Image
Κριτικές 16-06-2022

Def Leppard: "Diamond Star Halos"

του Φώτη Μελέτη

Ένας λόγος (νομίζω), πολλοί από εμάς που έχουμε αναλάβει αυτό το δημιουργικό εγχείρημα για τη συγγραφή μουσικών κριτικών πηγάζει όχι μόνο από το να μοιραζόμαστε το πάθος μας αλλά και από την έκφραση της χαράς που έρχεται όταν κάτι βαθύ διεισδύει στα αυτιά μας.

Ειδικά από ένα συγκρότημα που οι μάζες λάτρεψαν πριν από δεκαετίες, αλλά και μέσα από την αφοσίωση, την επιμονή και την αγάπη για την τέχνη που συνεχίζεται για περισσότερα από 40 χρόνια από το ντεμπούτο τους άλμπουμ.
Και ιδιαίτερα όταν ένα μέλος της μπάντας περιγράφει το νέο τους άλμπουμ ως "καθοριστικό για την καριέρα τους".
Δηλώσεις όπως αυτή συχνά έχουν καταστεί μπούμερανγκ. Όχι όμως αυτή τη φορά. Στην πραγματικότητα, το (πιθανό) άλμπουμ της χρονιάς για το 2022 πηγαίνει στο "Diamond Star Halos" των Def Leppard, το 12ο της μπάντας, που κυκλοφόρησε την πριν λίγο καιρό.
Ηχογραφήθηκε ταυτόχρονα τα τελευταία δύο χρόνια σε τρεις διαφορετικές χώρες με τον τραγουδιστή Joe Elliott στην Ιρλανδία, τον Rick Savage στο μπάσο στην Αγγλία, ενώ οι κιθαρίστες Phil Collen και Vivian Campbell και ο ντράμερ Rick Allen παρέμεναν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δύσκολα αντισυμβατικό, στην πραγματικότητα, οι Def Leppard "αγκαλιάζουν" όλα όσα λειτούργησαν για αυτούς τα τελευταία 42 δύο χρόνια, τα βελτιώνουν και μετά καλωσορίζουν μερικές νέες ιδέες που ταιριάζουν με τη μουσική φιλοσοφία των Def Leppard.
Μελωδικές σκληρές μπαλάντες αλλά χωρίς μελιστάλαχτες ακρότητες που ακούγονται με θελκτικά σόλο κιθάρας έντονης πολυπλοκότητας που αποτρέπουν την καθίζηση του "μπαγιάτικου μουσικού αναμασήματος".
Το "Diamond Star Halos" ακολουθεί μια φυσική εξέλιξη όσον αφορά τον τόνο και τον ήχο από την, δυστυχώς υποτιμημένη, ομότιτλη κυκλοφορία του 2015, αλλά οι Def Leppard βγαίνουν επίσης πλήρως από το γνώριμο "κουτί" τους με έναν άνευ προηγουμένου τρόπο. Μην περιμένετε στιγμιαία ικανοποίηση, όπως το εκθαμβωτικό και λατρεμένο Hysteria, οπότε περιμένετε κάποιες συνθέσεις που έχουν γρήγορα απήχηση ενώ άλλα θα μπορέσετε φυσικά να τα αποδεχτείτε με πολλαπλές ακροάσεις, όπως εγώ. Βρείτε τον κλασικό Def Leppard ήχο στο εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ "Take What You Want" που θα μπορούσε να ήταν "λαξευμένο" από το "Pyromania" και που σίγουρα χωρά στη λίστα με τα 10 καλύτερα τραγούδια των Def Leppard, ένα ξεσηκωτικό rockάδικο, ενώ θα λατρέψετε το "Kick" ένα απίστευτο glam στυλ της δεκαετίας του '70, με το hard rock της "τσιχλόφουσκας" των 80ς γεμάτο από χορωδιακά ρεφρέν που ακούγεται σαν οι T-Rex να τζαμάρουν με τους The Sweet στα πιο βαριά κομμάτια του άλμπουμ τους ενώ από τα παλιά ΄άλμπουμ τους και συγκεκριμένα από το "Slang" ακολουθεί το γοητευτικό "Fire It Up", το βρώμικο, με το σκιρτούμενο riff του γεμάτο αλήτικη συμπεριφορά και το σόλο που "ξεσκίζει" τα πράγματα για να ξεκινήσει δυναμικά με την τριπλέτα αυτή το άλμπουμ.
