Όταν τα φλάουτα ροκάρουν
Saturday

28Nov

Όταν τα φλάουτα ροκάρουν

Δημοσιεύθηκε από:

28/11/2020

Κατηγορία: Rocktime Songs

4377
Από τα μέσα της δεκαετίας του '60 εως και τα μέσα της δεκαετίας του΄70 ο λεγόμενος prog-rock ήχος μας χάρισε σπουδαία άλμπουμ αλλά και μία σειρά από εξαιρετικά επιπέδου συγκροτήματα τα οποία πειραματίστηκαν με ήχους, όργανα και ρυθμούς που έδωσαν άλλη διάσταση στην ροκ μουσική και ανέδειξαν την πιο τεχνική και συνάμα πιο πειραματική πλευρά της.
Παρακάτω θα σας παρουσιάσουμε τραγούδια και μπάντες που έλαμψαν με τις κυκλοφορίες τους και πρόσθεσαν ένα από τα πιο όμορφα όργανα στις συνθέσεις τους δίνοντας μία ξεχωριστή ροκ γοητεία. Το φλάουτο είναι ένα από τα πιο γοητευτικά πνευστά και αρκετά ροκ και prog συγκροτήματα τον περασμένο αιώνα το τίμησαν δεόντως.
Το rocktime.gr σας υπενθυμίζει ορισμένες σπουδαίες συνθέσεις αλλά και δίσκους από ιστορικά συγκροτήματα όπου το φλάουτο είχε τον πρώτο ρόλο.

 
The Marshall Tucker Band: "Take The Highway"
Album: "The Marshall Tucker Band" (1973)
H σπουδαία southern rock μπάντα από το Spartanburg, της Νότιας Καρολίνας ξεχώριζε από τα υπόλοιπα συγκροτήματα του είδους, λόγω ότι είχε εμπλουτίσει τον ήχο της με jazz/prog και φυσικά country στοιχεία. Παράλληλα είχε και ένα άριστο μουσικό στα πνευστά, τον Jerry Eubanks που έπαιζε σαξόφωνο και φλάουτο και κατόρθωνε να δημιουργεί απίστευτες μελωδίες με το παίξιμό του.


Camel: "Air Born"
Album: Moonmadness (1976)
To τέταρτο άλμπουμ των Εγγλέζων Camel και τελευταίo με το αυθεντικό line up, θεωρείται από τα καλύτερα τους.
Eδώ συναντάμε τον φοβερό Andrew Latimer (φωνή, κιθάρα) όπου εκτός από τα γνωστά του καθήκοντα παίζει συναρπαστικά και φλάουτο χαρίζοντας μας μία παραμυθένια σύνθεση.
 
The Guess Who: "Undun"
Album: "Canned Wheat' (1969)
Το πέμπτο άλμπουμ των Καναδών ρόκερ, περιέχει μία από τις πιο γνωστές τους συνθέσεις που γνώρισε και εμπορική επιτυχία στις ΗΠΑ. Σύνθεση του Randy Bachman, με ελαφρο-ψυχεδελικές ποπ αναφορές ενώ φλάουτο παίζει ο πολυτάλαντος Burton Cummings (τραγουδιστής, κιμπορντίστας, κιθάρα φυσαρμόνικα).
 
Heart: "Sing Child"
Αlbum: "Dreamboat Annie (1975)
Αρκετοί είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν ότι στο ντεμπούτο άλμπουμ των αδελφών Wilson υπάρχουν τρεις συνθέσεις με την τραγουδίστρια Ann Wilson να παίζει και φλάουτο. Eκτός από το "Crazy on You" και την ομότιτλη σύνθεση, στο δίσκο υπάρχει και το "Sing Child" μία αρχέγονη ψυχεδελική ροκιά που συνοδεύεται από ένα πανέμορφο σόλο στο φλάουτο.

 
 
Eric Burdon & War: "Spill The Wine"
Αlbum:Eric Burdon Declares "War" (1970)
Ο θρυλικός τραγουδιστής των Animals, ηχογράφησε δύο άλμπουμ με την funk μπάντα των War. Στο συγκεκριμένο άλμπουμ υπάρχει η κλασική σύνθεση "Spill the Wine" όπου εκτός από την εκπληκτική ερμηνεία του E.B. ακούμε και τον εξαιρετικό φλαουτίστα (σαξοφωνίστα) Charles Miller, ο οποίος δυσυχώς δολοφονήθηκε το 1980.
 
