Με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου full length άλμπουμ “The Flourishing Of Thesis And Antithesis” από τους Θεσσαλονικείς Entropia Utopia ζητήσαμε από τον Σταμάτη Πρατσινάκη να μας μιλήσει τόσο για το δισκογραφικό τους ντεμπούτο αλλά και για σχέδια τους για το μέλλον.

Σταμάτη καλώς όρισες στο rocktime.gr. Η μπάντα έχει ξεκινήσει από το 2001 και μετράει προφανώς αρκετά χρόνια. Πες μας μερικά πράγματα για το συγκρότημα.
 Το 2001 δημιούργησα εγώ το γκρούπ, ως φλουτίστας, τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός, σε μία περίοδο που άρχισα να ακούω πιο πειραματικά, prog ακούσματα και αφού διέλυσα την πρώτη μου μπάντα επονομαζόμενη «Χαμένοι Δρόμοι». Με αυτην, παίζαμε σε πιο heavy epic metal στυλ. Μετά από αλλαγές μελών το 2004 ηχογραφήσαμε το πρώτο μας demo και το 2005, το δεύτερο. Το δέυτερο επονομαζόμενο “Weirdom” πήρε πολύ καλές κριτικές σε webzines και στον τύπο. Μάλιστα στο ελληνικό Metal Hammer ήταν το demo του μήνα σε έκδοση της άνοιξης του 2006. Η χρονιά 2006/2007 ήταν η πιο σημαντική για την μπάντα, με το line up εκείνης της περιόδου, αφού εμφανιστήκαμε live με τους Deadsoul tibe σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, αλλά και με άλλα σχήματα όπως τους Wastefall, τους Inossense (αξιόλογη μπάντα από τον τόπο σου), τους Rex Mundi και τους Βlues Wire. Δυστυχώς, το Φθινόπωρο του 2007, λόγω διαφωνιών για το ύφος που έπερεπε να ακολουθήσουμε και άλλων λόγων διαπροσωπικών, όλα τα μέλη της μπάντας πλήν εμού αποχωρήσανε. Μετά από 4 χρόνια βρέθηκα με τον Λευτέρη Μαρκαντωνάτο, κιθαρίστας, που παίζει και το μπάσο στο “the flourishing…”, και συμφωνήσαμε να ηχογραφήσουμε το πρώτο full length, υπό το όνομα Entropia Utopia. Μετά από ένα πέρασμα μου ως φλαουτίστας στους Mother Turtle, μπάντας prog rock από Θεσσαλονίκη, γνώρισα τον Γιώργο Μπαλτά, ο οποίος έγραψε τα τύμπανα στο “The flourishing…”.
 
Πού αναφέρεται η ονομασία Entropia Utopia και πώς σηματοδοτεί το όνομα αυτό τη μουσική σας κατεύθυνση;
 Η λέξη «εντροπία» αφορά νόμο της φυσικής, με τον οποίο προσμετράτε το χάος, που σύμφωνα με αυτόν, το χάος, είναι η φυσική κατάληξη όλων τον απομόνομένων συστημάτων στο πέρας του χρόνου. Δηλαδή όταν δεν υπάρχει εξωτερική παρέμβαση, τα πάντα τείνουν προς διάλυση και αταξία. Η λέξη ουτοπία περιγράφει την ειδιλιακή γή, στην οποία τα πάντα είναι ιδανικά. Η τάση προς το χάος, που είναι δεδομένη αφού είναι φυσικός νόμος, ακυρώνει όποια τάση μας να ψάξουμε την τέλεια χώρα, ουτοπία, αλλά το γεγονός αυτό μας θέτει στον αέναο αγώνα προς την εύρεση της, για την κατάκτηση του θεωρητικά ανέφικτου, αφού ο ανθρώπινος παράγοντας έχει μη πεπερασμένες δυνάμεις. Γενικά, με λίγα λόγια οι δύο έννοιες, κρύβουν μία βαθιά αντίθεση που από την αρχή μου άρεσε για να την επιλέξω για όνομα της μπάντας. Η μουσική μας στηρίζεται σε αυτές, όπως και οι στίχοι. Πέρα από αυτό, η νοηματική σύνδεση του φυσικόυ νόμου της εντροπίας και της έννοια της ουτοπίας αναπτύσσει σκέψεις που έχουν να κάνουν με το “not of this earth” (η μάλλον καλύτερα, “not of a typical mind” χαχαχ) πυρηνα της προοδευτικής μουσικής που και εμείς πρεσβεύουμε.
     
