovers in the Night" και το πιο χορευτικό... "Waiting for Your Love".
Για την ιστορία στο βίντεο κλιπ του "Rossana" χορεύει ο αδικοχαμένος και αγαπημένος ηθοποιός Patrick Swayze.




Golden Albums

Αccept:Restless and Wild
Μπορεί η φωνή του Udo να ακούγοταν τραχιά και δύσπεπτη αλλά οι γερμανοί με τούτο τον δίσκο επανεθεμελίωσαν τον όρο heavy metal με μνημειώδη κομμάτια. Καταιγιστικές κιθαριστικές ορδές ακούγονται συνεχώς από το ανελέητο κιθαριστικό δίδυμo των  Wolf Hoffmann και Herman Frankκαι με το "Princess of the Dawn"  να αναδεικνύει την μοναδικότητα των Accept.

Night Ranger: "Dawn Patrol"
Εκπληκτικό ντεμπούτο από τους πιο ειλικρινείς εκφραστές του αμερικάνικου melodic hard rock με τον ηγέτη τους Jack Blades να βάζει ακόμα πιο ψηλά τον πήχυ.Ειδικά το τραγούδι “Don't Tell Me You Love Me” μας τρελαίνει ακόμη και τώρα που γεράσαμε…

 KISS: "Creatures of the Night"
Από τα καλύτερα άλμπουμ του γκρουπ με τραγούδια πραγματικούς δυναμίτες και με τον τρομερό Vinnie Vincent, να κάνει τρομερά κιθαριστικά όργια.Φαίνεται το κράξιμο που είχε πέσει για τους δύο προηγούμενους δίσκους έπιασε τόπο.

Kansas: "Vinyl Confessions"
Παρά την φυγή του S.Walsh εκείνη την περίοδο  το γκρουπ φτιάχνει υπέροχες prog-aor μελωδίες ποτισμένες με αρκετή δόση hard rock.Η τεχνοτροπία εδώ νικιέται από το συναίσθημα και την έμπνευση ενώ ο θεοσεβούμενος… John Elefante(φωνή και συνθέτης) αναπληρώνει άξια το κενό του αποχωρήσαντα τραγουδιστή και πληκτρά.

Simple Minds:"New Gold Dream (81–82–83–84)"
 Υπέροχες φθινοπωρινές μελωδίες από τους σκωτσέζους, συνδυασμένες με τις "κομψές" ερμηνείες του Jim Kerr και καταφέρνουν να κατακτούν όσους βαρέθηκαν να ακούν εκείνη την εποχή τις ξεπερασμένες  punk συνθέσεις. Τραγούδια σαν το ομότιτλο και το υπέροχο "Someone Somewhere in Summertime"  θα μας θυμίζουν την άλλη μουσική πλευρά του εαυτού μας ενώ μέχρι και ο τζαζίστας Herbie Hancock  εκτίμησε το ταλέντο τους συμμετέχοντας στο "Hunter and the Hunted".
 
Φώτης Μελέτης