Rock This Time
Boston: "Third Stage"
Μια μικρή στήλη στο "Έθνος", κάθε Πέμπτη, στριμωγμένη στη δεξιά σελίδα, μέση και προς τα κάτω, φιλοξενούσε τα top-20 Αγγλίας και Αμερικής της εβδομάδας που προηγήθηκε. Εκεί το είδα πρώτη φορά. Μεταξύ 1 και 22 Νοεμβρίου του 1986 οι Boston βρίσκονταν στο Νο1 των charts του Billboard με το “Amanda”, ένα από τα μελιστάλαχτα –μέχρις οξείας κρίσεως ζαχάρου- μπαλαντοειδή που στάμπαραν τα λυκειακά μας χρόνια σαν αγελάδα σε ράντσο της Νεβάδας το 1867.
Bad Company: "Desolation Angels"
Ο Mick Ralphs, όταν το 1974 έφυγε από τους Mottthe Hoople δήλωσε ότι το έκανε επειδή ήθελε να παίξει ροκ ν’ ρολ «απ’ αυτό που έχει βαρίδια στο παντελόνι». Πέντε χρόνια αργότερα, με τα τέσσερα άλμπουμ των Bad Company να μετρούν κάποια εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, είχε γίνει αντιληπτό τί εννοούσε. Όχι να είναι μέλος μιας μπάντας που θα κατεργάζεται ριφ με όγκο ανάλογο λίθου του Stonehenge, αλλά μιας μουσικής μονάδας με νεύρο και αιχμή στον ήχο τους, που την ίδια στιγμή να είναι ανοιχτή σε επιρροές, να μην σκύβει τη μέση στις επιταγές της τυποποίησης.
D.A.D.: Sleeping My Day Away, φθινόπωρο ’89
Οι εξεταστικές κάποτε ήταν ωραία φάση. Περίοδοι κατ’ ανάγκην εντατικές, ένας μήνας πάνω – κάτω, για να μαζέψεις τα σπασμένα απ’ τα δυό εξάμηνα πού’χουν προηγηθεί. Να στρώσεις το μυαλό, να το σιδερώσεις, να το ρίξεις στις σελίδες, να δικαιολογήσεις και λίγο το τί μυαλό κουβαλάς με τον παλιομοδίτικο τρόπο.
Lynch Mob: Δεύτερη προσπάθεια, διπλή αξία
Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 80 είχε φανεί ότι παρά την επιτυχία των Dokken, η σχέση του τραγουδιστή Don Dokken με τον κιθαρίστα George Lynch ήταν πολύ δυσλειτουργική για να εξασφαλίσει την μακροημέρευση της συνεργασίας τους. Επιπρόσθετα οι καλλιτεχνικές ανησυχίες του Lynch και οι ρυθμοί της δουλειάς του δεν συμβάδιζαν με αυτές του Dokken.
Tragik: "Crescendo"
Αργήσαμε λίγο, αλλά ήρθε η ώρα για μια αναλυτική παρουσίαση του πολύ ενδιαφέροντος δίσκου Crescendo από την μπάντα Tragik, το μουσικό όχημα του πολυτάλαντου Phil Vincent: Μία πρώτη εικόνα γενικότερα: Η μουσική χαρακτηρίζεται από σαρωτικές εναρκτήριες συνθέσεις (“Phoenix Rising”), μια θαυμάσια απροσδόκητη διασκευή (“Givin' It All Away”) από τους Bachman–Turner Overdrive και μία εξαιρετική μπαλάντα το "Human" που θυμίζει Robby Valentine.
Bryan Adams: "Roll With The Punches"
Το "Roll With The Punches" είναι το δέκατο έκτο άλμπουμ του Καναδού ρόκερ και το πρώτο που κυκλοφορεί μέσω της δικής του δισκογραφικής εταιρείας Bad Records με τον Adams να δηλώνει. «Ξέρω ότι η μουσική για κιθάρα δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής αυτή τη στιγμή αλλά δεν με νοιάζει γιατί ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που τους αρέσει πολύ, και έχουν την ευκαιρία να την ακούσουν».
