Motley Crue: "New Tattoo"

Παρολ’ αυτά έμελλε να είναι ο δίσκος που προέκυψε από τη λατρεία των μελών στα σύμβολα που κουβαλάνε για πάντα πάνω τους σαν τα πρώτα τατουάζ που «χτύπησαν». Έδωσε όχι το φιλί αλλά το γλωσσόφιλο της ζωής στη θεότρελη συμμορία που όλοι ερωτευθήκαμε στα 80's και αγαπάμε μέχρι και τώρα.

Με το "New Tattoo" τα ρεμάλια, όχι της Φωκίωνος Νέγρη, αλλά της Sunset Boulevard μπήκαν στιγμιαία στον ίσιο δρόμο μετά από μια άκρως σκοτεινή και όχι τόσο αποδοτική δεκαετία. Οι Crue επιθυμούσαν διακαώς να ξαναμπούν στα πράγματα, να ξαναμπούν στο παιχνίδι δισκογραφικά και μουσικά. Συνήθως μια μπάντα όταν θέλει να το πετύχει αυτό, δυο γρήγορες αποφάσεις παίρνει. Πρώτον να επιστρέψει στις ρίζες της, στη συνταγή που έκανε τα μέλη της να πετύχουν και δεύτερον να συνεχίσει από εκεί που τελείωσε το τελευταίο πετυχημένο εμπορικά άλμπουμ της.

Ο Nikki Sixx με τις ευλογίες του παραγωγού τους Mike Clink εξέφραζε ανοιχτά καθ' όλη τη διάρκεια των ηχογραφήσεων πως το "New Tattoo" έπρεπε να είναι ο διάδοχος, η φυσική συνέχεια του "Dr. Feelgood". Όταν έχει προηγηθεί μια κυκλοφορία όπως το "Generation Swine", καθόλου αποδεκτή από τους fans όσον αφορά το ύφος, απίθανο να μην αναζητήσεις τις πιο πρόσφατες ένδοξες ημέρες της μπάντας σου και αυτές ήταν επί του χρυσού "Dr. Feelgood". Αποφάσισε λοιπόν με το "New Tattoo" να «γράψει» ένα ερωτικό γράμμα στο παρελθόν.

Επιπλέον ο Clink ήταν ο σωστός άνθρωπος πίσω από την κονσόλα. Πως να μην εκφρασθείς κατ’ αυτόν τον τρόπο για έναν άνθρωπο ο οποίος έχει κάνει παραγωγή διαπρέποντας εκεί γύρω στα τέλη 80's σε δίσκους μεγαθήρια όπως το "Appetite for Destruction "των Guns & Roses, το "Slip of the Tongue" των Whitesnake ή το Rust in Peace των Megadeth!! Σημειώνω ξανά, στα τέλη των 80's, εκεί ακριβώς που ήθελαν οι Crue να επιστρέψουν.

Το αποτέλεσμα φαντάζει στα αυτιά μου σαν το χασμουρητό ενός rock & roll θηρίου που ξύπνησε από κώμα δεκαετίας. Ο ήχος σε παραπέμπει σε άλλες εποχές, τούφος γκρουβάτο αλλά και αναντίρρητα glam. Κάπως προβλέψιμες - σαν να πήραν μερικά demos από τα '80s και τα έβαλαν ξανά στο φούρνο μικροκυμάτων του 2000 - αλλά catchy και κολληματικές μελωδίες επισφραγίζουν την επιτυχία του εγχειρήματος. Κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν που το 8ο τους άλμπουμ τελείωνε με τη διασκευή της υπερβολής και των χιλίων υπονοούμενων, αυτή του "White punks on dope" των The Tubes που αν την ακούσεις τίγκα μεθυσμένος λειτουργεί ακόμα καλύτερα. Εκτός από το ότι ήταν αφόρητα πετυχημένος ο τίτλος, ήταν επί της ουσίας οι επιρροές και τα ακούσματα των Motley Crue πριν καν συναντηθούν για να σχηματίσουν ένα από τα μεγαλύτερα σχήματα του hard rock.

