Image
Αφιερώματα 06-12-2025

Melvin James: "Why Won't You Stay (Come In, Come Out Of The Rain)"

Του Φώτη Μελέτη

"Στο Des Moines, ήμουν πάντα κακό παιδί για όλους τους γείτονες. Περνούσα με τη μοτοσικλέτα μου την μπροστινή αυλή όταν πήγαινα να πάρω την κοπέλα μου, και οι γονείς έτρεχαν πίσω μου, μαλώνοντας. Ο σεβασμός ήταν μια ξένη λέξη για μένα τότε". Κάπως έτσι χαρακτηρίζει την εφηβική του ζωή, ο "ατίθασος" Melvin Douglas Veach ή αλλιώς Melvin James ο οποίος παρά το ταλέντο του δεν κατάφερε να γίνει ευρύτερα γνωστός παρά μόνο κάνοντας μία μικρή επιτυχία στην δεκαετία του 80 με το άλμπουμ "Passenger" (1987) και το θαυμάσιο τραγούδι "Why Won't You Stay (Come In, Come Out Of The Rain)".

Ο Melvin  γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1958 στο Des Moines της Αϊόβα και από τα παιδικά του χρόνια, βοηθούσε τον πατέρα του, είτε σαν βοηθός κτίστης, είτε στην ψαραγορά. Ο πατέρας του Melvin είδε από νωρίς την αγάπη του γιου του, για την ροκ μουσική και του αγόρασε την πρώτη του κιθάρα με τον Melvin να μαθαίνει μόνος του χρησιμοποιώντας βιβλία συγχορδιών κιθάρας με δημοφιλή τραγούδια. Ο ίδιος θυμάται ότι το πρώτο βιβλίο συγχορδιών που αγόρασε ήταν για το άλμπουμ "Abbey Road" των Beatles και ταυτόχρονα βυθίστηκε στην μελέτη και το έργο των θρύλων της κιθάρας Blackmore, Page, Hendrix, Winters, κ.λπ. 
Ένα γεγονός που σημάδεψε τα εφηβικά του χρόνια ήταν όταν σε μία έκθεση της Πολιτείας της Αϊόβα, γνώρισε τα μέλη των Dakota, μιας glam rock μπάντας με έδρα το Φορτ Ντοτζ, και τους έπεισε να τον αφήσουν συμμετάσχει μαζί τους στο τελευταίο τους κομμάτι που ήταν η διασκευή στο κλασικό, "Smoke on the Water". Ο Μelvin έπαιζε κιθάρα με τη βάση του μικροφώνου και τα δόντια του. Το πλήθος τρελάθηκε και απαιτούσε περισσότερα με τον παρουσιαστή της εκδήλωσης να κλείνει άρον-αρον την συναυλία με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αναταραχή.
Αυτό που κέρδισε όμως ο Μelvin από αυτην τη απίθανη εμφάνιση ήταν μία πρόσκληση για συναυλία από τον ηχολήπτη των Dakota στο Uncle Sam's. Το συγκρότημα κάλεσε τον Melvin να ανέβει στο Φορτ Ντοτζ και να παίξει μαζί τους αλλά στην επιστροφή για το σπίτι του είχε ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα που τον άφησε σε κώμα για δύο εβδομάδες αλλά ευτυχώς κατάφερε να επανέλθει.
