Ailafar: "O σεβασμός κερδίζεται από την μουσική που παρουσιάζεις και ειδικά στις live εμφανίσεις"
Νομίζω, ότι πλέον οι ελληνικές μπάντες έχουν ξεφύγει από το σύνδρομο του φτωχού, επαρχιώτη συγγενή σε σχέση με μπάντες της αλλοδαπής, έτσι και τούτη δω η μελωδική hard rock μπάντα δημιούργημα της συμπρωτεύουσας (Σαλονίκη rules!) στα τέλη του 2006 από τον John Tzortzis για να παρουσιάζει το μουσικό υλικό που συνέθετε.
Το πρωτοτέλειο δημιούργημα τους, το ονόμασαν  το  ''Long way to imagery'', που ολοκληρώθηκε και κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του  2011 με νέα μέλη στη μπάντα και αρκετούς μουσικούς να συνδράμουν φιλικά!
Νέα αλλαγή στην σύνθεση της μπάντας και εμφανίσεις σε ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά δρώμενα…
Ενάμισι χρόνος και η μπάντα ολοκληρώνει την προσπάθεια ηχογράφησης, που ξεκίνησε το Μάιο του 2013, το Φλεβάρη του 2015 και να κυκλοφορεί τον Σεπτέμβρη από την ειδικευμένη στις μελωδικές κυκλοφορίες  AOR Boulevard Records.
Με 13 συνθέσεις και συμμετοχές από τους  Stephan Kammerer (Frontline, Stereotide),  Paul Jackson (Roadhouse - Pete Willis band) και David Saylor (Push UK) στη φωνή ο δίσκος απογειώνεται.
Στα πλαίσια προβολής λοιπόν κάθε ελληνικής μελωδικής μπάντας από την ιστοσελίδα που ΑΓΑΠΑ, στηρίζει και προβάλλει τον κόπο και την προσπάθεια τους,  στο rocktime.gr  είχαμε την καλή συντυχία να μιλήσουμε με τους δημιουργούς του δίσκου και να παρουσιάζουμε τις επιδιώξεις και τα μουσικά όνειρα τους!

Πώς δημιουργήθηκαν οι Ailafar και ποια η μέχρι τώρα πορεία σας; Θεωρείς ότι υπάρχει πρόοδος για τη μπάντα από τον πρώτο δίσκο σας και πως/που την εντοπίζεις; Δώστε μας λίγα στοιχεία για μία πρώτη γνωριμία για τους φίλους της καλής μελωδικής μουσικής…
 
Καλησπέρα σε όλους  και όλες! Ευχαριστούμε για την φιλοξενία και υποστήριξη σε αυτό που αγαπάμε..
Από τα 19 μου που αποφάσισα να ασχοληθώ με δικιά μου μπάντα έψαχνα μουσικούς παντού και με κάθε τρόπο. Δύσκολο πράγμα μα και  περιπετειώδες λόγω των εμπειριών που αποκτάς. Οι  Ailafar δημιουργήθηκαν βασικά το 2005 αλλά εξαιτίας των στρατιωτικών μου υποχρεώσεων διακόπηκαν μέχρι το Σεπτέμβριο του 2006. Είχα βρει κάποια άτομα/μέλη  που μέχρι τώρα παραμένουμε καλοί φίλοι. Ήταν δύσκολη η αρχή. Όπου φυσικά πάντοτε δύσκολα είναι (γέλια) και μέχρι το 2009 είχαν αλλάξει αρκετά μέλη. Κάναμε λίγα live αλλά το κυριότερο ήταν ότι είχαν ενορχηστρωθεί σχεδόν όλα τα κομμάτια του πρώτου μας  άλμπουμ. Τα οποία είχα γράψει κυρίως το διάστημα 2006-07. Τότε ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια και η ουσία του να είσαι μουσικός. Το να ηχογραφείς το δικό σου υλικό. Μου πήρε 2 χρόνια όπου είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με διάφορους ταλαντούχους  μουσικούς,  όπου δεν θα τα κατάφερνα χωρίς την πολύτιμη βοήθεια τους. Τότε γνώρισα τον Τάσο Οικονόμου( Drums),  Κώστα Μαυρουδή (Bass), Τατιάνα Οικονόμου (session vocals) όπου συνεργαζόμαστε μέχρι σήμερα και είμαστε καλοί φίλοι. Να αναφέρω και τον καλό μου φίλο και παλιότερο συνεργάτη Γιάννη Βατζόλα.
Σίγουρα από το πρώτο άλμπουμ έχει υπάρξει πρόοδος,  διότι πρώτον το καινούργιο άλμπουμ έχει καλύτερα κομμάτια, ενορχήστρωση, παιξίματα, παραγωγή και συνεργασίες από το πρώτο. Επίσης,  πολύ σημαντικό είναι ότι η (μπάντα) είναι πλέον περισσότερο μπάντα καθώς έχει σταθερά μέλη τα τελευταία χρόνια. Και το λέω αυτό, διότι ειδικά στις ηχογραφήσεις είχα πολλές συμμετοχές και sessions πέρα από τα βασικά μέλη. Και φυσικά τώρα που υπάρχει η υποστήριξη και διανομή από την Aor Blvd Records η δουλειά μας έχει την δυνατότητα να πάει παραπέρα. Καταλαβαίνετε τι εννοώ…
 
