Οι 50 σπουδαιότεροι AOR δίσκοι όλων των εποχών (B' μέρος)
Sunday

2Aug

Οι 50 σπουδαιότεροι AOR δίσκοι όλων των εποχών (B' μέρος)

Δημοσιεύθηκε από:

02/08/2020

Κατηγορία: Golden Years

6090
Από τους παμμέγιστους μαΐστορες της μελωδίας όπως οι Journey, οι Boston και οι Foreigner υπάρχουν και οι λιγότερο επιφανείς AOR σκαπανείς και μελωδοί, που συμπληρώνουν την παρουσιαζόμενη από την ιστοσελίδα www.loudersound.com με την επιμέλεια του Rocktime.gr.
Το AOR, από το μέσον των 70ς και  από τον πειραματισμό και την εξέλιξη των ήχων, κατέληξε να γίνει το soundtrack της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο με διαχρονικά τραγούδια-ύμνους, όπως τα "More Than A Feeling",  "Dont Stop Believin", "Eye Of The Tiger", "Africa", των Boston, Journey, Survivor, Toto αντίστοιχα ή κολοσσιαίες μπαλάντες όπως το "I Want To Know What Love Is" των Foreigner.
Σε αυτές τις 50 επιλογές των  AOR δίσκων (παρουσιάζουμε το 2ο μέρος) περιλαμβάνονται, όπως και στη ζωή, επιλογές από  μπάντες που μεγαλούργησαν και συνεχίζουν ή από συγκροτήματα που εκτοξεύτηκαν με μία  κυκλοφορία και χάθηκαν ή επαναπαύτηκαν στη μοναδικότητα της επιτυχίας τους και δε δημιούργησαν τίποτε άλλο….
Θα παρουσιάσουμε μπάντες όπως οι Diving For Pearls, New England, Balance, Giant, White Sister, Valentine και οι Le Roux. Επίσης, τον υπέρλαμπρο Michael Bolton και δύο θρυλικούς AOR δίσκους που ηχογράφησε και στην συνέχεια απέτυχε σε audition των Black Sabbath,  πριν επιτύχει εμπορικά ως soul star.
Και όπως τραγούδησε ο  Steve Perry στα 1981: ‘Dont stop believin’, "Ηold on to that feeling…’, οι 50 AOR επιλογές είναι μία καλή αρχή για να εξερευνήσει κάποιος τον ατελείωτο αλλά πανάκριβο θησαυρό της μελωδικής μουσικής.
 

24. "Agent Provocateur" - Foreigner
Και πάλι η Atlantic στα 1984 ανέλαβε την πρωτοβουλία της κυκλοφορίας με ένα από τα δυνατότερα κομμάτι, της μπάντας, το "Tooth And Nail".
Αλλά εμείς θα θυμόμαστε, με εκατομμύρια άλλους οπαδούς ανά τον κόσμο που τα λάτρεψαν, τις δύο εκπληκτικές μπαλάντες του δίσκου:τα "I Want To Know What Love Is", που συνοδεύονταν από μία εκκλησιαστική χορωδία, που έγινε νο1 σε Αμερική και Αγγλία και το That Was Yesterday, που πάντοτε θα μας υπενθυμίζει με γλυκιά ανάμνηση/μελαγχολία τα παρελθόν και όλα τα όμορφα/συναρπαστικά που ζήσαμε!!!
Mick Jones, κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα, συνθεσάιζερ, φωνητικά
Lou Gramm, φωνή, κρουστά
Dennis Elliott, τύμπανα
Rick Wills, μπάσο, φωνητικά
Ξεχωρίζει το: "That Was Yesterday".
 
23. "Native Sons" - Strangeways
Με την πρόσθηκη του εκπληκτικού τραγουδιστή Terry Brock, αμερικανού στην καταγωγή με χρυσή φωνή, οι σκωτσέζοι Strangeways στα 1987 με την βοήθεια της Hangdog Records κυκλοφόρησαν τον δίσκο αυτό και έγιναν υπέρλαμπρα αστέρια στο μελωδικό στερέωμα.
Στο περιοδικό  Kerrang! Ο μελωδικός "guru"  Derek Oliver αποκάλεσε το  Native Sons "το εξαιρετικότερο και πολυτιμότερο μελωδικό AOR άλμπουμ όλων των εποχών", και πραγματικά μέχρι σήμερα ακούγεται ως δημιουργία απίστευτη!!!
Terry Brock, φωνή
Jim Drummond, τύμπανα
David Stewart, μπάσο
Ian Stewart, κιθάρα
Ξεχωρίζει το: "Goodnight LA".

22. "Third Stage" - Boston
Το 1986 η  Mobile Fidelity Sound Labs κυκλοφόρησε το Third Stage που ήταν η τρίτη κυκλοφορία των αμερικανών Boston και κυκλοφόρησε στις  23 Σεπτέμβρη του. Ηχογραφήθηκε στο προσωπικό Studio του Tom Scholz το Hideaway Studio σε διάστημα έξι ετών…
Έπειτα από μακροχρόνια δικαστική διαμάχη με την προηγούμενη δισκογραφική εταιρεία τους, την Epic Records, ο Scholz συνεργάστηκε με την  MCA. Η πρώτη σύνθεση του δίσκου, το "Amanda", μία πανέμορφη δημιουργία, που συντέθηκε στα  1980 (όταν οι  Boston άρχισαν να συνθέτουν το δίσκο) και αποτέλεσε το  #1 single της μπάντας. Ανάλογου ύφους και θεματολογίας και το Hollyann…  Εξαιρετικές συνθέσεις επίσης τα singles του άλμπουμ, το "We're Ready", #9 στα 1987, τα "Cool the Engines" και το  "Can'tcha Say/Still in Love" που κατέκτησε το  #20 στα 1987 στο Billboard Hot 100.
Το "Third Stage" έγινε τετραπλά πλατινένιο…
Ο δίσκος αυτός επίσης ιδιαίτερα προσωπικά αγαπημένος κι ας υπάρχουν αρκετά ιδιότυπα στοιχεία που για πολλούς φαντάζουν αρνητικά… με  ηλεκτρονικά  drum samples, ο πρώτος δίσκος με τραγούδια που δεν συντέθηκαν από τους Scholz ή τον αείμνηστο πλέον Brad Delp, το πρώτο  Boston LP χωρίς τα ιδρυτικά μέλη  Barry Goudreau, Sib Hashian και Fran Sheehan,  χωρίς ορχηστρικούς ήχους η χρήση  synthesizers. Και όμως, αυτή η δημιουργία της μπάντας με το γλυκόπικρο ύφος, τον "μουντό" ήχο και τις μελαγχολικές συνθέσεις για χρόνια συντρόφευε και συντροφεύει τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού… όπως και τούτες που γράφηκε αυτή η παρουσίαση…για τη γενιά των '80ς που έχει τις ίδιες παραστάσεις και συναισθήματα…
Bradley Delp, κιθάρα, φωνή
Jim Masdea, κρουστά , τύμπανα
Gary Pihl, κιθάρα
Tom Scholz, ακουστικό  όργανο, κιθάρα, μπάσο, πιάνο, τύμπανα,
Jim Madsen, κρουστά , τύμπανα
Ξεχωρίζει το: "Amanda'

