Πάντα με συγκινούσαν μουσικοί που ενώ ήταν ανεξάντλητοι και μοναδικοί στος είδος τους κατάφερναν να εντυπωσιάζουν και να μας καθηλώνουν όχι με τον ψευτοσεξισμό και τον δήθεν rock 'n roll τρόπο ζωής τους αλλά με το εκτελεστικό και συνθετικό τους ταλέντο. Δύο τέτοιοι λατρεμένοι μουσικοί είναι οι μακαρίτες πλέον Greg Lake (RIP, 7/12/2016) και o Gary Moore (RIP, 6/12/2011) που έγραψαν εμπνευσμένα και υπέροχα κομμάτια.
Μερικές δεκαετίες πριν και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 1981, ο εξαίρετος δημιουργός μπασίστας και τραγουδιστής Greg Lake, ο οποίος είχε σπουδαία προυπηρεσία σε τρομερά σχήματα όπως οι King Crimson και οι Emerson, Lake & Palmer κυκλοφορεί το παρθενικό του ομότιτλο άλμπουμ στο οποίο συμμετέχουν θαυμάσιοι μουσικοί όπως oι κιθαρίστες Gary Moore, Steve Lukather, oι ντράμερ Ted McKenna και Jeff Porcaro, ο σαξοφωνίστας Clarence Clemons, ο μπασίστας David Hungate και πολλοί άλλοι.
Ένα μήνα πριν οι Greg Lake Band είχαν ανέβει στην σκηνή του Reading Festival δίνοντας την εικόνα μίας μπάντας που έχει αποτραβηχτεί από το prog rock των προηγούμενων χρόνων θέλοντας να βαδίσουν σε πιο συμβατικά μελωδικά ροκ μονοπάτια.
Η μπάντα του Lake μετά την κυκλοφορία του ομότιτλου άλμπουμ ξεκινά μία μίνι περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο που καταλήγει στο Hammersmith Odeon του Λονδίνου μπροστά σε δύο χιλιάδες φανατικούς οπαδούς του μεγάλου δημιουργού και συγκεκριμένα στις 5 Νοεμβρίου του 1981 μαζί με τον Ιρλανδό κιθαρίστα Gary Moore δίνοντας ένα ενδιαφέρον show.
Ο G. Moore εκείνη την εποχή είχε ηχογραφήσει το "Dirty Fingers" και είχε διαλύσει τους G-Force και λόγω κάποιων προβλημάτων που είχε με την δισκογραφική του εταιρία δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει το "Dirty Fingers", το οποίο ευτυχώς βγήκε στη αγορά το 1983.
Το συγκεκριμένο live αποτυπώνει την δημιουργική συνυπαρξη των δύο μοναδικών μουσικών με ένα σχετικά περιορισμένο tracklist αφού δόθηκε βαρύτητα στην σόλο κυκλοφορία του G.Lake.
Oι μουσικοί που συνοδεύουν είναι στο μπάσο ο Tristram Margetts, στα πλήκτρα ο Tommy Eyre ένας από τους καλύτερους session μουσικούς αφού έχει συνεργαστεί με από τον Joe Cocker, Michael Schenker μέχρι την Tracy Chapman και τους Wham ενώ στα τύμπανα συμμετέχει ο πολύπειρος Ted Mc Kenna.
To ξεκίνημα στο live γίνεται με μία από τις πιο κλασικές prog δημιουργίες των E.L.P., με το medley στα επικά "Fanfare For The Common Man / Karn Evil 9", ακολουθεί το ορμητικό "Nuclear Attack", το οποίο βρίσκεται και πρωτοακούστηκε στο ομότιτλο σόλο άλμπουμ του G.Lake και είναι φυσικά σύνθεση του G. Moore.
Στη συνέχεια απολαμβάνουμε το "The Lie" από τον ίδιο δίσκο όπως και το δημιουργικό "Retribution Drive" ενώ τα γκάζια πέφτουν με την αθάνατη μπαλάντα "Lucky Man" και η ανατριχίλα αυτή την φορά συνεχίζεται με το "Parisienne Walkways" και τον Ιρλανδό να δίνει το δικό του εκρηκτικό κιθαριστικό στίγμα.
Έπεται η διασκευή στο "You've Really Got a Hold on Me" που υπάρχει στην επανέκδοση του ομότιτλου άλμπουμ το 2015, το οποίο πρωτοείπε ο Αμερικανός τραγουδιστής Smokey Robinson ενώ το "Love You Too Much" το οποίο συνυπογράφει με τον Bob Dylan θυμίζει μπητλικό πάρτυ.
Το κλείσιμο γίνεται με δύο μνημειώδειςς συνθέσεις από τους King Crimson, τα "21st Century Schizoid Man" και "In The Court Of The Crimson King" σε απίθανη απόδοση με τον Gary Moore να πραγματοποιεί κιθαριστικά όργια ενώ το live περιλαμβάνει και μία bonus σύνθεση το υπέροχο "C’est La Vie" ηχογραφημένο όμως στη Νέα Υόρκη (1981).
Συνοπτικά θα λέγαμε ότι το "London '81" μπορεί να είναι μία από τις σχετικά άγνωστες κυκλοφορίες των δύο θρυλικών μουσικών και να απευθύνεται κυρίως στους φανατικούς τους οπαδούς όμως δεν παύει να αποτελεί μία δυνατή και συναρπαστική στιγμή δύο καλλιτεχνών που μεγαλούργησαν για πολλά χρόνια και τώρα τζαμάρουν μαζί στους ουρανούς....
Υ.Γ.: Το" London '81" κυκλοφόρησε επίσημα το 2015 από την Purple Pyramid Records.
Φώτης Μελέτης