Οι σκληροπυρηνικοί θαυμαστές θα παρατηρήσουν ότι οι διαχρονικοί ήχοι/υμνωδίες των Def Leppard ακούγονται αμέσως στα "πυρετώδη" rocker "SOS Emergency", "All We Need", "Gimme a Kiss" που μπορείτε να φανταστείτε ότι θα γεμίζει αρένες και στάδια λίγο πριν έρθει η ώρα να επιβραδύνει ξανά τα πράγματα με τη δεύτερη μεγάλη μπαλάντα του άλμπουμ, το "Angels (Can't Help You Know)" που ξεκινάει αρκετά αργά πριν αφήσει το συναίσθημα και αφήσει τις κιθάρες να "βασιλέψουν" καταλυτικά. Με το κομψό αλλά χοντροκομμένο "Unbreakable" να υπονοεί το χορωδιακό του ρεφρέν του στον εγκέφαλό σας ξαναπάω στα "πατώματα" καθώς υπάρχει μόνο χρόνος για το "From Here to Eternity" να χτυπήσει το τελειωτικό χτύπημα.
Αναμφισβήτητα το καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ, η επική του εμβέλεια και η γεμάτη δράμα δυναμική του δεν υπερκαλύπτονται ποτέ, αλλά αποστάζουν όλη τη μαγεία που οι Leppard κατάφεραν να αποτυπώσουν στο άλμπουμ, όλα φαινομενικά μεγαλύτερα και φωτεινότερα. Αυτό μπορεί να είναι ένα τεράστιο ηχητικό κομμάτι, αλλά ποτέ δεν χάνει την ήρεμη, μικρή φωνή και την πολύ ανθρώπινη καρδιά στο κέντρο του, η βασική δύναμη που το κάνει ακόμα πιο δυνατό καθώς το συγκρότημα βγάζει μερικές από τις καλύτερες ερμηνείες που έχουν υπάρξει.
Το τραγούδι αυτό βγαίνει κατευθείαν από τη δεκαετία του '70 χωρίς να ακούγεται σαν να είναι της δεκαετίας του '70. Απίστευτα αγαπημένη προσωπικά ταξιδιάρικη σύνθεση.
Με τον αείμνηστο ιμπεράτορα Bowie και τους Def να συναντιούνται στο "μυστικιστικό θαύμα της Ανατολής" του "Liquid Dust"… μαζί με μια ιδιότυπη δημιουργία με τον περίεργο τίτλο "U Rok Mi" δανεισμένο από τους Slade, όπου το μπάσο του Savage βρίσκεται στο επίκεντρο καθώς οδηγεί το τραγούδι και οι Leppard ρίχνουν ένα τεράστιο glitterball για να μας χορέψουν με ένα απίστευτα φανκίζον πιασάρικο μπάσο, το οποίο τελικά μεταφέρεται στις ταστιέρες της κιθάρας. Το τελευταίο μισό του "Diamond Star Halos" αποθεώνει περισσότερο το συγκρότημα διευρύνοντας τους ορίζοντές του σε ήχο και εμβέλεια, ενώ παράλληλα υπάρχουν μερικές όμορφες συγχορδίες εγχόρδων. Μια πινελιά από την Ορχήστρα Electric Light στην κορυφαία μπαλάντα "Goodbye For This Time" που στέλνει τους Def Leppard σε σχεδόν αχαρτογράφητη περιοχή, αλλά παρά το εξαιρετικό σόλο ακουστικής κιθάρας, τελικά ακούγεται λίγο πρωτόγνωρα (αλλά ίσως χρειάζεται περισσότερο χρόνο) καθώς τα έγχορδα φουσκώνουν και υπάρχει μια αίσθηση του θιάσου του Jeff Lynne να τρέχει στις φλέβες του τραγουδιού... Προσθέτοντας σε αυτό το ήδη εκπληκτικό παρασκεύασμα, τα πλήκτρα του Mike Garson της ομάδας David Bowie και ένα υπέροχο σόλο ακουστικής κιθάρας το κάνουν το καλύτερο "δακρύβρεκτο με αναπτήρες" που έχουν κάνει από τον "ύμνο της καψούρας", το "Love Bites".
