Cornerstone: "Έχουμε την έμπνευση από την καθημερινή ζωή"
Monday

13Feb

Το γένος του μελωδικού rock/A.O.R εμπλουτίσθηκε εδώ και ένα μήνα περίπου από έναν ακόμη δίσκο: με τους τους αυστριακούς Cornerstone που με τον εξαιρετικό τρίτο δίσκο τους "Reflections", κατέλαβαν επάξια θέση στο στερέωμα των μελωδικών δημιουργών! Ο βιρτουόζος κιθαρίστας Michael Wachelhofer και η νέα τραγουδίστρια της μπάντας Alina Peter μας μιλούν για την τρίτη κυκλοφορία της μπάντας τις εμφανίσεις/συναυλίες τους στην Ελλάδα πριν χρόνια, την διασκευή στο "Smalltown Boy" των Bronski Beat και όχι μόνο…
Η μπάντα επέστρεψε στο στούντιο για το νέο σας δίσκο "Reflections", πόσο διάστημα δουλεύατε για αυτόν ;
Alina Peter: Οι ηχογραφήσεις διήρκεσαν τρεις μήνες περίπου και η μίξη καθώς και το mastering ήταν για άλλους  2 μήνες. Ήταν αρκετό το διάστημα αλλά άξιζε κάθε λεπτό.

Πολλοί λένε για το νέο δίσκο, ότι συνεχίζει από το τέλος του "Somewhere In America" ’ που πιστεύεις, ότι κινείται μουσικά ο νέος δίσκος σας;
Michael Wachelhofer: Προσωπικός μου στόχος ήταν η για το "Somewhere in America"και πιστεύω ότι πετύχαμε τον στόχο. Ωριμάσαμε ως άνθρωποι και μουσικοί επίσης από τότε και υποθέτω ότι αυτό φαίνεται και στην μουσική μας. Φυσικά, πάντοτε προσπαθούμε για νέα πράγματα στους δίσκους μας και αυτό συμβαίνει και στο "Reflections": για παράδειγμα το  "Whatever" που είναι μία ορχηστρική καθοδηγούμενη από πιάνο μπαλάντα που θα μπορούσε να παιχτεί σε κάποιο  Lovesong-show στο BBC Radio 2, το ίδιο και το "Sooner Or Later", που έχει μερικά επηρεασμένα από τα 60ς στοιχεία. Ήταν διασκεδαστικό αλλά και εξαιτίας της παραγωγής του  Harry Hess (Harem Scarem, First Signal), το μουσικό φάσμα του δίσκου έγινε πιο συγκεντρωμένο και το αναφέρω με θετικό τρόπο.

Μερικά από τα αγαπημένα τραγούδια στο δίσκο είναι τα "Last Night" (με τη λαμπρή ιδέα του σαξόφωνου) και το  "Heart On Fire", αλλά μήπως υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα τραγούδια για τα οποία είστε ιδιαίτερα υπερήφανοι-ως δημιουργοί;
Alina: Υποθέτω ότι είμαστε υπερήφανοι για κάθε τραγούδι. Όπως είπες το "Last Night" και το "Heart On Fire" είναι και τα δύο πολύ καλά αλλά θα συμπλήρωνα και τα "Sooner Or Later" και το  "Nothing To Lose" στη λίστα των αγαπημένων μου. Το "Sooner Or Later" συντέθηκε στο πνεύμα των 60ς και το  "Nothing To Lose" είναι τυπικό ροκ τραγούδι.
Michael: αγαπώ το  "True Confessions", επειδή είναι τόσο προσωπικό, το "Northern Light" επειδή οι ενορχηστρώσεις είναι τέλειες και επίσης το "Sooner Or Later". Το "Sooner Or Later" ήταν το δυσκολότερο τραγούδι στην παραγωγή. Χρησιμοποίησα ένα  Upright-Bass(Το Κοντραμπάσο ή αλλιώς Βαθύχορδο, είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο που παίζεται με δοξάρι. Έχει μήκος περίπου 1.80 μέτρα και διαθέτει τέσσερις χορδές, όπως και τα υπόλοιπα έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας), αλλά καθώς δεν είχα καμία εμπειρία το επανηχογραφήσαμε τρεις φορές. Επίσης το "όργανο" καθώς  και τα "Aaaaahhh της χορωδίας ήταν εφιάλτης. Στο τέλος; Όμως όλα δούλεψαν τέλεια και γενικά αγαπώ το τραγούδι γιατί είναι τόσο σταθερό.