Ο Melvin σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα, τους Last Road to Destiny, με τους συμμαθητές του από το δημοτικό και σε νεαρή ηλικία μετακομίζει στη Μινεάπολη της Μινεσότα και δίνει την πρώτη του συναυλία σε ηλικία μόλις 14 ετών.  Ωστόσο, τη ροκ μουσική την έπαιρνε στα σοβαρά: «Ως έφηβος έπαιζα πάντα σε συγκροτήματα. Οι Mott The Hoople, ο David Bowie, όλο αυτό το θέμα με τα γκλίτερ με γοήτευε. Πειραματιζόμουν με τεχνικές ηχογράφησης πολύ πριν δω το εσωτερικό ενός πραγματικού στούντιο».
Στην συνέχεια ο Melvin James  εντάσσεται σε ένα τοπικό συγκρότημα που ονομάζεται Crash Street Kids και συμμετέχουν ο ντράμερ Randall "Pye" Prochowitz και ο μπασίστας Gary Snow (Soda)και με το οποίους ηχογράφησε ένα άλμπουμ, το "Little Girls" (Fat City Records), που κυκλοφόρησε το 1982.
Η μπάντα ξεκίνησε φιλόδοξα αφού δημιούργησαν ένα βίντεο για το τραγούδι "Mystery Girl". Ο σκηνοθέτης του βίντεο ήταν ο Chuck Statler, ο οποίος είχε σκηνοθετήσει βίντεο για τους Devo ενώ οι μουσικοκριτικοί της εποχής περιέγραψαν τον ήχο, του συγκροτήματος ότι θυμίζει The Who, τους Yardbirds και τους Raspberries. Όμως στην συνέχεια στάθηκαν πολύ άτυχοι και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια περιοδείας για την υποστήριξη του "Little Girls", το συγκρότημα είχε ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα έξω από το Brookings της Νότιας Ντακότα. Ο Procowitz έσπασε την κλείδα του, ο Snow υπέστη τραυματισμό στον ώμο και ο James (ξανά θύμα τροχαίου) γλίτωσε με ελαφρά τραύματα. Οι τραυματισμοί άφησαν τους Crash Street Kids ανίκανους να παίξουν επ' αόριστον και μετά από έξι χρόνια πορείας διαλύθηκαν. Τελικά, ο James αποφάσισε να προχωρήσει μόνος του, επιστρέφοντας στο στο στούντιο ηχογράφησε και συμπαρήγαγε νέα τραγούδια με το πρώτο του demo τριών τραγουδιών να αποκτά το ενδιαφέρον της Atlantic Records.
Ο Melvin James γρήγορα προσέλκυσε την προσοχή και άλλων δισκογραφικών εταιρειών, γνωρίζοντας το ταλέντο και τις δυνατότητές του. 
Τελικά επέλεξε να υπογράψει με την MCA και συγκέντρωσε όλα τα demo που είχε συλλέξει, βελτιώνοντας τα αρκετά ώστε να ηχογραφήσει το πρώτο του σόλο άλμπουμ με τις συνθέσεις να έχουν όλες την δική του υπογραφή ενώ έκανε συμπαραγωγή με τον βετεράνο παραγωγό Bill Szymczyk (James Gang, J. Geils Band, B.B. King, Albert Collins, Jo Jo Gunne, Michael Stanley Band, Rick Derringer και Eagles, μεταξύ άλλων). Το άλμπουμ ονομάστηκε "The Passenger", κυκλοφόρησε τελικά το 1987 και παραμένει η μοναδική σόλο κυκλοφορία του Melvin James.
                                                                           