Caravan: "Love To Love You (And Tonight Pigs Will Fly)"
Album: In the Land of Grey and Pink (1971)
Στο τρίτο άλμπουμ των εγγλέζων prog/folk rockers, συναντάμε τον Σκωτσέζο μουσικό Jimmy Hastings (Soft Machine, Bryan Ferry, Τrapeze, Chris Squire) να βάζει την δική του πινελιά με το παίξιμο του στο φλάουτο, σε μία σύνθεση που θυμίζει σε ορισμένα σημεία το "Louie Louie".
 
Van Morrison: "Moondance"
Album: "Moondance" (1970)
O Βορειοιρλανδός μουσικός μας χαρίζει ένα σπουδαίο άλμπουμ αλλά και ένα θαυμάσιο κομμάτι γεμάτο μελωδίες και ρυθμούς που συνδυάζει τα πάντα. Το φλάουτο του Collin Tilton απλά κάνει ακόμη πιο γλυκιά την εν λόγω σύνθεση και δικαιολογημένα είναι το πιο πολυπαιγμένο κομμάτι στις συναυλίες του Van Morrison.
 
Τraffic: "Hole in my Shoe"
Album: Mr. Fantasy (1967)
Μία σύνθεση του Dave Mason, ο οποίος αποχώρησε από την μπάντα λίγο μετά από την κυκλοφορία του ντεμπούτο των Traffic. Αν και κυριαρχούν οι ψυχεδελικές μελωδίες και τα ινδικά σιτάρ το φλάουτο του Chris Wood κάνει το συγκεκριμένο κομμάτι ακόμη πιο "φευγάτο".
 
The Mamas and the Papas: "California Dreamin'"
Album: "If You Can Believe Your Eyes and Ears" (1966)
Από τις πιο κλασσικές συνθέσεις των '60s την οποία πρωτοτραγούδησε ο Barry McGuire και διασκεύασε ονειρικά η μπάντα από το L.A με το φλάουτο του Jim Horn να δίνει το δικό του ρεσιτάλ. Το περιοδικό Rolling Stone το κατατάσει στο νο 89 ανάμεσα στα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών.

 

Dan Fogelberg & Tim Weisberg: "Tell Me To My Face"
Album: "Twin Sons of Different Mothers" (1978)
Η αυθεντική έκδοση του κομματιού είναι από τους Hollies το 1966 σε ερμηνεία του Graham Nash. Εδώ ο Dan Fogelberg συνεργάζεται με μία σπουδαία μουσική προσωπικότητα στο φλάουτο τον αμερικανό τζαζίστα Tim Weisberg, ο οποίος κάνει ένα πανέμορφο σόλο και δίνει άλλη διάσταση στο κομμάτι.
 
Chicago: "Colour My World"
Αlbum: "Chicago ΙΙ" (1970)
Στο δεύτερο άλμπουμ της ιστορικής μπάντας υπάρχει μία θαυμάσια ήρεμη σύνθεση στην οποία ο φλαουτίστας Walter Parazaider δίνει το στίγμα του. Το τραγούδι αγαπήθηκε πολύ την δεκαετία του '70 αφού σε σχολικούς χορούς αλλά ακόμη και σε γάμους ήταν το αγαπημένο κομμάτι για να χορέψει ένα ζευγάρι Επίσης ο Frank Sinatra ήθελε αλλά δεν κατάφερε να το διασκευάσει.
 
Genesis: "Dusk"
Αlbum: "Trespass" (1970)
Στο δεύτερο δίσκο των θρυλικών prog-rockers, υπάρχει μία αργόσυρτη υπέροχη σύνθεση στην οποία o Peter Gabriel εκτός από τα ερμηνευτικά του καθήκοντα παίζει και ένα σαγηνευτικό θέμα στο φλάουτο.
 
John Mayall: "Room To Move"
Album:"The Turning Point" (1970)
Το συγκεκριμένο live album ηχογραφήθηκε στο περίφημο Fillmore East των HΠΑ. Την παράσταση βέβαια κλέβει η φυσαρμόνικα του John Mayall αλλά οι " κόντρα διπλοσολιές" με το φλάουτο του Johnny Almond είναι και θα παραμένουν ανεπανάληπτες
 

Moody Blues: "Legend of a mine"
Album: "In Search of the Lost Chord" (1968)
Δεν επιλέξαμε το κλασικό "Nights In White Satin" αλλά μία άγνωστη σχετικά σύνθεση.
Το γκρουπ εκείνη την περίοδο ήταν επηρεασμένο από τον ανατολικό μυστικισμό (Θιβέτ) αλλά κυρίως από τον αμερικανό ψυχολόγο Timothy Leary που ήταν υπέρ των ψυχεδελικών ναρκωτικών (LSD). Το κομμάτι το έχει γράψει, το έχει ερμηνεύσει και έχει παίξει το θέμα στο φλάουτο ο τραγουδιστής της μπάντας Ray Thomas.
 