21. "Out Of The Silence" - Dare
Ο προστατευόμενος του Phil Lynott,  Darren Wharton δημιούργησε τους Dare και πρώτος δίσκος ήταν και ο καλύτερος!! Είναι αμιγώς  AOR και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά με δύο βιρτουόζους πληκτράδες, τον  Darren Wharton, που είναι και ο τραγουδιστής της μπάντας και τον Brian Cox, μετέπειτα λαμπρό επιστήμονα και παρουσιαστή  της τηλεόρασης!! Με τις καταπληκτικές συνθέσεις όπως τα "διαμάντια" της μελωδικότητας, Abandon, The Raindance και το "King Of Spades" δε θα μπορούσε παρά μόνον επιτυχημένος να είναι αυτός ο δίσκος που κυκλοφόρησε στα 1988 από την A and M.
Darren Wharton, φωνή, πλήκτρα
Vinny Burns, κιθάρα
Martin 'Shelley' Shelton, μπάσο
James Ross, τύμπανα
Brian Cox, πλήκτρα
Ξεχωρίζει το: "Abandon".

20. "Richard Marx" - Richard Marx
Το καλοκαίρι του  1987 ποιος μπορούσε να αντισταθεί στη γοητεία του Richard Marx, που ήταν "σμιλευμένος" σωματικά, με τα μακριά μαλλιά του και έχοντας στην κατοχή του μία κυκλοφορία  με μερικές από τις καλύτερες AOR κλασικές κυκλοφορίες; Ναι, ο Marx ήταν περιζήτητος όχι μόνο για την εξωτερική του  εμφάνιση αλλά και για τη μουσική του κυκλοφορία από την Manhattan Records.
Από την τραγουδάρα Shouldve Known Better, στον καλοκαιρινό διαχρονικό ύμνο "Endless Summer Nights" ,ο δίσκος "σημάδεψε" το μελωδικό στερέωμα
Richard Marx φωνή, φωνητικά, πλήκτρα, ακουστικό πιάνο
Prairie Prince ,τύμπανα
Tris Imboden, τύμπανα
John Keane, τύμπανα
John Pierce, μπάσο
Patrick O'Hearn, μπάσο
Joe Chemay, μπάσο
Nathan East, μπάσο
Mike Landau ,κιθάρες
Bruce Gaitsch, κιθάρες, ρυθμική κιθάρα
Joe Walsh ,ρυθμική κιθάρα
Tom Keane, πλήκτρα
Michael Omartian, πιάνο, πλήκτρα
Paulinho Da Costa, κρουστά
Alex Acuna, κρουστά
Rhett Lawrence, τύμπανα, πλήκτρα
Dave Boruff ,σαξόφωνο
Fee Waybill, φωνητικά
Timothy B. Schmidt, φωνητικά
Randy Meisner, φωνητικά
Karyn White, φωνητικά
Ξεχωρίζει το: "Should’ve Known Better".

19. "Diving For Pearls" - Diving For Pearls
Στα τέλη των '80ς (1989 για την ακρίβεια), η νεοϋορκέζικη μπάντα ηχούσε και εμφανίστηκε ως το μέλλον του  AOR, με το αψεγάδιαστο πρωτόλειο δημιούργημα της, υπερμελωδικό με μοντέρνα δυναμική "καλογυαλισμένη" παραγωγή, έναν σπουδαίο ερμηνευτή, τον απίστευτο Danny Malone, και τον ύμνο "Gimme Your Good Lovin’" να κυριαρχεί στα ραδιόφωνα. 
Και όμως παρά τις πωλήσεις των  250.000 αντιτύπων η  CBS/Epic Records εγκατέλειψε την μπάντα…από τις μεγαλύτερες αστοχίες στη μουσική βιομηχανία…Δ-Ι-Σ-Κ-Α-Ρ-Α!!!
Danny Malone, φωνή, κιθάρα
Yul Vazquez, κιθάρα, φωνητικά
Jack Moran, πλήκτρα
David Weeks, μπάσο
Peter Clemente, τύμπανα
Ξεχωρίζει το: "I close my Eyes".