                                                                                      "The Passenger"
Το μοναδικό άλμπουμ του Melvin James, για την εποχή που κυκλοφόρησε είναι αρκετά μουσικά ποικιλόμορφο, εξερευνώντας την Pop-Rock, την Power-Pop, την AOR και την Alternative Rock μουσική αντικατοπτρίζοντας σε αυτές τις 9 συνθέσεις τον ήχο που κυριάρχησε κυρίως το 1979/1981.
Το πιο δημοφιλές κομμάτι από το "The Passenger" είναι το εναρκτήριο "Why Won't You Stay (Come In, Come Out Of The Rain)", το οποίο έπαιξε αρκετά στα ραδιόφωνα των ΗΠΑ και έφτασε στο νούμερο 17 στο Rock Tracks chart (που αργότερα μετονομάστηκε σε Mainstream Rock Tracks). 
Η εν λόγω σύνθεση ξεκινά ως μια θλιμμένη μπαλάντα με μελαγχολικές αρμονίες κιθάρας, και στη συνέχεια, ο ρυθμός ανεβαίνει, η κιθάρα γίνεται πιο έντονη και το τραγούδι αποκτά ένταση με το μπάσο να μιμείται το "Billie Jean" του M. Jackson!
Ένα πραγματικό μελωδικό διαμάντι με την φωνή του Melvin James να σε κατακτά! 
Ακολουθεί το "We Hear The Thunder" μια ρυθμική, όμορφη σύνθεση σε AOR ύφος που θυμίζει Rick Springfield/ Βryan Adams και έπεται το ταχύ "Telephone" σε πιο ροκαμπιλάδικο/western μοτίβο. To ομότιτλο κομμάτι φλερτάρει με ένα ιδιόμορφο indie μελωδικό rock στυλ και έπεται το "Loving You Is Strange" σε Power-Pop/Rock ύφος με ρεφρέν να φλερτάρει με τους Cure.
Στο ίδιο πνεύμα, το "Twisted" που είναι γεμάτο ενέργεια και ενθουσιασμό και ακολουθεί το αιθέριο "She's So Sorry", ένα μείγμα ποπ-ροκ και new wave μελωδιών.
Το "Sugar Candy", υπηρετεί περισσότερο το μελωδικό hard rock της εποχής, με τα φωνητικά του Melvin James και το σόλο κιθάρας, να κάνουν την σύνθεση πιο ελκυστική. Ο δίσκος κλείνει με το "Devil With A Halo" που είναι ένα ροκ εν ρολ κομμάτι με "ερωτικά υπονοούμενα" συνδυάζοντας τα '60s με τα '80s, με περαιτέρω έμφαση στο ρεφρέν.
Το "The Passenger" κατά γενική ομολογία είναι ένα αξιοσημείωτο άλμπουμ με εμπνευσμένα τραγούδια, καλές μελωδίες που ακούγεται ευχάριστα με τον Melvin James να άξιζε ίσως άξιζε περισσότερη αναγνώριση και είναι κρίμα που το "The Passenger" έφτασε μόνο στο νούμερο 146 στα αμερικανικά charts άλμπουμ.
Όταν ο εκπρόσωπος του A&R, Michael Rosenblatt, και ο πρόεδρος της δισκογραφικής Irving Azoff, έφυγαν από το MCA, προτάθηκε στον James  να ακολουθήσει τον Rosenblatt στο Geffen. Η  Geffen έδωσε στον James έναν προϋπολογισμό για να ηχογραφήσει νέα demo αλλά στη συνέχεια αρνήθηκε να το υπογράψει. Ο James έμεινε για αρκετό χρόνο μακριά από τη μουσική βιομηχανία. Μετά από αυτό το διάλειμμα, επέστρεψε στη σύνθεση τραγουδιών και σχημάτισε το συγκρότημα Planet Melvin με τον γιο του Melvin στα ντραμς και τον Iris O’Shea στο μπάσο, κυκλοφορώντας ένα ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ το 1995. Επιπρόσθετα το 2002 κυκλοφόρησαν και έναν δεύτερο δίσκο, με τίτλο "Chromosomes in Space" από την Junior’s Motel Records του Kirk Kaufman. 
Επίσης ο James συνεργάστηκε με τον Steve Fingerett, για να προωθήσουν το single του άλμπουμ, "Havin’ Fun", στα charts στις αγορές της περιοχής πέντε πολιτειών. Δυστυχώς, δεν σημειώθηκαν σημαντικές πωλήσεις δίσκων. Ένας σκηνοθέτης που γύριζε μια ταινία για την Paramount Pictures οδηγούσε στην Αϊόβα και άκουσε το τραγούδι "Havin’ Fun" στο ραδιόφωνο, κάτι που τον οδήγησε να επικοινωνήσει με τον ραδιοφωνικό σταθμό με σκοπό να χρησιμοποιήσει το τραγούδι στο soundtrack της ταινίας. 
Το τραγούδι τελικά χρησιμοποιήθηκε σε μια σειρά από ταινίες, όπως Without a Paddle (Paramount), She’s the Man (DreamWorks), Sleepover (MGM), The Bye Bye Man (STX Entertainment) και άλλες. 
Τα τελευταία χρόνια ο Melvin και η σύζυγός του, Anne, είναι ιδιοκτήτες του στούντιο ηχογράφησης Melville Sound and Creative με έδρα το Σεντ Πολ, μεταδίδοντας τις γνώσεις και την ενέργεια τους σε νέους καλλιτέχνες. Επίσης το 2021 κυκλοφόρησε το "The Lost Tracks" που περιλαμβάνει τέσσερις συνθέσεις σε ένα ποπ-ροκ ύφος που θυμίζει ελαφρώς το "The Passenger".
Τέλος εκείνο που κρατάμε από τον Melvin James εκτός από το υπέροχο "Why Won't You Stay (Come In, Come Out Of The Rain)"είναι και η αυτοαναφορική δήλωση του:
«Τραγουδάω στους στίχους μου για πράγματα που έχω πραγματικά βιώσει. Η επαναστατική μου στάση, ο αγώνας και οι απογοητεύσεις είναι εκεί μέσα, η αγάπη και ο πόνος, αλλά και άλλες πλευρές της ζωής».
 
Υ.Γ.1: Για το το "The Passenger" ο Μ. James συνεργάστηκε με τον πολύπειρο ντράμερ Joe Vitale (Ted Nugent, Joe Walsh, Dan Fogelberg, Peter Frampton, The Eagles, Crosby, Stills and Nash).
 
Υ.Γ.2: Ο Melvin James ήταν μουσικός διευθυντής για μια παραγωγή του Quadrophenia Live στο Grove στο Λος Άντζελες, με την υποστήριξη του Peter Townshend.
 
Φώτης Μελέτης