Το “The Flourishing Of Thesis And Antithesis” είναι ο πρώτο σας δίσκος. Μίλησε μας για την ηχογράφηση και την παραγωγή του άλμπουμ.
 To album ηχογραφήθηκε εν μέρει στο home studio του Λευτέρη Μαρκαντωνάτου και στο Massroom studio. Το μπάσο, τα φλάουτο και οι κιθάρες γράφτηκαν στο σπίτι του Λευτέρη, και τα τύμπανα και τα φωνητικά στο Mass. H μίξη έγινε από τον Λευτέρη και τον Ανδρέα Ασημακόπουλο και το mastering από τον Ανδρέα. Η αλήθεια είναι δεν υπήρχε το κατάλληλο budget, για να αποδόσουμε με το 100% των δυνατοτήτων μας, αλλά υπήρχε μεράκι, καλή διάθεση και έμπνευση, κάτι το οποίο εκτιμήθηκε από όσους, ή απλά άκουσαν το ‘flourishing…’, ή έγραψαν κριτικές για αυτό και σε όλους όσους χρειάστηκε να το προωθήσουν.
 
Πώς μπορεί κάποιος να προμηθευτεί το δίσκο;
 Tο cd έχει διανεμηθεί σε όλη την Ελλάδα σε διάφορα cd stores. Οποιος δεν τον έχει βρεί και θέλει να τον προμηθευτεί, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στο ακόλουθο mail: stamabatis@gmail.com, ή στην διεύθυνση: ‘Κωνσταντίνου Ακτάρη 3 Ανω Πόλη Θεσσαλονικη’, για να του το αποστείλω. Επίσης για αυτούς που θέλουν να το έχουν ως mp3, μπορούν να το κατεβάσουν από τη ακόλουθη σελίδα:
 entropiautopia.bandcamp.com
 
Υπάρχει η σκέψη να κυκλοφορήσετε το δίσκο και σε βινύλιο, πράγμα που εγώ τουλάχιστον, ως vinyl junkie, θα το προτιμούσα;
Χμμμ. Φίλε Δημήτρη με βάζεις σε δύσκολες σκέψεις, μια που και εγώ πάσχω από την ίδια ασθένεια, χααχχα… Αλλά δυστυχώς παρότι θα το ήθελα πάρα πολύ, δεν προσφέρθηκε μέχρι στιγμής κάποια εταιρία να μας το χρηματοδοτήσει και δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα να το κάνουμε εμείς, μόνοι μας αυτό. Ας ελπίσουμε στο μέλλον να γίνει κάτι τέτοιο, ίσως έχουμε την δυνατότητα αυτήν στην δεύτερη δουλιεά μας. Είδομεν!
 
Μουσικά, πού θα κατατάσσατε τη μουσική σας;  Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές;
 Εχουμε επιρροές από όλο το φάσμα του art rock, της δεακαετίας 70 και του progessive metal. Θα έλεγα ότι παίζουμε art rock/metal, το αρτίστικο και έντεχνο ας το πούμε έτσι στοιχείο είναι έντονο στο ύφος μας, όπως και η ατμοσφαιρική διάθεση. Μπάντες όπως οι Psychotic Waltz, οι Pain Of Salvation, οι Opeth και οι Porcupine Tree, οι Μuse και οι Radiohead επέδρασαν σίγουρα στον ήχο μας. Αλλά και 70s prog rock γκρούπς, όπως οι Genesis και oι King Crimson.Υπάρχει κοινός τόπος και με τα κλασσικά σχήματα του prog metal όπως οι Dream Theater και οι Fates Warning κυρίως στη φιλοσοφία που αντιλαμβάνομαι τον κόσμο της μουσικής ως συνθέτης.
     
