SoundtrucK: "Voodoo"
Friday

13Sep

SoundtrucK: "Voodoo"

Δημοσιεύθηκε από:

13/09/2019

Κατηγορία: Greek Bands

4500
Όλοι έχετε κάπου διαβάσει ότι «έπαιξαν στη συναυλία των Lynyrd Skynyrd» τον Ιούνο του 2012». Είναι αλήθεια, όμως από τότε οι SoundtrucK διήνυσαν πολύ δρόμο. Οι δεκάδες συναυλίες τους έπεισαν το όλο και πιο υποψιασμένο κοινό ότι είναι από τα πιο ψυχωμένα και συνθετικά επιδέξια γκρουπ του ήχου που στο διεθνή ορίζοντα ονομάζεται “classic rock”.
Οι seventies hard rock επιρροές (Skynyrd, Bad Company, Foghat, Molly Hatchett, AC/DC, Thin Lizzy) που μεγάλωσαν γενιές μουσικόφιλων, φιλτραρισμένες μέσα από συνθέσεις που όχι μόνον δεν εγείρουν ζητήματα αυθεντικότητας, αλλά που υπογραμμίσουν ως φόρος τιμής την αυθεντικότητα των επιρροών: το πόσο καλά μπορεί να αποδώσει κανείς τη δική του μουσική, αν ξέρει καλά τί αγαπά και γιατί. Δεν είναι λίγο, σε μια εποχή παικτών που είτε υποκρίνονται, είτε διασκευάζουν είτε απλώς υπερεκτιμούν τον εαυτό τους.
Το πρώτο, ομώνυμο, άλμπουμ τους με κομμάτια όπως τα “Straight To Hell”, “Take It Easy” και “Ride On” επισφράγισε την αίσθηση αυτή. Ήταν και παραμένουν μια μπάντα φτιαγμένη να παίζει στη σκηνή, όμως δεν εξαντλείται εκεί η φιλοδοξία τους, το πώς θέλουν να  αποτιμώνται. Κινούμενοι στην επιεικώς δύστοκη συγκυρία του να είσαι μπάντα στην Αθήνα και να θέλεις να δισκογραφήσεις, έχουν από το 2017 χωρίσει δρόμους με τον frontman τους  Νίκο Μελά και με νέο τραγουδιστή, τον Ρωμανό, τον οποίον όπως λέγεται επέλεξαν μετά από αρκετές ωντισιόν, μας δίνουν πλέον το δεύτερο πλήρες άλμπουμ τους.
Λέγεται “Voodoo” και μετά από μια σειρά προακροάσεων, δδύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς: είναι το ιδανικό “sophomore” lp. Ξεκαθαρίζει, δε, τις προθέσεις του από την αρχή. Το “Heading Your Way” ορμάει απ’ τα ηχεία σα Renegade με λασπωμένες ρόδες. Το “Seniorita” με το αλάθευτο feelgood groove το παίζουν στα liveεδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια, ενώ το αναδυόμενο από βάλτο της Λουιζιάνα “TheTrain” είναι ανάμεσα σε παλιούς Blackfoot και την παραδοσιακή swampslideπτυχή των τελευταίων δίσκων των Clutch. Όσο για το “TheWindIsBlowing” ένα, όπως λεν κι οι ειδικοί, “truckdrivin’ anthem”, κάτι σαν το δικό τους “Ramblin’ Man”.
Οι SoundtrucK είναι αυτή τη στιγμή η μόνη μπάντα στην εγχώρια σκηνή που μπορούν να στέκονται έχοντας το ένα πόδι στους BadCompany (“SheIsALady”) και με το άλλο στους Blackstone Cherry (το βαρυκόκκαλο “ΤheCalling”). Το “Stay” είναι η power μπαλάντα που ζητούσε διακαώς το δισκογραφημένο οπλοστάσιό τους. Κομμάτι που τικάρει όλα τα σωστά τετράγωνα, φουλ στο συναίσθημα με ρεφραίν που ακουμπά στα σίγουρα, ωραίο σόλο, κιθαριστική αρμονία. Ιδανικό showstopper, φτιαγμένο για να επαναφέρει την εποχή που στη συναυλία έμεναν αναμμένοι ψηλά οι αναπτήρες κι όχι τα κινητά.
Το θανατερό groove του “Voodoo Woman” είναι πιθανόν η κορύφωση του άλμπουμ, που όμως, είναι φτιαγμένο για να ακούγεται ολόκληρο, επιφυλάσσοντας κάτι διαφορετικό σε κάθε κομμάτι – και πάλι πηγαίνοντας κόντρα στην εποχή, όπου οι πολλοί ακούνε «κομμάτια και όχι το σύνολο».
Η φωνή του Ρωμανού ευέλικτη και εύστοχη (ακούστε, λ.χ. το “TimeToChange” και το “Stay”), δεν επιτρέπει να τον δει κανείς ως «αντικαταστάτη», αλλά ως αυτόφωτο τραγουδιστή, ικανό να υποστηρίξει το ύφος των κομματιών. Δίπλα στον αρχηγό, συνθέτη και συντονιστή της μπάντας Βασίλη Παναγόπουλο που αναδεύει καθ’ όλη τη διάρκεια του άλμπουμ την παλιοροκάδικη φαρέτρα και βρίσκει τα πιο καίρια κιθαριστικά βέλη, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Δημήτρης Λυκάκης (μπάσο), Γιώργος Καλαϊτζόγλου (τύμπανα) και Γρηγόρης Αποστολόπουλος (κιθάρα), δεμένοι και ταγμένοι στο αποτύπωμα του ροκ ν’ ρολ που ξέρουμε και αγαπάμε.
Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε μεταξύ 2017 και 2018 στο στούντιο “Nikita” στην Αθήνα, με παραγωγό και υπέθυνο για τη μίξη τον επίσης χωρίς ανάγκη συστάσεων Γιώργο Φλωράκη, σε masteringτου (κιθαρίστα των Tardive Dyskinesia) Steve Lado. Ο ήχος είναι γεμάτος, ογκώδης όσο χρειάζεται για να αποκτά το απαιτούμενο kick, χωρίς φτιασίδια, όπως είναι αναμενόμενο και επιθυμητό για τέτοιες συνθέσεις.
Το φορτηγό άναψε τα φώτα ξανά και μαρσάρει. Τα υπόλοιπα ωραία επί σκηνής.

Παναγιώτης Παπαϊωάννου