Η παραγωγή του δίσκου έγινε στον Καναδά από τον Harry Hess (Harem Scarem, First Signal), αισθάνεσαι ότι έδωσε στην μπάντα έναν σπουδαιότερο μελωδικό ήχο στην παραγωγή του δίσκου που θέλατε(να δώσετε);
Alina: Ναι, σίγουρα έδωσε τον τέλειο μελωδικό ήχο και το προσωπικό του ύφος στο δίσκο. Ο έκανε σπουδαία δουλειά. Αισθανόμαστε τιμή και είμαστε παραπάνω από ευχαριστημένοι για την παραγωγή του στο  "Reflections".


Ποιο είναι το στιχουργικό θέμα ή το κύριο θέμα του δίσκου; Γιατί υπάρχει ο τίτλος "Reflections";
Alina: Κυρίως διαπραγματεύεται για την αγάπη και την αισθηματική απογοήτευση αλλά έχουμε συνθέτει και για το να διασκεδάζεις με το τραγούδι "Last Night" ή για την οικογένεια, με το  "Brother". Ο τίτλος ήταν εύκολο να επιλεγεί επειδή τα τραγούδια αφηγούνται μία ιστορία, όλοι έχουμε ερεθίσματα από τα οποία έχουμε εμπειρίες από ό,τι έχουμε περάσει.
Michael: Για μένα ήταν πάντοτε σημαντικό να δίνω με τους στίχους ένα "παγκόσμιο" μήνυμα, ώστε σε περίπτωση που κάποιος το ακούσει να μπορούσε να πει: ναι- αυτός/-ή είμαι εγώ, αυτό το τραγούδι αφορά εμένα. Βέβαια γράφω οτιδήποτε αφορά την προσωπική μου ματιά αλλά στο  "Reflections"οι στίχοι ήταν περισσότερο σημαντικοί από ό,τι οι προηγούμενες κυκλοφορίες: η Alina και η σχέση μου με τους προηγούμενους συντρόφους  μας τελείωσαν άδικα και επώδυνα την ίδια χρονική στιγμή, οπότε λίγο-πολύ είχαμε τις ίδιες εμπειρίες. Έτσι κατά κάποιο τρόπο ήταν φυσικό να γράψουμε για αυτά τα πράγματα. Και γιαυτό το "Reflections"είναι σχετικό: κοιτώντας πίσω εκφράζεις τα αισθήματα και τις εμπειρίες σου. Ολόκληρος ο δίσκος είναι μία ιστορία:  το "Nothing To Lose" είναι μία σαρκαστική εισαγωγή και έπειτα ολόκληρη η ιστορία άρχισε: διασκέδαση, χαρά και χορός για στο  "Last Night", αισθηματική κρίση στα "Heart On Fire", "Whatever" και "True Confessions" είναι οι δύο όψεις του νομίσματος μία φορά για την Alina, μία φορά την δική μου οπτική. Το "Northern Light" είναι σχετικό για το να αφήνεις το παρελθόν πίσω, τα  "Brother", "Sooner Or Later" και το "Believe in Me" είναι θετικές προσπάθειες να συγκεντρωθείς στους ανθρώπους της ζωής σου, αυτούς που στέκονται πίσω σου- πάντοτε και χωρίς ερωτήσεις. Το "Once" είναι το τέλειο τραγούδι για τελευταίο τραγούδι του δίσκου:  λέει "Κάποτε ήσουν φίλος μου". Δεν υπάρχει άλλη λέξη να πω. Ήθελα να δημιουργήσω κάτι όπως το "Dust in the Wind" των Kansas, ένα αριστούργημα, κάτι που θα είχε την πιο αισθηματική και εκ βαθέων σημασία με όσο το δυνατόν λιγότερους στίχους.
 