Ο τίτλος είναι σημαδιακός, περιγραφικός για κάτι/κάποιον ή κάποια ; Σχετίζεται με τους στίχους και από πού αντλείς έμπνευση για τη μουσική; Ποια τραγούδια από το δίσκο θα παίζατε ζωντανά;
 Ο τίτλος προέρχεται από το Αγγλικό ρήμα Ail (Eϊλ) = κάτι που σου προκαλεί πόνο ή θλίψη και το a far που σημαίνει μακριά…με λίγα λόγια να διώχνει την θλίψη μακριά, να είσαι αισιόδοξος. Αυτό προσπαθώ να περάσω και από τους στίχους. Καθώς επίσης να ζεις, να αγαπάς και να ονειρεύεσαι. Το όνομα είναι tribute σε μια πολύ καλή μου φίλη όπου μας άφησε το 2005,  λόγω καρκίνου.  Το πρώτο άλμπουμ  ''Long way to imagery'' είναι αφιερωμένο σε εκείνη κυρίως και περιέχει και ομώνυμο κομμάτι  ''Ailafar'' . Συνήθιζε να μου λέει να μην τα παρατήσω και να ονειρεύομαι μέχρι το τέλος…
Η έμπνευση πηγάζει από προσωπικές και μη εμπειρίες, συναισθήματα και από αυτά που βλέπω καθημερινά, καθώς και από κάποιες ταινίες που τυχαία έχω παρακολουθήσει.
‘Όσον αφορά για το set list να σας πω  ότι από το ''No limits'' θέλω να τα  έχουμε παίξει όλα κάποια στιγμή. Είναι ένα από τα μικρά μου όνειρα.
 
Τι σημαίνει για εσάς καταξίωση στον ελληνικό χώρο και πώς θα έλθει /υπάρξει και η ευρωπαϊκή /παγκόσμια αντίστοιχα;
Προσωπικά θεωρώ αρχικά καταξίωση τον σεβασμό, δηλαδή να σε σέβονται και να σε αναγνωρίζουν και όλοι αυτοί στους οποίους δεν αρέσει η μουσική σου. Αυτό κερδίζεται από την μουσική που παρουσιάζεις και ειδικά στις live εμφανίσεις.  Φυσικά το να σε μάθουνε όσο το δυνατόν περισσότεροι μέσω ραδιοφώνου, live, κτλ είναι θεωρώ το ζητούμενο κάθε συγκροτήματος και καλλιτέχνη . Καθώς και να μοιραστείς την σκηνή με πολλές καταξιωμένες μπάντες και παρουσίες! Αυτό πιστεύω ότι ισχύει παντού. Κάτι που βιώνω τις τελευταίες μέρες είναι η υποστήριξη και παρουσίαση του άλμπουμ μας από διάφορους  ραδιοφωνικούς σταθμούς σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες  αλλά και Αμερική μέσω των σχετικών εκπομπών τους. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γι’ αυτό και τους είμαι ταπεινά ευγνώμων. Διότι ανοίγουν το δρόμο…

