Η ιστορία των Seventh Key ξεκινά στις αρχές του αιώνα όταν η  δισκογραφική εταιρεία Frontiers Music ήθελε να "στήσει" ένα project πάνω στον Billy Greer επενδύοντας στην χαρισματική φωνή και στο συνθετικό του ταλέντο. Αρχικά υπήρξε διαφωνία με την ονομασία της όλης προσπάθειας, καταλήγοντας τελικά στον τίτλο "Seventh Key" ως εξής: "Δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα με τον τίτλο "Seventh Key", αποκαλύπτει ο Greer. "Όλοι έλεγαν τότε ότι ο Billy ήταν το έβδομο μέλος των Kansas. Ήταν το κλειδί που βρήκαν για να γεμίσουν το κενό", με τον Greer να συμπληρώνει: "Ήθελα να δώσω το όνομά μου, στο συγκρότημα" όμως η δισκογραφική εταιρεία αντέδρασε αρνητικά λέγοντας: "Λοιπόν, ξέρεις ότι θα βγει πιο γνήσιο και αποδεκτό αν υπάρχει ονομασία ως project ώστε ο κόσμος να νομίζει ότι είναι συγκρότημα". Τότε είπα ειρωνικά, "βαπτίστε το, "Your Momma". Και αυτοί αντιπρότειναν: "Τι θα έλεγες να το ονομάσουμε Seventh Key;" Συμφώνησα και με τη προσθήκη του Mike Slamer που εισηγήθηκα να προσληφθεί, γίναμε περισσότερο συγκρότημα". 

Άλλωστε οι δυο σπουδαίοι μουσικοί είχαν συνεργαστεί στους περίφημους Streets την δεκαετία του '80 και είχαν αναπτύξει αρκετή χημεία μεταξύ τους. Ο ίδιος πάντως ο Greer θεωρούσε τον εαυτό αδικημένο σε ερμηνευτικό επίπεδο και απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου,  "αν του αρέσει η πρόκληση να είσαι ο τραγουδιστής της μπάντας;" ανέφερε: "Σίγουρα μου αρέσει και είναι ένας από τους λόγους που ξεκίνησα τους Seventh Key. Ήμουν πάντα ο τραγουδιστής συγκροτημάτων στα οποία ήμουν πριν τους Streets, αλλά από τότε ήμουν πάντα στη σκιά του Steve Walsh αν και με έχει αφήσει να λάμψω σε μερικά πράγματα. Ρίχνει μια πολύ μεγάλη σκιά με το ταλέντο του και δεν είχα πραγματικά την ευκαιρία να δείξω τι μπορώ να κάνω με τα φωνητικά και τη σύνθεση τραγουδιών μου και αυτό με απογοήτευσε κάπως".

Η προσπάθεια του Billy Greer με τους Seventh Key για να λάμψει η ερμηνευτική δεινότητα του όσο και το συνθετικό του ταλέντο δικαιώθηκε πανηγυρικά με μία σειρά τριών στούντιο άλμπουμ και τις οποίες παρουσιάζουμε παρακάτω. 

