Image
Κριτικές 29-11-2025

Lynch Mob: "Dancing With The Devil"

Του Φώτη Μελέτη

Τίτλοι τέλους για τους εκπληκτικούς Lynch Mob, που ξεκίνησαν το 1989 με το περίφημο ντεμπούτο τους "Wicked Sensation" (1990) και με διάφορα διαλείμματα στην καριέρα τους τις επόμενες δεκαετίες, έφτασε η ώρα να αποχαιρετήσουν το κοινό τους σύμφωνα με τον ηγέτη της μπάντας, George Lynch από τους Dokken με το κύκνειο άσμα τους που τιτλοφορείται "Dancing With The Devil".

Το εν λόγω άλμπουμ ακολουθεί την επιτυχημένη συνταγή της προηγούμενης δουλειάς τους, "Babylon" και παρουσιάζει όλα εκείνα τα στοιχεία του κλασικών Lynch Mob με μια μοντέρνα χροιά, συνδυάζοντας hard rock, blues και soulful groove με ένα έντονο πάθος και  αστείρευτηενέργεια.
"Πάντα ήμασταν υπέρ της υπέρβασης των ορίων και της παραμονής πιστοί στους θαυμαστές", δήλωσε ο George Lynch, ο θρυλικός κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος. «Αυτό το νέο άλμπουμ αντικατοπτρίζει το πού βρισκόμαστε τώρα, τόσο ως άτομα όσο και ως συγκρότημα. Πήραμε όλα όσα μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια και τα ενσωματώσαμε σε αυτά τα τραγούδια».
 
Το άλμπουμ ξεκινά με δύο εξαιρετικές hard rock συνθέσεις, το ομώνυμο κομμάτι "Dancing With The Devil" και το "Pictures Of The Dead" με την κιθαριστική  δουλειά του Lynch να είναι όπως πάντα έξοχη και τα βραχνά αλλά παθιασμένα φωνητικά του Colón να μαγνητίζουν τον ακροατή.
 Ακολουθεί το "Saints And Sinners" με τα τύμπανα του Jimmy D’Anda να δίνουν ένα ταχύ ρυθμό και τον Colón να θυμίζει τον Rob Halford στις υψηλές νότες, όπου το πνεύμα των Priest  είναι σκόρπιο σε όλη την σύνθεση 
Το "Lift Up Your Soul" ρίχνει τις ταχύτητες έχοντας ένα blues στυλ με τα νωχελικά φωνητικά του Colón να το κάνουν πιο σκοτεινό ενώ εδώ απολαμβάνουμε τον Lynch σε ένα ακόμη εξαιρετικό σόλο στο οποίο προηγείται ένα ψυχεδελικό διάλειμμα.
Στο ίδιο περίπου μοτίβο το, “Love In Denial” αλλά σε πιο κουραστικό ύφος ενώ το “Machine Bone” βαδίζει σε έναν κλασσικό heavy ρυθμό χάρη στο δυνατό μπάσο του Gulino και τον βροντερό ρυθμό των ντραμς του D’Anda.
Το  "Follow Me Down" έχει πιο μελωδικές φόρμες με τα δάχτυλα του Lynch να χορεύουν πάνω κάτω στην ταστιέρα και έπεται το ορχηστρικό και αδιάφορο "Golden Mirror". 
Το αργόσυρτο "Sea Of Stones" δημιουργεί μία περίεργη doom/sabbath ατμόσφαιρα και ο επίλογος γράφεται με ένα ακόμη αργό κομμάτι το "The Stranger".
Επιπρόσθετα στην ευρωπαϊκή έκδοση του δίσκου περιλαμβάνεται ένα επιπλέον κομμάτι, το "Somewhere", ως ειδικό αποχαιρετιστήριο δώρο για τους Ευρωπαίους θαυμαστές που δεν είναι διαθέσιμο στην αμερικανική αγορά. 
Τέλος σημαντική είναι η συμβολή του παραγωγού και μηχανικού μίξης Chris Collier (γνωστού για τη δουλειά του με τους KXM, Prong, τους 13 του Joel Hoekstra). Η παραγωγή του Collier φέρνει καθαρότητα και ένταση, αναδεικνύοντας τον χαρακτηριστικό ήχο του Lynch να λάμπει σε κάθε κομμάτι.
 
Φώτης Μελέτης