Πώς θα μπορούσες να περιγράψεις τη μουσική κατεύθυνση των νέων σας συνθέσεων συγκρίνοντάς τες με το πρώτο σας δίσκο;
Michael: Βλέποντας την ιστορία της μπάντας, εξελιχθήκαμε από μία ανεξάρτητη/ εναλλακτική σε μία AOR-μπάντα. Η πρώτη μας προσπάθεια, το "Head Over Heels" ήταν ένας Alternative-δίσκος με "ολίγον" από  AOR. Στο "Somewhere in America" γυρίσαμε τον συνδυασμό αυτόν ανάποδα και με το "Reflections" έχουμε έναν "καθαρόαιμο" AOR-δίσκο. Δεν ήταν προσχεδιασμένο, υποθέτω ήταν απλά φυσιολογικό, μεγαλώνοντας και δεν είναι πλέον ενδιαφέρον να παίζεις τέσσερις νότες με μία συμπεριφορά "Fuck-You! "(ασχολίαστο…), όπως κάναμε σε τραγούδια, όπως τα "Changed" ή το  "Leave"στον πρώτο μας δίσκο. Τώρα έχουμε ντύσει αυτήν την  "Fuck-You! ",  συμπεριφορά με μία εξαιρετικής ποιότητας καθοδηγούμενη από πλήκτρα  ενορχήστρωση! (γέλια).
 
Αγαπώ τα τραγούδια σας και το νέο άλμπουμ είναι φοβερό! Τα τραγούδια είναι τόσο επιδραστικά και έχουν μερικά καταπληκτικές μελωδίες! Ποιος συνήθως συνθέτει, γράφει τους στίχους και από πού εμπνέεστε;
Alina: Τα τραγούδια γράφηκαν κυρίως από τον Michael (μπάσο) και τον  Steve (κιθάρα). Ο  Michael είναι πολύ ικανός να γράφει στίχους και ο Steve να βρίσκει τα κιθαριστικά μέρη. Υπάρχει μία αίσθηση "Whatever" που υπάρχει όταν γράφουμε ο  Michael και εγώ. Σχετικά με τους στίχους και το αίσθημα πίσω από κάθε τραγούδι ο Michael χωρίς να μου λέει κάτι, γνωρίζω τι προσπαθεί να μου πει με το τραγούδι διαβάζοντας μόνο τους στίχους. Δε χρειάζονται λόγια. Έχουμε την έμπνευση από την καθημερινή ζωή, τις εμπειρίες και τα αισθήματα μας.

Υπάρχουν κάποιες προγραμματισμένες ζωντανές εμφανίσεις  για την προώθηση του δίσκου; Υπάρχουν σκέψεις για εμφανίσεις στην Ελλάδα;
Michael: Στα 2016 κάναμε μία ευρωπαϊκή περιοδεία σε πέντε χώρες με 33 συναυλίες, οπότε ήμασταν αρκετά απασχολημένοι. Αλλά η χρονιά ήταν σκέτος εφιάλτης, εργασιακά, και όλοι μας χρειαζόμαστε ξεκούραση, για να ασχοληθούμε με την προσωπική μας ζωή, τις οικογένειες μας, τους φίλους κτ. Από τον Απρίλιο θα αρχίσουμε και πάλι να κάνουμε εμφανίσεις και σιγά-σιγά να γράφουμε νέα τραγούδια χωρίς άγχος: για την ώρα έχουμε αρκετά θέματα’  να ασχοληθούμε με τα στούντιο, τις ηχογραφήσεις και πάει λέγοντας αλλά υποθέτω η όρεξη θα εμφανιστεί ξανά(γέλια). Έχουμε παίξει στην Ελλάδα στα  2010, στο  Golden Apple Festival στην Καστοριά και ήμασταν επικεφαλής στο  Indie Rock Festival στην Σύρο, ένα όμορφο νησί κοντά στην Αθήνα. Για να δούμε, μπορεί να επιστρέψουμε αυτήν τη χρονιά, ποτέ μη λες ποτέ!!!

