REDS'COOL: "Press Hard"

05/08/2015

Κατηγορία: Κριτικές

3618

Μετά την περυσινή αποδοχή που γνώρισε το άλμπουμ τους "Bad Story" (για το οποίο πλήρωσαν μια μικρή περιουσία για να έχουν στο τιμόνι της παραγωγής τον πολύ Michael Wagener) και έχοντας ήδη περιοδεύσει με τα περισσότερα -ζωντανά σήμερα- ονόματα του metal και του hard rock (Accept, Gotthard, Joe Lynn Turner, Whitesnake, W.A.S.P., Thin Lizzy, UFO, Black Star Riders, Alcatrazz, Gorky Park, Doro, Royal Hunt, Kingdom Come, Lordi, Grave Digger).

 

Reds' Cool από την Αγία Πετρούπολη εξακολουθούν να φαντασιώνονται ότι έχουμε 1989, ότι το Τείχος έχει μόλις πέσει και ως καταπιεσμένοι ρούσκοι φορτσάρουν παίζοντας την έκφυλη δυτική μουσική που τόσο καιρό τους απαγόρευαν, hard rock της δυτικής ακτής κι όσο πάει.  
Δεν είχει ασφαλώς σημασία ότι είναι Ρώσοι. Θα μπορούσε να είναι Μολδαβοί, Έλληνες ή Ταϋλανδέζοι. 'Eχοντας κατά νουν ότι οι μόνοι μη Αμερικάνοι που κάπως προσέγγισαν τον ήχο αυτόν ήταν οι Pink Cream 69, η κυκλοφορία πάσχει από παιδικές ασθένειες. Γράφοντας και παίζοντας αυτό το l.a. hard rock, καλώς ή κακώς, κάθε μη αμερικάνικο σχήμα ανά την υδρόγειο πρέπει να έχει τρεις ποιότητες, πέραν των μουσικών :
 
Πρώτον, "to look the part" που λεν και στο χωριό μας. Να δείχνει όπως αυτοί που έπαιζαν τότε τη μουσική εκείνη. Οι Reds' Cool είναι μετρημένοι και παραπέμπουν σε «σοβαρό» συγκρότημα, σε βαθμό αντιφάσεως.
 
Δεύτερον, να έχουν τραγουδιστή με διαπεραστική φωνή, που το άκουσμά της να προλαβαίνει τη μουσικότητα με μια εσάνς κραιπάλης και απρόβλεπτου. Αυτά τα πράγματα δε μαθαίνονται. Τα "The Way I Am" και "My Way", λ.χ., είναι καλά κομμάτια. Αλλά βάλτε στα φωνητικά τον David Reece, ή τον Michael Monroe και τότε συζητάμε. Εδώ, πάνω στις δουλεμένες και καλοκουρδισμένες κιθάρες, τα ελεγχόμενα σόλο και τα πανομοιότυπα mid tempo κομμάτια, η βραχνάδα (με τα un-american αγγλικά) του Slava Spark κάνουν το γκρουπ να ακούγεται σαν ένα μάτσο out-takes των Firehouse υπό την επίρρεια επιβραδυντικών ουσιών.
 
Τρίτον, να είναι πειστικοί ως προς το γιατί παίζουν αυτή τη μουσική. Για να αναπαράξεις αυτή την εξωστεφή και ηδονιστική μουσική πρέπει να θέλεις να προβάλεις το εγώ σου κατά τρόπο γραφικά ελκυστικό, ώστε το «καλό κομμάτι» θα προκύπτει συγκυρία πηγαία. Πάντως δεν πρέπει να έχεις κύριο σκοπό (και άγχος) να ακούγεσαι μουσικά σωστός και mainstream, κάτι που παίζει εδώ φανερά. Οι Reds' Cool, παρ΄όλα αυτά, έχουν προσπαθήσει σκληρά και πιθανόν (κρίνοντας από το youtube) να είναι αξιόπιστοι live.
 
 
Κακά τα ψέμματα, τo είδος έχει μουσικά και οπτικά τερματίσει και 25 χρόνια περίπου μετά τον τερματισμό αυτόν, το μόνο που απομένει στο σημερινό ακροατή είναι μήπως πέσει πάνω σε κάποια καλή αντιγραφή που να φέρει ίχνη ρεφραίν που δεν παραπέμπει υπερβολικά σε κάτι ήδη γνωστό.
 
Για τους συλλέκτες και τους euro-aorsters που μαζεύουν τα πάντα.
 
Οι Reds' Cool είναι οι :
Sergey Fedotov - κιθάρες, Ilya Smirnov - κιθάρες, φωνητικά, Slava Spark  - φωνητικά, Dmitry Pronin - μπάσο, φωνητικά, Andrey Kruglov - τύμπανα.
 
Παναγιώτης Παπαϊωάννου

// Old Time Rock

// Live Favorites