Ποιες είναι οι μπάντες που σας επηρεάζουν στην κυκλοφορία αυτήν μουσικά; Με ποιες μπάντες θα χαιρόσασταν να παίζατε /περιοδεύατε μαζί;
Κάποιες από τις μεγαλύτερες μου επιρροές βρίσκονται στο πρόσωπο των JOURNEY, BRYAN ADAMS, DEF LEPPARD, TOTO, ROXETTE, HEART, SURVIVOR, WHITESNAKE, BAD ENGLISH, AEROSMITH, KINGDOME COME, TOM PETTY, QUEEN και γενικά στην μεγαλύτερη Rock , Pop/rock hard rock σκηνή Των 80’s . Όσον αφορά τις περιοδείες δεν θα έλεγα όχι σε κάθε καλή ευκαιρία.  Διότι πέρα από αυτά τα καταξιωμένα ονόματα υπάρχουν εκεί έξω χιλιάδες υπέροχες  νέες μπάντες που μας είναι λιγότερο γνωστές ή και άγνωστες όπως και εμείς.

Αν και γνωρίζεις την εξέλιξη της μουσικής -καλώς ή κακώς η Ελλάδα δεν είναι εύφορο έδαφος για το Rock ‘n’ roll-, θα έκανες κάτι διαφορετικό, εάν μπορούσες;
Τα προβλήματα της Ελλάδας και οι λόγοι που τα δημιουργούν είναι όπως είπατε γνωστά σε όλους.  Αυτό που θα ήθελα να πετύχω είναι να υπάρξει μεγαλύτερη ενότητα μεταξύ των συγκροτημάτων  και των οπαδών του είδους ώστε να υπάρξει αλληλοβοήθεια σε πολλούς τομείς. Διότι μόνο οι ίδιοι μπορούμε να το κρατήσουμε ζωντανό. Έτσι μπορούμε να επιδιώξουμε πιο πολλές ευκαιρίες ανάδειξης και συνέχισης της μουσικής που αγαπάμε και στηρίζουμε με κάθε τρόπο όλη μας την ζωή. Και μιλάω για όλους, μουσικούς και μη.

Πρόσφατα εμφανιστήκατε με τον θρυλικό Uli Jon Roth. Πώς σας φάνηκε η εμπειρία; Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τις ελληνικές μουσικές σκηνές και το ελληνικό κοινό;
Ήταν ιδιαίτερη ευκαιρία και εμπειρία για μας! Εμφανιστήκαμε unplugged με κιθάρα και την φωνή της Ελίζαμπεθ Μάρι και του καινούργιου μας τραγουδιστή Σταύρου Γεωργιάδη, όπου έκανε και το ντεμπούτο του. Ο κόσμος μας υποστήριξε και αρκετοί θέλησαν να μας γνωρίσουν και να πληροφορηθούν περεταίρω. Επίσης η γνωριμία με τον ίδιο τον Uli ήταν πολύ ευχάριστη, διότι είναι πέρα από θρύλος ένας πολύ προσγειωμένος και φιλικός, ευχάριστος άνθρωπος!
Ελληνικές καλές σκηνές δεν υπάρχουν όσες θα έπρεπε. Αλλά το κοινό που ακόμα τις στηρίζει μέσα σε όλες τις δυσκολίες, αξίζει κάθε εύσημο. Και θα σας πω ότι μου προκάλεσε εντύπωση για μια ακόμη φορά το πόσο φιλικό ήταν το κοινό μαζί μας! Τους ευχαριστούμε και πάλι όλους. 

