// Rocktime Groups

Icon: Heavy μελωδίες από την Αριζόνα

// To Be A Rock And Not To Roll

// Golden Years

Greg Lake: "London '81" (with Gary Moore)

Αρχική » Κριτικές

Γεννημένος στο New Jersey τον Μάρτιο του 1951, ο σπουδαίος Αμερικανός κιθαρίστας μπορεί να μην είναι πολύ γνωστός στην πατρίδα μας, όσοι όμως είναι αρκετά μυημένοι με το blues rock ήχο, θα γνωρίζουν ετούτο τον εκρηκτικό και συνάμα υπέροχο σολίστα της εξάχορδης θεάς.

Η πορεία του Walter Trout ξεκινά από τα τέλη της δεκαετίας του '60 και αρχές '70, αφού παίζει με σημαντικούς καλλιτέχνες όπως ο Percy Mayfield, ο John Lee Hooker, ο Joe Tex και οι Canned Heat ενώ η παρουσία του με την θρυλική μπάντα των John Mayall & the Bluesbreakers τον έκανε ευρύτερα γνωστό.
Στη συνέχεια κάπου στα τέλη των '80ς ξεκινά και η σόλο δισκογραφική του διαδρομή με την προσωπική του μπάντα ενώ ακολουθεί μία σειρά εκπληκτικών δίσκων άλλοτε με τους Free Radicals και λίγο αργότερα με τους Τhe Radicals την πρώτη δεκαετίσ του 21ου αιώνα, δίνοντας το στίγμα που τον επιβάλει στις συνειδήσεις των οπαδών του συγκεκριμένου ήχου.

Παράλληλα έχει παίξει παρέα με θρυλικούς κιθαρίστες όπως τους Robben Ford, Warren Haynes, Eric Gales, Joe Bonamassa και Edgar Winter οπότε καταλαβαίνετε ότι η περίπτωση του Walter Trout είναι ιδιαίτερη και ξεχωριστή και τον κατατάσσει στην κορυφή των είδους.

Ακούγοντας το ολοκαίνουργιο "Broken", αυτό που εντυπωσιάζει είναι αρχικά η συμμετοχή της εκρηκτικής Beth Hart στο ομότιτλο κομμάτι με τους δύο καλλιτέχνες να μοιράζονται τα φωνητικά και να καταθέτουν πάθος και ψυχή με την ερμηνεία τους. Επιπρόσθετα μεγάλη έκπληξη αποτελεί και η συμμετοχή του τραγουδιστή των Twisted Sister, Dee Snider στο ορμητικό "I've Had Enough" όπου οι δύο τους ροκάρουν με μπόλικο κέφι ανεβάζοντας την αδρεναλίνη στα ύψη.

Η σύνθεση που ξεχωρίζει είναι όμως το "Bleed" όπου η ταστιέρα του Walter Trout παίρνει φωτιά ενώ η φυσαρμόνικα του βραβευμένου Will Wilde είναι σκέτη απόλαυση.

Το εξαιρετικό instrumental "Love Of My Life" και το αργόσυρτο "Courage In The Dark" καθώς και το "Turn And Walk Away" επιβεβαιώνουν το κιθαριστικό και συνθετικό μεγαλείο του Αμερικανού καλλιτέχνη.

Το "Talkin' To Myself" ξεφεύγει από τα κλασσικά μπλουζ δεδομένα και χάριν του ηλεκτρικού σιτάρ βάζει σε άλλη διάσταση τη συγκεκριμένη σύνθεση που φέρνει λιγάκι σε Β.Ο.C.

Το αυτοβιογραφικό "No Magic (on the street)" έχει ως βάση την αφηγηματική ερμηνεία του Walter Trout με περίσσιο blues συναίσθημα και την κιθάρα να φλερτάρει με το πνεύμα του Jimi Hendrix.

Το υπέροχο "Breathe" συγκινεί με τους στίχους του "It's never front page news When you've got holes in both your shoes, oh, both your shoes" ("Δεν είναι ποτέ πρωτοσέλιδο, όταν έχεις τρύπες και στα δύο παπούτσια").

Το "Heaven And Hell" είναι επιβλητικό, συναρπαστικό, καθηλωτικό και αρκετά heavy στέλνοντας το μήνυμα ότι: "Παίρνουμε αυτό που μας αξίζει".

Ο δίσκος κλείνει με την ερωτική μπαλάντα "I Wanna Stay" και το σαγηνευτικό "Falls Apart" όπου τα συναισθήματα με έναν μοναδικό λυρισμό κραυγάζουν για βοήθεια σε έναν κόσμο που παρακμάζει συνεχώς.

Ο Walter Trout με το "Broken" δεν χρειάζεται να κάνει επίδειξη δεξιοτεχνίας και ευρηματικότητας αλλά επιθυμεί να μεταδώσει την ψυχή του Blues ήχου με τον δικό του άλλοτε απαισιόδοξο και άλλοτε ελπιδοφόρο τρόπο.
Κορυφαία κυκλοφορία ειδικά για όσους δεν αντέχουν με τίποτα όλο αυτό το ντόπιο συνάφι που μας προπαγανδίζει την Eurovision ως σπουδαίο μουσικό γεγονός....

Φώτης Μελέτης