Το πρώτο και σημαντικό θέμα που ξεδιάλυνε πετυχημένα η μπάντα είναι που έκοψε δεσμούς με την Elektra Records. Έτσι στη δική τους Motley Records μπορούσαν να εκμεταλλευθούν τις παλιές τους κυκλοφορίες αλλά και να ετοιμάσουν μελλοντικά project. Αλλού ήταν τα αγκάθια καθώς ο Tommy Lee είχε θέματα με την γυναίκα του (Πάμελα Άντερσον), το νόμο (έκανε φυλακή) και φυσικά με την ίδια τη μπάντα. Πιο συγκεκριμένα είχε με τον Vince Neil και μάλιστα υποστήριζε ότι τους πηγαίνει πίσω σαν τραγουδιστής. Ωστόσο τα τραβολογήματα που είχε το πατριωτάκι μας ο Tommy Lee με το νόμο ήταν που στέρησε στους Motley Crue ευκαιρίες για live σε μεγάλα festival, ένα εκ των οποίων και το Ozzfest.

Ο Lee στην ξακουστή βιογραφία των Motley Crue "The Dirt" έχει ομολογήσει πως «πάντα έλεγα στον εαυτό μου ότι αν κάποια στιγμή νιώσω ότι η καρδιά μου δεν ανήκει στη μπάντα τότε θα αποχωρήσω. Έτσι ένιωσα τότε και γι' αυτό έφυγα». Πίσω από τα κάγκελα της φυλακής αποφάσισε να παρατήσει τα για περίπου δυόμιση δεκαετίες κολλητάρια του και να ιδρύσει τους μέσα στο κλίμα της rap-metal εποχής, Methods of Mayhem. Πριν καν ξεκινήσουν οι ηχογραφήσεις για το "New Tattoo" πήρε μέρος στη "Best Of" τουρνέ και μετά τις συναυλίες κλείνονταν μακριά από τους υπόλοιπους σε ένα φορητό στουντιάκι και δημιουργούσε μουσική για το προσωπικό του project. Έτσι σηματοδοτήθηκε η απουσία του για πρώτη φορά από στούντιο άλμπουμ στην ιστορία των Motley Crue.

Άξιος αντικαταστάτης για τη δημιουργία του "New Tattoo" ήταν ο ντράμερ του Ozzy, ο Randy Castillo που δεν άφησε κανένα ίχνος αμφισβήτησης. Ο Nikki Sixx στο "The Dirt" έχει κάνει την κάπως «δηλητηριώδη» κατάληξη πως «όλως περιέργως χωρίς τον Tommy Lee η μπάντα μπήκε σε μια σταθερή κατάσταση την οποία δεν είχα ξαναζήσει απ'όσο θυμάμαι τον εαυτό μου στους Motley Crue».

Ο Vince Neil έρχεται να προσθέσει για την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο στούντιο πως «στο New Tattoo δε χρειάζονταν να περνάνε άσκοπα οι εβδομάδες για το τίποτα. Ήταν σαν τις πρώτες ημέρες των Motley Crue». Η μουσική σου θύμιζε όντως τις πρώτες ημέρες των Crue κι ας τρέχουν φήμες πως ο Mick Mars δε συνέβαλλε σχεδόν σε τίποτε. Και διερωτώμαι: υπάρχει δίσκος των Crue που δεν κυριαρχεί η κιθαριστική ευφυΐα του Mars; Ανεξάρτητα όλων αυτών, σαν ακροατής είχα καταλάβει την ξέγνοιαστη και “zero fucks given” αύρα στο στούντιο που με συνετέλεσε και αυτό στο να αγαπήσω απερίφραστα το "New Tattoo".