Focus: "Hocus Pocus"
Album: "Focus II" (1971)
Οι Ολλανδοί prog-rockers ήταν το alter ego των Jethro Tull και ξεκίνησαν περίπου την ίδια περίοδο. Άλλοτε σε πιο ροκ ύφος και άλλοτε σε πιο jazz μονοπάτια οι Focus έπαιζαν αριστουργηματικά ενώ ο Thijs van Leer στη συγκεκριμένη σύνθεση κάνει ένα δυναμικό σόλο στο φλάουτο.
 
Canned Heat: "Going Up The Country"
Αlbum: "Living the Blues" (1968)
Οι καλιφορνέζοι στο τρίτο τους δίσκο έγραψαν μία από τις πιο κλασικές τους συνθέσεις που θεωρείται ο ύμνος των hippies ενώ ουσιαστικά αποτελεί διασκευή σε μία blues σύνθεση του 1928 που ανήκει στον τεξανό Henry Thomas. Το φλάουτο του Jim Horn βάζει την δική του σφραγίδα.
 
King Crimson: "Talk to the Wind"
Album: "In the Court of the Crimson King" (1969)
Στο παρθενικό δίσκο της πιο "εγκεφαλικής" prog μπάντας, που περιέχει το θρυλικό "Epitaph", υπάρχει μία "απαλή σύνθεση. Το φλάουτο του Ian McDonald σε αυτό το κομμάτι είναι τόσο γαλήνιο που ένας κριτικός το χαρακτήρισε σαν "ψίθυρο περιστεριού".
 
Beatles: "You’ve Got To Hide Your Love Away"
Album: "Ηelp!" (1965)
Η ερμηνεία του John Lennon είναι μοναδική ενώ το τραγούδι σύμφωνα με το λεγόμενα του είναι επηρεασμένο από την Dylan περίοδο που πέρναγε εκείνη την εποχή.
Η μόνη διαφορά είναι ότι στο τέλος της ενορχήστρωσης αντί να χρησιμοποιήσουν φυσαρμονικα αποφάσισαν να βάλουν φλάουτο το οποίο παίζει ο σύνθετης ταινιών και μαέστρος John Scott.
 
Jade Warrior: "A Prenormal Day At Brighton"
Αlbum: "A Prenormal Day At Brighton" (1971)
Οι Βρετανοί είχαν επηρεαστεί από αφρικανικές και ιαπωνικές μελωδίες και είχαν το χάρισμα να τις προσαρμόζουν πάνω σε ροκ ρυθμούς και jazz ενορχηστρώσεις. Η ιδιαιτερότητα του άλμπουμ είναι ότι δεν παίζει κάποιος κανονικός ντράμερ αλλά παίζονται μόνο κρουστά από τον Jon Field τα οποία δεν είναι παιγμένα σε ροκ πρότυπα ενώ ο ίδιος ο Jon Field είναι και ο φλαουτίστας του τρίο.


 
Jethro Tull: "Thick as a Brick part I και ΙΙ"
Album: "Thick as a Brick" (1971)
Η παρέα του Ian Anderson σχηματίστηκε το 1967 στο Μπλάκπουλ της Αγγλίας και αποτελούν το σήμα κατατεθέν σε ότι έχει να κάνει το φλάουτο με το Rock 'n roll. To να προσπαθείς να επιλέξεις κάποιο κομμάτι των Jethro Tull σε ένα τετοιο αφιέρωμα είναι να βρίσκεσαι στην βίλα του πλειμποι Χιου Χέφνερ και να σου ζητάνε να διαλέξεις πιο "κουνελάκι" είναι το πιο σέξι. Οπότε όχι μόνο το εν λόγω άλμπουμ αλλά σχεδόν όλες οι κυκλοφορίες τους στα '70s καλύπτoυν και τους πιο απαιτητικούς ροκ οπαδούς.
 
Ozric Tentacles: "Myriapod"
Αlbum: "Arborescence" (1994)
Οι βρετανοί συνδυάζουν με μοναδικό τρόπο αρκετά είδη ξεκινώντας από psychedelic και space/jazz rock φτάνοντας μέχρι την electronic, world και ambient μουσική. Από το πέμπτο άλμπουμ τους και με τον φλαουτίστα John Egan να δίνει τα ρέστα του και σε αυτό το κομμάτι, οι Ozric Tentacles παράγουν ακόμη και σήμερα μουσικές που σε ταξιδεύουν σε άλλους πλανήτες.
 
Φώτης Μελέτης