// Rocktime Groups

Icon: Heavy μελωδίες από την Αριζόνα

// To Be A Rock And Not To Roll

// Golden Years

Greg Lake: "London '81" (with Gary Moore)

Αρχική » Κριτικές

O Βρετανός τραγουδιστής και συνθέτης Robert Hart είναι από τους αφανείς ήρως της ροκ μουσικής. Γεννημένος τον Νοέμβριο του 1958 έχει κάνει πολλά χιλιόμετρα στην ροκ πιάτσα ενώ η συνεργασία του, με την Disney Hollywood Records και τα πολλά κινηματογραφικά hit που έχει υπογράψει, του έχουν χαρίσει σίγουρα άνετη ζωή.

Η διαδρομή του Robert Hart ξεκινά στη δεκαετία του '80 με την συμμετοχή του, στο soundtrack, "The Burglar" (1987) που πρωταγωνιστεί η Whoopi Goldberg και παράλληλα συμμετέχει για ένα φεγγάρι στους aor-αδες, The Distance και στο άλμπουμ "Under The One Sky" (1989). Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το πρώτο του σόλο δίσκο με τίτλο "Cries and Whispers" ενώ το 1992 ακολουθεί το δεύτερο προσωπικό του ομότιτλο άλμπουμ, σε συνεργασία με τον θρυλικό Russ Ballard. Την ίδια χρονιά δέχεται την πρόταση του Mick Ralphs των Bad Company και για τα επόμενα επτά χρόνια συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες (ηχογραφήσεις, δύο στούντιο άλμπουμ και περιοδείες) της ιστορικής μπάντας.
Επιπρόσθετα έχει συνεργαστεί με τον Andy Taylor (Duran Duran), τον Peter Maffay, με μέλη των Chic, τους Go West και το 1998 συμμετείχε στην ταινία "Ritchie Rich" παίζοντας τον "τρελό ντράμερ" ενώ συμμετείχε στους The Jones Gang, στο οποίο παίζουν εκτός από τον ίδιο, ο Rick Wills και ο Kenney Jones (Smal Faces, Who) και εκδίδουν το άλμπουμ "Day Now".

Μέχρι το 2020 ο Robert Hart είχε κυκλοφορήσει άλλα πέντε σόλο άλμπουμ ενώ το 2011 και για αρκετά χρόνια είχε μία πετυχημένη συνεργασία αυτή την φορά, ως ο νέος τραγουδιστής των Manfred Mann's Earth Band αλλά και με τους Diesel.

Ερχόμενοι στη νέα στούντιο κυκλοφορία του Βρετανού τραγουδιστή με τίτλο "Circus Life" διαπιστώνουμε ότι είναι μία συνέχεια του άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 2020 με τίτλο "Pure", σε μία παραδοσιακή hard rock προσέγγιση. Η βαθιά και συνάμα μελωδικά "βραχνή" φωνή του Robert Hart παρά τα χρονάκια της διαθέτει αυτή την ροκ σπίθα που μπορεί και την πιο μέτρια στιγμή να τη κάνει ελκυστική.

Άλλωστε ο Robert έχει ένα τόσο ευέλικτο φωνητικό εύρος και μπορεί να προσαρμόσει τις ερμηνείες του και στις πιο απαιτητικές περιπτώσεις.
Ευτυχώς στο "Circus Life" ο Hart δείχνει ότι διαθέτει την ενέργεια και το πάθος που απαιτούν οι συνθέσεις και σε αυτό βοηθούν ότι συμμετέχουν τόσο στο γράψιμο των τραγουδιών όσο και στην παραγωγή δύο σπουδαίοι μουσικοί: ο Steve Morris (Heartland, Lonerider, Ian Gillan) που παίζει κιθάρα στον δίσκο και ο Steve Overland (FM, Lonerider) που βοηθά στα δεύτερα φωνητικά.

To άλμπουμ ξεκινά με τα "Overdrive" και "Stone Heart" όπου ξυπνούν μνήμες από κλασικούς ροκ ρυθμούς τους '70s με την βραχνή φωνή του Robert Hart να γοητεύει με τη παθιασμένη ερμηνεία της.

Το "Blame It On Me" με τις slide κιθάρες να κυριαρχούν θυμίζει Thunder ενώ η πανέμορφη μπαλάντα "I'm On Your Side" αγγίζει τις ροκ ψυχές όσων έχουμε περάσει τα -ήντα, χάριν και στο εξαιρετικό κιθαριστικό παίξιμο του Robert Sall (Work of Art, WET).

Το "I'll Take The Bullet" έχει ένα δυναμικό πιασάρικο ρεφρέν και έπεται το "Lay Me Down Easy" με τα πλήκτρα του Steve Mann (MSG, Ousey Mann, Lionheart), να δίνουν ένα πιο blues χρώμα.

To "Right Here Right Now" στέκεται αξιοπρεπώς λόγω του ρεφρέν ενώ στο "Too Much Time On My Hands" παντρεύονται υπέροχα οι ρυθμικές ακουστικές κιθάρες με την φωνή του Robert Hart.

Το "Bring On Tomorrow" έχει λιγάκι από την αύρα των Rainbow εποχής J.L.T. ενώ το "That Was The Day" στην εισαγωγή του είναι μία πιο blues/rock εκδοχή στο "That Was Yesterday" των Foreigner και στην κιθάρα συναντάμε τον Keith Atack (Atack, Bonnie Tyler).

To άλμπουμ κλείνει με τα μελωδικά και σε ύφος Foreigner, τα "The Wrong Side Of Love" και "The Time Of Our Lives" δείχνοντας την ωριμότητα, την αρχοντιά και κυρίως το μεράκι ενός καλλιτέχνη που έδωσε και δίνει την ψυχή του για γνήσιο και ατόφιο κλασικό ροκ.

Να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι το δίδυμο στο μπάσο, Chris Childs (Thunder, Tyketto, Lonerider) με τον ντράμερ Harry James (Thunder, Shadowman) δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, αναδεικνύοντας την ομορφιά των συνθέσεων.

Αν είστε οπαδοί των Bad Company, Deep Purple (ειδικά των ΄80s) και των πρώιμων Whitesnake τότε δεν πρόκειται να απογοητευτείτε με το "Circus Life".

Φώτης Μελέτης