Μία σπουδαία διασκευή στο τραγούδι των Bronski Beat το "Smalltown Boy" πριν τρία χρόνια περίπου!Οι αναμνήσεις σας;
Michael: Γνωρίσαμε τον άνθρωπο που υπέφερε από Κυστική Ίνωση(σ.σ επώδυνη και θανατηφόρα ασθένεια…). Είναι μία φοβερή ασθένεια και τον συναντήσαμε στο νοσοκομείο του Nottingham. Σκεφθήκαμε ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι για να βοηθήσουμε’ ο στόχος ήταν να βάλουμε το τραγούδι στα UK-charts και να κερδίσουμε μερικά χρήματα για φιλανθρωπία: είπαμε: "ας κάνουμε μία διασκευή που κανείς δε θα περίμενε". Το Ηνωμένο Βασίλειο αρέσκεται πολύ στο χορό.. Αρχικά, σκεφθήκαμε τους  Erasure αλλά κανείς δεν αισθανόταν βολικά με αυτό, έτσι κάναμε το  "Smalltown Boy", γιατί είναι αρκετά φίνο. Η ειρωνεία είναι πως δεν μπήκε στα  UK-charts αλλά στα αντίστοιχα της Αυστρίας . Αλλά το όλο εγχείρημα δεν ήταν σπουδαία ιδέα. Δεν ήταν μουσική  των Cornerstone, η Patricia (προηγούμενη τραγουδίστρια) και εγώ το φτιάξαμε για φιλανθρωπία-μία καλή φιλανθρωπία- αλλά δεν είμαι υπερήφανος γιαυτό μουσικά. Είμαστε μία  rock μπάντα. Βλέποντας πίσω, δε θα το ξαναέκανα για να είμαι τίμιος (γέλια).

Τι επιφυλάσσει το μέλλον στο "ράφι" για τους Cornerstone;
Alina: Οπωσδήποτε θα συνεχίσουμε να συνθέτουμε τραγούδια, να εμφανιζόμαστε στην σκηνή, να περιοδεύουμε στην Ευρώπη και θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο, να βελτιωθούμε και να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των οπαδών μας! Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για μας τσεκάρετε το νέο μας άλμπουμ "Reflections" στα iTunes και  Amazon και σε περίπτωση που θέλετε να μάθετε περισσότερα για την μπάντα επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: www.cornerstone.co.at και στο: www.facebook.com/cornerstoneaustria
 
Συνέντευξη στο Νότη Γκιλλανίδη


                                                                       
                                                     
                                                         English Version

1. The band have returned to the studio for your new album "Reflections", how long has this album been in the works?
Alina: The recording process last around 3 months and the mixing and mastering part took us another 2 months. It took us some time but it was worth every minute.

2. Some say this new album takes up where "Somewhere In America" left off, where do you think this album falls?
Michael: My personal goal was, to top “Somewhere in America”, and I guess, we’ve reached that goal. We’ve matured as persons and also as musicians since, and I guess you can hear that in the music. Of course, we’re always try out things on our albums, also on “Reflections”: for example, “Whatever” is an orchestra-piano-ladden ballad, which could be played in every Lovesong-show on BBC Radio 2, same with “Sooner Or Later”, which has some Sixties-influence. It was fun, but also because of Harry’s production, the spectrum of the whole album became a bit more focused, and I mean that in an absolutely positive way.

3. Some of my favorite tracks off the album have to be "Last Night" (with that brilliant idea of saxophone) and "Heart On Fire", but are there any particular tracks that you feel particularly proud of?
Alina: I guess we are really proud of every song. As you say, “Last Night” and “Heart On Fire” are both pretty good, but I have to add “Sooner Or Later” and “Nothing To Lose” to my favorite list. “Sooner Or Later” was written in the style of the 60s and “Nothing To Lose” is a typical rock tune.
Michael: I love “True Confessions”, because it’s so personal, “Northern Light” because the arrangements are perfect on that and also “Sooner Or Later”. “Sooner” was the most difficult tune to produce. I worked with an Upright-Bass, but had absolutely no experience with it, so we had to re-record it three times. Also the organ and typical “Aaaaahhh”-Backgrounds at the chorus were a nightmare to do. But in the end it worked out absolutely fine, and in general I love the track, because it’s so positive.

4. The album is produced in Canada by Harry Hess (Harem Scarem, First Signal), do you feel this gave to the band a greater melodic sound into producing the album you wanted?
Alina: Yes, he definitely gave the perfect melodic sound and his personal style into the album. Harry did a great job. We are honoured and more than pleased that the produced “Reflections”.

