Image
Κριτικές 08-06-2025

Doobie Brothers: "Walk This Road"

Του Φώτη Μελέτη

Το 16ο album των Doobie Brothers, με τίτλο "Walk This Road" είναι πλέον γεγονός και το σημαντικότερο όλων είναι ότι επιστρέφει μετά από πολλές δεκαετίες ο Michael McDonald (είχε αποχωρήσει το 1980) και ενώνεται με τους συνιδρυτές της μπάντας, τους Tom Johnston, Patrick Simmons και τον μετέπειτα κιθαρίστα John McFee.

Η μπάντα που έγινε γνωστή για τα εκπληκτικά "Listen to the Music", "Long Train Runnin'", "Jesus Is Just Alright", Black Water" και "China Grove" καταφέρνει με το ολοκαίνουργιο "Walk This Road" να καταθέτει ψυχή, φρεσκάδα και επαγγελματισμό παρότι οι ηλικίες των κύριων μελών τoυς είναι κοντά ή παραπάνω από τα 75 έτη ζωής!
Ο McDonald είχε επανέλθει προσωρινά το 2014 για ένα άλμπουμ tribute/διασκευές στους Doobies με τίτλο "Southbound" και έπειτα επανήλθε το 2021 στην περιοδεία για την 50ή επέτειο των Doobie Brothers ενώ τώρα συνεισφέρει υλικό για πρώτη φορά από το 1980. Επιπρόσθετα ο παραγωγός/πολυοργανίστας John Shanks, συνυπογράφει κάθε κομμάτι, καθιστώντας τον, ως ανεπίσημο πέμπτο μέλος. Στα τύμπανα συμμετέχει ο πολύπειρος συνθέτης και παραγωγός παράλληλα Victor Indrizzo (Queens of the Stone Age, Beck,  Daniel Lanois, Avril Lavigne, Gwen Stefani) και στο μπάσο ο Pino Palladino (Τhe Who, Paul Young, Don Henley, David Gilmour, Tears for Fears, Jeff Beck).
Στο "Walk This Road" οι Doobie Brothers επαναλαμβάνουν, με μία γλυκιά νοσταλγία τον "εαυτό τους" και μας υπενθυμίζουν πόσο άρτιοι και συνάμα σπουδαίοι παραμένουν.
Ο δίσκος ξεκινά με το ομότιτλο κομμάτι όπου συναντάμε την φωνή της 86 χρονης (!!!) τραγουδίστριας της γκόσπελ Mavis Staples η οποία ακούγεται άψογη κάνοντας ντουέτο με τον McDonal. Το "Angels & Mercy" είναι από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου με τον Patrick Simmons στα φωνητικά και με τα κιθαριστικά σόλα να εντυπωσιάζουν στον επίλογο της εν λόγω σύνθεσης.
Το "Call Me" είναι μία ανάλαφρη σύνθεση που ερμηνεύει ο Tom Johnston και στο "Learn to Let Go" ακούμε την μαγική φωνή του McDonald "ντυμένη" σε μία δροσερή σόουλ μελωδία. 'Επεται η θαυμάσια μπαλάντα "State of Grace" που θυμίζει μία μικρή προσευχή:
"Help me find my way
Something to embrace
Hangin' on to faith
That leads me to a state of grace
State of grace"
Το "Here to Stay" θυμίζει κλασικές αμερικάνικες ροκ συνθέσεις των '70s, και στο "The Kind that Lasts" απολαμβάνουμε ξανά το ηχόχρωμα της φωνής του McDonald σε μία funk/soul σύνθεση με ελαφρείς jazz αναφορές.
To κεφάτο "New Orleans" με τα έξοχα δεύτερα φωνητικά της Sharlotte Gibson δημιουργούν τάσεις χορού και ακολουθεί το "Speed of Pain" με τον
Michael McDonald να κάνει ακόμη μία υπέροχη ερμηνεία καθώς η ενορχήστρωση θυμίζει έντονα συνθέσεις του Bruce Springsteen.
Για το τέλος έχουμε το γλυκό και μελωδικό "Lahaina" όπου τύμπανα παίζει ο θρυλικός Mick Fleetwood, και τραγουδά ο Henry Kapono διάσημος ποπ  ερμηνευτής της Χαβάης.
Παρά το γεγονός ότι τα ιστορικά μέλη των Doobie Brothers, έχουν τα χρονάκια τους δεν πτοούνται ενώ παράλληλα δείχνουν ζωηροί και ανανεωμένοι κυκλοφορώντας έναν αξιοπρεπές και άρτιο δίσκο που τιμά την ιστορία και την διαδρομή τους.
 
Φώτης Μελέτης