O Μάρτιος του ’88 είχε μπει, Άνοιξη, όμως δε φαινότανε στον ορίζοντα. Σε κανένα επίπεδο. Την πρώτη κιόλας μέρα δολοφονείται ο Αθανασιάδης από τη 17 Νοέμβρη, μέρα - μεσημέρι, σε φανάρι της Κηφισίας κοντά στη Φιλοθέη. ...>>

Δεν ήταν ο πρώτος, ούτε ο μόνος από τη μουσική γενιά του Woodstock που στα eighties κεφαλαιοποίησε το φωτοστέφανο του πρωτοπόρου. Περισσότερες και πιο κραυγαλέες οι φορές που άλλοι, ανάλογου μ΄αυτόν ή και μεγαλύτερου βεληνεκούς, έβγαλαν αυτό το φωτοστέφανο και το απίθωσαν στο ενεχυροδανειστήριο της μουσικής βιομηχανίας. Αλλά ο μεξικάνος, χαμηλότονος και απορροφημένος συνεχώς με το να βρίσκει τρόπους να κάνει την εξάχορδη να μιλάει τη γλώσσα της ψυχής του, δεν εγκλωβίστηκε από τέτοιες φτηνές συμπληγάδες. ...>>

«Έπινε ουίσκυ για πρωϊνό, δοκίμασε κάθε ναρκωτικό που γνώριζε ποτέ άνθρωπος και πήγε με τόσες γυναίκες όσες είχαν ο George Best ή ο Frank Sinatra όταν ήταν στα πάνω τους». Στεκόταν μόλις 168 εκατοστά πάνω απ’το έδαφος χωρίς τα βρώμικα αθλητικά του, κι όμως στην ιστορία καταγράφηκε ως ο ορισμός της “larger than life” φιγούρας. Γιατί ήταν γεννημένος για να καταλήξει να γίνει αυτό που έγινε, ένας θρύλος. ...>>

Στην αυγή του σωτηρίου έτους 1978, το περιεχόμενο του όρου heavy metal, που σύμφωνα με τους δύο επικρατέστερους μουσικούς θρύλους, είτε είχε για πρώτη φορά ακουστεί στο κουπλέ του “Born To Be Wild”, είτε είχε εφευρεθεί από τον Sandy Pearlman, τον διανοουμενίζοντα μυστικοσύμβουλο και παραγωγό των Blue Oyster Cult, αφορούσε περισσότερο ένα ύφος ευθέως ανάλογο με τα ντεσιμπέλ και όχι –ακόμη- ένα συγκροτημένο ιδίωμα....>>

Σήμερα, το youtube και τα i-pod έχουν στείλει στα αζήτητα την χρόνια ανάγκη εκατομμυρίων για συλλογές με τα «καλύτερα» των αγαπημένων μας συγκροτημάτων. Αφού μπορεί κανείς να έχει όλη τη δισκογραφία σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες byte πάντα μαζί του, τί νόημα έχει; ...>>

«O David έχει πει διάφορα, έχω διαβάσει τα περισσότερα. Ότι τό’ γραψε δήθεν ο ίδιος, τότε που ο γάμος με την πρώτη του γυναίκα διαλύθηκε. Ότι δήθεν γράφτηκε πάνω σ’ ένα καράβι που πήγαινε για Βενεζουέλα – αυτό το τελευταίο πάντα μ’ εντυπωσιάζει....>>

Πλησίαζε το τέλος του ’75. Δέκα χρόνια αφ’ ότου ξεκίνησαν από το Αννόβερο, οι Scorpions βρίσκονταν για πρώτη φορά κοντά στο να βγουν έξω από τα σύνορα της Δυτικής Γερμανίας. Ξεκίνησαν μια μικρή περιοδεία σε club στο Βέλγιο, τη Γαλλία, ακόμη και το Λουξεμβούργο. ...>>

Το όνομα Ντόκκεν ήταν φύσει αδύνατο ν’ αποσυνδεθεί στο μυαλό μου από τον Άρνε, τον διεθνή Νορβηγό επιθετικό του ΠΑΟ. Εκείνον με το 10 συνήθως στην πλάτη και το χαμόγελο Νίκι Λάουντα, με την πάνω οδοντοστοιχία να εξέχει καλοπροαίρετα...>>

Στις 2 Φεβρουαρίου του ’86 στο κανάλι Channel 4 της αγγλικής t.v. η 27χρονη μουσική δημοσιογράφος Paula Yates, φιλοξενούσε στην ζωντανή εκπομπή Τhe Τube, τον Michael Hutchence των INXS. ...>>

Στις 27 Σεπτεμβρίου του ’86 οι Metallica έχασαν τον άνθρωπο που υπήρξε πολλά περισσότερα από ο μπασίστας τους. Ο Cliff Burton ήταν ο μέντοράς τους, η φωνή της λογικής, ο μόνος άνθρωπος που δεν θα τους έλεγε ποτέ ψέμματα και την ίδια στιγμή ο μόνος που είχε την ικανότητα να σφίξει τα λουριά και να σώσει τους άλλους τρεις από τον αποπροσανατολισμένο, ανασφαλή, πολλές φορές λιγώτερο απ’ τις περιστάσεις εαυτό τους. ...>>