Ας πούμε απλά ότι το δυναμικό τους είναι οι Ralf Scheepers στην φωνή (Primal Fear, ex-Gamma Ray), Andrew Szucs στις κιθάρες (Seven Seraphim), Bjorn Englen στο μπάσο (Dio Disciples, ex-Yngwie Malmsteen) και ο Aquiles Priester στα τύμπανα (Primal Fear, Hangar, ex-Angra.
 Ο άλλος λόγος είναι το “Survival Of The Fittest” άλμπουμ τους που μας δίνει την ευκαιρία να στρέψουμε πάνω τους το βλέμμα μας.
 Η ιστορία ξεκίνησε με το συγκρότημα να είναι ως η πολυαναμενόμενη συνέχεια του “Believe In Angels” των Seven Seraphim. Λίγο-λίγο, καθώς τα τραγούδια άρχισαν να παίρνουν μορφή και να δημιουργούνται, κατέστη προφανές για τον mainman Andrew Szucs ότι αυτή η μουσική θα πρέπει να κουβαλάει τη σημαία μιας νέας μουσικής οντότητας, που προκύπτει από μια πιο πλούσια, πιο σκούρα πηγή έτσι, οι Blackwelder γεννήθηκαν.
 
 Ο Andrew ξεκίνησε αυτό το μουσικό ταξίδι μόνος του, ωστόσο, από τη στιγμή που ολοκληρώθηκε το πλαίσιο για όλα τα τραγούδια, τα μέλη του συγκροτήματος άρχισαν να παίρνουν την θέση τους  στην μπάντα, σαν κομμάτια ενός παζλ.
Ο Bjorn Englen ήταν ο πρώτος που ήρθε στο συγκρότημα, προσθέτοντας επιδέξια τις γραμμές του μπάσου στα τραγούδια. Ο Bjorn αργότερα βγήκε σε περιοδεία με τον Tony MacAlpine μαζί με τον ντράμερ Aquiles Priester, ο οποίος ήρθε και αυτός με την σειρά του στους Blackwelder, μιας και φάνηκε φυσικό το δέσιμο που απέκτησε αυτό το rhythm section να μείνει ανέπαφο.
 Μόλις ηχογραφήθηκαν οι κιθάρες του Szucs, αποφάσισαν να βρουν κάποιον να καλύψει το κενό του τραγουδιστή. Βλέποντας όμως το αποτέλεσμα των συνθέσεων ήθελαν έναν πραγματικά δυναμικό τραγουδιστή να τα ερμηνεύσει. Χρειαζόντουσαν κάποιον με στρατοσφαιρικό φωνητικό στυλ που χαρακτηρίζεται από την πλούσια παράδοση του ευρωπαϊκού heavy metal. Το αστέρι φάνηκε ότι το είχε ο Ralf Scheepers και με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώθηκε το σχήμα.
  Εδώ θα συναντήσουμε δέκα συνθέσεις μπολιασμένες με power και progressive metal, προσαρμοσμένες και ραμμένες στα μέτρα τους. τι θέλω να πω με αυτό; Ότι παρόλο που τα τραγούδια γράφτηκαν από τον Andrew Szucs, έχουν την πινελιά των υπόλοιπων μελών της μπάντας και θυμίζουν ένα ποτ πουρί από τα τωρινά και πρώην συγκροτήματα που συμμετείχαν με ελαφριές δόσεις Helloween, Iced Earth (περιόδου Ripper) και Stratovarius.
  Το μιξάρισμα έγινε από τον Matt Smith (Theocracy), το mastering από τον
Skulevold (Abhoth, Access)ενώ, το σχέδιο του εξώφυλλου ανήκει στον Mario Bouffier. Την επιμέλεια των φωτογραφιών στα εσώφυλλα του λευκώματος ανέλαβαν οι Alex Solca και Alex Kuehr.
 Συνολικά, έχει γίνει πολύ καλή δουλειά και η παραγωγή του επίσης έχει διαύγεια, πράγμα που βοηθά στο να ακούς καθαρά το τι παίζουν.  Οι κιθάρες φλυαρούν όσο χρειάζεται, τα υπόλοιπα όργανα συγχρονίζονται στον ρυθμό που προστάζει και η αρμονία που κυριαρχεί, είναι εν τέλει αρμονία!
Ενδιαφέρον έχει και το instrumental “Adeturi” που είναι βασισμένο πάνω στο κλασσικό τραγούδι “Ουγγρικός Χορός” (όσοι έχετε περάσει από ωδεία, σίγουρα θα το θυμάστε). Το εξώφυλλο, ωστόσο, δείχνει καλοδουλεμένο, όμως μου φαίνεται λίγο παιδικό, βγαλμένο από κόμικς και από Manowar εποχής “Fighting The World”. Λίγη πρωτοτυπία, δεν βλάπτει…
 
  Μην περιμένετε πάντως θαύματα και ότι θα είναι το γκρουπ που θα αναστήσει το power metal. Είναι μια πάρα πολύ καλή επιλογή και δείγμα αυτού του ήχου, όμως τουλάχιστον με αυτό το άλμπουμ, δεν δηλώνουν ότι είναι έτοιμοι να αναλάβουν τα ηνία της ηγεσίας και να το πάνε μπροστά. Ίσως στο μέλλον το κάνουν. Πάντως θα το απολαύσετε στο έπακρο, σίγουρα θα το ευχαριστηθείτε και αν επενδύσετε σε αυτό, δεν θα μετανιώσετε για τα χρήματά σας σε καμία περίπτωση. Αυτό φυσικά ισχύει, αν το power metal κυλάει στις φλέβες σας.


Γιώργος Βαλιμίτης