18. "Eye Of The Tiger" - Survivor
Είναι αλήθεια πως το αίτημα του Sylvester Stallone για την ταινία του, το Rocky III  έκανε διάσημους τους και έσπασε ταμεία(τόσο η ταινία, όσο και το τραγούδι του ομώνυμου δίσκου!!
Στα 1982 ο δίσκος "Eye Of The Tiger" που κυκλοφόρησε από την Scotti Brothers κατέλαβε και "θρονιάστηκε" στο No.1 σε όλο τον κόσμο, όπως το ομώνυμο τραγούδι-ύμνος αλλά η εξαιρετική σύνθεση American Heartbeat, που ήταν η μεγαλύτερη συνθετικά και εισπρακτικά επιτυχία με τον αγαπημένο μπερεδοφόρο αρχικό τραγουδιστή της μπάντας,  Dave Bickler. 
Dave Bickler, φωνή, πλήκτρα
Jim Peterik, μπάσο, κιθάρα, πλήκτρα, φωνητικά
Marc Droubay, τύμπανα
Stephan Ellis, μπάσο
Frankie Sullivan, κιθάρα,, φωνητικά
Ξεχωρίζει το: "Eye Of The Tiger"
 
17. "Michael Bolton" - Michael Bolton 
Μπορεί το Everybody’s Crazy να είναι ο αριστουργηματικός δίσκος Michael Bolton στο μελωδικό χώρο του αλλά και το ομώνυμο που κυκλοφόρησε στα 1983 από την Columbia Records  με μοναδικά εξαιρετικές συνθέσεις όπως τα "Fools Game", "Hometown Hero" και  "Cant Hold On", "Cant Let Go", αποδεικνύουν το απίστευτο της μελωδικότητας στη φωνή του  Bolton. 
Η δε διασκευή στην επιτυχία των The Supremes, το "Back In My Arms Again" ήταν η υπογραφή για το υπερεπιτυχημένο μέλλον του!!! 
Michael Bolton φωνή, φωνητικά, κιθάρα
Scott Zito κιθάρα,
Bob Kulick κιθάρα, πλήκτρα, μπάσο, φωνητικά
Aldo Nova κιθάρα, πλήκτρα
Bruce Kulick κιθάρα
Mark Mangold πλήκτρα, φωνητικά
Jan Mullaney πλήκτρα
Doug Katsaros πλήκτρα
Craig Brooks φωνητικά
George Clinton πλήκτρα, φωνητικά
Mark Clarke μπάσο
Michael Braun τύμπανα
Chuck Burgi τύμπανα
Ξεχωρίζει το: "Fool’s Game".
 
16. "Indiscreet" - FM 
"Γροθιά στο στομάχι" ήταν και το Indiscreet της ίδιας χρονιάς(1986) της βρετανικής μπάντας των λονδρέζων FM… 32 χρόνια μάλιστα από τη μέρα της πρώτης κυκλοφορίας του, το "Indiscreet" παραμένει το σπουδαιότερο AOR άλμπουμ της αγγλικής μελωδικής σκηνής… Παρά τη μέτρια παραγωγή από τον μάνατζερ(;;) της μπάντας, με "πυρηνοκίνητες" δυνάμεις την εκπληκτική φωνάρα του Steve Overland που απέκτησε το προσωνύμιο The Voice και με εξαιρετικές συνθέσεις ξεχώρισαν οι  FM στο μελωδικό στερέωμα.
Τραγούδια όπως:  τα "That Girl", "American Girls", "Hot Wired", "I Belong To The Night", "Other Side Of Midnight", "Love Lies Dying", "Face To Face" μαζί με τη διαχρονική μπαλάντα  "Frozen Heart"έκαναν υπερεπιτυχημένο το  "Indiscreet", την πρώτη κυκλοφορία του συγκροτήματος. Δίσκος διαχρονικός απόλυτα καλοκαιρινός και φέτος τον απόλαυσα και μάλιστα στην  Remastered έκδοση του 2012 με τα 2CD Deluxe,
Οι FM, με την επόμενη δημιουργία τους, το "Tough It Out", με τον υπέρτατο  Desmond Child ως παραγωγό και τον ύμνο "Bad Luck", δημιούργησαν ακόμη ένα μεγαλειώδες δημιούργημα.
Steve Overland, φωνή, κιθάρα
Merv Goldsworthy, μπάσο, φωνητικά
Pete Jupp, τύμπανα, φωνητικά
Chris Overland, κιθάρα
Didge Digital, πλήκτρα
Ξεχωρίζει το: "That Girl".


15. "Street Talk" - Steve Perry 
Στον πρώτο του προσωπικό δίσκο, που κυκλοφόρησε στα 1984 από την CBS Records και ενώ ήταν ακόμη τραγουδιστής των τρισμέγιστων   Journey, ο θρυλικός τραγουδιστής και ο καλύτερος για πολλούς στο AOR, o Steve Perry, ανέμειξε soft rock και  soul με μαεστρία μεγάλη, επιτυγχάνοντας μέγιστη επιτυχία με την σύνθεση Oh Sherrie, αφιερωμένη στην τότε αισθηματική σύντροφο του.
Ο δεύτερος δίσκος του που κυκλοφόρησε στα  1994, το "For The Love Of Strange Medicine", είναι όπως λέει και ο τίτλος του υπερβολικά περίτεχνος για συγκεκριμένους λόγους, αλλά όπως και να έχει το "Street Talk" είναι στην απλότητα του απλά ιδιοφυής
Steve Perry, φωνή
Randy Goodrum, τύμπανα
Craig Krampf, τύμπανα
Bill Cuomo synthesizers, πιάνο
Michael Landau, κιθάρα
Waddy Wachtel, κιθάρα
Steve Douglas, tenor σαξόφωνο
Chuck Domanico, έγχορδο μπάσο
Duane Hitchings, synthesizers
Craig Hull, κιθάρα
Kevin McCormick, μπάσο
Robert Greenidge steel, πιάνο
Brian Garofalo, μπάσο
Steve Goldstein, πλήκτρα
Sterling Smith, πλήκτρα
Billy Steele, κιθάρα
Ξεχωρίζει το: "Oh Sherrie".
 
14. "New England" - New England
Καταγόμενοι από τη  New England (περιοχή της Βοστόνης στην πραγματικότητα), από όπου έλαβαν και το όνομα τους στα 1979 από την MCA Japan και σε συμπαραγωγή του  Paul Stanley των Kiss, ήταν πραγματικά ένα "σεμινάριο" επιμόρφωσης όπως είπε και ο τραγουδιστής τους John Fannon ήταν  "power-melodic song-oriented rock". 
Τα "Hello, Hello, Hello" και  "Dont Ever Wanna Lose Ya", μία λαμπρή  pomp-rock σύνθεση, τους ανέβασε στο πάνθεον των αξιομνημόνευτων μελωδικών συγκροτημάτων.
John Fannon, φωνή, κιθάρα
Hirsh Gardner, τύμπανα, κρουστά
Jimmy Waldo, πλήκτρα
Gary Shea, μπάσο
Ξεχωρίζει το: "Don’t Ever Wanna Lose Ya".

