Bush: "I Beat Loneliness"

 Παρά την επιτυχία τους στις ΗΠΑ, το συγκρότημα ήταν λιγότερο γνωστό στο Ηνωμένο Βασίλειο γνωρίζοντας ελάχιστη επιτυχία. Πολλά singles των Bush κατάφεραν να ανεβούν στην κορυφαία δεκάδα του Billboard τσαρτ ενώ το εξαιρετικό δεύτερο άλμπουμ τους "Razorblade Suitcase" κατέκτησε την πρώτη θέση το 1996. Ακολούθησαν ακόμη δύο στούντιο κυκλοφορίες τα, "The Science of Things" (1999) και "Golden State" (2001) και συγκρότημα διαλύθηκε το 2002 αλλά επανενώθηκε το 2010 έχοντας κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ από τότε: "The Sea of Memories" (2011), "Man on the Run" (2014) και "Black and White Rainbows" (2017). Ερχόμενοι στη νέα στούντιο κυκλοφορία τους με τίτλο "I Beat Loneliness" η μπάντα επιβεβαιώνει με πρωτεργάτη τον τραγουδιστής Gavin Rossdale ότι μπορεί να διευρύνει δημιουργικά τους post grunge και ηλεκτρονικούς industrial rock ήχους σε ένα βαθιά συναισθηματικό και αυτοαναφορικό στιχουργικά περιτύλιγμα.

Τρομερό ξεκίνημα με το "Scars" που συνδυάζει ηλεκτρονικά στοιχεία, με τα δυνατά τύμπανα, τις θορυβώδεις κιθάρες και τα εμβληματικά φωνητικά του Gavin Rossdale. Το ομότιτλο "I Beat Loneliness" έχει ένα εφιαλτικό groove με την επανάληψη του στίχου "I beat lonely" να κυριαρχεί έχοντας ως μήνυμα τον αγώνα κατά της μοναξιάς και έπεται το "The Land of Milk and Honey" έχοντας ως αποκορύφωμα ένα αξιομνημόνευτο ρεφρέν. Το "We're All the Same on the Inside" χωρίς να εντυπωσιάζει ξεχωρίζει κι αυτό για το το ρεφρέν του ενώ το "I Am Here to Save Your Life" με κοφτά ξεσπάσματα και γεμάτο με κιθαριστικούς παραμορφωμένους ήχους επαναλαμβάνει το συνήθες ηχητικό μοτίβο της μπάντας. Η συνέχεια ανήκει στο "60 Ways to Forget People" που ακολουθεί πιο αργό και πιο μελωδικό τέμπο ενώ επόμενο κομμάτι είναι το "Love Me Till the Pain Fades" στο ίδιο θορυβώδες στυλ με το εμμονικό "Love me till the pain fades, Till the pain fades away" να σου καρφώνεται στο μυαλό. Ακολουθούν δύο μπαλάντες αρχικά το "We Are of This Earth" με ένα κούφιο ήχο στα τύμπανα δίνοντας μία άλλη συνθετική διάσταση στο άλμπουμ και σε παρόμοιο ύφος ακολουθεί το μελοδραματικό "Everyone Is Broken" έχοντας όμως πιο εκφραστική και ερμηνευτική απόδοση.

Ο επίλογος γράφεται με τρεις συμπαθητικές συνθέσεις, το νωχελικό "Don't Be Afraid", το ελπιδοφόρο "Footsteps in the Sand" και το λιτό "Rebel with a Cause". Συνοπτικά οι Bush με την δέκατη στούντιο κυκλοφορία τους επιχείρησαν την δική τους μουσική και στιχουργική κάθαρση δίνοντας στους οπαδούς τους μία ακόμη αξιοπρεπή και έντιμη δουλειά που όσοι αγαπούν τον εναλλακτικό και grunge ήχο σίγουρα θα το βρουν ενδιαφέρον.

Φώτης Μελέτης