
Κριτικές
28-07-2015
One Machine: "The Final Cut"
του Φώτη Μελέτη
Οι One Machine, είναι το πνευματικό τέκνο του γνωστού κιθαρίστα / συνθέτη Steve Smyth (Testament, Nevermore, Forbidden, Dragonlord, Vicious Rumors) και το “The Final Cut” είναι ο τίτλος του δεύτερου άλμπουμ τους, το οποίο πρόκειται να βγει στα δισκοπωλεία στις 18 Σεπτεμβρίου υπό την αιγίδα της Scarlet Records.
Ο Steve Smyth σχολίασε πως είναι πολύ ενθουσιασμένοw για την κυκλοφορία του “The Final Cut” και πως αυτό είναι το άλμπουμ που ήθελε να γράψει εδώ και πολλά χρόνια, και που τελικά κατάφερε να το κάνει με τους One Machine.
Ο προγραμματισμός του, έγινε λίγο πιο προσεκτικά αυτή την φορά. Υπάρχουν πολλοί αυθορμητισμοί στο κομμάτι του songwriting, και τα συγκρότημα τζάμαρε σαν μπάντα μαζί με τον Jamie Hunt (κιθάρα), Chris Hawkins ( φωνητικά), Stefano Selvatico (μπάσο), και Michi Sanna (τύμπανα) ζωντανά στο στούντιο, προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα πραγματικά heavy δίσκο, ζωντανό και με βαρύ συναίσθημα.
Επομένως λοιπόν το λεύκωμα είναι ηχογραφημένο ζωντανά στο Death Island Studios, με την βοήθεια των Marco Angioni και Tue Madsen.
Ο Tue ήρθε και έστησε το στούντιο και χρειαστήκαν 9 ημέρες δουλεύοντας, 15-18 ώρες την ημέρα. Επίσης ό Madsen, ανέλαβε την μίξη, την επεξεργασία και την παραγωγή στα φωνητικά του Chris ), ενώ η παραγωγή ανήκει στον Steve Smyth.
Συστάσεις παραπάνω για το τι παίζουν και που κινούνται μουσικά και τεχνικά, δεν χρειάζονται καθώς όλοι μας νομίζω γνωρίζουμε τις μπάντες από όπου προέρχονται και το ύφος του καθενός.
Οι συνθέσεις του είναι συνολικά 9 ( όσες και οι μέρες δηλαδή που χρειάστηκαν για να το ηχογραφήσουν) και ακολουθούν 45 λεπτά κόλασης!
Συνολικά πρόκειται για μια πάρα πολύ καλή και προσεγμένη δουλειά. Δεν θα το βάλω στα υποψήφια της λίστας με τα καλύτερα μου για την φετινή χρονιά και αυτό γιατί έχει αυτό το κάτι το οποίο δεν ξέρω πώς να το περιγράψω και που του στερεί αυτή την δυνατότητα.
Όπως και να έχει όμως είναι φοβερό άλμπουμ και αξίζει την προσοχή σας.
Γιώργος Βαλιμίτης
Ο προγραμματισμός του, έγινε λίγο πιο προσεκτικά αυτή την φορά. Υπάρχουν πολλοί αυθορμητισμοί στο κομμάτι του songwriting, και τα συγκρότημα τζάμαρε σαν μπάντα μαζί με τον Jamie Hunt (κιθάρα), Chris Hawkins ( φωνητικά), Stefano Selvatico (μπάσο), και Michi Sanna (τύμπανα) ζωντανά στο στούντιο, προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα πραγματικά heavy δίσκο, ζωντανό και με βαρύ συναίσθημα.
Επομένως λοιπόν το λεύκωμα είναι ηχογραφημένο ζωντανά στο Death Island Studios, με την βοήθεια των Marco Angioni και Tue Madsen.
Ο Tue ήρθε και έστησε το στούντιο και χρειαστήκαν 9 ημέρες δουλεύοντας, 15-18 ώρες την ημέρα. Επίσης ό Madsen, ανέλαβε την μίξη, την επεξεργασία και την παραγωγή στα φωνητικά του Chris ), ενώ η παραγωγή ανήκει στον Steve Smyth.
Συστάσεις παραπάνω για το τι παίζουν και που κινούνται μουσικά και τεχνικά, δεν χρειάζονται καθώς όλοι μας νομίζω γνωρίζουμε τις μπάντες από όπου προέρχονται και το ύφος του καθενός.
Οι συνθέσεις του είναι συνολικά 9 ( όσες και οι μέρες δηλαδή που χρειάστηκαν για να το ηχογραφήσουν) και ακολουθούν 45 λεπτά κόλασης!
Συνολικά πρόκειται για μια πάρα πολύ καλή και προσεγμένη δουλειά. Δεν θα το βάλω στα υποψήφια της λίστας με τα καλύτερα μου για την φετινή χρονιά και αυτό γιατί έχει αυτό το κάτι το οποίο δεν ξέρω πώς να το περιγράψω και που του στερεί αυτή την δυνατότητα.
Όπως και να έχει όμως είναι φοβερό άλμπουμ και αξίζει την προσοχή σας.
Γιώργος Βαλιμίτης
Ροή

Russ Ballard: Η "φωνή"... του Miami Vice
26-04-2025

Santana: "Sentient’’
26-04-2025

Η ροκ ιστορία των Schmetterling
26-04-2025