13. "Toto" - Toto 
Οι "σκαπανείς" του μελωδικού μουσικού γένους θεωρούνται δικαίως οι Toto, οι οποίοι στα 1978 και με την συνδρομή της Columbia Records δημιούργησαν με το αξεπέραστο δημιούργημα τους "Hold The Line" ολόκληρη σχολή για πως πρέπει να ακούγεται στα αμερικάνικα ραδιόφωνα το rock. 
Μπορεί να δίχασε κριτικούς και κοινό όταν κυκλοφόρησε αλλά τελικά γνωρίζουμε όλοι ποιος τελικά επικράτησε… ευτυχώς!
Lenny Castro κρουστά
David Hungate μπάσο, κιθάρα
Bobby Kimball φωνή
Roger Linn synthesizer
Steve Lukather κιθάρα, φωνή
Marty Paich έγχορδα

David Paich πλήκτρα, φωνή
Jeff Porcaro κρουστά, τύμπανα
Steve Porcaro πλήκτρα, φωνή
Ξεχωρίζει το: "Hold The Line".



12. "Foreigner" - Foreigner
Το 1977 δεν ήταν μία καλή χρονιά μόνο για το punk rock. Ήταν εξίσου καθοριστική και για το μελωδική σκηνή ώστε να καθιερωθεί ως "μόδα" το AOR και μάλιστα με το ντεμπούτο των  Foreigner να πουλά εκατομμύρια αντίτυπα.
Τα "Feels Like The First Time" και "Cold As Ice" ήταν στο US Top στις 10 πρώτες επιτυχίες και για τα επόμενα 10 χρόνια οι επιτυχίες συνέχισαν…
Lou Gramm, φωνή, κιθάρα
Mick Jones, κιθάρα, φωνή
Ian McDonald, κιθάρα,πλήκτρα, πνευστά, φωνητικά
Al Greenwood, πλήκτρα, synthesizers
Ed Gagliardi, μπάσο, φωνητικά
Dennis Elliott, τύμπανα
Ξεχωρίζει το: "Cold As Ice".

11. "Welcome To The Real World" - Mr. Mister
Ο τραγουδιστής Richard Page παραλίγο να ενταχθεί στους Toto, αλλά αντί να εξασφαλίσει χρήμα και δόξα, προτίμησε να ιδρύσει τους Mr. Mister. 
Με τη δεύτερη κυκλοφορία τους στα 1985 από την RCA Records, ένα τέλειο υβρίδιο μελωδικού rock και new wave, που τους απέφερε δύο No.1 στην Αμερική, και όχι μόνο, με το "Broken Wings", μία μπαλάντα αψεγάδιαστη όπως το "Drive" των The Cars και το "Kyrie Eleison", έναν οιονεί "πνευματικό" ύμνο.
Richard Page, μπάσο, φωνή
Steve George, synthesizers, σαξόφωνο, φωνητικά
Steve Farris, κιθάρα
Pat Mastelotto, τύμπανα
Ξεχωρίζει το: "Kyrie".


10. "Hi Infidelity" - REO Speedwagon
 Καλοκαίρι ΤΟΥ ‘83 και έχει καταφθάσει ο θείος από τη Γερμανία. Μαζί με τις αναρίθμητες σοκολάτες Mars, τα gello "αρκουδάκια" Haribo κουβαλά πάντοτε μαζί και το πικάπ του με καμιά 30αριά δίσκους βινυλίου. Ασφαλώς και βεβαίως μόνο Rock καλλιτεχνών…The Who, Led Zeppelin, Eagles, Floyd, Purple…εκείνος όμως ο δίσκος που "καρφώνεται" στα αυτιά μου με τα τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι αυτός με το… ιδιαίτερο εξώφυλλο!25 Ιούλη είναι τα γενέθλια μου και στην ερώτηση του τι δώρο θα επιθυμούσα, η απάντηση ξαφνιάζει ακόμη και μένα: "τον δίσκο που έχεις με τους REO Speedwagon"… δε χαλά ποτέ χατίρι και όταν σε μερικές μέρες αναχωρεί οικογενειακώς  για το δρόμο της επιστροφής ο Νότης ακούει την μπάντα από το Ιλινόις  της Αμερικής.
Η ιστορία λέει ότι η μπάντα υπήρχε 12 συναπτά έτη πριν να κυκλοφορήσει τούτο το αριστούργημα! Με επτά δίσκους και δύο ζωντανές κυκλοφορίες που όμως δεν κατάφεραν να αγγίξουν τη "χρυσόσκονη" της επιτυχίας.
Έπρεπε να έρθουμε στα 1980 για κυκλοφορήσει τούτο το αριστούργημα από την Epic Records  και να γίνουν στα 1981 μία από τις μεγαλύτερες μπάντες και εμπορικά πουλώντας 9.000.000 αντίτυπα του δίσκου.
Με την ιδιαίτερη φωνή του Kevin Cronin (μία από τις σπουδαιότερες στο χώρο του μελωδικού rock), με το Keep On Loving You τη δυναμική μπαλάντα, "σήμα κατατεθέν" των απανταχού "ερωτοχτυπημένων", αλλά και τις υπέροχες συνθέσεις των "Take It On The Run", "Don’t Let Him Go" και "Follow My Heart", θα έμεναν για πάντα στην καρδιά και στα αυτιά μου συντροφιά καλοκαιρινή. Σε όποια μορφή και εάν κυκλοφόρησε…
Κλασικά τραγούδια, η πεμπτουσία του AOR!
Kevin Cronin φωνή, ρυθμική κιθάρα
Gary Richrath κιθάρα
Neal Doughty hammond όργανο, πλήκτρα, πιάνο
Alan Gratzer τύμπανα
Bruce Hall μπάσο, φωνή
Ξεχωρίζει το: "Keep On Loving You".