                                                              NTEMΠΟΥΤΟ

Το 2001 κυκλοφορεί ο παρθενικός δίσκος των Seventh Key με τίτλο το όνομά τους και έχουμε να κάνουμε πλέον με έναν εντυπωσιακό δίσκο όπου η αύρα των Kansas είναι εμφανής έχοντας επιπλέον έναν φοβερό μάστορα της κιθάρας, τον Mike Slamer (City Boy, Streets, Steelhouse Lane) ο οποίος κάνει εκρηκτικά δεξιοτεχνικά παιξίματα χωρίς να κουράζει. Το άλμπουμ ξεκινά με τα "The Kid Could Play" και "Only The Brave" και απολαμβάνουμε έναν υπέροχο ήχο γεμάτο με prog και aor μελωδίες. Ακολουθεί το καταπληκτικό "Missy" όπου εδώ κιθάρα παίζει ο Rich Williams των Kansas, με την συγκεκριμένη σύνθεση να νιώθεις το μεγαλείο των Seventh Key και της φωνής του Billy Greer ενώ έπεται το "κοφτό" με δυνατό bridge και ρεφρέν "Surrender". Η μπαλάντα "When Love Is Dying" ρίχνει τους τόνους και ακολουθούν τα "No Man´s Land" και "Every Time It Rains" όπου παίζει σχεδόν όλη μπάντα των Kansas με τους Phil Ehart, Richard Williams, Steve Walsh καθώς και τον κιθαρίστα Steve Morse (Deep Purple, Kansas) να βάζουν την δική τους σφραγίδα. Στο άλμπουμ υπάρχουν τρεις υπέροχες μπαλάντες. Αρχικά το "Forsaken" που είναι γραμμένο από τον Steve Walsh, ακολουθεί το "Broken Home" που είναι σύνθεση του Mark Spiro και πλήκτρα παίζει ο σπουδαίος Ρώσος πιανίστας Igor Len και η τριλογίας της μπαλάντας κλείνει με το υμνικό "Home". Στο άλμπουμ τύμπανα παίζει ο Chet Wynd, στα πλήκτρα είναι ο Dave Manion που είναι και ο συνθέτης του "Missy" και στα δεύτερα φωνητικά είναι το κρυφό όπλο της μπάντας ο πολύπειρος Terry Brock.

To 2010 το ντεμπούτο των Seventh Key επανακυκλοφορεί με δύο bonus κομμάτια, τα "The Storm Rages On" και "Remember You Well" με την συμμετοχή του Kerry Livgren (Kansas).

                                                            "The Raging Fire"

Το 2004 κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ τους, με τίτλο "The Raging Fire" με μόνη αλλαγή στο line up στα τύμπανα που αυτήν την φορά βρίσκεται Καναδός Jamie Thompson (Leonard Cohen, The Unicorns, Islands). Το συγκρότημα για άλλη μια φορά έχει δημιουργήσει θαυμάσια μελωδικά ροκ κομμάτια, πολύ κοντά στο στυλ των Streets και των Kansas της δεκαετίας του '80, με πολύ ορχηστρικό δυναμισμό, με  εμπνευσμένες ερμηνείες από τον Billy Greer και με τρομερά κιθαριστικά σόλα από τον Mike Slamer. Από το εκπληκτικό εναρκτήριο "The Sun Will Rise" μέχρι και το τραγούδι που κλείνει το "άλμπουμ, το επικό "Winds Of War" απολαμβάνουμε υπέροχες prog - aor και hard rock στιγμές. Τα "Always From The Heart" και το αργόσυρτο ομότιτλο κομμάτι του άλμπουμ ακολουθούν έναν πιο ΄80s Kansas προσανατολισμό ενώ το "An Ocean Away" με τα χορωδιακά και διπλά φωνητικά φτάνει την μελωδία σε άλλο επίπεδο χάριν βέβαια και του Terry Brock. H μπαλάντα "It Should Have Been You" αν είχε κυκλοφορήσει στα '80s θα είχε φτάσει ψηλά στα τσαρτ όπως και το "You Cross The Line" που απλά σε καθηλώνει με τις εναλλαγές, το ανυψωτικό ρεφρέν και την αριστοτεχνική τεχνοτροπία του. Το "Sin City" θυμίζει αρκετά τους Van Halen ενώ το "Run" φλερτάρει με τους Def Leppard. To "Pyramid Princess" είναι από τις κορυφαίες στιγμές του άλμπουμ όπου ερμηνεία, μελωδία, κιθάρες δημιουργούν μία μοναδική επική heavy rock πανδαισία με ανατολίτικες επιρροές.

Το 2010 το "The Raging Fire" επανακυκλοφόρησε με bonus track την σύνθεση "Love Train" και επιπλέον με μία συνέντευξη των Slamer- Greer.