Που κινείται η θεματολογία των στίχων σας; Είναι εν τέλει το “The Flourishing Of Thesis And Antithesis” ένα concept άλμπουμ;
 Υπάρχουν πολλές ιδέες και σκέψεις, τάσεις προς εσωτερική αναζήτηση, στις οποίες βασίστηκαν οι στίχοι μας. Ο δίσκος δεν είναι concept με την κλασσική έννοια του όρου… Απλά όταν τελείωσα τις ηχογραφήσεις του άλμπουμ, είδα ότι στιχουργικά (όπως και μουσικά) οι στίχοι βασίζονται σε αντιθέσεις. Το “The flourishing…” καταπιάνεται με φιλοσοφικές ας το πούμε έτσι αναζητήσεις,  και αποφάσισα να το τιτλοφορήσω έτσι, για αυτό το λόγο. Επίσης επειδή συνθετικά, το άλμπουμ περιέχει τραγούδια με μικρές διάρκειες που ναι, είναι κατά βάση μεν prog. Ταυτόχρονα όμως, είναι πιο εύληπτες από οτιδήποτε είχα κάνει στις προηγούμενες δουλιές μου (τα δύο demos: το ομώνυμο και το «weirdom»). Ο συγκερασμός της «Θέσης» και της «Αντίθεσης» είναι η «Σύνθεση». Tα κομμάτια του άλμπουμ είναι πιο «συνθέσεις» με την κλασσική έννοια του όρου και νοηματικά συνδέεται έτσι ο τίτλος με τα κομμάτια…   
 
Σχεδιάζετε κάποιες εμφανίσεις για να προωθήσετε το άλμπουμ;  Να σας αναμένω και στη Λάρισα σε κάποια φάση;
 Δυστυχώς το πρόγραμμα των μελών της μπάντας είναι πολύ φορτωμένο και δεν μπορούν να με ακολουθήσουν σε full time schedule band. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον, έιμαστε μία studio μπάντα.
 
Με ποιο συγκρότημα θα ήθελες να μοιραστείς τη σκηνή μαζί τους;
Με τους Pain Of Salvation!
 
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;   
 Συνεργάζομαι με δύο εταιρίες promotion στο εξωτερικό και δουλεύω αρκετά στην προώθηση του album. Ηδη επίσης, έχω αρχίσει να γράφω υλικό για το νέο cd… Δουλέψαμε κάποιες ιδέες με τον Λευτέρη Μαρκαντωνάτο και τον Γιώργο τον Μπαλτά, από Σεπτέμβρη θα εντατικοποιήσουμε την δουλειά. Αρχίσαμε από νωρίς για να έχουμε άπλετο χρόνο να κάνουμε ενδελεχή δουλειά, μιάς που δεν πιεζόμαστε από το φόρτο των live εμφανίσεων… Δεν έχω κάποιο deadline για το πότε θα βγεί το νέο full length, πιθανότατα δεν θα πάρει πάνω από δύο χρόνια η έκδοση του δεύτερου cd. Eυελπιστώ δηλαδή να γίνει έτσι… Σίγουρα, όσο αφορά το δέυτερο δίσκο, θα εστιάσουμε και σε οτιδήποτε δεν καταφέραμε να πετύχουμε στο ‘flourishing…’, που είναι μέσα στις δυνατότητές μας. Μάλλον, όπως το βλέπω τώρα από την δουλειά που έχουμε κάνει μέχρι στιγμής, το δεύτερο full length, θα είναι πιο πειραματικό, με μεγαλύτερες σε διάρκεια συνθέσεις. Υπάρχει πιθανότητα να είναι concept.
 
