Οι παλαιότεροι τηλεθεατές των φωνητικών reality-shows ως τη φωνή στο σήμα της έναρξης του Fame Story. Οι θαμώνες και οπαδοί της Δέσποινας Βανδή ως τον άνθρωπο που επί μία δεκαετία έστεκε στο πλάι της σε δεύτερα φωνητικά ή άνοιγε το πρόγραμμα στα μαγαζιά που εμφανιζόταν σε Ελλάδα και στο εξωτερικό…
Ίσως οι περισσότεροι  "ψαγμένοι" έχουν την καλή συγκυρία να τον έχουν παρακολουθήσει σε εμφανίσεις με τους Δημήτρη Παπαδημητρίου και με την Φωτεινή Δάρρα ανά την Ελλάδα και αυτοί όλοι πιθανόν, που εκτιμούν τον καλλιτέχνη και άνθρωπο Γιώργο Φλωράκη έχουν τη χαρά να "γευθούν" και τη νέα παρουσία του ως τραγουδιστή στο ιδιαίτερο μουσικό έργο "Οι Μπαλάντες Της Οδού Ατθίδων" σε μουσική Δημήτρη Παπαδημητρίου και  ποίηση Διονύση Καψάλη.
Τελικά ποιο είναι το πρόσωπο του καλλιτέχνη Γιώργου Φλωράκη τον 21ο αιώνα;
Διαβάζω στο διαδίκτυο σε συνέντευξη του γνωστού μουσικοσυνθέτη: "Πρόκειται για έναν δίσκο που έγινε χωρίς συμβιβασμούς και είναι χειροποίητος. Δεν είχαμε στο στούντιο ούτε καν μετρονόμο. Έπαιξα όλα τα όργανα ο ίδιος ώστε να μη διαφύγει ένα πολύ ιδιαίτερο αίσθημα που τον διαπερνά".
Ένας δίσκος που παρουσιάζει έναν κύκλο τραγουδιών σε ποίηση Διονύση Καψάλη με κεντρικό τους θέμα την απουσία -δικαιολογημένη και όχι- του ερωτικού συναισθήματος και, κατά προέκταση, του αντικειμένου του. Ο τίτλος αποκαλύπτει, ως φόρο τιμής, τη βαθύτερη και βασικότερη καταβολή της τραγουδοποιίας του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Συνοψίζεται στο όνομα Μάνος Χατζιδάκις, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, όπως θα σημειώνει  και ο ίδιος, ως βιωματικό κεκτημένο.
Ο Γιώργος Φλωράκης για πολλοστή φορά συντονίζεται πλήρως με την εσωτερική "φωνή" της μουσικής και θέτοντας τις πολλές ικανότητές του στην υπηρεσία των τραγουδιών, δίνει μια ιδανική ερμηνεία. Ο ώριμος πλέον ερμηνευτής σε άλλο είδος μουσικής από αυτό που τον θαυμάζει η πλειονότητα των (τολμώ να το γράψω) οπαδών του δύο και περισσότερων δεκαετιών τώρα. Φωνή ανδρική, βαθιά αισθαντική.
Στέκομαι στην ερμηνεία του: πολυσχιδής, δουλεμένη και "μπολιασμένη" στον εσωτερικό μουσικό χώρο του ερμηνευτή και όχι στον εξωτερικό "θεατρικό". Σε κάνει να την εισπράττεις αδιόρατα χωρίς ωστόσο να μπορείς να την εντοπίσεις, ή τεχνικά να την αποκωδικοποιήσεις. Δηλαδή ο Φλωράκης υπηρετεί το πιο δύσκολο είδος της μουσικής ερμηνείας, την στιβαρή και αφανέρωτη. Αυτή που ελευθερώνει το μουσικό κείμενο και σε αναγκάζει να προβληματιστείς!!!! Προϊόν ταλέντου και σοβαρής εργασίας.
Μα πάνω από όλα μουσικού ήθους. Είναι αλήθεια τούτο: οι συνθέσεις που ερμηνεύει, έχουν μια αίσθηση "απ’ αλλού φερμένη" . Φερμένη ίσως από τα παλιά. Ή ίσως πάλι "περπατημένη" σε δρόμους της παλιάς αγαπημένης Αθήνας…
Σύνθεση, ενορχήστρωση, εκτέλεση όλων των οργάνων: Δημήτρης Παπαδημητρίου…
Και για να κλείσω αρμονικά το κείμενο, δανείζομαι μέρος μίας συνέντευξης  που έκαμα με τον Γιώργο πέντε χρόνια πριν όταν επιχειρήσαμε μία αναδρομή στο μουσικό και όχι μόνο, παρελθόν του!
Ερώτηση: Η "ευλογία" να συνεργάζεσαι με τον σπουδαίο συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου, είναι καινούργια "μουσικά μονοπάτια" ή πάντοτε ήθελες να "περπατήσεις και σε τέτοιους δρόμους";
ΓΦλωράκης: Την περίοδο που ηχογραφούσαμε το HEROES DON’T CRY, μας άκουγε από το διπλανό στούντιο και είπε στον Κ.Καλημέρη(γνωστός και από τους καλύτερους Έλληνες παραγωγούς πλέον) να έρθει να με βρει ο τραγουδιστής. Ο Παπαδημητρίου έγραφε τα σήματα του ΜEGA. Μου έδωσε λοιπόν να πω ένα τραγούδι, που ο τόνος ήταν στα έγκατα της γης,  δηλαδή πολύ χαμηλά και είναι εξίσου δύσκολο με το να τραγουδάς ψηλά. Δεν είχα τεχνική εμπειρία, ήμουν τότε με ξανθά μαλλιά, βαμμένα παπούτσια, δηλαδή σε αρκετά άλλη φάση και ο Δημ. Παπαδημητρίου με έβαλε  να πω ένα ποίημα του Καρυωτάκη.
Κάνω ένα πρόχειρο δοκιμαστικό ...επέμεινα, ότι το ξέρω το ποίημα, αλλά δεν με πίστευε μάλλον λόγω της εμφάνισης…  δεν πίστευε ότι το ξέρω!
Όμως, όπως σου είπα και νωρίτερα, λόγω του πατέρα μου γνώριζα πολύ λογοτεχνία και διάβαζα, οπότε ήξερα και αρκετά ποιήματα και τελικά τραγούδησα τρία τραγούδια  στον δίσκο του με τίτλο "Βίος Ελληνικός" και μάλιστα ο δίσκος αυτός βγήκε πριν από το άλμπουμ των Raw Silk!
Με τον Δ. Παπαδημητρίου είναι τύχη όχι μόνο, να συνεργάζεσαι αλλά είναι μοναδική εμπειρία μόνο και να μιλάς. Μαζί του έχω πει Καβάφη , Ελύτη και έχω παίξει στο Ηρώδειο και στο Μέγαρο.
Δίσκος που συστήνεται για "ανοιχτά αυτιά και μυαλά" ένας κύκλος τραγουδιών για πολλές και ολικές ακροάσεις, ώστε να κατανοηθεί και να χωνευτεί μουσικά…ένας δίσκος που όλοι οι συντελεστές του αλλά και αυτοί που θα εντρυφήσουν στο άκουσμα του θα είναι υπερήφανοι!!!

Νότης Γκιλλανίδης