Μία μπάντα που μου είχε πάρει τα μυαλά και με μάγεψε ωσάν τις "Σειρήνες" τον πρόγονο μας ταξιδευτή Οδυσσέα, ήταν οι Frontline με τον πρώτο δίσκο τους στα 1994, το "State Of Rock" που ήταν μίξη euro-metal και AOR στοιχείων και ψήγματα από το prog των Dream Theater. ...>>
Σε όλες τις playlist μου, από το παλιό i pod μου, έως και μετέπειτα το κινητό μου, ο συγκεκριμένος δίσκος ήταν μόνιμα εκεί, παρών. Κι εξηγούμαι. Ο δίσκος ήταν ο μισός αξιόλογος. Η διάθεση πειραματισμού των Priest, δεν ήταν στα καλύτερά της, για παράδειγμα στην prog rock μπαλάντα Last Rose of Summer, ούτε στο αδύναμο Here Come The Tears, το οποίο παλεύει φιλότιμα αλλά άδικα να σώσει ο Rob Halford . ...>>
Ζυμωμένοι στις βιομηχανίες του Birmingham, οι Black Sabbath διψούσαν για λίγο ουρανό. Η μουντάδα ακόμα και για τη βρετανική ιδιοσυγκρασία, της βιοπάλης στο εργοστάσιο είναι φορτίο βαρύ. Εφαλτήριο για τα όνειρα της ηλεκτρικής προόδου που είχαν στο νου τους, οι νεαροί Sabbath, δείγμα των οποίων ήταν το ομώνυμο ντεμπούτο τους . ...>>
Οι τρεις νεαροί που είχαν πρωτoσυναντηθεί το ‘71 στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια κατάφεραν μέσα από το πάθος τους για τη μουσική να κρατήσουν ζωντανή και τη φιλία τους....>>
Θυμάμαι ήταν τέλη δεκαετίας ’80 με αρχές ’90 όταν σχεδόν πιτσιρικάς τότε, έπεσε στα χέρια μου από έναν φίλο μια γραμμένη κασέτα με τραγούδια "κάποιων"... Judas Priest. Μια 90 λεπτη κασέτα που έγραφε πάνω Sad Wings Of Destiny – Rocka Rolla & Bonus ή κάπως έτσι....>>
Το καλοκαίρι η Ισμήνη είχε περάσει σε μια από κείνες τις υψηλού κύρους σχολές με τα τρία αρχικά, που δεν σκεφτόμουν ούτε γι’ αστείο να βάλω στο μηχανογραφικό μου σε λίγους μήνες. Δεν την ήξερα και καλά για νά’ μαι σίγουρος, αλλά λίγους μήνες αφ’ ότου είχε χριστεί φοιτήτρια, όλα πάνω της στροβιλίζονταν από ένα λεπτό στρώμα αλλόκοτου αέρα....>>
Ήταν τέλη της δεκαετίας του ‘70 όταν δύο σημαντικοί μουσικοί, οι David Surkamp (Pavlov’s Dog) και ο Ian Matthews (Fair Convetion, Matthews Southern Comfort) αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να ακολουθήσουν το new wave ήχο που κυριαρχούσε εκείνη τη περίοδο. ...>>
Μια φορά κι ένα καιρό ήταν μια μπάντα από το Σιάτλ, η Mother Love Bone και είχε το όνειρο να γίνει διάσημη. Ένα όνειρο που έσκασε σαν σαπουνόφουσκα με τον αναπάντεχο θάνατο του frontmant αυτής, του Andrew Wood, που την πάτησε όπως τόσοι και τόσοι άλλοι χρήστες που πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να ελέγξουν εκείνη τη λίγο παραπάνω δόση (ηρωίνης). ...>>
Μπαίνοντας ο Δεκέμβριος του ’87 ήταν ξεκάθαρο: οι hard και heavy δίσκοι που είχαν βγει τους προηγούμενους μήνες θα χρειaζόταν ένας χρόνος και πάνω για να τους μαζέψουμε, τουλάχιστον τους πιο βασικούς. Ειδικά από το Σεπτέμβριο και μετά, μιλάμε για καταιγισμό :...>>
Πλησίαζε το τέλος του ’75. Δέκα χρόνια αφ’ ότου ξεκίνησαν από το Αννόβερο, οι Scorpions βρίσκονταν για πρώτη φορά κοντά στο να βγουν έξω από τα σύνορα της Δυτικής Γερμανίας. Ξεκίνησαν μια μικρή περιοδεία σε club στο Βέλγιο, τη Γαλλία, ακόμη και το Λουξεμβούργο. ...>>
Με μια πορεία σχεδόν 40 χρόνων, η ηγετική μορφή των Sonic You...
Οι πρωτοπόροι του sludge rock Melvins, από τις πιο εμβληματικές ...
Δύο θρύλοι της παγκόσμιας μουσικής σκηνής σε μια σπάνι...
Μεγάλη έκπληξη για τους οπαδούς των Iron Maiden όπου η θρυλι...