Το φωτεινό και δροσερό "All We Need" βρίσκει τους Leppard και πάλι στο παιχνίδι, γεμάτους ενέργεια και γεμάτους μουσικότητα, μια αίσθηση ευχαρίστησης που καταφέρνει να είναι σπουδαία αλλά περιέργως οικεία σύνθεση ταυτόχρονα, ο "σύντροφος" που πλησιάζει για να σε ελέγξει κατά τη διάρκεια μιας υπέροχης νύχτας έξω. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με το grungy "Open Your Eyes" που ακούγεται σαν Def Leppard λόγω των φωνητικών του Elliott.
Υπάρχει μια αίσθηση των Chilli Peppers με τη φανκ επίδραση τους ολούθε, ο Savage και ο Allen σκαλίζουν ένα μεγάλο αυλάκι στην ρυθμική γραμμή, ενώ ο Collen και ο Campbell έχουν φουσκάλες από τις χορδές, ενώ τα φωνητικά του Elliott πηγαίνει από χαλαρά σε επιθετικά στο ρεφρέν.
Απλά ακούστε το θα καταλάβετε τι εννοώ. Τα δύο κομμάτια με την τραγουδίστρια της country και bluegrass Alison Krauss (επίσης συνδεδεμένη μουσικά με τον frontman των Led Zeppelin, Robert Plant) αποδίδουν αρχικά ανάμεικτα αποτελέσματα με την bluesy σχεδόν country μπαλάντα "This Guitar" να αναδεικνύεται εξαιρετικά χάρη στη μεγάλη φωνητική δυναμική μεταξύ Elliott και Krauss και ειδικότερα χαρακτηρίζοντας τους υπέροχους τόνους της Alison Kraus προσθέτοντας τη φωνητική της μαγεία με πλούσια ενορχήστρωση. Έχοντας ασχοληθεί με τα περιθώρια του είδους στο παρελθόν, αυτή δεν είναι μια εντελώς ασυνήθιστη επιλογή αλλά σίγουρα η μπάντα νιώθει άνετα και το μείγμα είναι τέλεια ισορροπημένο, η γραφή και η παραγωγή δίνουν χώρο σε κάθε πλευρά της εξίσωσης.

Η Kraus που εμφανίζεται επίσης στο αστραφτερό ποπ ροκ του "Lifeless" και η συνεισφορά της ανεβάζει τα πράγματα ακόμη περισσότερο, η αντίθεση μεταξύ των φωνητικών της και εκείνων του Έλιοτ είναι υπέροχα αντίθετη.
Οι Def Leppard χρησιμοποίησαν το ρεπό της πανδημίας με σύνεση καθώς το συγκρότημα χρησιμοποίησε εποικοδομητικά μερικούς δημιουργικούς μουσικούς "μύες" χωρίς να αποξενώσει τη βάση τους ή τον υπόλοιπο δισκογραφικό κατάλογό τους, κάτι που επιτρέπει στο διευρυμένο με 17 συνθέσεις παρακαλώ, "Diamond Star Halos" όχι μόνο να δώσει νέα πνοή στους Def Leppard, αλλά και στη σημερινή μουσική που χρειάζεται πολύ οξυγόνο με την σαβούρα και την μπόχα που μας κατακλύει... Ωστόσο, οι Def Leppard δεν μπορούν να περιμένουν από τους πολυάριθμους οπαδούς να καλωσορίσουν το νέο δίσκο, αλλά όλοι οι οπαδοί θα πρέπει να καλωσορίσουν τουλάχιστον ορισμένα από τα τραγούδια του "Diamond Star Halos" που θα γίνουν κλασικά διαχρονικά στην επερχόμενη περιοδεία τους με τους Motley Crue.
