Leatherhead: Η ελληνική heavy metal σκηνή δεν έχει πολλά να ζηλέψει από τις υπόλοιπες τις Ευρώπης

Μου μίλησαν ξεκάθαρα και με απόλυτη ειλικρίνεια για το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον μιας από τις φρέσκιες metal μπάντες της ελληνικής σκηνής που η τελευταία της κυκλοφορία πετσοκόβει σα σκουριασμένο και αδηφάγο πριόνι χωρίς ίχνος απολογίας τα ηχεία και τα αυτιά όλο και περισσότερων χεβιμεταλλάδων.  Ο λόγος στον φρόντμαν των Leatherhead Τόλη Μέκρα που αναδύθηκε from beyond και μας είπε αρκετά ενδιαφέροντα στη παρθενική τους συνέντευξη στο Rocktime.gr

- Πρώτη συνέντευξη στο Rocktime.gr. Συστηθείτε με λίγα λόγια στο κοινό μας.

Οι Leatherhead είναι μια metal μπάντα από τη Λάρισα. Υπάρχουμε από το 2022 και έχουμε κυκλοφορήσει ένα full length και 2 singles. Το σχήμα αποτελείται από τους Τόλης Μέκρα στη φωνή, τους Δημήτρη Κομνηνό και Θάνο Μεταλιό στις κιθάρες, το Γιώργο Μπράντλει στο μπάσο και το Μιχάλη Ζουναράκη πίσω από τα τύμπανα.

- Βρήκατε εμπόδια για την ολοκλήρωση του πρώτου σας full length; Για μια μπάντα από την επαρχία τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε, αν αντιμετωπίσατε και από την εμπειρία σας τι διαφορές εντοπίζετε με τα συγκροτήματα των μεγάλων πόλεων; Θα θέλατε να αλλάξει κάτι προς το θετικό;

Σίγουρα, για μία μπάντα όπως εμείς, της οποίας τα μέλη έχουν και πρωινές δουλειές, μία διαδικασία όπως η ηχογράφηση είναι αρκετά δύσκολη από άποψη διαχείρισης χρόνου κυρίως. Ως γκρουπ από την επαρχία, ευτυχώς δεν αντιμετωπίσαμε κάποιο πρόβλημα τεχνικής φύσεως, καθώς το επίπεδο τεχνογνωσίας των ατόμων που συνεργαστήκαμε ήταν άκρως αξιόλογο. Η Λάρισα σαν πόλη τη στιγμή αυτή έχει και γνώστες του αντικειμένου αλλά και αρκετά αξιόλογα γκρουπ, οπότε θα λέγαμε ότι η κατάσταση είναι ανοδική.

- Έχετε εικόνα για την υπόλοιπη ελληνική σκηνή; Αν ναι, πείτε μας την άποψή σας, ένα μεγάλο καλό και ένα μεγάλο κακό.

-Σίγουρα η ελληνική σκηνή τουλάχιστον στο heavy metal δεν έχει πολλά να ζηλέψει από τις υπόλοιπες τις Ευρώπης. Συνέχεια βγαίνουν καινούριες κυκλοφορίες και συγκροτήματα, κυρίως στην Αθήνα, ωστόσο δεν υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ένωση δυνάμεων μεταξύ των μουσικών της γενιάς μας, είτε αυτό είναι ένα live από κοινού, είτε μία κυκλοφορία, είτε ακόμη η απλή παρουσία των μελών σχημάτων σε ένα live άλλου γκρουπ, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό ή καλό, αφού τα γκρουπ που παίζουν καλά έχουν το δικό τους fan base.

- Αν δε κάνω λάθος πρόσφατα βγήκατε και για πρώτη φορά στο εξωτερικό. Είδατε κάποιες διαφορές; Πως ήταν η παρθενική συμμετοχή σαν εμπειρία;

Συγκεκριμένα ήταν η δεύτερη φορά των Leatherhead εκτός Ελλάδας, αφού η πρώτη έλαβε χώρα στην Βουλγαρία κάπου το ‘22. Στη Γερμανία αντικρύσαμε διαφορές στην οργάνωση, όσο και στον ζήλο των εκεί οπαδών. Πενήντα περίπου άτομα να δουλεύουν αφιλοκερδώς για ένα σκοπό, για μία αγάπη, για μία μουσική, πράγμα που μας υπενθύμισε το μεγαλείο του heavy metal. Extra kudos για το γεγονός ότι τα έσοδα πέραν τον εξόδων του festival δόθηκαν σε δωρεές… Ελλάδα – Γερμανία 0-1 από άποψη οργάνωσης. Τώρα στο κομμάτι της ανταπόκρισης, δεν χρειάζεται να ειπωθεί κάτι παραπάνω για το πόσο γαμάτο είναι να παίζεις στο ελληνικό κοινό, ένα από τα πιο σκληροπυρηνικά και εκδηλωτικά στην Ευρώπη, οπότε, προσωπικά θα προτιμούσα ένα festival όπως στη Γερμανία με το κοινό της Ελλάδας για πραγματικό μακελειό με σεβασμό στον καταναλωτή και τον μουσικό.