Tο εναρκτήριο "Hell on High Heels" με τα ανάρμοστα παιχνιδίσματά του κατάφερε και σκαρφάλωσε στο νο13 των mainstream rock chart, άσχετα αν η μπάντα κυκλοφόρησε σαν single την εξομολογητήρια σε δωματιάκι στριπτητζάδικου μπαλάντα που έδωσε το όνομά της στο δίσκο και το "Treat me like the do gIam" που γαβγίζει «επιδεικνύοντας» τα δόντια του. Όχι, δεν είχαν όλες ι συνθέσεις την ανάλαφρη  θεματολογία ενός "Treat me like the dog..." ή ενός "Punched in the Teeth by Love" που όταν θα σου ρίξει το πιο τίμιο βρωμοξύλο που θα φας, θα νιώσεις τα θολωμένα μάτια του "Looks That Kill" να σε καρφώνουν. Το "Fake" από την άλληρίχνει χλέπα στην υποκρισία και την ψευτιάτης μουσικής βιομηχανίας, ενώ το "1st Band on the Moon" κατακρίνει με το γνωστό Motley τρόπο την Αμερικάνικη κουλτούρα και τον συντηρητισμό της που γιγαντώνονταν μέρα με τη μέρα. Πίσω στο 2000 κάτι άλλο ακόμα μεγάλωνε με γεωμετρικούς ρυθμούς και αυτό ήταν το διαδικτυακό πορνό. Με αυτό καταπιάνεται το επιτηδευμένα βρώμικο και φτηνιάρικο "Porno Star".

Από εμπορικής όψης το "New Tattoo" σκαρφάλωσε στο νο41 των Billboard και πούλησε πάνω από 200 χιλιάδες αντίτυπα, αριθμός αξιοπρεπής δίχως να πλησιάσει τις παλιές δόξες .Αν και οι κριτικές δίχασαν (ορισμένοι εκτίμησαν τη «τίμια» επιστροφή στον παραδοσιακό Crüe ήχο, άλλοι το χαρακτήρισαν safe, ξεπερασμένο ή και ανακυκλωμένο!!), όλα ήταν αισιόδοξα για το σχήμα που είχε πλέον και σταθερό ντράμερ. Αν ο Castillo δεν εισέρχονταν εσπευσμένα στο νοσοκομείο με έλκος λίγες εβδομάδες πριν το σχήμα βγει για περιοδεία (μαζί με τους Megadeth και τους Anthrax στη Maximum Tour) τότε ίσως οι Motley Crue να είχαν επιτέλους εντοπίσει σταθερό ντράμερ μέχρι την επόμενη φορά που θα... διαλύονταν και πάλι.

Με τον Castillo στο κρεβάτι του πόνου οι εναπομείναντες Nikki Sixx, Vince Neil, Mick Mars βγήκαν στο δρόμο έχοντας πίσω από τα drums τη Samantha Maloney των Hole. Όπως έγραψε η ιστορία, ο Castillo στην ανάρρωση από το έλκος ανακάλυψε ότι έχει ένα σάρκωμα κάτω από το σαγόνι το οποίο τελικά επανήλθε και τον... σκότωσε το Μάρτιο του 2002.

Το "New Tattoo" είναι ο τελευταίος δίσκος που ηχογράφησε και μπορεί από εκεί πάνω να αισθάνεται περήφανος που πήρε μέρος σε μια δισκογραφική προσπάθεια η οποίο δεν έδωσε οξυγόνο μόνο στη μπάντα που αποτέλεσε μέλος της έστω και για βλεφάριασμα αλλά και σε όλους εμάς τους οπαδούς που όταν το “χώνουμε” στο cd player νιώθουμε και πάλι να έχουμε τα πνευμόνια ενός 18χρονου που θέλει να ρουφήξει τη ζωή σαν παγωμένο μπυράκι επιπλέοντας σε μια πισίνα γεμάτη από strippers και pornstars. Μας θυμίζει κάποιον γνωστό από τα παλιά που τον ξέραμε άγριο, επικίνδυνο, θεότρελο και τώρα τον βλέπουμε με κοιλίτσα μπροστά στον καθρέπτη να εξερευνά το "New Tattoo" που έκανε στα 45 του – ώστε να θυμάται ποιος ήταν στα 20.

Γιώργος Γράντης