Έχουν περάσει απίστευτα υψηλά και "θρυμματισμένα" χαμηλά, αλλά το μόνο πράγμα που έχει "καταβροχθίσει" τις ψυχές τους πάνω απ' όλα είναι η μουσική και στο "Diamond Star Halos" οι Def Leppard αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι αυτή η μουσική τους εστίαση που μοιάζει με λέιζερ παράγει μερικούς από τους πιο επιδραστικούς ύμνους hard rock μουσικής αυτής ή και οποιασδήποτε άλλης, εποχής. Αυτό το άλμπουμ, το δωδέκατο τους, εμποτίζει το DNA τους με τη δύναμη και την αίσθηση των καλών εποχών που χαρακτηρίζουν εκείνη τη χρυσή εποχή.
Μην ξεγελαστείτε και πιστέψετε ότι αυτό είναι απλώς ένας φόρος τιμής σε εκείνες τις εποχές, όσο στοργικές και ζεστές κι αν είναι οι αναφορές, γιατί το κουιντέτο των Joe Elliott, Rick Savage, Rick Allen, Phil Collen και Vivian Campbell έχει φτιάξει κάτι που είναι και τα δύο… παραδοσιακά "αγκυροβολημένοι" σε σπουδαία τραγούδια αλλά και φρέσκα και μοντέρνα.
Ένα σπουδαίο άλμπουμ των Def Leppard για το 2022, το "Diamond Star Halos" πλημμυρίζει με την αιχμηρή ενέργεια που έδειξε η μπάντα στην αρχή της καριέρας της, έναν νεανικό ενθουσιασμό και πάθος που ήταν υπέροχα αδάμαστο.
Ακριβώς πώς το συγκρότημα απαθανάτισε αυτό το σχοινί ανάμεσα στην αυτοπεποίθηση και την ωριμότητα που προέρχεται από χρόνια μαζί, αυτό το line-up έχει μετρήσει τρεις δεκαετίες τώρα, και αυτή η φλεγόμενη φωτιά της νιότης είναι θαύμα, αλλά το έχουν καταφέρει.
Πάνω από ένα γενναιόδωρο δεκαεπτά κομματιών "καλούδι", η ποιότητα δεν υπονοεί ποτέ καν τη βουτιά και το άλμπουμ αποτελεί απόδειξη της αιώνιας δέσμευσής τους στην τέχνη τους.
Τα απίστευτα χορταστικά ροκάδικα για πάρτι αναμειγνύονται με μια σειρά από πιο αργά τραγούδια που αναδεικνύουν το δυναμικό εύρος που οι Leppard έχουν κάμει δικό τους, βελτιώνοντας το στυλ που "σφυρηλατήθηκε" σωστά στις πρωτογενείς ημέρες της συνεργασίας με τον Mutt Lange. Ζωτικό, έντονο και συναρπαστικό, το "Diamond Star Halos" είναι ο ήχος μιας μπάντας που αναγεννήθηκε και στέκεται "ώμο με ώμο" με τη σπουδαιότερη δουλειά τους.
Οι Def Leppard μόλις κυκλοφόρησαν το καλύτερο άλμπουμ τους εδώ και 30 χρόνια! Το στούντιο άλμπουμ Def Leppard με αριθμό 12.
Το "Diamond Star Halos" είναι ένα αστραφτερό δημιούργημα που αποδεικνύει ότι υπάρχει ζωή σε αυτές τις παλιές γάτες ακόμα!!

Νότης "Unbreakable" Γκιλλανίδης