- Τώρα ετοιμάζεστε και για δυο ακόμα μεγάλα φεστιβάλ το ένα εκ των οποίων θρυλικό στον ελλαδικό χώρο. Πείτε μας δυο λόγια;

-Είναι μεγάλη μας τιμή να παίζουμε σε ένα ιστορικό edition του ήδη ιστορικού “Rockwave Festival”, αυτό της Βορείου Ελλάδας, μπροστά σε ένα κοινό που λατρεύουμε και που μας στηρίζει από τα πρώτα μας βήματα. Το “Running Free Festival” λαμβάνει χώρα στη Βουλγαρία και φέτος συμμετέχουν ονόματα όπως οι Asphyx και οι Coroner, οπότε θα απολαύσουμε αυτό το ταξίδι τόσο σαν μουσικοί όσο και σαν οπαδοί.

- Είστε πολύ δραστήριοι σε ζωντανές εμφανίσεις. Οι συμμετοχές σας πηγάζουν από τη νοοτροπία το ότι μια μπάντα αποδεικνύει την αξία της στο σανίδι; Αν ναι τι έχετε να πείτε για την κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια όπου οι μπάντες δίνουν μεγαλύτερη βάση στα περισσότερα like ή στους followers σε instagram, tiktok κ.ο.κ.

Απόλυτα. Στο είδος μουσικής μας μία μπάντα που ζέχνει στο live δύσκολα θα ευδοκιμήσει. Πέρα από τα παιχνίδια της μουσικής βιομηχανίας, το heavy metal χαρακτηρίζεται από τη δίψα και την αληθινή αγάπη των οπαδών του για καλή μουσική. Η πέραση που έχει ένα γκρουπ στο κοινό σίγουρα μεταφράζεται και σε likes, followers, κλπ. Αλλά στο τέλος της ημέρας, η μουσική είναι αυτή που μετράει.  

- Leatherhead το όνομα και στην αρχή μπερδεύτηκα με τον Leatherface τον σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι. Εντούτοις και η μασκότ σας βλέπω είναι το ίδιο δαιμονισμένη. Δανειστήκατε από κάπου την ιδέα; Τι σας ενέπνευσε να υιοθετήσετε όνομα και image; Ο πέλεκύς του πέφτει κάπου συγκεκριμένα; Έχει κάποια μαύρη λίστα ο φίλος;; 

Η μασκότ είναι μια δημιουργία ενός ατόμου που δεν θέλουμε ακόμη να αποκαλύψουμε, και ναι είναι αρκετά θυμωμένη. Ιδέες δανειζόμαστε συνεχώς σε καλλιτεχνικό επίπεδο, είτε μουσικά είτε σε επίπεδο artwork. Η αγάπη για τον τρόπο ζωής των «Ινδιάνων» αλλά και οι ιδέες τους για την φύση, την αγάπη, οι δοξασίες τους γενικότερα, είναι σίγουρα κάποιοι από τους λόγους που υιοθετήθηκε το συγκεκριμένο image. Ο πέλεκυς του αρχηγού πέφτει στην αδικία, στην διαφθορά, σε ότι δεν μας αφήνει να είμαστε ο εαυτός μας, και γενικότερα όπου δεν πίπτει ο λόγος. Η μαύρη λίστα είναι αρκετά μεγάλη, αλλά ας μην επεκταθούμε (…ακόμη χεχε).

- Οι στίχοι κινούνται στα ίδια επίπεδα με το image;

Στο πρώτο άλμπουμ εν μέρει ναι, καθώς έχουμε και κομμάτια με θεματολογία βασισμένη σε ταινίες ή ιστορίες τρόμου, προσωπικούς δαίμονες, κλπ. Ωστόσο λαμβάνει χώρα ένα mini concept στην αρχή, τη μέση και το τέλος του άλμπουμ, το οποίο εισάγει τον ακροατή στο concept από το οποίο πηγάζει το όνομα της μπάντας.  

- Ηχητικά φέρνετε σε μπάντες που στο παρελθόν είχαν ασχοληθεί με πολιτικό και οικολογικό περιεχόμενο. Θα κάνατε το ίδιο; Σας επηρεάζει η κατάσταση και όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο;

Κανείς δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος από της οικολογικές, οικονομικές ή πολιτικές αλλαγές. Η αλήθεια είναι όμως πως, για την ώρα τουλάχιστον, οι στίχοι μας δεν διαπραγματεύονται τέτοια θεματολογία.

