StrangerS: "Boundless"

Έχει την ευελιξία της pop-μελωδικότητας και την ένταση που απαιτεί το rock ύφος της μπάντας. Το "Boundless" είναι ένας δίσκος που κινείται με άνεση ανάμεσα στο μελωδικό hardrock, το σύγχρονο AOR και το ραδιοφωνικό rock, χωρίς όμως να χάνει την ενέργεια και τη δυναμικότητα που χαρακτηρίζει την ευρωπαϊκή rock σκηνή των τελευταίων χρόνων. Από το πρώτο κιόλας κομμάτι, το "Into The Night", γίνεται σαφές πως οι Strangers έχουν θέσει στόχο να παραδώσουν ένα άλμπουμ με σύγχρονη παραγωγή, καθαρό ήχο και έντονη μελωδική γραφή — και το πετυχαίνουν.Οι κιθάρες μπαίνουν άμεσα στο προσκήνιο, με ρυθμικό riff που σε βάζει στο ύφος του δίσκου.
Η φωνή της Celia είναι έντονη και στιβαρή από το πρώτο δευτερόλεπτο, ενώ το ρεφρέν έχει χαρακτηριστική μελωδία που μένει εύκολα.
Ατμόσφαιρα: νυχτερινή, κινηματογραφική, με υπόσχεση για κάτι επικό. Στο "Enemy" αφήνει ελεύθερη την επιθετική της πλευρά και ερμηνεύει ένα από τα πιο "επιθετικά" κομμάτια του δίσκου.
Στίχοι για σύγκρουση, προσωπικά όρια και τοξικές σχέσεις.
Το tempo είναι ανεβασμένο, τα τύμπανα πιο "πολεμικά" και η κιθάρα ακολουθεί πιο metal-άτο στυλ από το συνηθισμένο των Strangers.
Highlight: το προ-ρεφρέν, όπου η φωνή δημιουργεί ένταση πριν την έκρηξη του ρεφρέν. Ακολουθεί το "My Dream" μελωδικό, πιο συναισθηματικό κομμάτι, με περισσότερη εστίαση στη φωνή και στην ατμόσφαιρα.
Η ερμηνεία της Celia είναι πιο προσωπική εδώ, με ζεστό vibrato και ελεγχόμενη δυναμική.
Ένα από τα πιο δυνατά τραγούδια με βάση τη μελωδία. Το "Freedom", πιο "φωτεινό" και "ανεβαστικό", με rock-radio χαρακτήρα.
Ο ρυθμός είναι σταθερός και το ρεφρέν έχει θετικό, σχεδόν ύμνικο ύφος.
Η κιθάρα κινείται έξυπνα χωρίς υπερβολές, δίνοντας χώρο στη μελωδία.
Ακούμε το "Worth A Shot" ένα εξαιρετικό χιτάκι με την σωστή ισορροπία μεταξύ pop-melodic rock και hard rock. Το ρεφρέν είναι από τα πιο "κολλητικά" του δίσκου.Εδώ η μπάντα δείχνει τον πιο σύγχρονο, εμπορικό ήχο της χωρίς να χάνει τον rock χαρακτήρα της.Ιδανικό για single. Ακούγοντας το "The Fate Is Gone", διαπίστωσα πως είναι το πιο δραματικό και "σκοτεινό" τραγούδι από τα προηγούμενα.
Η μουσική υποστηρίζει άρτια αυτή την αίσθηση με αρμονίες που "πέφτουν" σε τόνο και βγάζουν μελαγχολία. Ιδιαίτερο σημείο: το "γεφυρικό" μέρος, όπου η φωνή αποκτά θεατρικότητα. Στο "Goodbye" η μπάντα χειρίζεται συναισθηματικά λεπτές ισορροπίες,με μια μπαλάντα με έντονη συναισθηματική φόρτιση.
Πολύ όμορφη μελωδία και ερμηνεία που βγάζει ευαισθησία.
Είναι  από τα κομμάτια που θα μπορούσαν εύκολα να λειτουργήσουν και unplugged, ενώ στο "Still The One" παραδίδει την πιο "εμβληματική" της ερμηνεία, σε ένα από τα κορυφαία τραγούδια του άλμπουμ,  η απόλυτη "ναυαρχίδα", σύγχρονο, μελωδικό  rock με φοβερό ρεφρέν.Πιο σκληρό, γεμάτο ένταση, με ρεφρέν που ανατινάζει τον ρυθμό.
Η μπάντα εδώ δείχνει το πιο μοντέρνο πρόσωπό της: μεγάλες κιθάρες, δυναμικά φωνητικά και στιχουργικό θέμα για επιμονή και συναισθηματική δύναμη.
Εμβληματικό κομμάτι. Η κομματάρα "Lose Yourself" είναι το πιο γρήγορο και χορευτικό στο rock πλαίσιο.
Αναδεικνύει το ρυθμικό τμήμα — τύμπανα και μπάσο έχουν μεγαλύτερο ρόλο.
Οι στίχοι μιλούν για το να αφεθείς, να πάρεις ρίσκα, να "χαθείς" για να βρεις τον εαυτό σου.
Χαρούμενο, δυνατό, ζωντανό. Το, προσωπικά αγαπημένο, "Language of Love" – ίσως το πιο "ευρωπαϊκό" κομμάτι του άλμπουμ, πολύ μελωδικό. Ένα από τα πιο ευρωπαϊκά σε αισθητική τραγούδια· μελωδικό, ρομαντικό, με ρεφρέν που έχει σχεδόν AOR χαρακτήρα.
Δίνει ανάσα στο άλμπουμ μετά τα πιο δυνατά προηγούμενα κομμάτια.
Η μελωδική γραμμή της φωνής είναι εξαιρετικά καλά δουλεμένη.
Πολύ γλυκό, πολύ μουσικό.