                                                           "I Will Survive"

Το 2013 κυκλοφορεί το τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο "I Will Survive" και σηματοδοτεί την πολυαναμενόμενη συνέχεια των δύο εξαιρετικών προηγούμενων άλμπουμ έχοντας ξανά τον Billy και τον Mike σε άριστη φόρμα. Η σύνθεση των τραγουδιών και οι ενορχηστρώσεις για αυτό το άλμπουμ, καθώς και το άριστο επίπεδο της παραγωγής, των εκτελέσεων και των ερμηνειών δημιουργούν ένα ακόμη μουσικό κομψοτέχνημα του μελωδικού hard και prog rock. Στο album συναντάμε ένα άλλο μέλος των Kansas που δεν είχε συμμετάσχει στα δύο πρώτα άλμπουμ. Ο λόγος για τον σπουδαίο βιολονίστα David Ragsdale που βάζει το δικό του αποτύπωμα στο "I Will Survive". Ο ήχος και οι συνθέσεις ακολουθούν όλο αυτό το δημιούργημα που είχαν "κτίσει" Seventh Key με τις προηγούμενες κυκλοφορίες προσθέτοντας περισσότερη αρτιότητα σε ενορχήστρωση και παραγωγή. Ειδικά συνθέσεις όπως η ομότιτλη (ο απόλυτος θρίαμβος της μουσικής),  το "Lay in on the Line" και "I Want it All" ανεβάζουν ποιοτικά και εκτελεστικά τον δίσκο. Παράλληλα απολαμβάνουμε τα "Time and Time Again", "It's Just a State of Mind" και "When Love Sets You Free" που ακολουθούν τις κλασικές πιασάρικες μελωδικές ροκ φόρμες. Το ίδιο συμβαίνει με το "Down" που θυμίζει ελαφρώς ένα μίγμα Def Leppard και Night Ranger ενώ το "The Only One" ανεβάζει ταχύτητες εκπέμποντας μία ροκ ανεμελιά. Επιπρόσθετα υπάρχουν και οι χαρακτηριστικές μπαλάντες όπως το πανέμορφο "I see You There" με το δυναμικό ρεφρέν που είναι σαφές δείγμα αριστοτεχνικού AOR ενώ η δεύτερη μπαλάντα "Sea of Dreams" περιέχει ένα σαγηνευτικό ηχόχρωμα λόγω του βιολιού του David Ragsdale. Επίσης σε παρόμοιο ύφος κινείται και το θαυμάσιο "What Love's Supposed to Be" που θυμίζει τις αργόσυρτες συνθέσεις των Styx με τον Greer να αναφέρει σε τι δύσκολη συναισθηματική φάση γράφτηκε το "I Will Survive".

"Μας πήρε πάρα πολύ χρόνο να ηχογραφήσουμε αυτό το άλμπουμ. Μερικά από τα τραγούδια χρονολογούνται από το 2008, όταν ο Mike Slamer και εγώ αρχίσαμε να δουλεύουμε πάνω σε υλικό. Είχαμε πολλές περισπασμούς με προβλήματα υγείας με τις οικογένειές μας. Ο πατέρας του Mike πέθανε, η πεθερά του πέθανε και ο πεθερός του είχε προβλήματα υγείας εκείνη την περίοδο. Ηχογράφησα επίσης το άλμπουμ "Native Window" με τους Kansas και αυτό μου πήρε περίπου έξι μήνες από τη ζωή. Ο Mike ήταν επίσης απασχολημένος με τη μίξη μερικών άλλων projects. Όταν το επέτρεπε ο χρόνος, πήγαινα στο Λος Άντζελες σε διαφορετικές περιστάσεις  και όταν δεν είχα συναυλίες με τους Kansas απλώς έμενα εκεί και έγραφα και ηχογραφούσα. Πήρε πολύ χρόνο, αλλά τελικά τα καταφέραμε".