Ailafar: "Shining Star"
H πορεία των Ailafar ξεκίνησε το 2006 με πρωτεργάτη τον Θεσσαλονικιό John Tzortzis που με την μπάντα του, έπαιζε σε διάφορα live στέκια της βορειοελλαδίτικης πόλης. Παράλληλα δημιούργησε το πρώτο του, demo το 2009 και την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το ντεμπούτο τους άλμπουμ με τίτλο "Long way to Ιmagery". Το 2013 oι Ailafar κυκλοφορούν το δεύτερο στούντιο δίσκο τους από την AorBlvdRecords και στα φωνητικά έχουμε συμμετοχές έκπληξη όπως τους Stephan Kammerer (Frontline, Stereotide Germany), Paul Jackson (Roadhouse-Pete Willis band) και τον εκλιπών πλέον David Saylor( Push UK, Wild Rose UK).
Nicklas Sonne: "Electric Dreams"
Eίναι γεγονός ότι ιδίως στη σημερινή εποχή, η metal και η rock μουσική σαφώς χρειάζονται ανανέωση, ανακαίνιση και γενικότερα ένας φρέσκος αέρας αποτελεί ανάγκη να φυσήξει στα πανιά της βαρύτατης αυτής μουσικής παράδοσης. Εκεί ακριβώς είναι, που προσωπικότητες σαν τον Nicklas Sonne από τη Δανία, μας δίνουν μεγάλες ελπίδες. Ο Sonne έδειξε το μεγάλο του ταλέντο ήδη από τα εφηβικά σχολικά του χρόνια, όταν ίδρυσε με συμμαθητές του μια μπάντα που έπαιζε classic rock επιτυχίες.
Tesla: Η hard rock πανδαισία του "The Great Radio Controversy"
"Δεν είχαμε γκαράζ για να παίξουμε στη μικρή πόλη του Τζόρτζταουν. Το επόμενο πράγμα που θυμάστε, ήταν ότι συμμετείχα σε αυτόν τον διαγωνισμό τραγουδώντας το τραγούδι του Sammy Hagar, "Your Love Is Driving Me Crazy", και κέρδισα τον διαγωνισμό. Και αμέσως μετά, μερικά κορίτσια που γνώριζα από την μικρή πόλη μου είπαν: «Γνωρίζουμε αυτό το συγκρότημα City Kidd», του οποίου ο Brian και ο Frank ήταν οι συνιδρυτές. Και έκανα οντισιόν μαζί τους. Τα υπόλοιπα τα έγραψε η ιστορία". Εξομολογείται o τραγουδιστής των Tesla, Jeff Keith.
Dire Straits: “Brothers In Arms”
Από τον Σεπτέμβριο του 1979 που έγιναν για πρώτη φορά εξώφυλλο στο «ΠΟΠ & ΡΟΚ», οι Dire Straits άσκησαν και συνέχισαν να ασκούν μια αμείωτη γοητεία στο ελληνικό κοινό. Διέσωζαν και πρόσφεραν στην μεταπολιτευτική νεολαία τον απόηχο από κοσμοϊστορικές μουσικές που ήταν καταδικασμένη λόγω ηλικίας, κοινωνικής υπανάπτυξης και ιστορικοπολιτικής συγκυρίας να μην προλάβει σε πρώτο χρόνο. Στα μάτια και τα αυτιά του ελληνικού κοινού, τουλάχιστον εκείνης της μερίδας της γοητευμένης με την «ξένη» μουσική, που αποζητούσε με αγωνία να αποστεί από νεοκυματικές κλάψες, έντεχνες φλυαρίες και από το τρίπτυχο Πάριος – Νταλάρας – Αλεξίου (ο δε Παπακωνσταντίνου αφορούσε κυρίως όσους κοίταζαν προς το ροκ, αλλά «μπερδεύνταν» με τον αγγλικό στίχο), οι Dire Straits αποτέλεσαν μια από τις κύριες διεξόδους.
Ροή
Boston: "Third Stage"
Spock's Beard: Νέο άλμπουμ και νέο τραγούδι
Steve Morse: Ακούστε τη νέα σύνθεση
Bad Company: "Desolation Angels"
Oι Μogwai επιστρέφουν στην Αθήνα!
Οι Leprous ζωντανά σε Aθήνα και Θεσσαλονίκη!
