H άγρια γοητεία των Blue Murder
Wednesday

16Mar

H άγρια γοητεία των Blue Murder

Δημοσιεύθηκε από:

16/03/2016

Κατηγορία: Rocktime Groups

5730
Όταν ο John Sykes (Thinlizzy, Tygers of Pan Tang) αποχώρησε μέσα σε κλίμα έντασης από τους Whitesnake την εποχή μάλιστα που η μπάντα του D.Coverdale είχε φτάσει στο απόγειο της δόξας του o Βρετανός ταλαντούχος κιθαρίστας έφτιαξε με τους μακαρίτες Ray Gillen(Badlands) και Cozy Powell (Rainbow, MSG,Whitesnake) τους Blue Murder.
H μπάντα είχε καταφέρει από νωρίς να γίνει γνωστή στον ευρύ χώρο της hard rock κοινότητας και είχαν ηχογραφήσει στο ιδιωτικό στούντιο του J.Sykes στο Blackpool ένα ενδιαφέρον demo.
Στη συνέχεια κάποιες καλύτερες οικονομικές και μουσικές προτάσεις από άλλα σχήματα οδήγησαν στην αποχώρηση τους R.Gillen και C.Powell και αντικαταστάθηκαν από τον σπουδαίο ντράμερ Carmine Appice (Cactus,R.Stewart,Vanilla Fudge, King Kobra) και τον έξοχο μπασίστα Τοny Franklin (Firm, J.Page) ενώ στα κήμπορντς βοηθάει ο Nik Green (πέθανε τον Μάρτιο του 2016) και τα φωνητικά αναλαμβάνει ο ίδιος ο Sykes.
Tελικά οι BLUE MURDER με αυτή την σύνθεση έκαναν το ντεμπούτο τους το 1989 με το ομώνυμο φανταστικό άλμπουμ τους όπου οι hard rock φόρμες συνδυάζονται άψογα με τα φοβερά κιθαριστικά σόλο ενώ ο John Sykes εκτός από εξαιρετικός κιθαρίστας αποδεικνύεται και δυνατός ερμηνευτής.


Καταπληκτικά όλα τα τραγούδια του δίσκου σε παραγωγή του τρομερού Bob Rock (ταξίδεψαν μέχρι το Βανκούβερ για τις ηχογραφήσεις) με εμπνευσμένες ροκ μελωδίες να υπάρχουν σε κομμάτια όπως τα “Riot”, “Jelly Roll”, “Black-Hearted Woman” και η πανέμορφη μπαλάντα “Out of Love” ενώ στο επικό “Valley of the Kings” στην σύνθεση υπάρχει το όνομα του Tony Martin (Black Sabbath, The Cage).
Οι φήμες λένε για αυτό το άλμπουμ ότι ηχογραφήθηκε σε 96 κανάλια όπου ο JοhnSykes χρησιμοποίησε τα 24 μόνο για την κιθάρα του. Η προβολή ήταν αρκετή μιας και η πολυεθνική Geffen Records βοήθησε σε αυτό και ο δίσκος έκανε σημαντική επιτυχία.
Kάτι ανάλογο οι Blue Murder το πέτυχαν και στην Ιαπωνία όπου εκεί η μπάντα είχε μεγαλύτερη αποδοχή.
Οι ισχυρές μουσικές προσωπικότητες, η αλλαγή δεκαετίας και του ροκ ήχου οδήγησε τους Blue Murder σε αλλαγές και σε μερικές συμβιβαστικές λύσεις οι οποίες φάνηκαν στο δεύτερο άλμπουμ τους "Νοthin’ But Trouble" που κυκλοφόρησε το 1993 όπου συμμετέχουν στο μπάσο ο Marco Mendoza και στα τύμπανα ο Τοmmy ‘O Steen ενώ στο άλμπουμ παίζουν και οι C. Appice, T. Franklin, N.Green και στα φωνητικά συμμετέχει ο Kelly Keeling στο τραγούδι “I ‘m on Fire”.
Eπίσης στο "Νοthin’ But Trouble" υπάρχει και η διασκευή στο "Itchycoo Park" των Small Faces από το 1967.

Οι Blue Murder στη συνέχεια έπεσαν κι αυτοί θύματα της grunge καταιγίδας οπότε τον Μάιο του 1994 η μπάντα κυκλοφορεί το live album με τίτλο "Screaming Blue Murder: Dedicated to Phil Lynott" που ήταν μοιρασμένο ανάμεσα στα κομμάτια των Βlue Murder και των Thinlizzy ενώ υπάρχει και το Still of the Night (Whitesnake).
Έπειτα από όλα αυτά για τους Blue Murder δεν υπήρχε μέλλον και το συγκρότημα διαλύθηκε ενώ τα υπόλοιπα έμειναν στην ιστορία.

Φώτης Μελέτης