9. "Everybody’s Crazy" - Michael Bolton
Ποιος δε γνωρίζει τον τραγουδιστή των Blackjack Michael Bolton, που με την τέταρτη κυκλοφορία του, αποθέωσε το μελωδικό γένος!! Συμπράττοντας με τον πρώην κιθαρίστα Blackjack και μελλοντικά των  Kiss βιρτουόζο  Bruce Kulick, με όλη την  AOR λαμπρή πλειάδα των  Mark Mangold, Peppy Castro και Terry Brock, ο Bolton δημιούργησε μερικές από τις τελειότερες και μοναδικές συνθέσεις ου μελωδικού χώρου.
Το "Everybody’s Crazy" και το "Desperate Heart" που αργότερα διασκευάσθηκε από τους Jefferson Starship ήταν τραγούδια με διάθεση χαρούμενη ταιριαστή με την καλοκαιρινή χαλάρωση.
Δυστυχώς, ο  Bolton γύρισε την πλάτη του στο μελωδικό χώρο, εμπορικά και χρηματικά είναι μέγιστος, "χαροποιώντας"  πλέον τις νοικοκυρές της Αμερικής κυρίως και δημιουργώντας "μουσική για ασανσέρ ξενοδοχείων" στο Λας Βέγκας… Θυμάμαι όμως στα δεκαπέντε μου ότι ένα καλοκαίρι ξεκούφανα τους παραθεριστές του καταπράσινου νησιού στη Βόρεια Ελλάδα παίζοντας διαρκώς τον δίσκο τούτο.
Με τον "ύμνο" Save Our Love και τη μεγαλειώδη μπαλάντα "Call My Name" ο δίσκος είναι εξουθενωτικά μεγαλοπρεπής. Στα 1985 λοιπόν η Columbia Records κυκλοφόρησε τη διασκάρα τούτη!
Michael Bolton, φωνή
Bruce Kulick, κιθάρα
Dennis Feldman, μπάσο
Mark Mangold, πλήκτρα
Mark Raddice, πλήκτρα
Allen St. John, πλήκτρα
Peppy Castro, φωνητικά
Terry Brock, φωνητικά
Joe Cerisano, φωνητικά
Neil Kernon, πρόσθετα πλήκτρα
Doug Katsaros, πρόσθετα πλήκτρα
Ξεχωρίζει το: "Save Our Love".

8. "Raised On Radio" - Journey
Ο τελευταίος δίσκος των Journey με τον Steve Perry στο μικρόφωνο για την πρώτη περίοδο συνύπαρξης τους ήταν το Raised On Radio που κυκλοφόρησε στα 1986 από την Columbia.
Πρόκειται για ένα υψηλής καλλιτεχνικής ποιότητας δίσκο που ξεπέρασε ακόμη και τα "Escape", "Frontiers" σε συνθετική και εκτελεστική παρουσία!! 
Η συνεισφορά του Perry στο "Raised On Radio" είναι καθοριστικ. !Σεμιναριακού επιπέδου απόδοση που τον κατατάσσει στο ύψιστο  επίπεδο μελωδικών ερμηνευτών!
Steve Perry, φωνή, φωνητικά
Jonathan Cain, πλήκτρα, φωνή
Randy Jackson,  μπάσο, φωνητικά
Steve Smith, τύμπανα
Neal  Schon, κιθάρα, φωνητικά
Larrie Londin, τύμπανα
Bob Glaub, μπάσο
Ξεχωρίζει το: "Girl Can’t Help It".


7. "Dawn Patrol"  - Night Ranger
Στα 1982 και από την MCA Records με δύο εκρηκτικούς κιθαρίστες, δύο σπουδαίους τραγουδιστές και εκπληκτικά τραγούδια , οι Night Ranger με το ντεμπούτο τους, Dawn Patrol να είναι το εμπορικότερο στην Αμερικάνικη αγορά ακόμη και από αυτό των Van Halen. 
Με σήμα κατατεθέν το εκρηκτικό "Dont Tell Me You Love Me" και τη μελωδική φινέτσα του"Sing Me Away "έμειναν στην ιστορία των μελωδικών κυκλοφοριών!! Αυτός όμως που έλαμψε σε αυτήν την κυκλοφορία ήταν ο εκπληκτικός " ninja των πλήκτρων" Alan ‘Fitz’ Gerald. 
Jeff Watson, κιθάρα
Alan Fitz Gerald, πλήκτρα, φωνητικά
Kelly Keagy, τύμπανα, φωνή
Jack Blades, μπάσο, φωνή
Brad Gillis, κιθάρα, φωνητικά
Ξεχωρίζει το: "Don’t Tell Me You Love Me".
 