                                                                Live in Atlanta 

Το 2005 οι Seventh Key κυκλοφόρησαν σε dvd/cd το Live in Atlanta (έχει τρία επιπλέον στούντιο κομμάτια), το οποίο δυστυχώς δεν είναι ακριβώς συναυλία αλλά είναι η ζωντανή εκτέλεση όλων τον κομματιών των 2 album σε ένα κλαμπ χωρίς την έντονη παρουσία οπαδών. Σύμφωνα με τις πληροφορίες της δισκογραφικής εταιρείας, το συγκρότημα έπαιξε ζωντανά στη σκηνή, αλλά το κοινό, αποτελούνταν από φίλους, μέλη της οικογένειας και εκλεκτούς καλεσμένους μέσω προσκλήσεων. Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε πως για το συγκεκριμένο live ο Mike Slamer πείστηκε να τερματίσει την 20ετή αποχή του από τη σκηνή και να εμφανιστεί ξανά. Eπίσης στο "Forsaken", συμμετέχει ο αδερφός του Billy Greer, Johnny ενώ στη δεύτερη κιθάρα παίζει ο Terry Brock.

Συνοψίζοντας πάντως τι εστί, Seventh Key και τι μουσικό αποτύπωμα άφησαν πίσω τους τα λόγια του συνήθως φειδωλού Mike Slamer για το ταλέντο του Terry Brock έχουν την δική τους αξία:  "Ήταν μια εξαιρετική συνεργασία και νομίζω ότι κάναμε φανταστική δουλειά. Και ναι, εμείς (ο Billy, ο Terry, ο Chet και εγώ) περνάμε πάντα καλά στο στούντιο επειδή είμαστε "χωρίς ανοησίες", " χωρίς εγωισμό".., προσγειωμένοι άνθρωποι με καλή αίσθηση του χιούμορ. Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν περνάς πολλές ώρες στο στούντιο". Ο Terry έχει συμμετάσχει σε όλα τα άλμπουμ των Seventh Key και ήταν επίσης στο Live DVD. Γνώριζα τον Terry πολύ πριν εμφανιστεί στο "In The Spirit of Things". Πηγαίνουμε πολύ πίσω, όταν ήμασταν σε τοπικά συγκροτήματα στην Ατλάντα, ακόμη και πριν εγώ είμαι στους Streets. Ο Terry είναι ένας τόσο φανταστικός τραγουδιστής, που απλά δεν μπορώ να περιγράψω αρκετά την εκπληκτική φωνή του".

Όμως περισσότερη αξία έχουν τα λόγια του B. Greer που αναγνωρίζει με ειλικρινή γενναιοδωρία την καθοριστική συμβολή του Mike Slamer στους Seventh Key αποκαλύπτοντας:

"Ευτυχώς, μπόρεσα να προσλάβω τον Mike Slamer, ο οποίος έκανε την παραγωγή, την ηχογράφηση, την μίξη, την συγγραφή και την εκτέλεση σχεδόν σε κάθε κομμάτι του CD". Ήταν μεγάλη συγκίνηση να παίξω ξανά με τον Mike και να προσθέσω τη μαγεία του στo album. Ο Mike είναι ένας σπουδαίος μουσικός και ένας σπουδαίος παραγωγός. Αλλά ακόμα περισσότερο από αυτό, ήταν υπέροχο να ανανεώσω τη φιλία μου με τον Mike και την οικογένειά του. Αγαπώ πραγματικά τον Mike, τη σύζυγό του Sue και την κόρη του Nicole. Περάσαμε πολλές δύσκολες στιγμές μαζί και είμαστε όλοι ακόμα εδώ προσπαθώντας να χαράξουμε τη μικρή μας θέση σε αυτόν τον κόσμο. Ο Mike είναι ένας σπουδαίος τραγουδοποιός, συνθέτης και παραγωγός. Είμαι πολύ ευγνώμων που συμμετείχε στο έργο μου".

Φώτης Μελέτης