Το όνομα Ντόκκεν ήταν φύσει αδύνατο ν’ αποσυνδεθεί στο μυαλό μου από τον Άρνε, τον διεθνή Νορβηγό επιθετικό του ΠΑΟ. Εκείνον με το 10 συνήθως στην πλάτη και το χαμόγελο Νίκι Λάουντα, με την πάνω οδοντοστοιχία να εξέχει καλοπροαίρετα...>>

Στις 2 Φεβρουαρίου του ’86 στο κανάλι Channel 4 της αγγλικής t.v. η 27χρονη μουσική δημοσιογράφος Paula Yates, φιλοξενούσε στην ζωντανή εκπομπή Τhe Τube, τον Michael Hutchence των INXS. ...>>

Στις 27 Σεπτεμβρίου του ’86 οι Metallica έχασαν τον άνθρωπο που υπήρξε πολλά περισσότερα από ο μπασίστας τους. Ο Cliff Burton ήταν ο μέντοράς τους, η φωνή της λογικής, ο μόνος άνθρωπος που δεν θα τους έλεγε ποτέ ψέμματα και την ίδια στιγμή ο μόνος που είχε την ικανότητα να σφίξει τα λουριά και να σώσει τους άλλους τρεις από τον αποπροσανατολισμένο, ανασφαλή, πολλές φορές λιγώτερο απ’ τις περιστάσεις εαυτό τους. ...>>

Ανέβηκαν για πρώτη φορά σε πάλκο στη μικρή σκηνή του St. Martin’s School Of Art, στις 6 Νοεμβρίου του ’75. Το Φεβρουάριο του ’76 είχαν φτάσει να παίζουν σε εβδομαδιαία βάση: Κολλέγια, Σχολές Καλών Τεχνών, δυτικό Κένσινγκτον, εργατικές λέσχες, “100 Club”, Marquee. ...>>

30 Οκτωβρίου ’87. Με το που άλλαξε η ώρα, ο ουρανός πάνω απ’ την πόλη ντύθηκε τη γνώριμη χειμερινή φορεσιά, γκρι του ασοβάτιστου τσιμέντου, προς σκοτωμένο μαύρο, χλαίνη εξόριστου αντικαθεστωτικού σε σιβηρικό γκουλάγκ....>>

Το θυμάμαι καθαρά. Είχε κάτι πανηγυρτζίδικο στο πώς ακουγόταν. Σίγουρα δεν έμοιαζε καθόλου με τα Χιουμανλήγκεια χαριτοδιπλωμένα χορευτικά που ακούγανε τα κορίτσια. Στην δεύτερη εκδρομή της Πρώτης Γυμνασίου, η Παυλίνα από το Β2 -ήθελε να την φωνάζουμε Πωλίνα, απολύτως κατανοητό- είχε φέρει μια δεκαριά κασσέτες χωρίς κουτί, όλες γραμμένες από ραδιόφωνο....>>

Προς το τέλος του 1979, ο Paul McCartney ρωτήθηκε από το ΝΜΕ να πει ποιό ξεχωρίζει ως το «καλύτερο τραγούδι της χρονιάς». Διάλεξε το “The Logical Song” των Supertramp, από το άλμπουμ “Breakfast In America”, Είχε κυκλοφορήσει τον προηγούμενο Απρίλιο και σε μια πορεία 21 εβδομάδων είχε φθάσει στο Νο 6 του Billboard στις 16 Ιουνίου, ενώ την επόμενη εβδομάδα στο Νο 7 των βρετανικών τσαρτς....>>

«Λοιπόν, ο Φρανκ νοικοκυρεύτηκε κει κάτω στην κοιλάδα - Και κρέμασε τα άγρια τα χρόνια του - Στό’να του νύχι, που το πέρασε - Απ’ της γυναίκας του το μέτωπο - Πουλούσε μεταχειρισμένα έπιπλα γραφείου - Κει κάτω στην οδό Σαν Φερνάντο - Πήρε κι ένα δάνειο 30.000 δολλάρια - Μ’ επιτόκιο 15 1/4%, κι έδωσε μια προκαταβολή - Για ένα διαμερισματάκι με δυό δωμάτια – ...>>

Οι εξεταστικές κάποτε ήταν ωραία φάση. Περίοδοι κατ’ ανάγκην εντατικές, ένας μήνας πάνω – κάτω, για να μαζέψεις τα σπασμένα απ’ τα δυό εξάμηνα πού’χουν προηγηθεί. Να στρώσεις το μυαλό, να το σιδερώσεις, να το ρίξεις στις σελίδες, να δικαιολογήσεις και λίγο το τί μυαλό κουβαλάς με τον παλιομοδίτικο τρόπο. ...>>

Το κομμάτι με το αλύχτημα του λύκου στο ρεφραίν το πρωτάκουσα Άνοιξη του ’87 στο «Χρώμα του Χρήματος» του Σκορτσέζε: Η σκηνή με τον Τομ Κρουζ να ξεπαστρεύει τον αντίπαλό του με τη στέκα πάνω απ’ την πράσινη τσόχα, χορεύοντας με την αυταρέσκεια του δεξιοτέχνη μπιλιαρδόβιου κωλοπαιδαρά (“…I saw a werewolf drinking pina colada at Trader Vic’s – His hair was perfect”) δεν σου φεύγει κι εύκολα απ’ το μυαλό. ...>>