Image
Κριτικές 01-11-2025

DarWin: "Distorted Mirror"

Του Φώτη Μελέτη

Το νέο δισκογραφικό έργο του εξαιρετικού supergroup των DarWin, τιτλοφορείται "Distorted Mirror" με επικεφαλής τον τραγουδοποιό και κιθαρίστα DarWin και τον σπουδαίο ντράμερ Simon Phillips (Toto, Jeff Beck, The Who, Judas Priest, Tears for Fears). Το κουιντέτο, που συμπληρώνεται από τον χαρισματικό τραγουδιστή Matt Bissonette (Joe Satriani, Ringo Starr, Elton John), τον βιρτουόζο μπασίστα Mohini Dey (Steve Vai, Willow Smith, Guthrie Govan) και τον εκπληκτικό κιθαρίστα Greg Howe (Michael Jackson, Protocol, Justin Timberlake), παρουσιάζει ένα άλμπουμ που ακολουθεί ιδανικά το "Five Steps on the Sun", που κυκλοφόρησε το 2024.

Το άλμπουμ ξεκινά με το ορχηστρικό "Rising Distortion", ένα σταδιακά δομημένο κομμάτι που δίνει τον τόνο και την ατμόσφαιρα και εξελίσσεται από τις λεπτεπίλεπτες φινετσάτες εισαγωγές προς prog-fusion ύφος σπάνιας έντασης με τον εκθαμβωτικό Greg Howe να εντυπωσιάζει. 
Το ομώνυμο κομμάτι,, αλλάζει αμέσως ταχύτητα και ακολουθεί ένα πιο heavy ύφος, εξισορροπώντας τα αιχμηρά riffs με ένα μελωδικό ρεφρέν, ενώ οι αδιαμφισβήτητες πινελιές του Derek Sherinian και το ρυθμικό παίξιμο των Phillips - Dey χτίζει γερές βάσεις για μελωδικές και αρμονικές επεξεργασίες μεγάλου βάθους. 
Το "Man vs Machine" περιλαμβάνει ένα δυναμικό ρεφρέν, πλούσιο σε αρμονίες και μεταβαλλόμενα grooves. Η Mohini Dey επιδεικνύει όλο της το ταλέντο, όπου το μπάσο της, συμμετέχει σε δεξιοτεχνικό διάλογο με τις κιθάρες του Howe.
Ακολουθεί το "33rd Century Man", που έχει μια αναμφισβήτητη ατμόσφαιρα Toto, με σολιστικές εκρήξεις που αναδεικνύουν την τεχνική μαεστρία του Greg Howe.
Το "Cry A River" είναι ένα γρήγορο ροκ κομμάτι με την δυναμική μπασογραμμή του Mohini Dey να δίνει στο κομμάτι μια επιπλέον ένταση. Το κομμάτι αντιπροσωπεύει την τέλεια ισορροπία μεταξύ μελωδίας και τεχνικής πολυπλοκότητας για τους DarWin, με τον Matt Bissonette να προσφέρει φωνητικές ερμηνείες εξαιρετικής συναισθηματικής εκφραστικότητας.
Το "Glow" έχει jazz-fusion επιρροές, επιβεβαιώνοντας το πολύπλευρο ταλέντο του project ενώ το πανέμορφο "Loophole" παραπέμπει στο progressive της δεκαετίας του '90, ερμηνευμένο μέσα από μια ξεχωριστή σύγχρονη ευαισθησία του Andrew Freeman. 
Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με το "Winter Fare", όπου οι νότες του πιάνου και της κιθάρας μαζί με τις βαθιές μπασογραμμές της Mohini Dey θυμίζουν ελαφρώς του Toto φλερτάροντας  Prog-Jazz ήχους δημιουργικής εκτελεστικής έντασης.
Τέλος το "Distorted Mirror" είναι ένα υψηλής ποιότητας μουσικό έργο με πολλά σύγχρονα στοιχεία που κυριαρχούν οι εμπνευσμένες ενορχηστρώσεις γεμάτες φρεσκάδα και δημιουργικότητα, δίνοντας ένα άψογο τελικό αποτέλεσμα. Όσοι λατρεύετε τον prog ήχο και τα "παιξίματα" του Simon Phillips μην το χάσετε!
 
Φώτης Μελέτης