- Μιας και πιάσαμε την ελληνική πραγματικότητα και με βάση το γεγονός ότι πολλοί νέοι έχουν φύγει ή φεύγουν για ένα καλύτερο μέλλον στις χώρες του εξωτερικού, εσείς θα κάνατε ποτέ αυτό το βήμα σαν Leatherhead;

Ο δρόμος της ξενιτιάς είναι δύσκολος, ορισμένες φορές πολύ δυσκολότερος απ’ ότι φαντάζονται όλοι, και σίγουρα όχι στρωμένος με ροδοπέταλα. Ζούμε σε μία πανέμορφη χώρα-έρμαιο των απανταχού καλοθελητών πολιτικών σωτήρων, της διαφθοράς και της αδικίας. Ωστόσο υπάρχουν και χώρες σε πολύ χειρότερη κατάσταση. Πρώτος στόχος των Leatherhead η αποδοχή από το ελληνικό κοινό, από το οποίο βλέπουμε ήδη φοβερή ανταπόκριση. 

- Μουσικά έχετε αποδεδειγμένα ένα καλό όπλο στα χέρια όπως είναι το ντεμπούτο σας. Με βάση αυτό ποιοί είναι οι στόχοι και οι φιλοδοξίες για το κοντινό τουλάχιστον μέλλον;

Να γράψουμε τα επόμενα άλμπουμ και να παίξουμε παντού, όπου είναι δυνατόν, όπου μας καλέσουν και όπου υπάρχουν άνθρωποι που γουστάρουν (ή μισούν) τη μουσική μας.

- Υπάρχει διαδικασία γέννησης των συνθέσεών σας; Περιγράψτε πως δημιουργείται ένα Leatherhead τραγούδι. 

Στο πρώτο άλμπουμ η διαδικασία της σύνθεσης ήταν πιο προσωποκεντρική, αφού τα κομμάτια δουλεύονταν από το 2020 περίπου, όταν και μπήκε η ιδέα ενός νέου γκρούπ στο μυαλό μου. Στο στιχουργικό κομμάτι σημαντική ήταν και η συμβολή του Γιώργου (μπάσο), με όλα τα μέλη συνεισφέρουν στην δόμηση των κομματιών, με διάσπαρτες ιδέες. Ωστόσο, όπως σε μία φυλή όπου το κάθε μέλος έχει τις υποχρεώσεις του, με σκοπό την επιβίωση της ομάδας, έτσι και στους Leatherhead ο καθένας βάζει το λιθαράκι του, σε τομείς που έχουν να κάνουν με την οργάνωση, την διαχείριση, κλπ. Αν για παράδειγμα ήμουν εγώ υπεύθυνος merch αντί για τον Γιώργο ή διαχειριστής του mailbox αντί για τον Μάικ (ντραμς), σίγουρα πολλοί θα περίμεναν ακόμη τις παραγγελίες τους, ενώ οι διοργανωτές θα μας έψαχναν στα τηλέφωνα. Η αλήθεια είναι πως στο κομμάτι της σύνθεσης της επόμενης κυκλοφορίας, η συμμετοχή των υπόλοιπων θα είναι μεγαλύτερη, πράγμα που ολοένα και θα αυξάνεται από κυκλοφορία σε κυκλοφορία.

- Μετά το πέρας των ηχογραφήσεων και αφού ακούσατε πιο ψύχραιμα το τελικό αποτέλεσμα, υπήρξαν στοιχεία που θα θέλατε να βελτιώσετε; Υπήρξαν δίσκοι που ασυνείδητα "κλέψατε" και το συνειδητοποιήσατε αργότερα; 

Κλέβουμε μόνο συνειδητά, και αυτό γιατί λατρεύουμε τα γκρουπ που μας επηρεάζουν. Όσον αφορά την βελτίωση, εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο, ωστόσο προσωπικά το αποτέλεσμα με άφησε πλήρως ικανοποιημένο.

- Αν είχατε την ευκαιρία να καλέσετε ένα μουσικό ποιός θα ήταν αυτός;

Εντελώς προσωπική η άποψη του καθενός, για μένα ο Blitz από Overkill ή ο Lizzy Borden, ίσως ο Steve Silvester των Death SS… οι μορφές στη μουσική μας είναι πραγματικά πολλές.

- Midnight strikes, ώρα για τα τελευταία λόγια που είναι φυσικά δικά σας. 

Σε προσωπικό επίπεδο, να προσέχετε και να αγαπάτε τα αδέσποτα ζώα, αφού σε αυτά δεν δίνεται η επιλογή μιας άνετης ζωής, παρά μόνο της επιβίωσης. Ειδικά τώρα το καλοκαίρι ένα μπολάκι με νερό στην άκρη του δρόμου μπορεί να αποδειχθεί σωτήριο. Σε επίπεδο γκρουπ, τίποτα, όλα θα τα πούμε στη σκηνή. Hailz!     

Συνέντευξη στον Γιώργο Γράντη