Στο δίσκο No Limits υπάρχουν γυναικείες (εξαιρετικές) φωνές και τρεις μελωδικότατοι βετεράνοι τραγουδιστές της αλλοδαπής. Ποια τα κριτήρια για αυτές τις επιλογές;
‘Όταν έχεις ήδη συνεργαστεί με άτομα όπως η Τατιάνα Οικονόμου τότε σίγουρα είναι φαβορί! Και της είμαι ευγνώμων όλα αυτά τα χρόνια διότι με υποστήριξε, με βοήθησε και μου στάθηκε σαν αδερφή! Φυσικά είμαι τεράστιος φαν της από το 2006! Με την ‘Ολγα Κατσενίδου συνεργαστήκαμε πέρυσι διότι η βασική μας φωνή Ελίζαμπεθ είχε αποχωρήσει λόγω άλλων υποχρεώσεων. Έτσι έπρεπε να βρω λύση εξού και η γνωριμία μου με την ‘Όλγα.  Μία εξαίρετη φωνή και φίλη. Με την Αlex Mckay είχα γνωριστεί το 2009 στο studio όταν ηχογραφούσε για το προσωπικό και άρτιο άλμπουμ του μπασίστα μας Κώστα Μαυρουδή,  όπου βασικά είναι εξαίρετος κιθαρίστας!! Εμφανίζονται και μαζί. Έτσι σαν επίσης μεγάλος φαν της, ζήτησε την πολύτιμη βοήθεια της που ευχαρίστως προσέφερε. Είμαι ευγνώμων σε όλους/ες που έβαλαν το μαγικό χεράκι τους… 
Σχετικά με τις ξένες φωνές. Από το 2012 είχα αρχίσει την προσπάθεια να έρθω σε επαφή με διάφορους γνωστούς καλλιτέχνες/ιδες του είδους. Συνομίλησα και γνωρίστηκα με αρκετούς.  Η επιλογή είχε να κάνει με το ενδιαφέρων και την θέληση τους να με βοηθήσουν, την τιμή και το ότι τους άρεσε φυσικά το υλικό. Γιατί δεν μπορεί να αρέσει σε όλους. Φυσικά υπήρχαν και περιπτώσεις όπου τους άρεσε και δεν είχαν χρόνο, η τιμή ήταν πολύ υψηλή, ή δεν έκαναν guest τέτοιου είδους. Μπορώ να σας πω ότι χαίρομαι για την επιλογή μου και για τους 3 διότι ήταν άψογοι σε όλα. Και θα χαρώ να ξανά συνεργαστώ μαζί τους.
 
Ποια είναι η αίσθηση που έχετε για τα πλήκτρα στη μουσική;
Είναι αναμφίβολα ένα από τα αγαπημένα μου όργανα, που θα μάθω σίγουρα. Όλα μου τα αγαπημένα ακούσματα βασίζονται στα πλήκτρα, οπότε καταλαβαίνετε.  Και σε αυτό το άλμπουμ είχα την χαρά να συνεργαστώ με έναν καλό μου φίλο πλέον τον Περικλή Κοτούλα ο οποίος έκανε καταπληκτική δουλειά!

 "Το μήνυμα σας στο μπουκάλι" για τους αναγνώστες του rocktime.gr;
Ευχαριστούμε για την πολύ καλή μουσική και για το χρόνο σας!

Καταρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και πάλι εκ μέρους όλων για την φιλοξενία, την θερμή σας υποστήριξη και ενδιαφέρων για την μουσική μας. Και είναι πολύ μεγάλο αυτό που κάνετε, το να προβάλετε και να βοηθάτε την ελληνική σκηνή που πραγματικά έχει πολλά να προσφέρει διεθνώς! 
Να ευχαριστήσουμε όλους τους αναγνώστες σας για τον χρόνο και ενδιαφέρων τους και ελπίζουμε να τους αρέσει η δουλειά μας.  Όποιος/α θέλει να ρωτήσει το οτιδήποτε μπορεί να απευθυνθεί στην σελίδα μας στο Facebook.com/Ailafar  , Twitter.com/ailafar (John Tzortzis ) Θα χαρώ να απαντήσω.
Σας εύχομαι καλή συνέχεια στο πολύτιμο έργο σας και ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα!

Συνέντευξη στο Νότη Γκιλλανίδη