6. "Toto IV" - Toto.
Παρά τα τις όποιες δυστοκίες στη μονιμότητα των τραγουδιστών της μπάντας, οι  Toto κυκλοφόρησαν σπουδαίους δίσκους στα ‘80ς, όπως τα "Isolation" (’84), Fahrenheit (’86) αλλά και το "The Seventh One" (’88) που κόσμησαν τη δισκοθήκη μου. Αλλά ο δίσκος τους, το "Toto IV" είναι ο δίσκος που πάντοτε θα ανατρέχω, όπως και οι περισσότεροι οπαδοί τους!!!Με μία από τις πιο συναισθηματικές μπαλάντες της ιστορίας της ροκ μουσικής, το "I Won’t Hold You Back", το "Toto IV" αποτελεί μία λαμπρή δημιουργία του συγκροτήματος. Στα 1982 η μουσική βιομηχανία έμεινε έκθαμβη με τα έξι  Grammys που απέσπασε η μπάντα για το δίσκο της αυτό  και μαζί της και η Columbia Records που το κυκλοφόρησε.
Δικαιότατα, διότι το "Toto IV" σηματοδότησε το ζενίθ της επιτυχημένης παρουσίας τους τέσσερις δεκαετίες και παρά τα αμέτρητα προβλήματα τους.
Με το πρώτο single, το "Rosanna", να κατακτά το  #2 για πέντε βδομάδες στο  Billboard Hot 100 charts, καθώς το τρίτο single, το "Africa", αποτέλεσε το πρώτο  #1 hit του συγκροτήματος.
Το "Toto IV" κατέκτησε τα μουσικά ραδιόφωνα και πούλησε απίστευτα σε Καναδά,  Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Ολλανδία, Ιταλία, Νορβηγία, Αγγλία, Ιαπωνία εκτός από τις Η.Π.Α …Φαντάζομαι, ότι ανάλογη επιτυχία είχε και στην Ελλάδα, γιατί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου  να ακούει συστηματικά μουσική,  ο δίσκος αυτός ήταν από τους πρώτους που αγοράστηκε δεύτερη φορά λόγω πολυχρησίας.
Bobby Kimball, φωνή, φωνητικά
Steve Lukather, κιθάρα, πιάνο, φωνητικά
Marty Paich, έγχορδα
David Paich, πλήκτρα, φωνητικά
Jeff Porcaro, κρουστά, τύμπανα
Steve Porcaro, πλήκτρα, φωνητικά
Mike Porcaro, τσέλο
Joe Porcaro, κρουστά, ξυλόφωνο
Roger Linn, synthesizer
Timothy B. Schmit, φωνητικά
Scott Scott, σαξόφωνο
James Pankow, τρομπόνι
Joachim Joggi Smith, σαξόφωνο
Jon Smith, σαξόφωνο
Tom Scott , σαξόφωνο
Lenny Castro, κρουστά
Ralph Dyck, synthesizer
Gary Grant, τρομπέτα
Jim Horn, σαξόφωνο
David Hungate, μπάσο
Tom Kelly, φωνητικά
Ξεχωρίζει το: "Africa"

5. "Frontiers" - Journey
Όταν κυκλοφόρησε το Escape, φάνταζε πολύ δύσκολο η μπάντα των  Journey να ξεπεράσει τον εαυτό της και να δημιουργήσει κάτι σπουδαιότερο…άλλωστε με την συγκεκριμένη κυκλοφορία το συγκρότημα είχε γίνει το μεγαλύτερο  rock όνομα στην Αμερική. Κι όμως με ζεστές τις μηχανές τους οι τα κατάφεραν ακόμη καλύτερα!!
Κυκλοφορώντας καταρχάς με  το δίσκο "Frontiers" ακόμη ένα πολυπλατινένιο hit, μια ακόμη διαχρονική επιτυχία.
Το "Separate Ways (Worlds Apart)", το εναρκτήριο τραγούδι του δίσκου, αποτελεί ένα μοναδικό, υπέρτατο μελωδικό ύμνο, με το δραματικό ύφος στα πλήκτρα του Jonathan Cain τη μπάντα σε πλήρη δυναμική και τον μοναδικό  Steve Perry να καρφώνει τις ψηλές νότες με έντονη συναισθηματικότητα και πάθος που τον καθιέρωσε ως τον σημαντικότερο μελωδικό τραγουδιστή!
Το "Faithfully" είναι η δυναμική υπερμπαλάντα με τη φωνή του Perry στο απόγειο της και πάλι. Το "Edge Of The Blade" αναμφισβήτητα είναι το βαρύτερο τραγούδι που δημιούργησαν ποτέ οι  Journey. Με το ομότιτλο τραγούδι να έχει έντονη τη γεύση από Rush των πρώιμων 80ς. Και με τις δύο μεγαλειώδεις μπαλάντες, το  "After The Fall "και το "Send Her My Love" να αποτελούν μοναδικά δείγματα υψηλής μουσικής δεξιοτεχνίας. Παράξενο κι όμως αληθινό: ο δίσκος θα μπορούσε πραγματικά καλύτερος και αξεπέραστος αλλά για μία ανεξήγητη επιλογή δύο εκπληκτικές συνθέσεις, τα "Only The Young" (κυκλοφόρησε στο soundtrack της ταινίας  Vision Quest) και το "Ask The Lonely" (και αυτό  κυκλοφόρησε στο soundtrack Two of a Kind), δεν συμπεριλήφθηκαν στο δίσκο. Στη θέση τους συμπεριλήφθηκαν το πανέμορφο, "ατμοσφαιρικής" μουσικής υφής "Troubled Child", και το άλλο, το "Back Talk", πιθανόν το
χειρότερο τραγούδι που ηχογράφησε ποτέ η μπάντα…επιλογές όμως…
Steve Perry, φωνή
Jonathan Cain, πλήκτρα, κιθάρα, φωνή
Ross Valory, μπάσο, φωνητικά
Steve Smith, τύμπανα
Neal  Schon, κιθάρα, φωνητικά
Ξεχωρίζει το: "Separate Ways (Worlds Apart)"


