Η σύνθεση των Raven καλά κρατεί από το 1987 με τους  John Gallagher (μπάσο, κιθάρα, lead φωνητικά και συνθεσάιζερ), Mark Gallagher (κιθάρα, φωνητικά ) και Joe Hasselvander (τύμπανα, φωνητικά), να αποτελούν σταθερά τον κορμό τους.
Κάτω από δέκα συνθέσεις δεν θυμάμαι ποτέ να έχουν βγάλει σε δίσκο τους. Αυτή η συνταγή, ακολουθήθηκε και εδώ που στο σύνολό τους μας δίνουν μέσα σε μία ώρα δεκαπέντε ολοκαίνουριες συνθέσεις. Και ο τίτλος αυτού, “ExtremiNation”.
Χωρίς να έχουν χάσει την ταυτότητά τους, προσαρμόζουν τον ήχο τους στα σημερινά δεδομένα κάνοντας την παραγωγή λίγο πιο γυαλισμένη, κρατώντας πάντα τα στοιχεία που αγαπήσαμε.
Η παραγωγή, ανήκει στους ίδιους και ο σκοπός τους ήταν να ακούγονται, νεότεροι, φρέσκοι και προσαρμοσμένοι στα σημερινά δεδομένα. Αυτό το πετυχαίνουν στο έπακρο καθώς όλα τα στοιχεία που λατρέψαμε οι παλαιότεροι καραβανάδες   στους Raven, δηλώνουν κάτι παραπάνω από βροντερό παρόν.
Οι κραυγές του John, είναι εδώ, οι ταχύτητες τους είναι εδώ, η μελωδικότητα στις συνθέσεις τους είναι και αυτή εδώ. Συνεπώς, δεν απουσιάζει τίποτα από όσα αγαπήσαμε σε αυτούς.
Αναμφίβολα είναι ένας από τους καλύτερος δίσκους της χρονιάς. Αυτό που με προβληματίζει όμως στο τέλος της ημέρας, πως πλέον δεν βγαίνει καλή ή εξίσου καλή μουσική από νέα σχήματα, με ελάχιστες εξαιρέσεις.  Οι παλιοί κάποια στιγμή θα σταματήσουν να παίζουν ή να υπάρχουν γενικότερα. Τι συμβαίνει με τις νεότερες μπάντες πια;
Ως πότε θα ξελασπώνουν το σπαθί του μεταλά / ροκά μπάντες σαν τους Raven, Black Sabbath, Helloween ή  δεν ξέρω και εγώ ποιες άλλες;  Ξυπνήστε!!
Το ότι βγάζετε ανέμπνευστες συνθέσεις και με χάλια παραγωγή, δεν μπορώ να το δεχτώ. Βρείτε τι σας φταίει και αλλάξτε το, γιατί είμαι σίγουρος ότι μπορείτε ακόμα μερικοί από εσάς.
Προς το παρόν, θα αράξω με τη φραπεδιά μου στον κήπο, ακούγοντας το ExtermiNation των Raven με τσίτα τα ηχεία και διαβάζοντας μεταλ/ροκ περιοδικά.
For the record, το άλμπουμ αξίζει κάθε γαμ**ένο cents του!
Mind Over Metal!!!!
 
Γιώργος Βαλιμίτης