"Youthful Soul" είναι η πιο ανάλαφρη και θετική σε διάθεση σύνθεση.
Με  νοσταλγία, μνήμη, ζωντάνια, επιστροφή στη νεανική "καρδιά".
Το τραγούδι έχει uplifting ύφος χωρίς να γίνεται παιδικό.
Η κιθάρα στο ρεφρέν δουλεύει υπέροχα.
Αίσθηση: σαν καλοκαιρινή "ανάσα" πριν το κλείσιμο.

Ακουστική, γυμνή εκδοχή του κομματιού #3.
Εδώ το βάρος πέφτει αποκλειστικά στη φωνή και στη συναισθηματική ερμηνεία.
Η ατμόσφαιρα είναι πιο οικεία, πιο μαλακή, πιο προσωπική.
Δίνει ήρεμο, σχεδόν τρυφερό κλείσιμο στον δίσκο — ένα αντίθετο σημείο από το ενεργειακό ξεκίνημα. Γενικότερα, το tracklist έχει στηθεί με προσοχή, δημιουργώντας μια φυσική πορεία από την ένταση και τον δυναμισμό προς την εξομολόγηση και την προσωπική στιγμή του ακουστικού "My Dream", που λειτουργεί ως "τρυφερός" επίλογος. Δείχνει και την ευελιξία του δίσκου,  την  δυνατότητα να "κατεβάσει ρυθμό" και να δείξει πιο μελωδικές, ευαίσθητες πτυχές της μπάντας.

Μουσικά, η μπάντα έχει ωριμάσει εντυπωσιακά. Οι κιθάρες είναι στιβαρές χωρίς να βαραίνουν άσκοπα, η ρυθμική γραμμή  δίνει σταθερή "ραχοκοκαλιά" σε κάθε σύνθεση και η παραγωγή αφήνει χώρο στα ρεφρέν να "αναπνεύσουν". Δεν υπάρχει υπερβολή — μόνο καθαρή, καλοδομημένηrock ενέργεια.Κομμάτια όπως "Still The One" και "Worth A Shot" επισημαίνονται ως αντιπροσωπευτικά της "νέας εποχής" του συγκροτήματος — σύγχρονα, δυναμικά, με "στάση" και χαρακτήρα.

Ειδικότερα, το "Worth A Shot" – χιτάκι, θα μπορούσε να παίξει σε οποιοδήποτε ραδιόφωνο rock με άνεση ενώ το "Goodbye" – πιο συναισθηματικό, δείχνει βάθος στη φωνητική ερμηνεία. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στο πώς ρέει ο δίσκος: δεν υπάρχουν "κοιλιές", δεν υπάρχουν filler tracks.

Αυτό που ίσως λείπει από το άλμπουμ είναι το στοιχείο του ρίσκου. Οι Strangers εδώ δεν επιχειρούν να ανακαλύψουν νέους δρόμους· αντιθέτως, εδραιώνονται σε ένα ήδη γνώριμο πλαίσιο, το οποίο όμως υπηρετούν με ακρίβεια και επαγγελματισμό. Το "Boundless" δεν είναι επαναστατικό· είναι όμως ποιοτικό, συνεπές και ιδιαίτερα απολαυστικό για ακροατές που αγαπούν το είδος.Σε μια εποχή όπου ο μελωδικός hardrock ήχος παλεύει ανάμεσα στη νοσταλγία και τον εκμοντερνισμό, οι Strangers καταφέρνουν να σταθούν με αξιοπρέπεια και πυγμή στο παρόν. Το "Boundless" είναι ένας δίσκος που ακούγεται μονορούφι, με ουσία και δυναμισμό — και με την καλύτερη φωνητική ερμηνεία που έχει περάσει από τη δισκογραφία τους μέχρι σήμερα.Το "Boundless" θα ενθουσιάσει:

✔ όσους αγαπούν το μελωδικό rock / AOR
✔ όσους θέλουν δυναμικό, καθαρό, μοντέρνο hardrock
✔ όσους έχουν αδυναμία σε γυναικείες rock φωνές
✔ όσους προτιμούν album που ακούγονται "μονορούφι"!!!Ένα άλμπουμ γεμάτο προσωπικότητα, ευθύτητα και πάθος· ένα σημαντικό βήμα μπροστά για τους Strangers!!!

Νότης "Boundless" Γκιλλανίδης