4. "Vital Signs" - Survivor
Το "Vital Signs" ήταν το τέταρτο άλμπουμ των υπεραγαπημένων Survivor  και το πιο επιτυχημένο εμπορικά από όλα. Ήταν ο δίσκος στον οποίο άλλαξε η μπάντα τον εξαίρετο εμβληματικό "μπερεδάκια", Dave Bickler (που αποχώρησε λόγω φωνητικών προβλημάτων) για να επιλέξει ως αντικαταστάτη τον υπέρτατο  Jimi Jamison. Επιπρόσθετα, η μπάντα αποφάσισε να ξανακαλέσει το βετεράνο παραγωγό Ron Nevison (Heart, Led Zeppelin , Bad Company , κτλ) για να αναλάβει τα καθήκοντα πίσω από την κονσόλα!! Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά.
Το "Vital Signs" χτύπησε την "οροφή" των charts, κατακτώντας 3 US top 20 hit singles (με τα "I Can’t Hold Back" στο #13 US, το "High On You"στο  #8 US και το  "The Search Is Over"στο #4 US), ενώ το ίδιο το άλμπουμ βρέθηκε στο  #16 στα αντίστοιχα  charts…και από την πρώτη στιγμή ήταν φανερό, ότι αυτή η μπάντα είχε εμπνευσμένες συνθέσεις ικανές να αποτελέσουν  επιτυχίες.
Ο δίσκος είναι μία μίξη από hard rock συνθέσεις και μπαλάντες  συνοδευόμενες από  heavy κιθάρες και πλήκτρα, με μεγαλοπρεπέστατες αρμονίες, "υμνικά" φωνητικά, εκπληκτικά κιθαριστικά σόλος, αξιομνημόνευτες μελωδίες και πιασάρικα ρεφραίν με τη φωνή του αείμνηστου Jamison να δένει άψογα με τον ήχο των Survivor και να προσυπογράφει τη δουλειά αυτή με έναν τρόπο εντελώς "θεϊκό"  και σίγουρα όχι λιγότερο από εξαιρετικό.
Το εναρκτήριο "I Can’t Hold Back" φανερώνει τι σημαίνει οι Survivor να δημιουργούν ως  Survivor, ξεκινά ως απαλή μπαλάντα για να καταλήξει σε ένα γοητευτικό τραγούδι με την αισθαντική φωνή του Jamison. Οι στίχοι έχουν γραφεί τόσο έξυπνα που αξίζει μόνο και μόνο για αυτούς να αγοράσει κάποιος το δίσκο… Το εθιστικότατο "High On You" δε θα μπορούσε να μην αποτελεί την συνέχεια στο δίσκο με τον καλύτερο τρόπο, με τα synthesizers και εξαιρετικά κιθαριστικά  riffs που μεταμορφώνουν το τραγούδι από ένα pop άκουσμα σε μία  εξαιρετική  rock σύνθεση. Το "First Night" (στο #53 US) είναι το πιο ροκάδικο άκουσμα στο δίσκο, που αλλάζει το ρυθμό του και καταλήγει σε μία συναρπαστική σύνθεση! Από το πιάνο να σε ξεγελά στην αρχή και να θεωρείς ότι είναι η πρώτη μπαλάντα στο δίσκο και έπειτα η κιθάρα του Sullivan να παρεμβαίνει και να μετατρέπει δυναμικά την σύνθεση…
Το "The Search Is Over"  ως άκουσμα σε "διέλυε" σε κομμάτια και ακόμη κρατώ τα ίδια αισθήματα με την ίδια νοσταλγία που το πρωτοάκουσα… Μία εξαίσια μπαλάντα που δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις καθώς συνεχίζει να κατακτά τους ραδιοφωνικούς σταθμούς –που εκπέμπουν ανάλογη μουσική-μέχρι σήμερα… ενώ το  "Broken Promises" είναι ένα πανέμορφο mid tempo ροκ άκουσμα, που είναι γραμμένο για να καταδείξει κυνικά τη ματαιότητα των ερωτικών υποσχέσεων με ένα ρεφραίν να "πεθαίνεις"!!
Η αγαπημένη σύνθεση "Popular Girl", είναι άλλη μία αξέχαστη σύνθεση με τον Jamison να παίρνει πάνω του την σύνθεση  παρουσιάζοντας  "φονικά" φωνητικά συνοδευόμενος από "πανέξυπνα" πλήκτρα , μιλώντας για την αγωνία της απόρριψης από ένα ακατάδεκτο κορίτσι που παίζει με τα αισθήματα όσων τη θαυμάζουν ενώ το "Everlasting" που ακολουθεί είναι μία σύνθεση που ισορροπεί μεταξύ του ορισμού της μπαλάντας και της δυναμικής μπαλάντας …ένα  τραγούδι που κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν  single, με πιασάρικα πλήκτρα, εξαιρετικές κιθάρες  και υπέροχα αρμονικά φωνητικά!
Για να έρθουμε στο τραγούδι που θα περιγράφει στον αιώνα τον εκλιπόντα Jimi Jamison, το "It’s The Singer, Not The Song" ένα ακόμη  single, ένα εμπορικό  κομμάτι με φανταστικούς στίχους που "μιλούν" κατευθείαν στην καρδιά. Το  "I See You In Everyone" που κλείνει το δίσκο, περιγράφει όλα εκείνα που θα είχες να πεις  σε εκείνον-νην που αγαπάς… με πανέμορφα πλήκτρα συνδυασμένα με εξαιρετική δουλειά του Sullivan στις κιθάρες.Και πάλι η Scotti Brothers κυκλοφόρησε αυτό το αριστούργημα.
Το "Vital Signs" έχει 30  χρόνια ζωής αλλά ακόμη ηχεί  φρέσκο και σύγχρονο στην καρδιά και τα αυτιά των εραστών του  AOR ... ένα υπέροχο δείγμα  μελωδικού rock από την αρχή ως το τέλος.
Ανεκτίμητη αξία για κάθε μελωδική δισκοθήκη επειδή οι Survivor είναι πολλά περισσότερα από το "Eye Of The Tiger". Jimi Jamison   θα ζεις στην καρδιά μας για πάντα!
Jimi Jamison, φωνή, φωνητικά
Jim Peterik, μπάσο, κιθάρα, πλήκτρα, φωνητικά
Mickey Thomas, φωνητικά
Marc Droubay, τύμπανα
Stephan Ellis, μπάσο
Frankie Sullivan, κιθάρα,, φωνητικά
Billie Lee Lewis, κρουστά
Ξεχωρίζει το: "I Can’t Hold Back"