5. What’s the lyrical concept or main theme of the album? Why a title like "Reflections"?
Alina: Most of it deals with love and heartbreak but we also wrote about partying like “Last Night” or family like “brother”. The title was easy to choose because the songs are telling a story, they are reflections of what we have experienced, what we have gone through.
Michael: For me it’s always important, to give the lyrics a “universal” message, so in case someone hear it, he (or she) could say: yes – that’s me, this song is about me.  Of course I wrote everything out of my personal point of view, but on “Reflections” the lyrics were more important than on the previous releases: Alina and my relationship with our partners ended up in an unfair and very hurtful way pretty much the same time, and we also had more or less the same experiences. So it was kinda natural, that we wrote about those things. And this is what “Reflections” is about: looking back, express your feelings and experiences. The whole album is a story: “Nothing To Lose” is a pretty sarcastic introduction, and then the whole story started: Party, fun and dancing at “Last Night”, the emotional crisis at “Heart On Fire”, “Whatever” and “True Confessions” are pretty much two sides of the same medal, one time out of Alina’s, one time out of my sight. “Northern Light” is about leaving the past behind, “Brother”, “Sooner Or Later” and “Believe in Me” are pretty much positive efforts to concentrate on the people in life, who are standing behind you – always and without any questions. “Once” is the perfect last song for the album: “You once were a friend of mine”. No more word to say. I wanted to create something like “Dust in the Wind” from Kansas, a masterpiece, that has the most profound and emotional meaning with as less lyrics as possible.

6. How would describe the musical direction of the new songs compared to the debut album?
Michael: Looking back into the history of the band, the band developed from an Indie-/Alternativeband into an AOR-band. Our first effort, “Head Over Heels” was an Alternative-album with a bit of AOR in it. At “Somewhere in America” we’ve turned that combination around, and with “Reflections” we’ve done a pure AOR-album. It wasn’t a planned thing, I guess this is quite natural, you’re getting older, and it isn’t that interesting anymore, to play four chords with a kind of “Fuck You!”-attitude, like we did on tunes like “Changed” or “Leave” on our first album. Now we’ve dressed this “Fuck-You!”-attitude into a well produced, keyboard-oriented arrangement *laughing*.
7. I love your songs, your new album is awesome! The songs are very infectious and feature some amazing melodies. Who usually writes them and where do they get your inspiration?
Alina: The songs are mainly written by Michael (bass) and Steve (guitar). Michael is very good at writing lyrics and Steve at finding the perfect guitar parts. There is just “Whatever” which is written by Michael and me. About the lyrics and the feeling behind the song, Michael didn’t have to tell me anything, I knew what he was trying to say with the song by reading the lyrics only. There were no words needed. We get the inspiration from our daily life, our experiences and emotions.

8. Do you have any live commitments to promote the record? Any thoughts about Greece?
Michael: In 2016 we did an European Tour in five countries with 33 concerts, so we were quite busy. But the year was a nightmare, workingwise, and all of us need a rest to care about our private lifes, families, friends, etc. From April on we’re starting playing gigs again, and slowly starting to write new tunes, but no stress: for the moment we have enough about studios, recordings and so on, but I guess the hunger will appear again *laughing*. We’ve played in Greece back in 2010, we did the the Golden Apple Festival in Kastoria and headlined the Indie Rock Festival in Syros, a beautiful Island near Athens. Let’s see, maybe we’ll come back this year, never say never ;-)

9. A great cover on Bronski’s Beat Smalltown Boy before three years and so!!!!Your memories?
Michael: We knew this guy who had cystic fibrosis. It’s a horrible disease and we saw him in Nottingham City Hospital. We thought we could do something to help, the goal was, to get the song into the UK-charts and make some money for charity: let’s do a cover of something no-one would expect. The UK likes dance music a lot. We thought about Erasure in the first place, but no-one felt really comfortable with that, so we did “Smalltown Boy”, because it’s pretty cool. Ironically, it didn’t chart in the UK but it entered the charts in Austria. But the whole thing wasn’t a great idea. It wasn’t Cornerstone music, Patricia and I created it for charity - a good charity - but I’m not proud of it musically. We’re a rock band. Looking back, I wouldn’t do it again, to be honest *laughing*

10. What does the future "hold in store" for Cornerstone?
Alina: We will definitely continue writing songs, going on stage, touring through Europe and we will try our best to improve ourselves and to live up to the expectations of our fans! If you want to find out more about us, Check out our new album “Reflections” on iTunes and Amazon and in case you want to find out more about the band: visit our website: www.cornerstone.co.at and find us on facebook: www.facebook.com/cornerstoneaustria
 
Thank you for the lovely interview, Notis!