Γενικότερα πώς είναι τα πράγματα στην ελληνική ροκ μουσική σκηνή και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη;
 Eίναι πολύ καλά κατά τη γνώμη μου… Υπάρχουν μπάντες από όλα τα είδη του ροκ, ίσως είναι αλήθεια στο prog δεν έχουμε πληθώρα σχημάτων, αλλά φαντάζομαι ότι ένα άτομο που αγαπά τη καλή ροκ μουσική, θα βρεί μπάντες που θα καλύψουν την ανάγκη του να ακούσει πράγματα από την πόλη του… Οι Mother Turtle στο χώρο του prog rock, οι Solar Music Library σε αυτόν του πιο psychedelic, oι Jesterdays για πιο folk ακροατές, οι Sleepstream στο post rock, οι Until Rain για πιο prog metal φάσεις όπως και οι Constraint στο ίδιο στυλ, οι Wardrum επίσης από τα πιο γνωστά γκρούπς του power meatl ήχου, κρατούν το επίπεδο της σκηνής της Θεσσαλονίκης πολύ ψηλά! Ισως η έλλειψη συναυλικών χώρων, που είναι μετρημένοι στα δάκτυλα, δυσκολεύει κάπως την προσπάθεια των γκρούπς, αλλά οκ, μπορείς να παραολουθήσεις τις μπάντες στον ίδιο συναυλιακό χώρο, αν πραγματικά θές να στηρίξεις την προσπάθεια των συντόπιτών σου!
 
Υπάρχουν προοπτικές διεθνούς αναγνώρισης για ένα ελληνικό συγκρότημα;
 Την περίοδο του έτους 2006/2007 με το τότε line up, κάναμε πολλάκις αυτήν την κουβέντα και πολλές φορές καταλήγαμε ότι, όχι, δεν είναι εφικτό αυτό. Στρατιωτικές υποχρεώσεις, αντιεπαγγελματισμός και λανθασμένη νοοτροπία των εγχώριων μουσικών, αλλά και μη στήριξη των καλλιτεχνών από το κράτος με ανεπαρκή μέσα, στέκουν ως εμπόδιο στο στόχο αυτό των ελληνικών συγκροτημάτων. Ισως να είναι και το γεγονός ότι στο εξωτερικό, δεν είναι τα μάτια στραμμένα στην χώρα μας… Όμως… Το διαδίκτυο είναι σίγουρα ένας τρόπος να διευρύνεις το ακροατήριό σου και να προωθήσεις την  μουσική σου έυκολα και έξω. Παρότι η πληθώρα των μουσικών προτάσεων και η ευκολία πρόσβασης σε αυτές, έχουν κάνει τους μουσικόφιλους και ακροατές να μην δίνουν βάση σε μία «οποιαδήποτε» κυκλοφορία, εντούτις μπορείς μεσω facebook ή youtube, να κάνεις ας το πούμε έτσι το «μπάμ» και να αποκτήσεις αναγνώριση αν έχεις τύχη , θέληση και το κυνηγάς…
 
Σταμάτη, αφού σε ευχαριστήσουμε θα θέλαμε να κλείσεις εσύ τη συνέντευξη.
Σας ευχαριστώ πολύ και εγώ που μου δώσατε την ευκαιρία να τα πούμε… Ένα μήνυμα, από εμένα: Στηρίξτε την ελληνική σκηνή, ακούστε μουσική χωρίς παρωπίδες, με αυτιά ανοιχτά, αφού ο άνθρωπος έχει την έμφυτη ανάγκη για καλλιτεχνική έκφραση. Αυτή, μπορεί να γίνει ένας δίαυλος επικοινωνίας και κάτι παραπάνω από αυτό, όπως ένας πόλος αντίστασης σε ότι είναι συνώνυμο με την στασιμότητα και την παρακμή της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Η ανάγκη για δημιουργία στέκει σαν σκόπελος, απέναντι στις όποιες αυτοκαταστροφικές τάσεις και τις τάσεις αρνητισμού. Και αυτές, μπορεί ο καλλιτέχνης να τις ξορκίσει μέσα από το έργο του!!!
 
Συνέντευξη στον Δημήτρη Σαλτογιάννη