3. "4" - Foreigner
Απογοητευμένοι από τις πωλήσεις μόλις των 3.000.000 αντιτύπων που πούλησε ο προηγούμενος δίσκος τους οι Foreigner έμειναν με τέσσερα μέλη για να ετοιμάσουν τον επόμενο δημιούργημα τους.
Εμπνεόμενοι και παρακινούμενοι από τον παραγωγό Mutt Lange που είχε τελειώσει μία εξαιρετική δουλειά με τους  City Boy, οι Foreigner προσπάθησαν και με τη δημιουργικότητα του να σταθούν ξανά στα πόδια τους. Στις 22 Αυγούστου του 1981 η Atlantic, κυκλοφόρησε  το “4”, το τέταρτο άλμπουμ των Foreigner, έφθασε στο Νο 1 των charts του Billboard. Θα έμενε στη θέση αυτή για δέκα συνολικά εβδομάδες, πετυχαίνοντας πωλήσεις έξι εκατομμυρίων αντιτύπων μόνο στις Η.Π.Α.. Με κομμάτια όπως τa “Urgent”, “Juke Box Hero”, “Break It Up”, “Woman In Black” κι έναν ήχο συμπαγή και άμεσο, σύντομα θεωρήθηκε -και παραμένει μέσα στα χρόνια- το άλμπουμ-επιτομή του A.O.R.
Το “Waiting For A Girl Like You” κυκλοφόρησε σε single τον Σεπτέμβριο του ‘81. Στις 28 Νοεμβρίου ανέβηκε στο Νο 2 του Billboard και διεκδίκησε για δέκα σερί εβδομάδες την κορυφή από το “Physical” της Olivia Newton John.  Ήταν από τα πρώτα τραγούδια που χαρακτηρίστηκε από τον μουσικό τύπο “power ballad”. Τα ονειρικά συνθεσάιζερ και η γεμάτη ένταση ερμηνεία του τεράστιου ελληνικής καταγωγής Gramm επένδυσαν ηχητικά τους έρωτες γενεών ολόκληρων. Όλη αυτή η τεράστια επιτυχία εκτόξευσε την μπάντα στο μουσικό στερέωμα και την καθιέρωσε ως μπάντα μεγάλων σταδίων… Λατρεμένος δίσκος!
Mick Jones, κιθάρα, πλήκτρα, φωνητικά
Lou Gramm, φωνή, κρουστά
Dennis Elliott, τύμπανα, φωνητικά
Rick Wills, μπάσο, φωνητικά
Tom Dolby, synthesizers
Ξεχωρίζει το: "Juke Box Hero".

2. "Boston" - Boston
Στα 1976 ο επιστήμονας  Tom Scholz στο υπόγειο του σπιτιού του ηχογράφησε το περισσότερο πωληθέν ντεμπούτο μπάντας μέχρι που εμφανίστηκε, μία  δεκαετία αργότερα, το "Appetite For Destruction" των Guns n Roses. 
Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας αυτού του αριστουργήματος, για περισσότερο από 5 χρόνια, ο  Tom Scholz είχε μία διπλή ζωή. Πέρα από την εργασία του ως μηχανικός σχεδιασμού για την Polaroid, τον υπόλοιπο χρόνο τον περνούσε μόνος του στο ιδιόκτητο studio ηχογραφήσεων στην πόλη της Βοστώνης. “Ήταν η διαφυγή μου από τον κόσμο,” θα δήλωνε αργότερα. Όμως η μουσική που δημιούργησε θα έβρισκε πρόθυμο ακροατήριο εκατομμυρίων ανθρώπων! Κυκλοφόρησε από την Epic Records.
Ένας κλασικός, εμβληματικός δίσκος με σπουδαίες συνθέσεις: "Peace Of Mind", "Smokin", το επικό  "Foreplay/Long Time" και το εξαιρετικότερο όλων, το ανυπέρβλητο "More Than A Feeling", αποτελεί για τους  Boston την υπέρτατη δημιουργία και έναν από τα ωραιότερα rock τραγούδια που συντέθηκαν ποτέ! Βαθιά αισθαντικό τραγουδισμένο από την "αυτού μεγαλειότητα" των τραγουδιστών, αδικοχαμένο στα 2007, Brad Delp. 
Barry Goudreau, ρυθμική κιθάρα, κρουστά, κιθάρα
Brad Delp, ακουστική κιθάρα, κρουστά,  ρυθμική κιθάρα , φωνή
Paul Grupp, μηχανικός ήχου
Sib Hashain, τύμπανα
Jim Masdea, τύμπανα
Tom Scholz, ακουστικό όργανο, κιθάρα, μπάσο, κρουστά, ηλεκτρική κιθάρα, πλήκτρα
Fran Sheehan, μπάσο, κρουστά
Sib Hashian, κρουστά, τύμπανα
Ξεχωρίζει το: "More Than A Feeling".

1. "Escape" - Journey
Ο έβδομος δίσκος των Journey και ο τέταρτος με τον υπέρτατο  Steve Perry στη θέση του ερμηνευτή των απίστευτων συνθέσεων, το Escape παρουσιάζει το "απαύγασμα" των τέλειων συστατικών  το γένους του AOR. Ανεπανάληπτες δημιουργίες, εκθαμβωτικές ερμηνείες σε τέλεια παραγωγή των Kevin Elson και Mike Stone. Η "σεισμική έκρηξη" που προκλήθηκε από το δεύτερο single, το "Don’t Stop Believin’", όχι μόνο το καθιέρωσε ως το τραγουδιστικό μανιφέστο της εκατονταετίας αλλά και δημιούργησε νέο "κύμα" οπαδών ακόμη και στη γενιά των 00ς προβαλλόμενο κατά κόρον στην υπερεπιτυχημένη αμερικανική σειρά Glee.
Επίσης, στα  80ς το Escape με  τα "Who's Crying Now" (#4), "Still They Ride" (#19), "Open Arms" (#2) που κατέκτησαν τα charts καθώς και το ραδιοφωνικό γιγαντιαίο τραγούδι, το "Stone in Love" μετέτρεψαν τους Journey σε συγκρότημα που θα γέμιζε στάδια με χιλιάδες θεατές. Εννέα φορές πλατινένιο και με πωλήσεις πάνω από 12.000.000 αντίτυπα δε θα μπορούσε να λείπει και από την δική μου "καλοκαιρινή" δισκοθήκη. Το 1981 η Columbia πέτυχε διάνα.
Steve Perry, φωνή
Jonathan Cain, πλήκτρα, κιθάρα, φωνή
Ross Valory, μπάσο, φωνητικά
Steve Smith, τύμπανα
Neal  Schon, κιθάρα, φωνητικά
Ξεχωρίζει το: "Don’t Stop Believin’"
 

Eπιμέλεια: Νότης Γκιλλανίδης
Αναδημοσίευση από το www.loudersound.com

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ για να διαβάσετε το Α' Μέρος.